83% از زنان و 74% از مردان از ظاهرشان راضی نیستند: راه حل چیست؟

پذیرش بدن: اهمیت و راه‌های رسیدن به اون

عدم پذیرش بدن می‌تونه حس‌های بد رو تو آدم بیدار کنه و حتی گاهی اوقات، زمینه‌ساز اختلالات خوردن بشه. برای اینکه بتونیم بدنمون رو با همه‌ی خوبی‌ها و کم‌وکاستی‌هاش قبول کنیم، دو تا روش هست: یکی مثبت اندیشی نسبت به بدن و اون یکی هم بی‌طرفی نسبت به بدن.

اینجا قراره ببینیم هر کدوم از این روش‌ها یعنی چی و سابقه‌شون (جنبش‌های مثبت‌اندیشی و بی‌طرفی) چیه. هر کدوم از این روش‌ها ارزش خودشونو دارن، اما اگه از هر دوتاشون استفاده کنیم، می‌تونیم پذیرش بیشتری نسبت به بدن و توانایی‌هاش داشته باشیم.

یه نظرسنجی نشون داد که ۸۳ درصد خانما و ۷۴ درصد آقايون، یه زمانی تو زندگیشون از ظاهرشون راضی نبودن. این نارضایتی معمولاً وقتی سراغشون میاد که تو آینه نگاه می‌کنن، لباس شنا پوشیدن یا دارن لباس می‌خرن.

مثبت اندیشی نسبت به بدن یعنی چی؟

مثبت اندیشی نسبت به بدن یعنی اینکه به بدنتون یه دیدگاه خوب داشته باشین، بدون اینکه به شکل، سایز یا بقیه‌ی ویژگی‌های ظاهریتون توجه داشته باشین. این حالت شامل دوست داشتن بدنتون به خاطر همون چیزیه که هست، حتی اگه از نظر جامعه “بی‌نقص” شناخته نشه.

یه مثال برای مثبت اندیشی اینه که جلوی آینه بایستید و با صدای بلند بگید از چه چیزهایی تو ظاهرتون خوشتون میاد. مثلاً می‌تونید بگید: “من از اینکه بازوهام توی این پیراهن چطوری به نظر می‌رسن خوشم میاد” یا “با اینکه شکمم صاف نیست، اما هنوز هم خوشگله.”

بی‌طرفی نسبت به بدن چیه؟

بی‌طرفی نسبت به بدن با مثبت اندیشی فرق داره. چون تو این روش قرار نیست همیشه بدنتون رو دوست داشته باشید، مهم اینه که اونو بپذیرید. بعلاوه، اینجا به جای اینکه روی ظاهر کار کنیم، بیشتر به توانایی‌ها و ویژگی‌های غیر فیزیکی بدن توجه می‌کنیم.

به عنوان یه مثال از بی‌طرفی، می‌تونید به خودتون بگید: “بدن من عالیه چون این امکان رو بهم میده که تو کارهایی که دوست دارم شرکت کنم” یا “بدنم فوق‌العاده‌س چون دو تا بچه خوشگل بهم داده.” بی‌طرفی نسبت به بدن، به ارزش‌هایی که توانایی‌های جسمی ما فراهم می‌کنه، اهمیت میده.

داستان مثبت اندیشی و بی‌طرفی نسبت به بدن

تلاش برای اینکه بدن‌هامونو بیشتر قبول کنیم، چیز جدیدی نیست. این موضوع از جنبش مثبت اندیشی شروع شد و بعد به جنبشی به سمت بی‌طرفی نسبت به بدن تبدیل شد.

جنبش مثبت اندیشی نسبت به بدن

جنبش مثبت اندیشی نسبت به بدن تو دهه‌ی ۱۹۶۰ به عنوان یه جور “مبارزه با چاقی” شروع شد. هدف این جنبش این بود که رابطه‌ی بین وزن و ارزش یه آدم رو از بین ببرن و تأکید کنن که همه باید احترام و برخورد عادلانه ببینن، فارغ از اینکه چه شکلی و چه سایزی دارن.

جنبش مثبت اندیشی دنبال این بود که تو مدرسه‌ها، محیط‌های کاری و تبلیغات تغییر ایجاد کنه. این جنبش همچنین به عملکردهای منفی تفکر تو جامعه‌ی پزشکی اعتراض کرد و با این عقیده مخالف بود که وزن یه آدم به صورت ذاتی با سلامتش مرتبطه یا نشونه‌ای از بهداشت بد یا بی‌انضباطی محسوب میشه.

با اینکه جنبش مثبت اندیشی هدف‌های خوبی داشت، اما با چالش‌هایی هم روبرو شد. یکی از این چالش‌ها، تمرکز فقط روی ظاهره. چالش دیگه اینه که با اینکه مثبت اندیشی نسبت به بدن می‌تونه به بهبود سلامت روان کمک کنه، اما نمی‌شه تأثیرات بد اضافه وزن روی سلامتی جسمی و در نتیجه، طول عمر رو نادیده گرفت.

بعلاوه، انتظار اینکه آدما همیشه همه‌چیز راجع به بدنشونو دوست داشته باشن، غیرواقعیه. خب، چطوری می‌شه بر این اشکالات مثبت اندیشی غلبه کرد؟ به سمت بی‌طرفی نسبت به بدن برید.

جنبش بی‌طرفی نسبت به بدن

جنبش بی‌طرفی نسبت به بدن حدود سال ۲۰۱۵ شکل گرفت و وقتی یه مشاور تغذیه و متخصص اختلالات خوردن به اسم آن پویر از اصطلاح “بی‌طرفی نسبت به بدن” استفاده کرد تا به بیمارانش کمک کنه یه تعادل درست بین رژیم غذایی و ورزش برقرار کنن، بیشتر سر زبون‌ها افتاد.

ایده‌ی اصلی این رویکرد اینه که ما بیشتر از یه بدن هستیم. ما انسان‌های پیچیده‌ای هستیم که جنبه‌های مختلفی داریم و بخش زیادی از ویژگی‌های فیزیکی‌مون دست خودمون نیست، چون بیشترش رو ژنتیک تعیین می‌کنه.

چون بی‌طرفی نسبت به بدن روی ظاهر تمرکز نداره، این امکان رو به ما میده که از همه‌ی کارهایی که بدن‌مون بهمون اجازه میده، قدردانی کنیم. چه این شامل این باشه که تو فعالیت‌های فیزیکی مورد علاقه‌مون شرکت کنیم یا حتی یه کار ساده مثل بغل کردن عزیزترین‌هامون، بی‌طرفی نسبت به بدن ارزش‌های درون بدن‌مون رو به رسمیت می‌شناسه.

فایده‌های استفاده‌ی همزمان از دو رویکرد

با اینکه بی‌طرفی نسبت به بدن برای برطرف کردن اشکالات جنبش مثبت اندیشی درست شده، اما این خوبه که یه دیدگاه نسبت به بدن داشته باشیم که هر دو روش رو شامل بشه. این نوع رویکرد دوگانه باعث میشه از مزایای هر دو استفاده کنیم.

این فایده‌ها شامل اینان:

• مثبت‌ اندیشی نسبت به بدن می‌تونه به بهتر شدن روحیه و کم شدن فکرهای منفی کمک کنه. این روش به ما این فرصت رو میده که از بدن‌هامون خوشحال باشیم، فارغ از اینکه جامعه درباره‌شون چی میگه یا چه پیام‌های منفی‌ای شاید تو بچگی دریافت کردیم.
• بی‌طرفی نسبت به بدن یه روش مناسبه وقتی که مثبت اندیشی نسبت به بدن حس واقعی‌ای نداره یا یه قدم خیلی بزرگ به نظر میاد. این روش فشار روی دوست داشتن بدن رو کم می‌کنه و فقط از شما میخواد که اونو همون‌جوری که هست قبول کنید و برای توانایی‌هایی که داره ارزش قائل بشید.

ما آدم‌هایی هستیم که مدام در حال تغییریم. این یعنی بعضی روزها بدن‌مونو دوست داریم و بعضی روزها خوددوستی خیلی سخت به نظر میرسه. اگه مثبت اندیشی و بی‌طرفی نسبت به بدن رو تو زندگیمون جا بدیم، می‌تونیم روشی رو انتخاب کنیم که با فکرهامون تو اون روز خاص همخونی داشته باشه.

چطوری مثبت اندیشی و بی‌طرفی نسبت به بدن رو قبول کنیم؟

وقتی صبح از خواب پا می‌شید، از خودتون بپرسید که کدوم نوع فکر با حستون همخونی داره. با توجه به روحیه‌تون، آماده‌اید که ظاهر فیزیکیتونو دوست داشته باشید؟ یا اینکه حس می‌کنید مثبت اندیشی تو اون لحظه خیلی زیاده و دوست دارید روی بی‌طرفی و قدردانی از کارهایی که بدنتون می‌تونه انجام بده تمرکز کنید؟

اگه اون روز می‌خواید روی مثبت اندیشی نسبت به بدن تمرکز کنید، می‌تونید از این کارها استفاده کنید:

• چیزهایی رو که تو ظاهر جسمی‌تون دوست دارید پیدا کنید و با صدای بلند بگید، مثل “من از پاهای بلندم خوشم میاد” یا “شانه‌هام تو این پیراهن آستین‌حلقه‌ای خیلی خوب به نظر میرسن.”
• جمله‌های مثبت رو تو طول روز تکرار کنید، مثل “من از اون چیزی که هستم خوشحالم.”
• وقتی ذهنتون شروع می‌کنه بدنتونو با بدن بقیه مقایسه کنه، جلوشو بگیرید، چون هیچ نوع بدنی “کامل” نیست.
• ویدیوهای اینترنتی‌ای که مثبت اندیشی نسبت به بدن و خوددوستی رو ترویج می‌کنن تماشا کنید.

بعلاوه، اگه تصمیم بگیرید که بی‌طرفی نسبت به بدن اون روز مناسب‌تره، می‌تونید از این کارها استفاده کنید:

• یادداشت‌هایی تو خونه و محل کارتون بچسبونید که بهتون یادآوری کنه که به پذیرش بدنتون—با همه‌ی نقص‌هاش—ادامه بدید.
• جملاتی راجع به ارزش‌هایی که بدن‌تون فراهم می‌کنه تکرار کنید، مثل “من از بدنم تشکر می‌کنم که تونستم کارامو تو خونه و حیاط انجام بدم.”
• روی تمرکز و ذهن‌آگاهی‌تون کار کنید و همه‌ی راه‌هایی رو که بدن‌تون تو طول روز بهتون خدمت می‌کنه، پیدا کنید.

یه حرف از ما

با اینکه شاید همیشه ممکن نباشه بدنتونو دوست داشته باشید، اما می‌تونید از همه‌ی کارهایی که بدنتون انجام میده قدردانی کنید. هر وقت تونستید خودتونو دوست داشته باشید و تو روزهایی که دوست داشتن بدن خیلی سخت به نظر میرسه، سعی کنید خودتونو قبول کنید. هر دو هدف‌های باارزشی دارن و بهتون اجازه میدن گزینه‌ای رو انتخاب کنید که تو اون لحظه مناسب‌تر به نظر میرسه.

“`