راز قدرت دست: کلید سلامت بهتر شما!

قدرت دست: پیش‌بینی‌کننده‌ای قابل‌اعتماد برای بیماری‌های مرتبط با سن

قدرت دست، که به‌عنوان یک روش مناسب، ایمن و غیرتهاجمی شناخته می‌شود، می‌تواند به‌عنوان پیش‌بینی‌کننده‌ای قابل‌اعتماد برای بیماری‌ها و ناتوانی‌های مرتبط با سن عمل کند. اکنون، یک مطالعه پیشگامانه که توسط دانشگاه استرالیای جنوبی و با همکاری ۱۴۰ نویسنده از سراسر جهان انجام شده است، بزرگ‌ترین و جامع‌ترین استانداردهای بین‌المللی برای قدرت دست را ایجاد کرده است. این استانداردها امکان مقایسه جهانی، غربالگری سلامت و نظارت بر بزرگسالان را فراهم می‌کند.

این تحقیق که امروز در مجله علوم ورزشی و سلامت منتشر شده، مبتنی بر ۱۰۰ مطالعه مشاهداتی منحصر به فرد است که نمایانگر ۲.۴ میلیون بزرگسال در سنین ۲۰ تا ۱۰۰ سال و بالاتر از ۶۹ کشور می‌باشد. این کشورها نماینده شش قاره از هفت قاره، ۱۷ از ۲۲ زیرمنطقه جغرافیایی سازمان ملل و ۷۱٪ از جمعیت جهان هستند. این نخستین بار است که استانداردهایی برای قدرت دست در گروه‌های سنی و جنسیت‌های مختلف در سطح بین‌المللی گزارش می‌شود.

چگونه قدرت دست اندازه‌گیری می‌شود؟

قدرت دست یا قدرت ایزومتریک از طریق یک دینامومتر قدرت دست اندازه‌گیری می‌شود که فرد آن را فشرده و حداکثر نیرویی که می‌تواند در چند ثانیه تولید کند، ثبت می‌نماید. افرادی که قدرت دست پایینی دارند یا از نظر قدرت عضلانی ضعیف هستند، در معرض خطر بالاتری برای مرگ از تمام علل و بیماری‌های قلبی عروقی قرار دارند و همچنین احتمال ناتوانی جسمی در آن‌ها بیشتر است.

چارچوب درصدی جدید برای ارزیابی قدرت

این مطالعه جدید یک چارچوب درصدی را برای رتبه‌بندی قدرت ایجاد کرده است. بزرگسالانی که در زیر درصد ۲۰ قرار دارند، به‌عنوان افرادی با قدرت ‘پایین’ شناخته می‌شوند؛ کسانی که در بین درصدهای ۲۰ تا ۳۹ قرار دارند، دارای قدرت ‘کمی پایین’ هستند؛ افرادی که در درصدهای ۴۰ تا ۵۹ قرار دارند، دارای قدرت ‘متوسط’ هستند؛ کسانی که در درصدهای ۶۰ تا ۷۹ قرار دارند، دارای قدرت ‘کمی بالا’ هستند؛ و افرادی که در درصد ۸۰ یا بالاتر قرار دارند، دارای قدرت ‘بالا’ هستند.

اهمیت نُرم‌ها در پایش سالمندی سالم

نُرم‌ها می‌توانند به عنوان ابزاری برای پایش سالمندی سالم از طریق بررسی تغییرات قدرت در طول زمان مورد استفاده قرار گیرند. پروفسور گرانت تامکینسون، محقق اصلی این تحقیق، می‌گوید که نُرم‌های جدید به پزشکان کمک می‌کند تا افرادی را که ممکن است در معرض خطر سلامتی قرار داشته باشند و به مداخلات نیاز دارند، بهتر شناسایی کنند.

او می‌افزاید: “قدرت عضلانی، که توانایی عضلات در تولید حداکثر نیرو را منعکس می‌کند، یک نشانگر قوی از سلامت فعلی و آینده است.”

پروفسور تامکینسون ادامه می‌دهد: “یک معیار کلی خوب برای ارزیابی قدرت کلی عضلانی، قدرت گرفتن شماست. قدرت گرفتن در اوایل بزرگسالی کمی افزایش می‌یابد، در سنین ۳۰ تا ۳۹ سالگی به اوج خود می‌رسد و سپس با افزایش سن، به ویژه در سنین بالای بزرگسالی، کاهش می‌یابد.”

او همچنین می‌گوید: “با ایجاد نُرم‌های بین‌المللی قدرت گرفتن از طریق یک جمعیت مرجع، می‌توانیم تعیین کنیم که هر فرد چگونه با همسالان خود از نظر سن و جنسیت مقایسه می‌شود و به سرعت افرادی را که به مداخله نیاز دارند، شناسایی کنیم.”

پروفسور تامکینسون تصریح می‌کند: “اما تا به حال، هیچ نشانه بین‌المللی برای مقایسه یا ارزیابی وجود نداشت.”

تحقیق ما نُرم‌های بین‌المللی قوی را ایجاد کرده است که به پزشکان و متخصصان ورزش این امکان را می‌دهد که نتایج را در یک رده‌بندی درصدی تفسیر و مرتبط کنند. به عنوان مثال، بزرگسالانی که در زیر درصد ۲۰ قرار دارند، به عنوان افرادی با قدرت ‘پایین’ در نظر گرفته می‌شوند، و افرادی که در بین درصدهای ۲۰ تا ۳۹ قرار دارند، قدرت ‘نسبتاً پایین’ دارند و این روند ادامه می‌یابد.

بنابراین، آنچه ما توسعه داده‌ایم، یک راهنمای بین‌المللی و معیاری است که به پزشکان این امکان را می‌دهد تا قدرت عضلانی و در نتیجه خطرات بالقوه سلامتی را در طول عمر بزرگسالی مقایسه و پیگیری کنند.

نُرم‌های جدید، نتایج آزمون قدرت گرفتن استاندارد را برای مقایسه‌های بین‌کشوری و درون‌کشوری فراهم می‌کنند، تا روندها را در طول زمان شناسایی کرده، بهبودها را پایش کنند و اثربخشی سیاست‌های بهداشت عمومی اجرا شده را ارزیابی کنند. این نُرم‌ها همچنین بازخورد، مشاوره و مداخلات بهداشتی فردی را برای افرادی که در معرض خطر هستند، تسهیل می‌کنند.