صفر-خالص-اقدامات-اقلیمی

تحقیقات تازه از دانشگاه آکسفورد: استانداردهای آب و هوایی نیازمند بازنگری هستند

یک مقاله‌ی جدید از مدرسه‌ی کسب‌وکار و محیط زیست اسمیت در دانشگاه آکسفورد، این نکته رو مطرح می‌کنه که استانداردهای فعلی در حوزه‌ی آب و هوا، برای ترغیب نوآوری‌های بزرگ که برای رسیدن به هدف “صفر خالص” لازمه، کافی نیستند و باید گسترده‌تر بشن تا کلّیت تأثیرات یک شرکت روی اقداماتش در این زمینه رو پوشش بدن. این تحقیق که در نشریه‌ی “مدیریت کربن” منتشر شده، بعد از یه دوره بحث‌های داغ عمومی درباره‌ی استانداردهای آب و هوایی انجام شده و راه‌حل‌هایی رو برای بهتر کردن هردو جنبه‌ی “یکپارچگی” و “تأثیرگذاری” اقدامات اقلیمی شرکت‌ها ارائه میده.

خانم دکتر ماتیلدا بکر، که یکی از نویسنده‌های این مقاله هست، روی این موضوع تأکید داره که تشویق به اقدامات اقلیمی و نوآوری توی دنیای شرکت‌ها ضروریه: «از بین ۲۰۰۰ شرکت بزرگ، تقریباً نیمی از اونا هنوز هدف “صفر خالص” رو ندارن، در حالی که بعضیاشون، بدون هیچ پاداشی، دارن فراتر از این اهداف هم عمل می‌کنن. ما باید تلاش‌های شرکت‌ها رو به فراتر از مرزهاشون گسترش بدیم.»

تیمی متشکل از افراد مختلف در یک اتاق کنفرانس مدرن، دارن درباره‌ی استانداردهای آب و هوایی بحث می‎کنن.
بحث درباره‌ی استانداردهای اقلیمی در یک کنفرانس تجاری.

پیشنهادات برای سرعت بخشیدن به گذار به سمت “صفر خالص”

نویسنده‌های این مقاله، به اقداماتی اشاره می‌کنن که شرکت‌ها می‌تونن برای تسریع روند جهانی رسیدن به “صفر خالص”، توی سه تا حوزه انجام بدن: “قدرتِ محصول”، “قدرتِ خرید” و “قدرتِ سیاسی”. اونا همچنین پیشنهاد می‌کنن که یه مسیر گزارش‌دهی اضافه بشه تا تأثیرات شرکت‌ها توی این زمینه‌ها ثبت بشه. این مسیر می‌تونه نشون‌دهنده‌ی مشارکت گسترده‌تر یه شرکت توی دستیابی به هدف “صفر خالص جهانی” باشه و مثال‌هایی ازش می‌تونه شامل لابی‌گری برای سیستم‌های انرژی پاک‌تر یا حمایت مالی از فناوری‌های جدید “صفر خالص” باشه.

تصویری از اقدامات اقلیمی شرکت‌ها، که قدرت محصول، قدرت خرید و قدرت سیاسی رو نشون می‌ده.
اقدامات کلیدی شرکت‌ها برای رسیدن به اهداف اقلیمیشون.

استانداردهای اقلیمی شرکت‌ها و چالش‌های پیشِ روشون

تا به امروز، استانداردهای اقلیمی شرکت‌ها، بیشتر برای “راهنمایی شرکت‌ها” در تعیین اهداف (مثل، از طریق «طرح اهداف علمی» و کمک به اونا برای پیگیری “انتشار گازهای گلخانه‌ای” ناشی از فعالیت‌هاشون (مثل، استفاده از “پروتکل گازهای گلخانه‌ای”). اگرچه این استانداردها برای کم کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای شرکت‌های مجزا ضروری بودن، اما نویسنده‌های این مقاله معتقدن که نتونستن اقدامات “وسیع‌تری” در زمینه‌ی تغییرات آب و هوایی رو تشویق کنن و حتّی ممکنه مانع این کار بشن.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
اینفوگرافیکی درباره‌ی چالش‌های استانداردهای اقلیمی شرکتی، همراه با نمادهای انتشار گاز و موانع موجود.
چالش‌های استانداردهای اقلیمی شرکت‌ها و ضرورت تغییر.

خانم کلر ویگ، که یکی از نویسنده‌ها و رئیس بخش عملکرد اقلیمی در “طرح نقشه‌راه نمایی” هست، می‌گه: «خیلی مهمه که شرکت‌ها، انتشار گازهای گلخانه‌ای رو توی کل زنجیره‌ی “ارزششون” گزارش داده و کاهش بدن.» اون همچنین تأکید می‌کنه: «ولی این هم خیلی مهمه که شرکت‌ها “تغییرات سیستماتیک” رو، از طریق محصولاتی که تولید می‌کنن، خریدهایی که انجام می‌دن و سیاست‌هایی که ازشون حمایت می‌کنن یا مخالفشون هستن، پیش ببرن و برای این کارهاشون هم پاداش بگیرن.»

کایا آکسلسون، که نویسنده‌ی اصلی این مقاله و پژوهشگر در مدرسه‌ی اسمیت هست، توضیح میده: «به خاطر نحوه‌ی تنظیم فعلی استانداردها، یه شرکت فعال در “انرژی تجدیدپذیر” که داره خوب رشد می‌کنه، ممکنه به خاطر انتشار گازهای گلخانه‌ای ناشی از تولید توربین‌ها و صفحه‌های خورشیدی، عملکرد ضعیفی داشته باشه، با این‌که این محصولات می‌تونن به کم کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح جهانی کمک کنن.» اون ادامه میده: «ما به یه روشی نیاز داریم که شرکت‌هایی رو که دارن “جهان رو عوض می‌کنن”، نه فقط عملیات خودشون رو، مقایسه و تشویق کنیم.»

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *