خستگی دیجیتال: فرسودگی روحی و جسمی کارمندان از کارِ ۲۴/۷!

پژوهش‌های تازه: استرس‌های روحی و جسمی ناشی از ارتباط دائمی با تکنولوژی دیجیتال

یک مطالعه‌ی جدید نشون داده که کارمندا به خاطر ارتباط بیش از حد با دنیای دیجیتال، دچار فشارهای روحی و جسمی میشن و این موضوع باعث میشه که افراد نتونن از کارشون فاصله بگیرن. محققای دانشگاه ناتینگهام، از دانشکده‌های روان‌شناسی و پزشکی، با مصاحبه‌های دقیق با کارمندای انواع مشاغل، به این نتیجه رسیدن که تلاش‌های ذهنی و احساسی ناشی از اتصال همیشگی و سرعت بالای کار در محیط دیجیتال، به سلامتی کارمندا آسیب می‌زنه. نتایج این تحقیق، امروز توی مجله‌ی «Frontiers in Organizational Psychology» منتشر شده.

این مقاله‌ی نو، آخرین بخش از یه پروژه‌ی تحقیقاتیه که داره پیامدهای منفی کار دیجیتال رو بررسی می‌کنه و شامل فشار روانی، بار اضافی، نگرانی و ترس از دست دادن اطلاعات می‌شه. یافته‌های این تحقیق، روی یه موضوع کلی به‌اسم شدت فناوری در محیط کار دیجیتال تأکید داره که نتیجه‌ی خواسته‌های شغلی تو این محیطه. یافته‌های این مقاله نشون میده که حس بار اضافی ناشی از کار دیجیتال، برای اکثر شرکت‌کننده‌ها به شکل حس غرق‌شدن توی پیام‌ها، برنامه‌ها و جلسات بروز کرده.

ترس از دست دادن اطلاعات مهم و در ارتباط بودن با همکارا هم به استرس و فشار روی کارگرای دیجیتال اضافه شده، علاوه بر مشکلاتی که توی استفاده از فناوری‌های دیجیتال پیش میاد. الیزابت مارش، دانشجوی دکتری ESRC از دانشکده‌ی روان‌شناسی، سرپرستی این مطالعه‌ی کیفی رو به‌عهده داشته و گفت: «محیط‌های کاری دیجیتال هم برای سازمان‌ها و هم برای کارمندا مفید هستن، مثلاً با امکان کار گروهی و انعطاف‌پذیری. ولی چیزی که ما توی تحقیقمون فهمیدیم اینه که یه جنبه‌ی تاریک بالقوه تو کار دیجیتال وجود داره، جایی که کارمندا ممکنه به خاطر بار اضافی و شدت محیط کار دیجیتال، احساس خستگی و فشار کنن. حس فشار برای همیشه متصل بودن و چک کردن پیام‌ها می‌تونه باعث شه که از نظر روحی جداشدن از کار سخت بشه.»

تو این تحقیق، با چهارده کارمند به‌طور دقیق مصاحبه شد و در مورد درک و تجربیاتشون از خواسته‌های شغلی در محیط دیجیتال و تأثیراتش روی سلامتیشون سؤال شد.

تجزیه و تحلیل عوامل مؤثر بر تجربه‌ی کارمندا در محیط کار دیجیتال

توی این تحلیل، محققا به بررسی عوامل روان‌شناختی، فناوری و سازمانی می‌پردازن که ممکنه روی چگونگی تجربه کارمندا از الزامات شغلی توی محیط کار دیجیتال تأثیر بذاره. تجربیات منفی شرکت‌کننده‌ها، به‌خصوص تحت تأثیر وضعیت همیشگی و همه‌گیر فرا-ارتباطی (هیپرکانکتویتی) در محیط کار دیجیتال شکل گرفته. این تجربه‌ها منجر به حس فشار برای در دسترس بودن و از بین رفتن مرزهای کار و زندگی شخصی شده. شواهد همچنین نشون میده که این فرا-ارتباطی بعد از دوران کرونا به یه هنجار بین کارگرا تبدیل شده.

نظرات مصاحبه‌شونده‌ها شامل این موارد بود: «فقط رهاکردن کار سخت‌تر شده وقتی همه‌چیز آنلاینه و می‌تونی هر ساعتی از شبانه‌روز کار کنی.» «احساس می‌کنی که مجبوری همیشه در دسترس باشی. باید مثل یه چراغ سبز باشی.» «این فشار برای جواب دادنه […] من یه ایمیل گرفتم، باید سریع این کارو انجام بدم چون اگه نه، ممکنه یکی فکر کنه «اون تو خونه داره چیکار می‌کنه؟»»

الیزابت اضافه می‌کنه: «یافته‌ها نیاز به شناسایی، درک و کاهش الزامات شغلی تو محیط کار دیجیتال رو برای محققا و متخصصا تأکید می‌کنه تا از سلامتی کارمندای دیجیتال محافظت شه.» این تحقیق پیشنهادهای عملی برای کارفرماها ارائه میده که شامل کمک به کارمندا برای بهبود مهارت‌های دیجیتال و توانمندسازی اونها برای مدیریت مرزها توی محیط کار دیجیتال می‌شه. یافته‌ها همچنین می‌تونه توسط دپارتمان‌های فناوری برای بررسی چگونگی بهبود قابلیت استفاده و دسترسی به محیط کار دیجیتال و همچنین کنترل گسترش برنامه‌ها استفاده شه. درک نیازها و ترجیحات کارمندا برای کار دیجیتال خیلی مهمه تا این اقدامات بر اساس اطلاعات درستی انجام شه.

دکتر الکسا اسپنس، استاد روان‌شناسی، اضافه می‌کنه: «این تحقیق ادبیات الزامات شغلی-منابع رو با روشن‌کردن الزامات شغلی توی محیط کار دیجیتال، از جمله فرا-ارتباطی و بار اضافی، توسعه میده. همچنین یه چارچوب جدید از شدت فناوری در محیط کار دیجیتال معرفی می‌کنه که بینش جدیدی درباره‌ی علل تکنواسترس توی محیط کار دیجیتال ارائه میده. با این کار، تأثیرات احتمالی سلامتی، هم از نظر روحی و هم جسمی، کار دیجیتال رو برجسته می‌کنه.»

این تحقیق توسط ESRC-MGS (شورای تحقیقات اقتصادی و اجتماعی – مدرسه تحصیلات تکمیلی میدلند) تأمین مالی شده.