کارمندان با فشار دیجیتال دست‌وپنجه نرم می‌کنند

تحقیقی جدید: فشارهای روانی و جسمی ناشی از اتصال مداوم به فناوری دیجیتال

یک مطالعه جدید نشان داده است که کارکنان به دلیل «اتصال بیش از حد» به فناوری دیجیتال، فشارهای روانی و جسمی را تجربه می‌کنند که باعث می‌شود نتوانند از کار خود فاصله بگیرند. محققان دانشگاه ناتینگهام در دانشکده‌های روانشناسی و پزشکی، مصاحبه‌های دقیقی با کارکنان از مشاغل مختلف انجام داده‌اند و دریافتند که تلاش‌های شناختی و عاطفی ناشی از اتصال مداوم و سرعت بالای کار در محیط دیجیتال به سلامت کارکنان آسیب می‌زند. نتایج این تحقیق امروز در نشریه «فرانتیرز در روانشناسی سازمانی» منتشر شده است.

این مقاله جدید، آخرین بخش از یک پروژه تحقیقاتی است که به بررسی «عوارض منفی» کار دیجیتال می‌پردازد و شامل استرس، بار اضافی، اضطراب و ترس از از دست دادن اطلاعات می‌شود. نتایج این تحقیق بر موضوعی کلی به نام «شدت فناوری در محیط کار دیجیتال» تأکید می‌کند که ناشی از تقاضاهای شغلی در این محیط است. یافته‌های این مقاله نشان می‌دهد که احساس بار اضافی ناشی از کار دیجیتال، برای اکثر شرکت‌کنندگان به صورت احساس غرق شدن در پیام‌ها، برنامه‌ها و جلسات در محیط کار دیجیتال بروز کرده است.

ترس از از دست دادن اطلاعات مهم و ارتباط با همکاران نیز به استرس و فشار بر روی کارکنان دیجیتال افزوده است؛ همچنین مشکلاتی که در استفاده از فناوری‌های دیجیتال به وجود می‌آید، مزید بر علت شده است. الیزابت مارش، دانشجوی دکتری ESRC در دانشکده روانشناسی، این مطالعه کیفی را رهبری کرده و گفت: «محیط‌های کار دیجیتال هم به سازمان‌ها و هم به کارکنان سود می‌رسانند، به عنوان مثال با امکان همکاری و کار انعطاف‌پذیر. اما آنچه در تحقیقات ما مشخص شد این است که یک جنبه تاریک بالقوه در کار دیجیتال وجود دارد، جایی که کارکنان به دلیل بار زیاد و شدت محیط کار دیجیتال احساس خستگی و فشار می‌کنند. احساس فشاری برای همیشه متصل بودن و پیگیری پیام‌ها می‌تواند باعث شود که به لحاظ روانی از کار فاصله بگیرند.»

در این تحقیق، چهارده کارمند به طور دقیق مصاحبه شده و درباره ادراکات و تجربیات خود از تقاضاهای شغلی در محیط کار دیجیتال و تأثیرات آن بر سلامت خود صحبت کردند.

تحلیل عوامل مؤثر بر تجربه کارمندان در محیط کار دیجیتال

در این تحلیل، محققان به بررسی عوامل روان‌شناختی، فناوری و سازمانی می‌پردازند که ممکن است بر نحوه تجربه کارمندان از تقاضاهای شغلی در محیط کار دیجیتال تأثیر بگذارد. تجربیات تاریک شرکت‌کنندگان به‌ویژه تحت تأثیر وضعیت همیشگی و فراگیر اتصال در محیط کار دیجیتال قرار داشت که به آن “هایپرکانکتویتی” گفته می‌شود. این تجربیات به احساس فشار برای در دسترس بودن و از بین رفتن مرزهای کار و زندگی شخصی منجر شد.

شواهد همچنین نشان می‌دهد که این هایپرکانکتویتی پس از پاندمی به یک هنجار در میان کارگران تبدیل شده است. نظرات مصاحبه‌شوندگان شامل موارد زیر بود: “[این کار] فقط بیشتر از آنچه که فکر می‌کردم دشوار است که آن را کنار بگذارم وقتی همه چیز آنلاین است و می‌توانم در هر زمان از روز یا شب به کار بپردازم.” “احساس می‌کنید که باید همیشه در دسترس باشید. باید یک چراغ سبز باشید.” “این فشار برای پاسخ دادن است […] من یک ایمیل دریافت کرده‌ام، باید این کار را سریع انجام دهم چون اگر نه، کسی ممکن است فکر کند ‘او از خانه چه کار می‌کند؟’” الیزابت اضافه می‌کند: “یافته‌ها بر نیاز محققان و حرفه‌ای‌ها تأکید می‌کند که باید تقاضاهای شغلی در محیط کار دیجیتال را شناسایی، درک و کاهش دهند تا از سلامت کارمندان دیجیتال محافظت کنند.“

این تحقیق پیشنهادات عملی برای کارفرمایان ارائه می‌دهد که شامل کمک به کارمندان برای بهبود مهارت‌های دیجیتال و توانمندسازی آن‌ها برای مدیریت مرزها در محیط کار دیجیتال است. یافته‌ها همچنین می‌تواند توسط بخش‌های فناوری مورد استفاده قرار گیرد تا به بهبود قابلیت استفاده و دسترسی به محیط کار دیجیتال و همچنین کنترل گسترش برنامه‌ها کمک کند. درک نیازها و ترجیحات کارمندان برای کار دیجیتال اهمیت زیادی دارد تا چنین اقداماتی را هدایت کند.

دکتر الکسا اسپنس، استاد روان‌شناسی، می‌افزاید: “این تحقیق ادبیات تقاضاهای شغلی و منابع را با روشن کردن تقاضاهای شغلی در محیط کار دیجیتال از جمله هایپرکانکتویتی و بار اضافی گسترش می‌دهد. همچنین یک ساختار جدید از شدت فناوری در محیط کار دیجیتال را معرفی می‌کند که بینش جدیدی در مورد علل استرس تکنولوژیکی در محیط کار دیجیتال ارائه می‌دهد. با این کار، تأثیرات بالقوه سلامتی، هم از نظر روانی و هم جسمی، کار دیجیتال را برجسته می‌کند.” این تحقیق توسط ESRC-MGS (شورای تحقیقات اقتصادی و اجتماعی – مدرسه تحصیلات تکمیلی میدلند) تأمین مالی شده است.