فیبریلاسیون دهلیزی: نگاهی جامع و ضروری

فیبریلاسیون دهلیزی: یک بررسی جامع

در ایالات متحده، فیبریلاسیون دهلیزی (AF)، یک بیماری قلبی که باعث ضربان نامنظم قلب در اتاقک‌های بالایی قلب می‌شود، حدود یک نفر از هر سه نفر را در طول زندگی تحت تأثیر قرار می‌دهد. عوارض قابل توجهی که با این بیماری همراه است شامل سکته مغزی ایسکمیک، نارسایی قلبی، حمله قلبی، بیماری مزمن کلیوی، زوال عقل و مرگ و میر می‌باشد.

در یک مقاله مروری جدید در مجله انجمن پزشکی آمریکا، محققان از دانشگاه پزشکی چوبانیان و آودسیان بوستون و مرکز پزشکی بوستون شواهد فعلی را در مورد اپیدمیولوژی، پاتوفیزیولوژی، تشخیص و مدیریت AF خلاصه کرده‌اند. دکتر املیا جی. بنجامین، استاد پزشکی عروقی و متخصص قلب در این دانشگاه، می‌گوید: “با توجه به افزایش شیوع، فراوانی و ریسک زندگی فیبریلاسیون دهلیزی، ضروری است که پروتکل‌های مؤثری را برای کاهش عوامل خطر و پیشگیری از بروز، عود و عوارض AF در بیماران خود ترویج دهیم.”

تحقیقات و نتایج

محققان یک جستجوی PubMed برای مقالات به زبان انگلیسی منتشر شده بین ژانویه 1990 و 15 اوت 2024 در مورد اپیدمیولوژی، پاتوفیزیولوژی، ارائه بالینی، پیش‌آگهی و مدیریت AF انجام دادند. نتایج آن‌ها شامل بینش‌هایی در مورد اپیدمیولوژی، پاتوفیزیولوژی، غربالگری و تشخیص، ارائه بالینی و مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی بود.

در زمینه اپیدمیولوژی، شیوع سنی تنظیم شده به ازای هر 1,000 نفر از 3.7 به 13.4 در مردان و از 2.5 به 8.6 در زنان افزایش یافته است. همچنین، فراوانی از 20.4 به 96.2 در مردان و از 13.7 به 49.4 در زنان بین سال‌های 1990 تا 2024 افزایش یافته است. بالاترین فراوانی در کشورهای با درآمد بالا در آمریکای شمالی، استرالیا و اروپا غربی مشاهده شده است. فراوانی جهانی در مردان (تقریباً 28 میلیون) در مقایسه با زنان (تقریباً 25 میلیون) بیشتر بود. علاوه بر این، سن بالاتر با افزایش شیوع فیبریلاسیون دهلیزی مرتبط بود.

نویسندگان همچنین مشاهده کردند که تحقیقات بیشتری برای رسیدگی به نابرابری‌های بهداشتی در نتایج AF در افراد از نژادها و قومیت‌های اقلیت یا با زمینه‌های اقتصادی اجتماعی پایین‌تر نیاز است.

پاتوفیزیولوژی و غربالگری

در مورد پاتوفیزیولوژی، محققان مشاهده کردند که بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، چاقی و بیماری‌های دریچه‌ای قلب (مانند تنگی دریچه میترال و نارسایی دریچه میترال) با آسیب‌شناسی دهلیزی و AF مرتبط هستند. برای غربالگری و تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی، آن‌ها اشاره کردند که احتمال تشخیص با افزایش مدت زمان نظارت الکتروکاردیوگرام (ECG) افزایش می‌یابد. با این حال، کارشناسان در مورد مزایای غربالگری AF در جمعیت عمومی برای شناسایی AF بدون علامت مطمئن نیستند.

به طور کلی، این بررسی نشان می‌دهد که فیبریلاسیون دهلیزی یک چالش بزرگ بهداشتی است و نیاز به توجه و اقدامات بیشتری برای بهبود نتایج درمانی در این زمینه وجود دارد.

ضبط‌کننده حلقه قابل کاشت و تشخیص فیبریلاسیون دهلیزی

ضبط‌کننده حلقه قابل کاشت (ILR) یک دستگاه زیرپوستی است که به‌طور مداوم ریتم قلب را به مدت تقریباً چهار سال زیر نظر دارد. در این مطالعه، مشخص شد که فیبریلاسیون دهلیزی (AF) در یک‌سوم بیماران تشخیص داده شده است. در حالی که در مطالعه قلب اپل، تنها ۳۴٪ از افرادی که هشدار ساعت هوشمند را بابت فیبریلاسیون دهلیزی دریافت کردند، پس از آن با استفاده از نظارت بر الکتروکاردیوگرام (ECG) تشخیص AF دریافت کردند.

علائم بالینی فیبریلاسیون دهلیزی

در مورد علائم بالینی، محققان دریافتند که علائم معمول AF شامل تپش قلب با یا بدون تنگی نفس، درد قفسه سینه، پیش‌سنکوپ (احساس غش و عدم هوشیاری)، عدم تحمل به فعالیت و خستگی است. بروز اولیه بدون علامت AF در مردان (۱۰٪ در مردان در مقابل ۳٪ در زنان) و در بزرگسالان مسن‌تر (۷۴ سال در مقابل ۶۲ سال برای افراد علامت‌دار) شایع‌تر بود. همچنین، دیابت در افرادی که AF بدون علامت داشتند، بیشتر مشاهده شد.

مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی

در مورد مدیریت AF، درمان اولیه توصیه‌شده برای بیماران در معرض AF (مراحل ۱ یا ۲) یا دارای AF (مراحل ۳ یا ۴) شامل تغییرات در سبک زندگی و کنترل عوامل خطر است؛ از جمله کاهش وزن، ورزش، کنترل هدفمند فشار خون، ترک سیگار و محدود کردن مصرف الکل. نظر عمومی اکنون به سمت مداخله زودهنگام برای AF در حال حرکت است تا نتایج را بهبود بخشد. پیشرفت‌های تکنولوژیکی در ابلیشن کاتتری، این گزینه را برای بسیاری از بیماران جذاب کرده است.

دکتر رابرت هلم، نویسنده ارشد و استاد یار پزشکی در این دانشگاه و الکتروفیزیولوژیست بالینی در BMC، می‌گوید: «ابلیشن کاتتری یک روش تهاجمی است که در آن نواحی از سلول‌های عضله قلب با استفاده از حرارت، انجماد یا پالس‌های با ولتاژ بالا نابود می‌شوند تا منابعی که باعث ضربان نامنظم قلب می‌شوند، حذف شوند.» این روش به‌عنوان درمان خط اول در بیماران مبتلا به AF پاروکسیسمال علامت‌دار برای بهبود علائم و کند کردن پیشرفت به AF پایدار شناخته شده است.

ابلیشن کاتتری همچنین برای بیماران مبتلا به AF که دچار نارسایی قلبی با کاهش کسری خروجی هستند (نوعی نارسایی قلبی که زمانی رخ می‌دهد که بطن چپ قلب به اندازه کافی خون را به بدن پمپ نمی‌کند) توصیه شده است تا کیفیت زندگی، عملکرد سیستولیک بطن چپ و نتایج قلبی-عروقی، مانند نرخ مرگ و میر و بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی بهبود بخشد. این یافته‌ها در مجله انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده است.

افشاگری‌ها

توجه: دکتر بنجامین گزارش داده است که در طول انجام مطالعه، از NIH/موسسه ملی قلب، ریه و خون (R01HL092577) و AHA AF (AHA_18SFRN34110082) کمک‌های مالی دریافت کرده است. دکتر کو گزارش داده است که از Boston Scientific کمک‌های مالی و از Windrose Consulting Group و Academic CME خارج از کار ارائه شده، حق‌الزحمه شخصی دریافت کرده است. دکتر چونگ گزارش داده است که در طول انجام مطالعه، از موسسات ملی بهداشت (NIH) و انجمن قلب آمریکا (AHA) کمک‌های مالی تحقیقاتی دریافت کرده است. دکتر هلم نیز گزارش داده است که از Boston Scientific برای مطالعه نابرابری‌های نژادی و قومی در استفاده از دستگاه‌های انسداد زائده دهلیزی چپ در بیماران مبتلا به AF و Cardathea برای آزمایش یک سیستم نقشه‌برداری جدید برای تحریک سیستم هدایت، کمک‌های مالی دریافت کرده است. هیچ افشای دیگری گزارش نشده است.