پرواز با آلرژی غذایی: کابوس یا تجربه امن؟ این تحقیق جواب میده!

هراس‌های پرواز برای بیماران آلرژی غذایی

بر اساس یه پژوهش تازه از مرکز پژوهش‌های آلرژی غذایی و آسم در دانشگاه نُورث‌وسترن (CFAAR)، آسمون همیشه برای بیماران و خانواده‌هایی که آلرژی غذایی دارن، رفیق‌صمیمی نیست. این افراد معمولاً از سفرهای هوایی دلواپسی و تشویش زیادی به دلشون راه میدن. این پژوهش قرار بود صبح روز ۵ دسامبر توی نشریه‌ی آلرژی و ایمنی‌شناسی بالینی – در عمل چاپ بشه. یافته‌های این تحقیق که شامل جواب‌های نظر‌سنجی از بیش از ۴۷۰۰ تا بیمار و خانواده از سراسر دنیاس، نشون میده که سفر هوایی به‌خاطر دلایل مختلف، منبع مهم ِ نگرانی و اضطراب برای کساییه که با آلرژی غذایی گلاویز هستن.

علت‌های نگرانی در سفرهای هوایی

دلایل خاص نگرانی برای کسایی که با آلرژی غذایی سفر می‌کنن، شامل موارد زیر میشه:

• نامطمئن بودن به اینکه آیا تسهیلات خاصی که توی روند رزرو پرواز قولش رو دادن، وقتی به فرودگاه میرسن اجرا میشه یا نه. مثلاً، خیلی از پاسخ‌دهنده‌ها گفتن که شرکت‌های هواپیمایی بهشون گفتن که اعلامیه‌های مربوط به آلرژی غذایی توی کابین خونده میشه (۲۰٪)، محدوده‌های «فیلتر» بدون آلرژن ایجاد میشه (۱۷٪) یا گزینه‌های غذایی بدون آلرژن توی پرواز هست (۲۳٪)، اما این تسهیلات موقع پرواز وجود نداشت.
• گزارش‌هایی که می‌گفتن مجبور شدن برای رها شدن شرکت‌ هواپیمایی از مسئولیت، تفاهم‌نامه‌های خاصی رو امضا کنن (۵٪) یا یه گواهی پزشکی با امضا ارائه بدن که نشون میده «برای پرواز مناسب هستن» (۱۲٪) قبل از سوار شدن به هواپیما.
• احتمال گرفتن یا آلوده شدن اپی‌نفرین یا غذاهای بی‌خطر از طرف امنیت فرودگاه یا مأمورای گمرک.

آلرژی‌های غذایی داره زیاد میشه و بیش از ۳۳ میلیون نفر توی آمریکا رو درگیر کرده، طبق داده‌های منتشر شده از طرف کریستوفر وارن، مدیر پژوهش‌های سلامت جمعیتی توی CFAAR نورث‌وسترن، و نویسنده‌ی ارشد این پژوهش، دکتر روچی گوپتا، که CFAAR رو مدیریت می‌کنه. وارن گفت: «این داده‌ها واضح نشون میدن که سفر هوایی یه عامل استرس‌زاست برای کسایی که آلرژی غذایی دارن – اون‌قدری که قوانین شرکت‌های هواپیمایی در مورد آلرژی غذایی، مهم‌ترین عامل در تصمیم‌گیری‌های سفرهای هوایی پاسخ‌دهنده‌ها بوده و به عوامل دیگه مثل نزدیکی فرودگاه به خونه، طول پرواز و قیمت ارجحیت داشته.»

لیان ماندلبام، یکی از نویسنده‌های این پژوهش و یه فعال برجسته در زمینه‌ی اجرای تدابیر ایمنی شرکت‌های هواپیمایی برای محافظت از مسافرهای آلرژی غذایی و بنیان‌گذار سازمان غیرانتفاعی «مسافر بدون مغز»، گفت: «ما از آسمون و ستاره‌ها چیزی نمی‌خوایم، فقط می‌خوایم تسهیلات معقولی که قبل از سفر قولش رو دادن، توی ارتفاع ۳۰ هزار پایی رعایت بشه.»

ماندلبام اضافه کرد: «توی هر پرواز، شک و تردید وجود داره که آیا و چطوری خدمه‌ی پرواز به آلرژی‌های مربوط به مغز پاسخ میدن و این موضوع استرس بی‌جهت زیادی رو به‌همراه داره.»

سفر با آلرژی غذایی: تجربه‌ای شبیه به قمار

سفر با آلرژی غذایی مثل قمار کردنه؛ هر پرواز یه چرخشه تصادفی توی این بازی. ماندل باوم، جمع‌کننده‌ی نظرات توی وب‌سایت No Nut Traveler، گزارش‌هایی از کسایی که به‌خاطر درخواست اعلام خطر از پرواز اخراج شدن یا مسخره‌ی مهماندارا و مسافرای دیگه قرار گرفتن، جمع‌آوری کرده. ماندل باوم میگه: «مسافرا فقط میخوان احتیاط‌هایی که موقع رزرو درخواست کردن و بهشون گفتن این احتیاطا فراهم میشه، رعایت بشه.» این احتیاطا شامل اجازه دادن برای زودتر سوار شدن به پرواز، تمیز کردن فضای شخصی‌شون برای حذف آلرژن‌ها و ایجاد یه محدوده‌ی امن اطراف خودشون که توی اون آلرژنا سرو نشه.

او ادامه میده: «وقتی به در ِ پرواز میرسی و همه دارن نگاهت می‌کنن و انگار دیوونه‌ای که این موضوع رو مطرح می‌کنی، این یه تجربه‌ی ترسناکه.» اما همه‌ی مسافرهایی که با آلرژی غذایی سفر می‌کنن، حس قدرت لازم رو برای دفاع از نیازهای پزشکی خودشون توی طول سفر هوایی ندارن. وارن، که استاد‌یار پزشکی پیشگیرانه در دانشگاه نورث‌وسترن هم هست، میگه: «ما همچنین متوجه شدیم که درصد نگران‌کننده‌ای از مسافران نظرسنجی‌شده عمداً آلرژی غذایی خودشونو موقع سفر بروز نمیدن و خیلی‌هاشون ابراز نگرانی کردن که این کار ممکنه به عواقب ناخواسته‌ای منجر بشه.»

وارن ادامه میده: «اکثر مسافرایی که ما نظرشون رو پرسیدیم، ابراز اطمینان کردن که اگه شرکت‌های هواپیمایی به‌طور سازمان‌یافته قوانین مناسب رو اجرا کنن، اضطرابشون به‌طور قابل توجهی کم میشه. حدود یه سوم از پاسخ‌دهنده‌ها هم تجربه‌ی خاصی رو به‌یاد داشتن که توی اون یه شرکت هواپیمایی یا یکی از اعضای خدمه‌ی پرواز برای سازگاری با آلرژی غذایی‌شون بیشتر از حد معمول تلاش کرده بود؛ اقداماتی که معمولاً به تجربه‌های شخصی خود خدمه برمی‌گشت.»

گپتا، نویسنده‌ی ارشد این پژوهش که تجربه‌ی شخصی در مدیریت موفقیت‌آمیز آلرژی غذایی توی سفر هوایی داره، میگه: «توی موقعیت‌هایی که از من خواستن به اورژانس‌های بهداشتی توی پرواز رسیدگی کنم و خودم شخصاً کیف پزشکی پرواز رو باز کردم، هر بار که با خودکارهای اپی‌نفرین که هنوز تاریخ انقضاشون نگذشته بود مواجه شدم، خوشحال شدم.» او اضافه کرد: «با این حال، میدونم که همیشه این‌طوری نیست. هر مسافر و خانواده‌ای که در معرض خطر آنافیلاکسی هستن، شایسته‌ی آرامش خاطره که داروی نجات‌دهنده‌شون تاریخ انقضا نداشته باشه و توی هر کیت اضطراری، آماده‌ی استفاده باشه.»

این پژوهش شامل بیش از ۴۰ مؤسسه‌ی تحقیقاتی جهانی و سازمان‌های حمایت از بیماره تا تجربه‌ها، مشکلات و راحت‌کننده‌های سفر هوایی امن رو بهتر درک کنه. عنوان این مقاله «درک تجربه‌ها، مشکلات و راحت‌کننده‌های سفر هوایی امن: یه نظرسنجی جهانی از بیماران آلرژی غذایی و مراقبا» هست.