70 سالگی سن 60 جدید شد؟ کشف پیشرفت حیرت‌انگیز سلامت میانسالان در بریتانیا

یه بررسی نوین روی ارتقای سلامت میانسالانِ انگلستان

یه پژوهش تازه از مرکز سالمندی رابرت ان. باتلر تو دانشکده بهداشت عمومی میلمن دانشگاه کلمبیا نشون می‌ده که وضعیت سلامتی سن‌بالاها تو انگلیس، نسبت به نسل‌های پیشین، پیشرفت چشمگیری داشته. این تحقیق، به جای این‌که فقط به وجود یا نبود بیماری‌ها نگاه کنه، رویکرد جدیدی در پیش گرفته و به بررسی عملکردهای افراد می‌پردازه؛ مثل توانایی‌های شناختی، حرکتی، روانی و حسی.

این پژوهش که از داده‌های بلندمدت “مطالعه سالمندی بریتانیا” استفاده کرده، نشون می‌ده که میانسال‌های امروزی، در مقایسه با نسل‌های قبل تو همون سن، سطح بالاتری از عملکرد جسمی و ذهنی رو تجربه می‌کنن. جان بیرد، پزشک و استاد سیاستگذاری و مدیریت بهداشت تو مرکز سالمندی باتلر دانشگاه کلمبیا و نویسنده این پژوهش، گفت: “این پیشرفت‌ها خیلی قابل توجه بودن.” به عنوان مثال، یه فرد 68 ساله که سال 1950 به دنیا اومده، توانایی‌های مشابهی با یه فرد 62 ساله که یه دهه قبل از اون متولد شده داشته. هم‌چنین کسایی که سال 1940 به دنیا اومدن، عملکرد بهتری نسبت به متولدین دهه‌های 1930 یا 1920 داشتن.

بیرد اضافه کرد: “اگه ما یه فرد متولد 1950 رو با یه فرد متولد 1920 مقایسه می‌کردیم، احتمالاً پیشرفت‌های بیشتری هم می‌دیدیم.” اون و همکاراش، تحلیل‌های مشابهی رو تو “مطالعه بلندمدت سلامت و بازنشستگی چین” (CHARLS) هم انجام دادن. اون‌ها روندای مشابهی رو پیدا کردن، هرچند این تحلیل به دلیل کوتاه بودن دوره پیگیری تو مطالعه چینی، نسبت به مطالعه انگلیسی، محدودتر بود.

بیرد می‌گه که بهبودهای حاصل شده تو زمینه‌های آموزش، تغذیه و بهداشت تو طول قرن بیستم احتمالاً نقش کلیدی داشتن. پیشرفت‌های پزشکی مثل جایگزینی مفاصل و درمان‌های بهتر برای بیماری‌های مزمن هم به احتمال زیاد عوامل مؤثر دیگه‌ای بودن.

هشداری از محققان درباره‌ی نتایج تحقیق

با این حال، محققان هشدار می‌دن که مشاهداتشون مربوط به یه دوره زمانی خاص و یه کشور مشخصه. ممکنه همین روندها تو آمریکا یا کل جمعیت دیده نشه. بیرد گفت: “ما از میزان این پیشرفت‌ها شوکه شدیم، مخصوصاً وقتی که افراد متولد شده بعد از جنگ جهانی دوم رو با گروه‌های قبل از اون مقایسه کردیم.” اون اضافه کرد: “ولی هیچ چیزی وجود نداره که بگه تو آینده هم همین پیشرفت‌ها رو می‌بینیم و تغییراتی مثل افزایش چاقی ممکنه این روندها رو برعکس کنه. هم‌چنین احتمال داره که گروه‌هایی که شرایط بهتری داشتن، افزایش‌های بیشتری رو نسبت به بقیه تجربه کرده باشن. با این حال، این روندها خیلی قوی بودن و نشون می‌دن که برای خیلی از افراد، 70 سالگی واقعاً می‌تونه سن 60 سالگی جدید باشه.”

تمجید یه متخصص سالمندی

جی اولشانسکی، متخصص پیری از دانشگاه ایلینوی، این پژوهش رو تحسین کرد و گفت: “این یه مقاله محکم و قویه. نشون می‌ده که توانایی‌های درونی – اون چیزی که واقعاً برای آدما تو سن‌های بالا مهمه – ذاتاً قابل تغییره. با این شواهد، می‌بینیم که علم پزشکی می‌تونه توانایی‌های درونی رو افزایش بده و این یه پیام امیدوارکننده برای آیندس.”

همکاران تحقیق

نویسنده‌های همکار این تحقیق شامل کاتیا هانوالد و یافه سی از دانشکده بازرگانی UNSW تو سیدنی، استرالیا؛ مرکز عالی تحقیق در پیری جمعیت (CEPAR) تو استرالیا؛ جوثیسواران آموثاوالی تیگاراجان از دپارتمان سلامت مادر، کودک، نوجوان و پیری سازمان جهانی بهداشت تو ژنو؛ و داریو موریس-آگوستینو از موسسه تحقیقات اجتماعی UCL تو دانشگاه کالج لندن و مرکز ESRC برای جامعه و سلامت روان تو کالج کینگ لندن هستن.

حمایت مالی از تحقیق

این تحقیق توسط مرکز عالی تحقیق در پیری جمعیت (CEPAR، پروژه CE170100005) در دانشگاه نیو ساوت ولز (UNSW)؛ مرکز تحقیقات اقتصادی و اجتماعی (ESRC) برای جامعه و سلامت روان در کالج کینگ لندن [ES/S012567/1]؛ و بنیاد ملی علوم اجتماعی چین (23AZD091) حمایت شده. هم‌چنین، بودجه‌ای هم از طرف موسسه ملی پیری (R01 AG030153، RC2 AG036619، R03 AG043052) تأمین شده.