با فسیل‌ها به عصر دایناسورها برگردید: راز صدای غول‌ها فاش شد!

فسیل‌ها و نجواهای دیرین

فسیل‌ها، اون گنجینه‌های تاریخی، می‌تونن تصویری بی‌نقص از شکل و شمایل دایناسورها بهمون بدن، ولی فراتر از اون، به دانشمندا کمک می‌کنن تا بفهمن این موجودات غول‌پیکر چطور صدا می‌دادن. پاراسورولوفوس رو در نظر بگیرید؛ یه دایناسور با منقاری شبیه به اردک و یه تاج منحصر به فرد که حدود ۷۰ تا ۸۰ میلیون سال پیش تو این دنیا قدم می‌زد. این موجود باوقار تقریباً ۴.۸ متر قد داشت و وزنشم بین ۲۷۰۰ تا ۳۶۰۰ کیلوگرم تخمین زده می‌شه.

هونگجون لین از دانشگاه نیویورک، قراره نتایج تحقیقاتش در مورد ویژگی‌های صوتی یه مدل فیزیکی از تاج پاراسورولوفوس رو، روز پنجشنبه، ۲۱ نوامبر، ارائه بده. این بخشی از نشست مجازی ۱۸۷ انجمن آکوستیک آمریکا خواهد بود که از ۱۸ تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۴ برگزار می‌شه.

لین میگه: “از بچگی به جانورای عظیم‌الجثه شیفته بودم. ساعت‌ها کتاب می‌خوندم، فیلم می‌دیدم و تصور می‌کردم اگه دایناسورا هنوز بودن، چه حسی داشت. ” بعد اضافه می‌کنه: “تا وقتی که رفتم دانشگاه، فهمیدم صداهایی که توی فیلما و برنامه‌ها می‌شنویم – هرچند جذابن – کاملاً ساختگی هستن و با استفاده از صداهای حیوانات امروزی ساخته شدن. اون موقع بود که تصمیم گرفتم عمیق‌تر برم تو این قضیه و ببینم دایناسورا واقعاً چه جور صداهایی داشتن.”

یه مدل فیزیکی برای کاوش در صدای پاراسورولوفوس

لین یه سازه فیزیکی از لوله‌ها درست کرده تا یه مدل ریاضی رو نشون بده. این مدل به محققین کمک می‌کنه تا بفهمن داخل تاج پاراسورولوفوس چه اتفاقاتی از نظر صوتی می‌افتاده. این مدل فیزیکی، که از اتاق‌های طنین الهام گرفته شده، با نخ‌های پنبه‌ای آویزون شده و با یه بلندگوی کوچیک به صدا در میاد. علاوه بر این، از یه میکروفن برای جمع‌آوری داده‌های فرکانسی استفاده می‌شه. گرچه این مدل، بازتولید دقیقی از پاراسورولوفوس نیست، اما لوله‌ها – که بهشون “لینوفون” میگن (به اسم لین) – به عنوان تأییدی بر درستی چارچوب ریاضی، عمل می‌کنن.

لین توضیح میده: “من یه چیز ساده و در دسترس می‌خواستم که هم بشه باهاش مدل‌سازی کرد و هم بتونم یه دستگاه فیزیکی ازش بسازم.” نتایج اولیه لین نشون می‌ده که تاج پاراسورولوفوس برای طنین‌اندازی استفاده می‌شده، درست مثل تاج پرنده‌های امروزی. مدل ریاضی هنوز در حال توسعه‌س، اما لین امیدواره‌ که این مدل بتونه برای مطالعه‌ی حیواناتی که ساختارهای صوتی مشابه دارن، مفید باشه.

اون همچنین قصد داره یه افزونه‌ی در دسترس بسازه تا مردم بتونن باهاش آزمایش کنن و حتی صداهای دایناسورها رو به موسیقی اضافه کنن. لین میگه: “وقتی یه مدل کارآمد داشته باشیم، میریم سراغ استفاده از اسکن‌های فسیل. هدف نهایی من بازسازی صدای پاراسورولوفوس هست.”

“`