فاجعه در آلاسکا: چگونه ذوب یخچال‌ها، زندگی سگ‌های آبی را تهدید می‌کند؟

اثرات دگرگونی یخچال‌های طبیعی بر زیست‌گاه سگ‌های آبی

سگ‌های آبی، این موجودات دوست‌داشتنی، در نواحی یخی از تکه‌های یخ که از یخچال‌ها جدا می‌شن، مثل سکوهای امن برای تولد بچه‌هاشون، مراقبت از جوون‌ترها و پوست انداختن استفاده می‌کنن. تحقیقات تازه نشون می‌ده که با تغییراتی که توی یخچال‌ها به خاطر تغییرات آب و هوایی پیش می‌آد، اندازه، سرعت و تعداد این تکه‌های یخ هم تغییر می‌کنه و رو زیست‌گاه حیاتی سگ‌های آبی تأثیر می‌ذاره. مادرای سگ آبی ترجیح می‌دن که بچه‌هاشون رو روی تکه‌های یخ ثابت و آروم به دنیا بیارن و ازشون مراقبت کنن. توی فصل پوست انداختن هم، خودشون و بقیه سگ‌های آبی دوست دارن نزدیک تکه‌های یخی باشن که به بهترین جاهای غذا خوردن نزدیک باشن.

لین کلاوزینسکی، که یه محقق فوق دکترا توی دانشگاه آلاسکای جنوب شرقی و سرپرست این تحقیقه، گفت: «کار ما یه ارتباط مستقیم بین پیشرفت یخچال و پراکندگی و رفتار سگ‌های آبی نشون می‌ده.» اون اضافه کرد: «مطالعاتی که رشته‌های مختلف رو با هم ترکیب می‌کنن، مثل همین مطالعه، همراه با پایش‌های طولانی مدت، خیلی مهمن تا بفهمیم تغییرات آب و هوایی چه تأثیری روی اکوسیستم‌های یخچال‌های طبیعی دریایی تو آینده خواهد داشت.»

کلاوزینسکی قراره نتایج این تحقیق رو توی نشست سالانه‌ی AGU توی واشنگتن دی‌سی، روز سه‌شنبه، دهم دسامبر، ارائه بده. این مطالعه روی سگ‌های آبی و تکه‌های یخ توی ورودی و یخچال جانز هاپکینز، که توی پارک ملی خلیج یخبندانی آلاسکا قرار داره، تمرکز کرده. جانز هاپکینز یکی از معدود یخچال‌های دنیاست که به جای عقب‌نشینی به خاطر گرم شدن زمین، داره پیشرفت می‌کنه (ضخیم‌تر می‌شه و به سمت جلو، یعنی فیورد، حرکت می‌کنه). این پیشرفت تا حدی به خاطر وجود خاک و سنگ در لبه‌شه که جلوی یخچال رو در برابر آب گرم اقیانوس می‌گیره، آبی که می‌تونه سرعت ذوب شدن یخچال رو زیاد کنه.

اما این دیوار رسوبی تعداد تکه‌های یخی که یخچال به فیورد می‌ریزه رو کم می‌کنه. کم شدن تعداد تکه‌های یخ یعنی کم شدن زیستگاه برای سگ‌های آبی، واسه همین واسه محققا خیلی مهمه که بدونن سگ‌های آبی چه جوری از تکه‌های یخ موجود استفاده می‌کنن.

تحقیقات درباره تغییرات یخچال‌ها و پراکندگی سگ‌های آبی توی فیورد

کلاوزینسکی و همکاراش از سرویس ملی پارک‌های آمریکا، تو چند سال گذشته، تغییرات دقیق توی یخچال‌ها و پراکندگی سگ‌های آبی توی فیورد رو جمع آوری کردن. اونا از دوربین‌هایی که زمان رو ثبت می‌کردن و بررسی‌های هوایی استفاده کردن. کلاوزینسکی گفت: «تکه‌های یخ توی کل فیورد، توی جاهایی که جریان آب تند هست، توی چرخاب‌ها و نزدیک یخچال‌ها پیدا می‌شن.» و اضافه کرد: «ما می‌خواستیم بفهمیم کدوم یکی از این مناطق توسط سگ‌های آبی استفاده می‌شه و این زیست‌گاه چه جوری داره به خاطر پیشرفت یخچال و کم شدن تعداد تکه‌های یخ تغییر می‌کنه.»

وقتی یه تیکه یخ از یخچال اصلی جدا می‌شه، سرعت و مسیری که طی می‌کنه، تحت تأثیر باد، جریان اقیانوس و آب شیرینی که از پایه‌ی یخچال میاد، قرار می‌گیره. این جریان آبی که بهش پلوم می‌گن، از آب شور اقیانوس توی فیورد سبک‌تره. این پلوم، پلانکتون‌ها و ماهی‌ها رو به سطح آب می‌آره و یه بوفه‌ی سیار درست می‌کنه که سگ‌های آبی می‌تونن از اونجا غذا بخورن.

محقق‌ها از اطلاعات سنجش از دور برای پیدا کردن پلوم استفاده کردن و اونو با مکان یخچال‌ها و سگ‌های آبی تو فصل زایمان توی ژوئن و فصل پوست انداختن توی اوت مقایسه کردن. اونا فهمیدن که تو فصل زایمان، سگ‌های آبی که از آب اومده بودن بیرون، معمولا روی یخچال‌هایی که آروم‌تر حرکت می‌کردن، یعنی با سرعت کم‌تر از ۷-۸ اینچ (۰.۲ متر) در ثانیه، دیده می‌شدن. برعکس، تو فصل پوست انداختن، سگ‌های آبی بیشتر روی یخچال‌هایی که سریع‌تر حرکت می‌کردن یا نزدیک پلوم بودن، پیدا می‌شدن.

این احتمال وجود داره که یخچال‌هایی که توی آب‌های آروم‌تر هستن، ثابت‌تر باشن و یه جای مطمئن‌تری برای مادرای سگ آبی فراهم کنن تا از بچه‌هاشون مراقبت کنن. در حالی که ثبات یخ شاید تو زمان پوست انداختن خیلی مهم نباشه، یخچال‌هایی که نزدیک پلوم هستن، ممکنه فرصت‌های بیشتری برای غذا خوردن فراهم کنن.