سه ماهه اول رابطه: باید جدی شد یا صبر کرد؟

یه وقتایی می پرسی، این رابطه وقتشه جدی بشه؟

تازه یه آشنایی خوب شروع شده، همه چی داره خوب پیش میره. یه ماهه باهمین، حس میکنی داره یه رابطه جدی شکل میگیره. اما از کجا بفهمیم وقتش رسیده قدم بعدیو برداریم؟

این سوال همیشه بوده و جوابش به شرایط بستگی داره، ولی یه چیزی هست به اسم “قاعده سه ماهه” که میگه یکم بیشتر صبر کن.

قاعده سه ماهه دقیقا چیه؟

اصل قضیه اینه که ۳ ماه زمان مناسبیه برای اینکه طرفتو درست بشناسی. هدفش اینه بتونی آدمایی رو که فقط ادا دارن درمیارن، یا میخوان خودشونو یه جور دیگه نشون بدن رو تشخیص بدی. یا مثلا اوایل رابطه، یه نقاب بزنن رو صورتشون تا ضعفاشون معلوم نشه.

پس شاید بهتر باشه توی این سه ماه اول، بیخیال جدی کردن رابطه بشی. بعضیا تصمیم میگیرن تو این مدت، از نزدیک شدن جسمی یا حتی بوسیدن هم دوری کنن؛ خلاصه، قاعده سه ماهه یه قانون سفت و سخت نیست.

این قانون تو شبکه های اجتماعی، مخصوصا تیک‌تاک، خیلی طرفدار پیدا کرده. همه فکر میکنن این زمان، همون زمانیه که مرحله هیجان تموم میشه. اون وقته که میتونی بفهمی طرفت کیه و چقدر باهم سازگارید.

خوب و بدای قاعده سه ماهه

وقتی یه رابطه جدید شروع میشه، تو فاز عاشقی، خیلی راحت میشه از ضعف ها چشم پوشی کرد و فقط به خوبیا توجه کرد. این میتونه بعدا دردسرساز بشه، وقتی عشق فروکش میکنه و بیشتر متوجه نکات منفی میشی.

مثلا، فرض کن طرفت آدم شلخته ایه. اولش ممکنه با این موضوع کنار بیای، حتی اگه خودت آدم منظمی باشی. ولی چند ماه بعد، این شلختگی میتونه اذیتت کنه و حتی جلوی خواسته ت برای زندگی مشترک رو بگیره.

این قاعده میتونه بهت فرصت بده که آروم آروم جلو بری؛ که تو طولانی مدت به نفع خودت و شریکت تموم میشه. ما معمولا دنبال بهترین گزینه ایم – ولی کم کردن سرعت و واقعا شناختن همدیگه میتونه نگاهمونو عوض کنه.

اما یه بدی هم داره، اینکه ممکنه بیشتر از اون چیزی که میخواستی، تو رابطه بمونی. مثلا، شاید مطمئن نباشی چه احساسی داری، ولی تصمیم بگیری تا سه ماه ادامه بدی. حتی اگه آخرش تصمیم بگیری تمومش کنی، ممکنه تو این مدت احساساتت به طرفت بیشتر شده باشه و جدا شدن سخت تر بشه.

یه چیز دیگه هم اینه که این قاعده، شاید بعضیا رو تشویق کنه بیشتر از حد معمول تو رابطه بمونن. تو نباید به خاطر جذابیت اسم “قاعده سه ماهه” تو یه رابطه ای بمونی که بهت خوش نمیگذره – این حق توئه که هر وقت خواستی، رابطه رو تموم کنی.

چطوری بفهمیم این عشق واقعیه یا فقط یه هوس زودگذره؟

قاعده سه ماهه میتونه خوب باشه، ولی لازم نیست خیلی بهش سخت بگیری.

قاعده سه ماهه تو عمل

باید یادمون باشه این قاعده چند مدل داره و یه راه درست واحد برای پیروی ازش وجود نداره. بعضیا دوست ندارن تا سه ماه به رابطه شون اسم بذارن، اما بعضی دیگه، صبر میکنن تا بعد از سه ماه، رابطه رو جدی کنن.

شاید سه ماهت تموم بشه و طرفت تصمیم بگیره رابطه‌تون رو تموم کنه. طبیعیه که ناراحت بشی یا ناامید، ولی یادت باشه با این کارش، شفافیت بیشتری بهت میده و یه فرصت جدید برات ایجاد میشه.

اگه داری به سه ماه نزدیک میشی و احساساتت کم شده، بهتره با صداقت و رو راست صحبت کنی تا طرفت از احساساتت باخبر بشه. این موضوع احتمالا به هر دوتاتون کمک میکنه دوستانه از هم جدا بشید و فرصتی برای شروع دوباره داشته باشید.

شاید داری به سه ماه نزدیک میشی و متوجه تغییراتی مثل دیر جواب دادن پیام‌ها شدی. تو این شرایط، ارتباط خیلی مهمه. ممکنه طرفت احساساتش کم شده باشه، ولی در عین حال، شاید با مشکلاتی مثل استرس کاری، نگرانی‌های سلامتی یا مشکلات خانوادگی درگیر باشه.

اگه سه ماهت تموم شد و همه چی خوب پیش میره – یعنی خوشحالی و تغییر خاصی تو رفتار طرفت نمیبینی – ادامه دادن به همین روال مشکلی نداره! حتی اگه مطمئن نیستی که اون آدم مناسبت هست یا نه، اشکالی نداره که مثلا تا شیش ماه دیگه هم صبر کنی. فقط مطمئن شو هر دوتون تو یه مسیرید که یه «وضعیت بی پایان» گیر نیفتی.

این قاعده جواب میده؟

مخصوصا اگه دوست داری زود وارد رابطه بشی، قاعده سه ماهه میتونه برات مفید باشه. اما در عین حال، برای همه مناسب نیست. بعضی زوج‌ها بلافاصله بعد از آشنایی رسمی میشن، بعد از مدتی باهم زندگی میکنن، ازدواج میکنن و واقعا عاشق همن. هر کس با سرعت خودش پیش میره. پس قاعده سه ماهه شاید برای بعضیا خوب باشه، ولی واسه بعضی ها خیلی کُند یا حتی خیلی سریع به نظر بیاد.

کسایی که با مسائل دیگه‌ای دست و پنجه نرم میکنن، شاید بعد از سه ماه آمادگی تعهد به یه نفر رو نداشته باشن. چه داری با استرس تو جنبه‌های دیگه زندگیت میجنگی، چه با خاطرات بد گذشته یا فقط تغییر تو شرایط شخصی، ممکنه متوجه بشی سه ماه واسه تو کافی نیست.

یادت باشه روابط همیشه دارن تغییر میکنن و سه ماه شاید زمان کافی برای فهمیدن هماهنگی بینتون نباشه. رشد شخصی و تغییر روابط هیچ وقت با تاریخای تعیین شده توی تقویم هماهنگ نیست.

به جای قاعده سه ماهه، چی میشه کرد؟

قاعده سه ماهه شاید برای همه خوب نباشه. یه مطالعه تو سال ۲۰۱۰ نشون داد وفاداری، همچنین محدودیت‌های مالی و درک متقابل، پیش‌بینی میکنن که رابطه پایدار می مونه، در حالی که محدودیت‌های احساسی، پیش‌بینی منفی دارن.

بهتره به اینجور قانونا زیاد توجه نکنی و طبیعی از یه رابطه به رابطه دیگه بری. شاید با یه نفر دوست بشی و بعد از سه ماه هنوز شک داشته باشی، بعد با یه نفر دیگه آشنا بشی و بعد از یه ماه احساس کنی آماده ای که تعهد بدی.

به جای اینکه قاعده سه ماهه رو به عنوان یه خط کش سخت بگیری، میتونی ازش به عنوان یه راهنمای تقریبی استفاده کنی. شاید نخوای قاعده رو جوری دنبال کنی که احساساتتو سرکوب کنی. انعطاف پذیر باش و به حس درونی خودت توجه کن.

به جای پیروی از یه جدول زمانی سفت و سخت، روی ارتباط باز و شناخت ارزش ها، هدف ها و سبک های ارتباطی همدیگه تمرکز کن. به اینکه طرف مقابل چطوری باهات رفتار میکنه و اینکه آیا نیازات تامین میشه یا نه، توجه کن. با یه مشاور یا روانشناس صحبت کن تا مراحل اولیه رابطه رو با ذهن باز و سالم طی کنی.

وومبل میگه: “صرف وقت بدون عجله با کسی برای فهمیدن اینکه آیا میخوای بلند مدت متعهد بشی، تمرین خوبیه. با این حال، فکر میکنم قاعده سه ماهه بی معنیه و یه چیز واجب برای پیدا کردن و بودن تو یه رابطه درست نیست.”

همونطور که دکتر هولنس جمع بندی میکنه، “قاعده سه ماهه میتونه یه راهنمای خوب باشه، مخصوصا واسه بعضی آدما، چون زمان لازم برای شفاف شدن و ایجاد یه پایه قوی رو فراهم میکنه. اما، مهمه که یادمون باشه هر رابطه ای منحصر به فرده. انعطاف پذیری، ارتباط باز و فهمیدن نیازهای خودت و نیازهای شریکت، کلید انتخاب بهترین روش برای رابطه توئه. چه به قاعده سه ماهه عمل کنی چه یه روش دیگه رو انتخاب کنی، هدف ایجاد یه رابطه سالم، حمایت کننده و رضایت بخشه.”