کشف ژنتیکی: اسرار کوچ باستانی به قلب اندونزی و تیمور شرقی برملا شد!

نشانه‌های ژنتیکی تازه از کوچ‌های باستانی به والاسیا

یه پژوهش تازه از دانشگاه آدلاید و دانشگاه ملی استرالیا (ANU) یه سری شواهد ژنتیکی اولیه درباره کوچ کردن به والاسیا رو ارائه داده. والاسیا، یه مجمع‌الجزایریه که شامل تیمور شرقی و صدها جزیرهٔ مسکونی تو اندونزی شرقی می‌شه. این پژوهش که تو مجلهٔ PNAS چاپ شده، به شکاف‌های بزرگی تو تاریخچهٔ ژنتیکی انسان تو مجمع‌الجزایر والاسیا و نواحی غربی پاپوآی اندونزی اشاره می‌کنه. این منطقه، تنوع ژنتیکی و زبانی خیلی زیادی داره، در حدی که با قارهٔ اوراسیا قابل مقایسه است و شامل بررسی ۲۵۴ ژنوم جدیده.

این تحقیق، با تلفیق مدارک زبانی و باستان‌شناسی نشون می‌ده که جوامع والاسیا تو ۳۵۰۰ سال گذشته، تحت تأثیر گسترش ژن‌ها و زبان‌ها از سمت غرب پاپوآ قرار گرفتن. این دوره زمانی با فعالیت دریانوردهای آسترونزیایی هم‌زمان بوده که به طور فعال با گروه‌های والاسیا و پاپوآ در ارتباط بودن. دکتر گلدهگ آریو پرنومو، نویسندهٔ اصلی این پژوهش از دانشکدهٔ علوم زیستی دانشگاه آدلاید، می‌گه: «همکارام تو پروژهٔ تنوع ژنتیکی اندونزی، بیش از ده ساله که دارن ساختار ژنتیکی پیچیدهٔ اندونزی رو مطالعه می‌کنن، اما این مطالعهٔ جامع تأیید می‌کنه که نژاد پاپو تو سراسر والاسیا پخش شده و به کوچ‌های تاریخی از گینه نو اشاره داره.»

اون ادامه می‌ده: «با پیوند دادن اطلاعات از ژنتیک، زبان‌شناسی و باستان‌شناسی، الان غرب پاپوآ رو به عنوان یه کانون مهم زیستی-فرهنگی می‌شناسیم و می‌دونیم که اون، محل شروع دریانوردهای تاریخی پاپوآ بوده که امروزه، تا ۶۰٪ از نژاد امروزی والاسیا رو شکل می‌دن.»

تحقیقات ژنتیکی هم‌چنین داره اهمیت بیشتری پیدا می‌کنه برای ساخت داروهای تازه که با زمینهٔ ژنتیکی خاص هر آدم، سازگار باشه.

اهمیت ساختار ژنتیکی گروه‌های انسانی تو پزشکی دقیق

دکتر پورنومو می‌گه: «تو عصر پزشکی دقیق، فهمیدن ساختار ژنتیکی گروه‌های انسانی برای اینکه بتونیم درمان‌هایی بسازیم که مفید باشن، نه مضر، خیلی ضروریه. قبلا، مناطق والاسیا و گینه نو، خوب تو بررسی‌های ژنومی معرفی نشده بودن.»

تاریخچهٔ منزوی بودن والاسیا

استاد همکار ری توبلر از دانشگاه ANU می‌گه: «والاسیا، بیش از ۴۵ هزار سال از وقتی که اولین گروه‌های انسانی واردش شدن، منزوی بوده. کوچ‌کننده‌های پاپوآ و آسترونزیایی که اخیرا اومدن، فرهنگ والاسیا رو تغییر دادن، چون زبان‌های جدیدی رو آوردن که باعث تنوع و تداخل زبانی شد و به این ترتیب، یه چشم‌انداز زبانی غنی‌تر درست کردن.»

چالش‌های بازسازی تاریخ کوچ‌ها

پروفسور توبلر که هم‌چنین Fellow وابسته تو مرکز DNA باستانی دانشگاه آدلاید هم هست، می‌گه: «یافته‌های ما نشون می‌ده که کوچ‌های پاپوآ و آسترونزیایی به قدری زیاد بوده که در واقع نسل‌کشی اجداد اولین کوچ‌کننده‌ها رو تحت‌الشعاع قرار داده و بازسازی این کوچ‌های قدیمی از روی داده‌های ژنتیکی رو سخت کرده.»

حرکت‌های تاریخی و اثراتشون

به گفتهٔ محققان، بازسازی رفت و آمدهای گذشتهٔ مردم با استفاده از داده‌های ژنتیکی امروزی، به خاطر کوچ‌ها و حرکت‌های تاریخی، دشواره. استاد همکار توبلر می‌گه: «تو چند هزار سال گذشته، به خاطر تجارت ادویه و برده‌داری، حرکت‌های زیادی تو والاسیا اتفاق افتاده که رابطهٔ بین جغرافیا و ژنتیک رو نامعلوم می‌کنه.»

استفاده از DNA باستانی برای درک بهتر

اون ادامه می‌ده: «اون‌چه که ما دربارهٔ والاسیا و گینه نو می‌دونیم، فقط نوک کوه یخ هست. ولی استفاده از DNA باستانی می‌تونه کمک کنه که بر بعضی از این چالش‌ها غلبه کنیم و بهمون کمک کنه که ریشه‌ها و میراث سفرهای انسانی به این منطقه رو بفهمیم، سفرهایی که به ده‌ها هزار سال قبل برمی‌گرده.»