کشف علائم و درمان لنفوم نادر T-سل با ترفندهای علمی

مروری بر لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک (AITL)

لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک (AITL) یک نوع سرطان خون نادر و سریع‌الرشد است که بر روی لنفوسیت‌های T (سلول‌های T) تأثیر می‌گذارد. این نوع سلول‌های سفید خون می‌توانند به سایر نواحی بدن، مانند کبد، ریه‌ها یا مغز استخوان نیز گسترش یابند. AITL زیرمجموعه‌ای از لنفوم T-سلول غیرهاچکین و نوعی از لنفوم T-سلول محیطی است.

به طور معمول، لنفوسیت‌های T میکروارگانیسم‌های مضر مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها را از بین می‌برند. در شرایط عادی، آن‌ها می‌توانند سلول‌های سرطانی را نیز نابود کنند. اما گاهی اوقات، یک لنفوسیت T می‌تواند به یک سلول سرطانی تبدیل شود و سایر سلول‌های T نیز به همین ترتیب عمل کرده و به طور غیرقابل کنترل گسترش یابند. این‌گونه است که AITL شکل می‌گیرد.

شیوع لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک

در حالی که AITL یکی از زیرمجموعه‌های رایج لنفوم T-سلول است، اما به طور کلی نادر است. در ایالات متحده، AITL حدود ۴٪ از تمام موارد لنفوم و ۱٪ تا ۲٪ از تمام موارد لنفوم غیرهاچکین را تشکیل می‌دهد. این نوع لنفوم بیشتر در افراد بالای ۶۵ سال مشاهده می‌شود.

علائم و علل

علائم لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک چیست؟

AITL یک سرطان سریع‌الرشد است و علائم آن می‌تواند به سرعت ظاهر شود. علائم مرتبط با AITL ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب غیرقابل توضیح که به طور متناوب و بدون دلیل مشخصی بروز می‌کند.
• عرق شبانه.
• راش یا خارش پوستی.
• تنگی نفس.
• تورم مفاصل.
• تورم غدد لنفاوی در گردن، زیر بغل یا کشاله ران (معمولاً نواحی متورم دردناک نیستند).
• کاهش وزن غیرقابل توضیح.

از آنجا که AITL به سیستم لنفاوی (بخشی از سیستم ایمنی بدن) حمله می‌کند، بسیاری از افرادی که به این نوع سرطان مبتلا هستند، همچنین دچار بیماری‌های خودایمنی مانند ترومبوسیتوپنی ایمنی یا آنمی همولیتیک خودایمنی می‌شوند.

علت‌های لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک چیست؟

AITL زمانی رخ می‌دهد که سلول‌های T شما غیرطبیعی شده و به طور غیرقابل کنترلی رشد کنند. محققان هنوز مطمئن نیستند که چرا برخی افراد به لنفوم‌های T-سلول مبتلا می‌شوند و برخی دیگر نه.

ممکن است ارتباطی بین AITL و عفونت‌های ویروسی مانند ویروس اپشتین-بار وجود داشته باشد. اما دانشمندان به اطلاعات بیشتری در مورد دلیل این ارتباط نیاز دارند.

تشخیص و آزمایش‌ها

چگونه لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک (AITL) تشخیص داده می‌شود؟

AITL معمولاً با بیوپسی غده لنفاوی تشخیص داده می‌شود. ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی در صورتی که نتایج آزمایش شما نشان‌دهنده لنفوسیت‌های T غیرطبیعی باشد، به AITL مشکوک می‌شوند.

پس از تأیید تشخیص شما توسط ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی، یک انکولوژیست معاینه فیزیکی انجام داده و درباره علائم شما سؤال می‌کند. آن‌ها همچنین تاریخچه سلامتی شما را بررسی می‌کنند، از جمله هرگونه شرایط سلامتی فعلی یا قبلی.

پزشک شما تعدادی آزمایش انجام خواهد داد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش‌های خون.
• بیوپسی مغز استخوان.

آن‌ها همچنین آزمایش‌های تصویربرداری مانند:

• سی‌تی‌اسکن (توموگرافی کامپیوتری).
• ام‌آرآی (تصویربرداری با تشدید مغناطیسی).
• پی‌ئی‌تی‌اسکن (توموگرافی حبابی مثبت).

تشخیص AITL (و تمام لنفوم‌ها) دشوار است. علاوه بر پیچیدگی آن، علائم می‌توانند به تدریج بروز کنند و ممکن است شبیه سایر شرایط باشند. به همین دلایل، بیشتر افراد مبتلا به لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک در مراحل پیشرفته تشخیص داده می‌شوند.

محققان همچنان به دنبال راه‌هایی برای تشخیص زودتر AITL و سایر لنفوم‌ها هستند.

مدیریت و درمان

چگونه لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک درمان می‌شود؟

درمان AITL به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله علائم شما، شدت بیماری و وضعیت کلی سلامتی شما. گزینه‌های درمانی برای لنفوم T-سلول آنژیومونوبلاستیک شامل:

• شیمی‌درمانی: ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی از ترکیبی از داروهای شیمی‌درمانی و استروئیدها استفاده می‌کنند. رژیم‌های معمول شامل CHOP و BV+CHP هستند. مخفف CHOP به داروهای مورد استفاده در این رژیم اشاره دارد: سای‌توکسان® (سیکلوسفامید)، هیدروکسی‌داونوروبیسین، آنکوبین (سولفات وینکریستین) و پردنیزون. BV+CHP به برنتوکسیماپ ویدوتین، سیکلوسفامید، دوکسوروبیسین و پردنیزون اشاره دارد.
• پیوند سلول‌های بنیادی: این درمان سلول‌های بنیادی سرطانی را با سلول‌های سالم جایگزین می‌کند. پزشک شما یا از سلول‌های بنیادی سالم خودتان (اتوگراف) استفاده می‌کند یا از سلول‌های بنیادی اهدا شده از یک فرد دیگر (آلوگراف).
• درمان هدفمند: این درمان بر روی جهش‌های ژنتیکی (تغییرات) که سلول‌های سالم را به سلول‌های سرطانی تبدیل می‌کنند، تمرکز دارد.

پیشگیری

آیا می‌توان از AITL پیشگیری کرد؟

بیشتر افراد مبتلا به AITL هیچ عامل خطر قابل پیشگیری ندارند.

پیشگیری از لنفومای AITL

هیچ راهی برای پیشگیری از لنفومای AITL یا سایر انواع لنفوم وجود ندارد. مانند بیشتر سرطان‌ها، این یک واقعیت است که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید و به این معنا نیست که شما کار اشتباهی انجام داده‌اید.

چگونه می‌توانم خطر ابتلا را کاهش دهم؟

در حالی که نمی‌توانید از لنفومای T-سلول آنگیوایمونوبلاستیک (AITL) جلوگیری کنید، می‌توانید اقداماتی برای حفظ یک سیستم ایمنی سالم انجام دهید:

• میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های کم‌چرب را به مقدار فراوان مصرف کنید.
• فعالیت بدنی منظم داشته باشید.
• خواب با کیفیتی داشته باشید.
• وزن خود را در سطح سالم نگه دارید.
• از استعمال دخانیات و محصولات تنباکو، از جمله سیگار و تنباکوی بدون دود (مانند تنباکوی جویدنی یا اسنوس) خودداری کنید.
• مصرف نوشیدنی‌های الکلی را محدود کنید.

چشم‌انداز و پیش‌آگهی

چقدر می‌توان با لنفومای T-سلول آنگیوایمونوبلاستیک زندگی کرد؟ AITL یک سرطان تهاجمی است. بر اساس تحقیقات، میانگین بقا پس از تشخیص کمتر از سه سال است. (واژه «میانگین» به معنای عدد دقیق وسط در یک لیست از مقادیر است.) با این حال، در حدود 30 تا 35 درصد از افرادی که به AITL مبتلا هستند، ممکن است لنفوم پس از پاسخ به درمان دوباره عود نکند.

نرخ بقا در AITL

نرخ بقا در پنج سال برای لنفومای T-سلول آنگیوایمونوبلاستیک 30 تا 35 درصد است. این بدان معناست که 30 تا 35 نفر از هر 100 نفر مبتلا به AITL پنج سال پس از تشخیص هنوز زنده هستند. به طور مقایسه‌ای، نرخ بقا در هفت سال برای AITL برابر با 29 درصد است.

تفسیر نرخ‌های بقا ممکن است استرس‌زا و گیج‌کننده باشد. به یاد داشته باشید که این اعداد تنها تخمین‌هایی هستند و بر اساس تجربیات قبلی دیگر افرادی که با همین تشخیص مواجه شده‌اند، به دست آمده‌اند. هر فرد تاریخچه سلامتی متفاوتی دارد و ژنتیک خاص خود را دارد. به همین دلیل، نرخ‌های بقا نمی‌توانند به شما بگویند که چه مدت زندگی خواهید کرد یا چقدر خوب به درمان پاسخ خواهید داد.

اگر نگران نرخ‌های بقا هستید یا می‌خواهید بدانید این اعداد چه معنایی برای شما دارند، با ارائه‌دهنده خدمات بهداشتی خود صحبت کنید. آنها اینجا هستند تا به شما کمک کنند تا تشخیص خود را درک کنید و شما را به منابع لازم متصل کنند.

زندگی با AITL

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟

شما باید هر زمان که علائم ناگهانی مانند راش پوستی، تورم در غدد لنفاوی، تب بالا یا کاهش وزن بدون دلیل را تجربه کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اگر در حال حاضر تحت درمان برای AITL هستید، بلافاصله با پزشک متخصص خود تماس بگیرید اگر هر گونه علائم جدیدی را تجربه کردید یا اگر علائم شما به طور ناگهانی بدتر شد. به دلیل ماهیت این سرطان، مهم است که درمان را به سرعت آغاز کنید.

AITL بر روی هر فرد به طور متفاوتی تأثیر می‌گذارد. تنها پزشک شما می‌تواند توضیح دهد که این تشخیص چه معنایی برای شما دارد. برخی افراد نمی‌خواهند جزئیات خاصی را بدانند و این نیز کاملاً طبیعی است. شما مسئول مراقبت از خود هستید و فقط شما می‌دانید چه چیزی برای سلامت روانی، عاطفی و روحی شما بهترین است.

چه سوالاتی باید از پزشک خود بپرسم؟

شما احتمالاً پس از تشخیص AITL سوالات زیادی دارید. در اینجا چند سوال برای پرسیدن از پزشک متخصص خود آورده شده است:

• سرطان من چقدر پیشرفته است؟
• آیا سرطان به هیچ یک از اندام‌های من گسترش یافته است؟
• گزینه‌های درمانی من چیست؟
• چقدر زود باید درمان را آغاز کنم؟
• آیا می‌توانم در حین درمان کار کنم؟
• در طول درمان به چه نوع حمایتی نیاز دارم؟
• آیا می‌توانید من را به منابع یا گروه‌های حمایتی متصل کنید؟

چگونه می‌توانم از سلامت روانی خود مراقبت کنم؟

تشخیص سرطان می‌تواند با مجموعه‌ای از احساسات سخت همراه باشد، از جمله غم، اضطراب، خشم و ناامیدی. و از آنجا که لنفومای T-سلول آنگیوایمونوبلاستیک (AITL) بسیار نادر است، ممکن است احساس انزوا کنید — مانند اینکه هیچ‌کس واقعاً نمی‌فهمد چه می‌گذرد. اما تیم بهداشتی شما اینجا است تا کمک کند. آنها می‌توانند منابع و گروه‌های حمایتی را پیشنهاد دهند که در آن می‌توانید با دیگرانی که با شرایط مشابهی مواجه هستند، ملاقات کنید. شما نیازی به انجام این کار به تنهایی ندارید. به حمایت عزیزان و ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی خود تکیه کنید.