هشدار WHO به جوانان: نشستنِ زیاد، فاجعه سلامتی! 😱

لزوم رعایت زمان نشستن برای جوانان طبق توصیه‌های سازمان بهداشت جهانی

سازمان بهداشت جهانی تاکید داره که جوونا نباید بیش از دو تا سه ساعت در روز رو به نشستن بگذرونن. اما، یه تحقیق بین‌المللی که نتایجش در شماره‌ی ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴ مجله‌ی “تغذیه رفتاری و فعالیت بدنی” چاپ شد، نشون داد که نوجوونا در سراسر دنیا به‌طور متوسط ۸ تا ۱۰ ساعت از روزشون رو به کارهایی مثل تماشای تلویزیون، استفاده از وسایل الکترونیکی، بازی‌های کامپیوتری و رفت و آمد با ماشین اختصاص میدن.

نتایج نگران‌کننده این تحقیق

مهم‌ترین نتیجه‌ی این پژوهش که به رهبری جیمز اف. سالیس، استاد ارشد دانشکده‌ی بهداشت عمومی و علوم طول عمر هربرت ورتهایم دانشگاه کالیفرنیا سن دیه‌گو، و همکارانش از ۱۴ کشور انجام شده، این بود که داشتن یه حساب کاربری شخصی در شبکه‌های اجتماعی، هم در پسرها و هم در دخترها، با افزایش زمان نشستن مرتبط بوده. همچنین، استفاده از شبکه‌های اجتماعی با افزایش زمانی که صرف نگاه کردن به صفحه‌نمایش می‌شده، در ارتباط بوده.

سالیس که خودش هم استاد پژوهشی دانشگاه کاتولیک استرالیا هست، گفت: “اگرچه نگرانى‌هاى زيادى درباره تأثيرات منفی شبکه‌های اجتماعی روى سلامت روان جوانان وجود داره، این مطالعه یه مسیر رو نشون میده که چطور شبکه‌هاى اجتماعى مى‌تونن به سلامت جسمی هم آسیب بزنن.” او اضافه کرد: “اين يافته‌ها نگران‌کننده هستن چون رفتارهاى نشسته زيادى با مشکلات جسمى مختلفى مثل چاقی، ديابت و مسائل مربوط به سلامت روان، رابطه دارن.”

بررسی داده‌ها و روش کار

محققان اطلاعات مربوط به شتاب‌سنجی ۳۹۸۲ نوجوان ۱۱ تا ۱۹ ساله و اندازه‌گیری‌هایی از نظر سنجی درباره‌ی رفتارهاى نشستن 6302 شرکت‌کننده در مطالعه‌ی نوجوانان شبکه‌ی بین‌المللی فعالیت بدنی و محیط زیست (IPEN) رو تحلیل کردن. این تحقیق شامل ۱۵ کشور با تنوع جغرافیایی و فرهنگی تو شش قاره بود.

تفاوت‌های قابل توجه در استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی و شبکه‌های اجتماعی بین نوجوونا

تعداد وسایل الکترونیکی تو خونه، تعداد نوجوونایی که حساب‌های شبکه‌های اجتماعی شخصی دارن، و امکان پیاده‌روی تو محله‌هاشون در کشورهای مختلف خیلی فرق داشت. به طور مثال، نوجوونای هندی به‌طور متوسط ۱.۲ وسیله‌ی الکترونیکی تو اتاق خوابشون و ۰.۵ وسیله‌ی شخصی داشتن، در حالی که این آمار در دانمارک به ترتیب ۴.۲ و ۲.۳ بود.

تو هند و بنگلادش، کمتر از ۳۰٪ نوجوون‌ها گفتن که حساب شبکه‌ی اجتماعی شخصی دارن، در حالی که تو کشورهایی با وضعیت اقتصادی-اجتماعی بالاتر، این رقم بالای ۹۰٪ بود. والدینی که درباره‌ی امکان پیاده‌روی صحبت کردن، استرالیا رو به عنوان کشوری با دسترسی خوب به پارک‌ها معرفی کردن، در حالی که والدین نیجریه‌ای از کمبود دسترسی گفتن و والدین در بنگلادش و هند از دسترسی ضعیف شکایت داشتن.

نگرانی‌ها درباره‌ی ترافیک تو بین والدین تو برزیل، مالزی، بنگلادش، هند و اسرائیل وجود داشت، و نگرانی‌ها درباره‌ی جرم تو سه کشور اول خیلی زیاد بود. نوجوونایی که کمتر وقتشون رو صرف استفاده از صفحه‌نمایش‌های سرگرم‌کننده می‌کردن، تو محله‌هایی زندگی می‌کردن که می‌شد توشون پیاده‌روی کرد و حس بهتری از امنیت در برابر ترافیک و جرم داشتن. دخترایی که تو محله‌هایی زندگی می‌کردن که برای فعالیت بدنی طراحی شده بودن، کمتر در معرض بی‌تحرکی قرار می‌گرفتن.

با وجود تفاوت‌های فرهنگی، محیط‌های ساخته شده و میزان زمان بی‌تحرکی، الگوهای ارتباطی به طور کلی تو کشورهای مختلف مشابه بود. رنجیت موهان آنجانا، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه و پزشکِ متخصص دیابت در مرکز تخصصى دیابت دکتر موهان و بنیاد تحقیقات دیابت مادراس در هند، گفت: “با هم، والدین، سیاست‌گذاران و شرکت‌های فناوری می‌تونن همکاری کنن تا دسترسی به صفحه‌نمایش‌ها رو کم کنن، تعامل‌ها در شبکه‌های اجتماعی رو محدود کنن و فعالیت بدنی بیشتری رو رواج بدن. با این کار به نوجوونا کمک می‌کنن عادات سالم‌تری رو یاد بگیرن و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن رو کمتر کنن.”

نتایج این مطالعه تأثیرات مهمی روی سیاست‌های بهداشت عمومی داره و نشون میده که باید بیشتر درباره‌ی علت‌ها و پیامدهای رفتار بی‌تحرکی تو بین نوجوون‌ها تحقیق کرد. کشورهایی که تو این مطالعه شرکت داشتن شامل: استرالیا، بنگلادش، بلژیک، برزیل، چین، جمهوری چک، دانمارک، هند، اسرائیل، مالزی، نیجریه، پرتغال، اسپانیا و ایالات متحده بودن.