شکاف بزرگ جنسیتی در رشته‌های مهندسی و کامپیوتر: چرا زنان کمترند؟

شکاف جنسیتی در رشته‌های فیزیک، مهندسی و علوم کامپیوتر

در سطح کلان، نسبت فارغ‌التحصیلان مرد از دانشگاه‌ها و کالج‌ها در رشته‌های فیزیک، مهندسی و علوم کامپیوتر (که به اختصار PECS نامیده می‌شود) تقریباً ۴ به ۱ نسبت به زنان است. برای اینکه بهتر بتونیم علل این شکاف‌ها رو درک کنیم، محققان دانشگاه نیویورک (NYU) به بررسی مدارک کارشناسی اعطا شده در آمریکا طی سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۲۲ پرداختند. نتایج نشون داد که دانشگاه‌های با سطح انتخابی بالا، بر اساس نمرات ریاضی آزمون SAT، تقریباً شکاف جنسیتی در PECS رو از بین بردن، اما در دانشگاه‌های با سطح انتخابی پایین‌تر، این شکاف به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده.

جوزف سیمپیان، که سرپرست این تحقیق و استاد اقتصاد و سیاست آموزشی در دانشگاه‌های استاین‌هارد و واگنرِ NYU هست، میگه: “این یافته‌ها درک ما از نابرابری جنسیتی در آموزش STEM رو به چالش می‌کشه.” اون ادامه می‌ده: “ما شاهد دو روند متضاد هستیم: در دانشگاه‌های خیلی انتخابی، تعداد زنان در این رشته‌ها داره به سمت برابری در PECS نزدیک میشه، در حالی که در مؤسسات آموزشی که اکثر دانشجویان آمریکایی رو آموزش میدن، تعداد زنان در PECS یا ثابت مونده یا کمتر شده. این موضوع پیامدهای عمیقی برای برابری اقتصادی و همچنین نوآوری در نیروی کار فناوری ما داره.”

سیمپیان و همکارش، جو آر. کینگ، که دانشجوی دکتری در NYU واگنر هست، داده‌های بیش از ۳۴ میلیون مدرک کارشناسی رو بین سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۲۲ بررسی کردن. برای این کار از سیستم اطلاعات یکپارچه آموزش عالی (IPEDS) استفاده کردن که اطلاعاتی نزدیک به آمار دقیق مدارک اعطا شده در آمریکا رو در اختیارشون قرار می‌داد. نتایج این تحقیق که در مجله Science منتشر شده، نشون داد که نمره متوسط ریاضی آزمون SAT، مهم‌ترین عامل پیش‌بینی‌کننده نسبت مردان به زنان در PECS هست. در سال ۲۰۰۲، مراکزی که دانشجویان با بالاترین نمرات ریاضی SAT (حدود ۷۷۰ و بالاتر) رو داشتند، به ازای هر یک زن، دو مرد در رشته‌های PECS داشتن. این نسبت در سال ۲۰۲۲ به ۳ مرد در برابر ۲ زن رسید.

تغییرات نسبت جنسیتی در رشته‌های PECS

در مدارسی که دانش‌آموزانی با نمرات SAT خیلی پایین‌تر (حدود ۴۵۰) تحصیل می‌کنن، نسبت اولیه مردان به زنان از ۳ به ۱ در سال ۲۰۰۲ به ۷ مرد در برابر ۱ زن در سال ۲۰۲۲ افزایش پیدا کرده. همچنین، الگوهای ثبت‌نام اولیه در این رشته‌های ریاضی‌محور بررسی شد و مشخص شد که مدارسی با سطح انتخابی بالا، مثل دانشگاه‌های آیوی لیگ و دانشگاه‌های تحقیقاتی دولتی بزرگ، در جذب و حفظ زنان در رشته‌های PECS پیشرفت داشتن. در حالی که مدارس با سطح انتخابی کمتر در دو دهه گذشته با مشکل جذب و نگه داشتن دانشجو مواجه بودن.

تفاوت‌های جنسیتی در سایر رشته‌های STEM

در مقایسه با رشته‌های PECS، بقیه رشته‌های STEM تقریباً نمایندگی جنسیتی برابری رو در انواع مختلف مؤسسات حفظ کردن. چیپین به این نکته اشاره می‌کنه که این تفاوت‌ها، چالش‌های منحصربه‌فردی رو در فیزیک، مهندسی و علوم کامپیوتر نشون میده. محققان، تحلیل‌هاشون رو با دو مجموعه داده ملی دیگه تکمیل کردن تا بتونن ارزیابی کنن که آیا الگوهای متفاوتی که در مؤسسات مختلف مشاهده کردن، به عوامل فردی دانش‌آموزان مربوط میشه یا نه.

اونها متوجه شدن که الگوی متفاوت نمایندگی زنان در رشته‌های PECS در مؤسسات مختلف، حتی بعد از در نظر گرفتن نمرات SAT و نیات اولیه‌ی دانش‌آموزان برای انتخاب این رشته‌ها، همچنان ادامه داره. به‌خصوص، زنان رنگین‌پوست با چالش‌های بیشتری روبرو هستن و در مؤسساتی که تعادل جنسیتی کلی در حال بهبوده، همچنان کمتر دیده میشن.

ضرورت بازنگری در تخصیص منابع

چیپین میگه: “یافته‌های ما نشون می‌ده که باید منابع رو به سمت جاهایی هدایت کنیم که شکاف‌ها بزرگتره.” اون ادامه میده: “در حالی که حمایت از مؤسساتی که دارن به سمت برابری پیش میرن خیلی مهمه، باید بهتر بتونیم چالش‌های رو به افزایش در مؤسسات با سطح انتخابی کمتر رو درک کنیم و بهشون رسیدگی کنیم، چون این مؤسسات هستن که اکثر دانش‌آموزان آمریکایی مدرکشون رو ازشون میگیرن.”

این تحقیق به طور جزئی با کمک مالی مؤسسه علوم آموزشی (#R305B200010) انجام شده.

“`