قدرت دست، کلید شناسایی بیماری‌های سالمندان: این تست ساده نجات‌بخش است!

نیروی چنگ: یک پیش‌بینی‌کننده قابل اعتماد برای بیماری‌های مرتبط با سن

نیروی دست یا همان قدرت چنگ، یه روش عالی، بی‌خطر و غیرتهاجمیه که می‌تونه به عنوان یه پیش‌بینی‌کننده مطمئن برای بروز بیماری‌ها و ناتوانی‌های ناشی از افزایش سن عمل کنه. حالا، یه مطالعه‌ی پیشگامانه که توسط دانشگاه استرالیای جنوبی انجام شده و ۱۴۰ تا محقق از سراسر دنیا توش مشارکت داشتن، بزرگترین و جامع‌ترین استانداردهای بین‌المللی برای سنجش قدرت دست رو تدوین کرده. این استانداردها، امکان مقایسه در سطح جهانی، غربالگری‌های سلامت و پایش وضعیت سالمندان رو فراهم می‌کنه.

این تحقیق که امروز در مجله‌ی علوم ورزشی و سلامت منتشر شده، بر اساس ۱۰۰ مطالعه‌ی مشاهده‌ای منحصر به فرد بنا شده که ۲.۴ میلیون بزرگسال رو در بازه‌ی سنی ۲۰ تا ۱۰۰ سال و حتی بیشتر، از بیش از ۶۹ کشور مختلف پوشش داده. این کشورها نماینده‌ی شش قاره از هفت قاره‌ی جهان، ۱۷ تا از ۲۲ زیرمنطقه جغرافیایی سازمان ملل و ۷۱٪ از جمعیت کره‌ی زمین هستن. این اولین باره که چنین استانداردهایی برای اندازه‌گیری قدرت دست در گروه‌های سنی و جنسیتی مختلف، در سطح بین‌المللی ارائه شده.

چطور نیروی دست رو اندازه‌گیری می‌کنن؟

قدرت دست یا همون قدرت ایزومتریک، با استفاده از یه وسیله به اسم دینامومتر نیروی دست اندازه‌گیری می‌شه. فرد این دستگاه رو فشار می‌ده و حداکثر نیرویی که می‌تونه تو چند ثانیه تولید کنه، ثبت می‌شه. افرادی که نیروی دست پایینی دارن یا به طور کلی از نظر قوای جسمانی ضعیف هستن، بیشتر در معرض خطر مرگ به هر علتی و ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی قرار دارن، و احتمال ناتوانی جسمی در اونا هم بیشتره.

چارچوب جدید درصدبندی برای ارزیابی قدرت

این مطالعه‌ی جدید، یه چارچوب درصدبندی رو برای طبقه‌بندی میزان قدرت ارائه داده. بزرگسالانی که در زیر درصد ۲۰ قرار می‌گیرن، به عنوان افرادی با قدرت ‘ضعیف’ شناخته می‌شن؛ کسایی که بین درصدهای ۲۰ تا ۳۹ قرار دارن، قدرت ‘نسبتاً ضعیف’ دارن؛ افرادی که بین درصدهای ۴۰ تا ۵۹ هستن، قدرت ‘متوسط’ دارن؛ کسانی که بین درصدهای ۶۰ تا ۷۹ قرار دارن، قدرت ‘نسبتاً خوب’ دارن؛ و در نهایت، افرادی که در درصد ۸۰ یا بالاتر قرار دارن، قدرت ‘بالا’ دارن.

اهمیت نُرم‌ها در رصد سالمندی سالم

نُرم‌ها می‌تونن به عنوان ابزاری برای پیگیری روند سالمندی سالم، از طریق بررسی تغییرات قدرت دست در طول زمان، مورد استفاده قرار بگیرن. پروفسور گرانت تامکینسون، که سرپرست اصلی این تحقیق بوده، می‌گه که نُرم‌های جدید به پزشکان کمک می‌کنه تا افرادی رو که احتمال داره در معرض خطر سلامتی قرار داشته باشن و نیاز به مداخله داشته باشن، بهتر شناسایی کنن.

اون اضافه می‌کنه: “قدرت عضلانی که نشون‌دهنده‌ی توانایی عضله‌ها در تولید حداکثر نیروئه، یه نشانگر قوی از سلامت فعلی و آینده‌ی ماست.”

پروفسور تامکینسون ادامه می‌ده: “یه معیار کلی خوب برای ارزیابی قدرت عضلات، نیروی چنگ شماست. قدرت چنگ تو اوایل بزرگسالی یه مقدار افزایش پیدا می‌کنه، تو سنین ۳۰ تا ۳۹ سالگی به اوج خودش می‌رسه و بعدش با افزایش سن، به خصوص تو دوران سالمندی، کم‌کم افت می‌کنه.”

اون همچنین می‌گه: “با ایجاد نُرم‌های بین‌المللی برای سنجش قدرت چنگ، می‌تونیم تعیین کنیم که هر فرد در مقایسه با هم‌سن و سال‌هاش، چه وضعیتی داره و به سرعت افرادی که به مداخله نیاز دارن رو شناسایی کنیم.”

پروفسور تامکینسون تأکید می‌کنه: “تا قبل از این، هیچ معیاری در سطح بین‌المللی وجود نداشت که بشه باهاش مقایسه یا ارزیابی انجام داد.”

تحقیقات ما، استانداردهای بین‌المللی قوی‌ای رو ایجاد کرده که به پزشکان و متخصصان ورزشی این امکان رو می‌ده تا نتایج رو بر اساس یه طبقه‌بندی درصدی تفسیر و بررسی کنن. به عنوان مثال، بزرگسالانی که در زیر درصد ۲۰ قرار دارن نیروی ‘ضعیف’ی دارن و کسایی که بین درصدهای ۲۰ تا ۳۹ قرار می‌گیرن قدرت نسبتاً ‘پایینی’ دارن و این روند به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کنه.

بنابراین، چیزی که ما توسعه دادیم، یه راهنمای بین‌المللی و یه معیاره که به پزشکان اجازه می‌ده قدرت عضلانی و در نتیجه خطرات احتمالی سلامتی رو در طول دوران بزرگسالی مقایسه و دنبال کنن.

نُرم‌های جدید، نتایج آزمون قدرت دست رو برای مقایسه‌های بین کشوری و درون کشوری، استاندارد می‌کنه تا روندها در طول زمان شناسایی، پیشرفت‌ها رصد و اثربخشی سیاست‌های بهداشت عمومی ارزیابی بشه. این نُرم‌ها همچنین، ارائه‌ی بازخورد، مشاوره‌های بهداشتی و مداخلات فردی رو برای کسانی که در معرض خطر هستن، آسون‌تر می‌کنه.

“`