### رضایت شغلی و حقوق کمتر؛ چالش‌های زندگی با لکنت زبان

تأثیر لکنت زبان بر درآمد و رضایت شغلی

مطالعه‌ای جدید از دانشگاه فلوریدا نشان می‌دهد که افرادی که لکنت زبان دارند، نسبت به کسانی که این مشکل را ندارند، درآمد کمتری دارند، با مشکل اشتغال مواجه هستند و رضایت شغلی کمتری را ابراز می‌کنند. این تحقیق که به رهبری یکی از محققان دانشکده بهداشت عمومی و حرفه‌های بهداشتی دانشگاه فلوریدا انجام شده، داده‌های جمع‌آوری‌شده در طول دو دهه از افرادی که لکنت زبان دارند را بررسی کرده تا ارزیابی کند که چگونه لکنت زبان می‌تواند بر نتایج شغلی در طول زمان تأثیر بگذارد. نتایج این تحقیق در نشریه «American Journal of Speech-Language Pathology» منتشر شده است.

اختلافات درآمدی در تمامی سطوح درآمدی مشهود بود و به‌ویژه در سطح درآمد سالانه ۱۰۰,۰۰۰ دلار، جایی که افرادی که لکنت زبان دارند، تقریباً چهار برابر کمتر از کسانی که این مشکل را ندارند، احتمال داشت که ۱۰۰,۰۰۰ دلار یا بیشتر درآمد داشته باشند. همچنین، افرادی که لکنت زبان دارند، تقریباً ۲۵ درصد کمتر احتمال داشت که از شغل خود راضی باشند و نارضایتی آن‌ها با گذشت زمان افزایش می‌یابد.

مؤلف اصلی و اقتصاددان بهداشت، دکتر مالی جیکوبز، استادیار پژوهش خدمات بهداشتی، مدیریت و سیاست، در این باره گفت: «رضایت شغلی ممکن است به نظر نرسد که نشانه خوبی از نتایج اشتغال باشد، زیرا لزوماً سطح درآمد شما را تعیین نمی‌کند، اما از منظر اقتصادی بسیار مهم است، زیرا به گردش شغلی و ماندگاری مربوط می‌شود که این‌ها شاخص‌ها و ویژگی‌های اقتصادی مهمی هستند که نیروی کار پایدار، آماده و مولد را ایجاد می‌کنند.» او افزود: «کارگران آمریکایی بخش قابل توجهی از زندگی خود را در محل کار می‌گذرانند. بنابراین، مشاهده اینکه اکثر پاسخ‌دهندگان دارای لکنت زبان رضایت شغلی کمی دارند، ما را شگفت‌زده کرد و به ما این باور را داد که آن‌ها احتمالاً در محل کار خود ناراضی و ناکام هستند.»

لکنت زبان یک اختلال عصبی-تکاملی است که بر حدود ۳ میلیون آمریکایی تأثیر می‌گذارد. تا یک‌سوم از کودکان خردسال ممکن است لکنت زبان را تجربه کنند و در بیشتر موارد، لکنت زبان تا سن ۵ یا ۶ سالگی برطرف می‌شود. بین ۳ تا ۵ درصد از افرادی که در کودکی لکنت زبان دارند، به لکنت زبان در بزرگسالی ادامه می‌دهند. در حال حاضر درمانی برای لکنت زبان وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای بهبود روانی گفتار در دسترس است و کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که این درمان‌ها باید همچنان برای بزرگسالان در دسترس باشند. هنگامی که جوانان مبتلا به لکنت زبان وارد بازار کار می‌شوند، ممکن است شغل‌هایی را انتخاب کنند یا به سمت مشاغلی هدایت شوند که نیاز به ارتباط کلامی کمتری دارند، پدیده‌ای که به آن «گرفتاری نقش» گفته می‌شود.

چالش‌های ارتباطی و تأثیر آن بر شغل‌ها

جیکوبز گفت: “افرادی که دچار مشکل در صحبت کردن هستند یا خود را به این شکل می‌بینند، ممکن است به سمت مشاغلی بروند که نیاز به تعامل مستقیم ندارند و ارتباطات منظم با دیگران را نمی‌طلبند.” او افزود: “متأسفانه، مشاغل برجسته و تعاملی که نیاز به ارتباط رو در رو دارند، معمولاً دستمزد بالاتری نیز ارائه می‌دهند.”

تحقیقات و نتایج

برای این مطالعه، جیکوبز و همکارانش، هوپ گرلاچ-هاوک، دکترا، CCC-SLP از دانشگاه میشیگان غربی و پاتریک برایلی، دکترا، CCC-SLP از دانشگاه کارولینای شرقی، داده‌های مطالعه ملی طولی سلامت نوجوانان تا بزرگسالی را تحلیل کردند. این مطالعه که نماینده ملی است و شرکت‌کنندگان را در طول دهه‌ها دنبال می‌کند، داده‌هایی درباره رفاه اجتماعی، اقتصادی، روان‌شناختی و جسمی پاسخ‌دهندگان جمع‌آوری می‌کند و اطلاعات زمینه‌ای درباره خانواده، محله، جامعه، مدرسه، دوستی‌ها، گروه‌های همسال و روابط عاشقانه ارائه می‌دهد.

تیم تحقیقاتی دریافت که در اواخر نوجوانی و اوایل بیست سالگی، شرکت‌کنندگانی که لکنت زبان داشتند، کمتر احتمال داشت که انتظار داشته باشند به دانشگاه بروند یا درآمدی در سطح متوسط داشته باشند. در موج بعدی نظرسنجی‌ها که حدود زمانی که شرکت‌کنندگان در اواخر سی سالگی و اوایل چهل سالگی بودند، انجام شد، مشخص شد که پاسخ‌های قبلی به نوعی پیش‌بینی‌کننده نتایج شغلی بوده است. افرادی که لکنت زبان داشتند، درآمدی به‌طور قابل توجهی کمتر از افرادی که لکنت نداشتند گزارش کردند و کمتر احتمال داشت که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شوند.

دلایل نابرابری‌های شغلی

به گفته محققان، احتمالاً دلایل متعددی برای این نابرابری‌های شغلی وجود دارد، از جمله تبعیض، خودزشت‌پنداری و حتی ناامیدی و خستگی ناشی از خود عمل لکنت. جیکوبز گفت: “در حالی که تحقیقات بیشتری برای درک این عوامل نیاز است، یافته‌های مطالعه کنونی نشان‌دهنده نیاز مبرم به ادامه درمان و منابع برای بزرگسالانی است که لکنت زبان دارند.” او همچنین افزود: “ما همه می‌توانیم کاری انجام دهیم تا محیط کار را برای افرادی که با مشکلات روانی در صحبت کردن مواجه هستند، حمایت‌کننده‌تر کنیم.”

نکات مهم در تعامل با افراد دارای لکنت

جیکوبز گفت: “بسیاری از ما با کسی صحبت کرده‌ایم که با مشکل روانی در صحبت کردن مواجه است. مهم است که صبور باشیم. ما تمایل داریم که بخواهیم فردی سریع‌تر صحبت کند یا بلافاصله پاسخ دهد. این یک تمایل طبیعی است که افراد بخواهند به جای آنها صحبت کنند یا در صورت بروز تردید، آنها را قطع کنند. اما این کار نه تنها به شما کمک نمی‌کند، بلکه به همکار شما که با مشکل روانی مواجه است نیز کمکی نمی‌کند. اگر کسی دچار تردید کلامی است، باید صبر کنیم و زمان لازم را به او بدهیم. زمان یک منبع ارزان است وقتی که به ارزشی که همه افراد می‌توانند به محیط کار اضافه کنند، فکر می‌کنیم.”