کی درخت‌ها رو بعد از آتش‌سوزی بکاریم؟ پاسخ علمی از دیویس برای احیای جنگل‌ها!

بررسی‌های دانشگاه کالیفرنیا، دیویس: کی و کجا باید نهال بکاریم بعد از آتش‌سوزی‌های عظیم؟

تحقیقات انجام‌شده تو دانشگاه کالیفرنیا، دیویس، داره بهمون کمک می‌کنه بفهمیم چطوری و کی باید نهال‌های درختی رو بعد از آتش‌سوزی‌های وحشتناک بکاریم تا جنگل‌ها دوباره جون بگیرن. این موضوع، ارتباط زیادی با بوته‌ها داره. تو جاهای گرم‌تر و خشک‌تر که گیاه‌ها سخت دوباره سبز میشن، کاشتن به‌موقع درخت‌ها می‌تونه تا دوبرابر اوضاع رو بهتر کنه، ولی نتیجه‌گیری نهایی، به رقابت با بوته‌ها هم بستگی داره. اینا رو می‌تونید تو مقاله‌ای که تو مجله‌ی «بوم‌شناسی و مدیریت جنگل» چاپ شده، بخونید.

دریک یانگ، که نویسنده‌ی اصلی این مقاله و یه محقق حرفه‌ایه، می‌گه: «معمولاً، تو مناطقی که بوته‌ها بیشترن، آب‌وهوا و خاک، برای رشد گیاهان بهتره.» اون ادامه می‌ده: «ولی این یعنی رقابت برای درخت‌ها هم بیشتره.»

بهترین زمان برای کاشت نهال‌ها

تو مناطقی که بوته‌های زیادی هست، بهترین زمان برای کاشت نهال‌ها، یک سال بعد از آتش‌سوزیه، تا با این گیاهان چوبی رقابت نکنن. اما تو مناطقی که بوته‌ها کمترن، سه سال بعد از آتش‌سوزی، کاشت نهال‌ها نتیجه‌ی بهتری می‌ده، چون بعضی از این گیاه‌های چوبی دوباره رشد کردن، اما اون‌قدر نیستن که مواد مغذی و آب رو مصرف کنن.

یانگ اضافه می‌کنه: «بعضی از گیاهان سخت تو این مناطق، شاید واقعاً به جا افتادن درخت‌ها کمک کنن، چون سایه ایجاد می‌کنن.»

اهمیت اطلاعات برای بازسازی جنگل‌ها

فهمیدن اینکه چطور می‌شه فرایند رو برای بازسازی آسون‌تر کرد، خیلی مهمه، چون تغییرات آب‌وهوایی باعث زیاد شدن و شدت گرفتن آتش‌سوزی‌های جنگلی می‌شن. اندرو لاتیمر، که نویسنده‌ی ارشد این مقاله و استاد بخش علوم گیاهی هست، می‌گه مدیران زمین باید از اطلاعات استفاده کنن تا منابع محدودی که دارن رو درست مصرف کنن.

بهینه‌سازی کاشت درخت‌ها تو مناطق نیازمند

لاتیمر گفت: «هدف ما اینه که کاشت درخت‌ها رو بهینه کنیم، یعنی تو جاهایی انجام بدیم که واقعاً لازم دارن.» اون اضافه کرد: «این مهمه، چون ما با مشکل عقب‌افتادگی تو بازسازی جنگل‌ها روبرو هستیم – ظرفیت محدودی برای دوباره کاشتن هست و مناطق وسيع و به‌شدت سوخته هم وجود داره.»

بررسی مناطق آسیب‌دیده

محقق‌ها مناطقی رو تو سیرا نوادا بررسی کردن که نمونه‌ای از ترکیب آب‌وهوا و روش‌های مدیریتی تو کالیفرنیا بود و یک تا سه سال بعد از آتش‌سوزی‌های بزرگ، دوباره با نهال‌های درختای مخروطی کاشته شده بودن. تو هرکدوم از پنج قطعه‌ی دایره‌ای ۴۰۰ متر مربعی، که شامل مناطق کاشته‌شده و کاشته‌نشده بود، گروه تحقیق، تعداد نهال‌ها، پوشش بوته‌ها و بقیه‌ی اطلاعات محیطی رو شمردن. این کار به محقق‌ها این امکان رو داد که تأثیر دوباره کاشتن رو روی ترکیب جنگل‌ها ارزیابی کنن و بهترین استراتژی‌ها رو تو سطح وسیع زمین، که بررسی‌شون تو محیط طبیعی سخت‌تره، مشخص کنن.

پیش‌بینی‌های دقیق در مقیاس بزرگ

یانگ گفت: «من فکر می‌کنم مزیت اصلی اینه که می‌تونیم این پیش‌بینی‌ها رو تو یه چشم‌انداز وسیع انجام بدیم.» اون ادامه داد: «حالا ما تأثیرات بعضی از متغیرهای محیطی رو اندازه‌گیری کردیم، که بهمون اجازه می‌ده این نقشه‌ها رو آماده کنیم.»

آزمایش‌ها و تحقیقات آینده

لاتیمر داره این موضوع رو آزمایش می‌کنه که حذف بوته‌ها دو سال بعد از آتش‌سوزی، چه تأثیری رو بازتولید درخت‌ها داره. یانگ به‌زودی از عکس‌های هوایی و پهپادها تو مناطق آتش‌سوزی استفاده می‌کنه تا مشخص کنه که اقدامات مدیریتی تو ۴۰ سال گذشته، از وقتی که درخت‌ها سوختن، چه تأثیری رو جنگل‌ها داشته. کوئین سورنسون، که موقع تحلیل تو بخش علوم گیاهی کار می‌کرد، هم تو این تحقیق کمک کرد و هزینه‌هایش رو برنامه‌ی علمی مشترک آتش و پروژه‌ی هاچ وزارت کشاورزی آمریکا تأمین کرده بود.