ترجمه: “چشمِ بازرسان فرودگاه زیر ذره‌بین: QUT کشف کرد مهارت حیاتی‌شون چطوری تغییر می‌کنه!”

بررسی‌های دانشگاه QUT درباره‌ی عملکرد بازرس‌های امنیت فرودگاه

تیمی از محققان دانشگاه QUT با استفاده از فناوری ردیابی چشم، نحوه‌ی عملکرد بازرسان امنیت فرودگاه رو در مراحل مختلف بازرسی دیداری مورد مطالعه قرار دادند. دکتر لِوی سوان، استاد ارشد طراحی صنعتی در دانشکده‌ی طراحی دانشگاه QUT، به همراه پروفسور افتخاری و مشاور وسنا پاپوویچ از دانشکده‌ی مهندسی برق و رباتیک دانشگاه QUT، و همچنین دکتر ددی ویرجا، پژوهشگر سابق دانشگاه QUT، به این موضوع پرداختند که بازرسان امنیت فرودگاه چطور از تکنیک‌های حل مسئله استفاده می‌کنن، مخصوصاً هنگام بازرسی با دستگاه‌های اشعه ایکس، و اینکه این استراتژی‌ها با افزایش تجربه تغییر می‌کنن یا نه.

مطالعه شامل چهار گروه از بازرسان بود، که هر کدوم سطح تجربه‌ی متفاوتی داشتن: تازه‌کار، کم‌تجربه، با تجربه و متخصص. دکتر سوان گفت این تحقیق در مقایسه با بقیه‌ی تحقیقات در زمینه‌ی بازرسی امنیت فرودگاه، یه ویژگی منحصر به فرد داره، و اون اینه که در شرایط واقعی انجام شده. ‌به گفته ی ایشون: “معمولاً این تحقیقات تو محیطای کنترل شده انجام می‌شن.” و اضافه کرد: “سی و نه بازرس امنیت حرفه‌ای در حین انجام بازرسی با اشعه ایکس، در یه فرودگاه بین‌المللی استرالیا، زیر نظر گرفته شدن.”

ایشان ادامه داد: “اطلاعات حاصل از ردیابی چشم و فیلم‌ها جمع‌آوری و تحلیل شد تا مراحل مختلف فعالیت و استراتژی‌های حل مسئله رو بررسی کنیم.” دکتر سوان توضیح داد: “همه‌ی پیچیدگی‌های این کار، با انجام تحقیق میدانی مثل این، قابل شناساییه و به ما این امکان رو داده که حل مسئله رو به عنوان یه عنصر اساسی در کار بازرسان امنیت بشناسیم.”

دکتر سوان اضافه کرد: “این بازرس‌ها از قابلیت‌های رابط کاربری هم استفاده می‌کنن، مثلاً ظاهر تصاویر رو تغییر می‌دن، یا با همکاراشون مشورت می‌کنن تا در تصمیم‌گیری کمک بگیرن، مثل اینکه آیا یه شیء خطرناکه یا نه.” دکتر سوان گفت: “تحقیقاتی که توی محیط‌های کنترل شده انجام شده، فقط روی اسکن دیداری تصاویر و خودِ تصمیم‌گیری متمرکز بوده، چون جنبه‌های محیطی نادیده گرفته شدن.”

ایشون بیان کرد: “ما متوجه شدیم که میزان حل مسئله‌ای که توی بازرسی‌های امنیتی انجام می‌شه، بستگی به تجربه‌ی بازرس‌ها داره.” دکتر سوان ادامه داد: “بازرس‌های کم‌تجربه برای تصمیم‌گیری بیشتر به حل مسئله تکیه می‌کنن، در حالی که بازرس‌های باتجربه‌تر می‌تونن بدون نیاز به حل مسئله، تصمیمات بیشتری بگیرن.”

و همچنین گفت: “ما فهمیدیم که استراتژی‌های حل مسئله‌ای که بازرس‌ها استفاده می‌کنن هم با افزایش تجربه تغییر می‌کنه.”

تحقیقات درباره‌ی مهارت‌های حل مسئله در اسکنرها

پروفسور پاپوویچ گفت: “اسکنرهای کم‌تجربه به استراتژی‌هایی متکی می‌شن که تصمیم‌گیری رو به یه نفر دیگه از تیم واگذار می‌کنن، یا به استراتژی‌های مبتنی بر جستجو وابسته هستن.” ایشون اضافه کرد: “این رویکرد که باعث حل مسئله‌ی کند و ضعیف می‌شه، بار شناختی اضافی ایجاد می‌کنه.” به گفته ایشون، نتایج تحقیق نشون می‌ده که اسکنرهای تازه‌کار تقریباً به شش ماه سابقه‌ی کاری نیاز دارن تا بتونن در حل مسئله، به همون سطح اسکنرهای باتجربه برسن. پروفسور پاپوویچ اضافه کرد: “این مدت زمان قابل توجهی برای یه وظیفه‌ی ایمنی حیاتیه.”

ایشون همچنین اشاره کرد که مهارت‌های حل مسئله، بیشتر از جنبه‌های دیگه‌ی عملکرد وظیفه، مثل جستجو که شامل اسکن دیداری تصاویر هست، طول می‌کشه تا پیشرفت کنه. دکتر سوان هم گفت: “آموزش مؤثر در این وظیفه، به دلیل حیاتی بودنش برای ایمنی، خیلی مهمه. او اضافه کرد: “آموزش کارآمد که به توسعه سریع مهارت‌ها کمک می‌کنه هم ضروریه، چون این شغل با ترک زودهنگام کارکنان مرتبطه.”

پروفسور پاپوویچ تأکید کرد که نتایج این تحقیق قابل تعمیم به بقیه‌ی وظایف بازرسی دیداری هم هست. ایشون گفت: “بازرسی دیداری تو پزشکی، تولید، امنیت، نگهداری و حمل و نقل یه نیازه.” و افزود که باید تو این حوزه‌ها هم به بررسی حل مسئله پرداخته بشه تا بفهمیم چطور می‌شه بازرسی دیداری رو بهتر کرد.

دکتر سوان گفت: “با توجه به تفاوت قابل توجهی که در عملکرد اسکنرها، بر اساس سطح و نوع تجربه دیده شده، ‘تعریف معیارهای خاص برای اسکن، به جای تکیه به معیارهای کلی تجربه، یه نیاز جدیه.'”

و همچنین اشاره کرد که این مطالعه، پایه‌ای برای تحقیقات آینده فراهم می‌کنه که بررسی می‌کنه چطور عواملی مثل احساسات و استرس می‌تونن روی عملکرد اسکنرها تأثیر بذارن. دکتر سوان اضافه کرد: “این تحقیق اهمیت تنظیم تکنیک‌های مدیریت پرسنل رو، بر اساس سطوح تجربه و بعد برنامه‌های انتخاب و آموزش اختصاصی نشون می‌ده.”

در نهایت پروفسور پاپوویچ گفت: “با اجرای تنظیم تجربه‌محور، این مطالعه نشون داد که بازرسی‌های امنیتی فرودگاه می‌تونن سازگارتر و کارآمدتر بشن و ایمنی و رضایت مسافران بالا بره. او گفت: “این تحقیق قابلیت تعمیم به سایر حوزه‌های آموزش بازرسی دیداری که نیازمند تخصص هستن، مثل کنترل بندر، کنترل ترافیک، آموزش برای جراحی یا معاینه با اشعه ایکس رو داره.”