راز بقای نهنگ‌ها، پنگوئن‌ها و لاک‌پشت‌ها: عمقِ شنای طلایی کشف شد!

یه نگاه تازه به عمق‌یابیِ جانوران دریایی

پژوهشگرهای دانشگاه‌های سوانزی و دیکین به این نتیجه رسیدن که **موجودات دریایی**، شامل پستانداران، پرنده‌ها و خزنده‌ها، وقتی دارن کوچ می‌کنن و غذا نمی‌خورن، در اعماق تقریباً مشابهی شنا می‌کنن تا انرژی‌شون رو حفظ کنن. دکتر کیمبرلی استوکس، پروفسور گریم هیز و دکتر نیکول استبان از دانشگاه‌های سوانزی و دیکین این تحقیق رو تو شش مرکز تو پنج تا کشور انجام دادن و عمق شنا رو تو چند گونه‌ی مختلف از **لاک‌پشت‌های دریایی**، **پنگوئن‌ها** و **نهنگ‌ها** با هم مقایسه کردن.

همه‌ی این حیوانات تقریباً تو عمقی معادل سه برابر عمق بدن‌شون از سطح آب شنا می‌کنن تا تو اون “نقطه‌ی طلایی” قرار بگیرن، جایی که تشکیل امواج سطحی و فاصله‌ی عمودیِ طی‌شده به حداقل می‌رسه. بعضی از موجودات نیمه‌آبی، مثل مرغ‌های دریایی، نزدیک سطح آب شنا می‌کنن، جایی که تولید امواج منبع اصلی از انرژی هدررفته‌س. اما برای اون پرنده‌ها، پستانداران و خزندگان دریایی که تو طول عمرشون مسافت‌های زیادی رو طی می‌کنن، انتظار می‌ره که به یه شکلی **خودشون رو وفق بدن** تا هزینه‌ی انرژی در حمل و نقل رو کم کنن، مخصوصاً تو سفرهای طولانی.

خیلی وقته که مشخص شده مقاومت اضافی ناشی از ایجاد امواج، وقتی که یه جسم تو عمق بیشتری نسبت به سه برابر قطرش قرار می‌گیره، به کمترین حد خودش می‌رسه. با این حال، مقایسه‌ی عمق سفرهای جانوران وحشی به خاطر محدودیت‌های ردیابی، کار سختی بوده.

اعماق شنا در جانوران دریایی: نتایج یک مطالعه‌ی جدید

تو یه مطالعه‌ی جدید که تو نشریه‌ی Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) منتشر شده، اعماق شنا در حدود ۱٫۵ سانتی‌متر تو پنگوئن‌های کوچولو و لاک‌پشت‌های سرتخت ثبت شده. این داده‌ها به همراه اطلاعات حرکتی و فیلم‌هایی از دوربین‌های نصب‌شده روی جانوران جمع‌آوری شده‌ن. این اطلاعات با داده‌های ردیابی ماهواره‌ای که مربوط به مهاجرت‌های طولانی‌مدت در لاک‌پشت‌های سبز هست و داده‌های دیگه از مطالعات انجام شده روی پنگوئن‌ها و نهنگ‌ها، مقایسه شده.

نتیجه‌ها نشون داد که این حیوانات تو اعماق مناسب و بهینه‌ای شنا می‌کنن که از طریق فیزیک پیش‌بینی شده. این اعماق تو زمان “رفت و آمد” به مناطق تغذیه تو طبیعت یا مهاجرت‌های طولانی‌مدت، در حالی که غذا نمی‌خورن، دیده شده. دکتر کیمبرلی استوکس، نویسنده‌ی اصلی این مطالعه از دانشگاه سوانزی، گفت: «البته مثال‌هایی وجود دارن که عمق شنا تو جانوران تحت تأثیر عوامل دیگه‌ای مثل جستجوی طعمه قرار می‌گیره، اما خیلی هیجان‌انگیز بود که فهمیدیم تمام مثال‌های منتشر شده از جانوران دریایی غیرتغذیه‌ای که هوا تنفس می‌کنن، از الگوی پیش‌بینی‌شده پیروی می‌کنن.»

اون اضافه کرد: «این موضوع به ندرت ثبت شده، چون جمع‌آوری داده‌های عمق از جانورانی که مسافت‌های طولانی مهاجرت می‌کنن، سخته. برای همین، پیدا کردن تعداد کافی از مثال‌ها برای نشون دادن یه رابطه‌ی مشترک بین عمق شنا و اندازه‌ی بدن جانوران تو یه بازه‌ی اندازه‌ای از ۳۰ سانتی‌متر تا حدود ۲۰ متر طول، خیلی عالی بود.»