معجون شکر جایگزین آنتی‌بیوتیک برای درمان عفونت گاوها؟ خبر خوش‌ از محققان!

مطالعات جدید: معجون شکر، جایگزینی مؤثر برای آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های رایج گاوهای شیری؟

بر اساس یک پژوهش تازه که توسط محققان دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا انجام شده، به نظر می‌رسد محلول غلیظ شکر توانایی دارد که در درمان عفونت‌های شایع در گاوهای شیری، به اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها مؤثر باشد. نتایج این تحقیق، به‌تازگی در نشریه “Frontiers in Veterinary Science” منتشر شده است. این کشف می‌تواند به کاهش وابستگی به آنتی‌بیوتیک‌ها کمک کند، و در نهایت، در مقابله با تهدید فزاینده مقاومت میکروبی در میان انسان‌ها و حیوانات، نقش‌آفرینی نماید. این موضوع را آدریان باراگان، استاد پژوهش و دامپزشک در دانشگاه پنسیلوانیا و یکی از نویسندگان اصلی این مقاله، مطرح کرد.

این یافته‌ها، به‌ویژه برای شاخه لبنیات ارگانیک که محدودیت‌هایی در استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها دارد، بسیار بااهمیت است. باراگان اضافه کرد که این نتایج، می‌تواند راه را برای مطالعات آتی در انسان‌ها، پیرامون بهره‌گیری از فرمولاسیون‌های بر پایه شکر برای عفونت‌های رحمی، همچون اندومتریت، هموار سازد. اریکا گاندا، استاد میکروبیوم‌های حیوانات غذایی در دانشگاه پنسیلوانیا و یکی دیگر از نویسندگان اصلی این تحقیق، گفت: “این بیماری، یعنی عفونت رحم که پس از زایمان رخ می‌دهد، یکی از اصلی‌ترین بیماری‌هایی است که گاوهای شیری در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.”

او ادامه داد: “ما تنها زمانی به درمان گاوها با آنتی‌بیوتیک‌ها روی می‌آوریم که این کار، ضروری باشد تا سلامت آن‌ها را تضمین کنیم و از دوره‌های قرنطینه سختگیرانه پیروی می‌کنیم تا از باقی‌مانده‌ها در شیر جلوگیری شود. کاهش استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها، به کاهش خطر باکتری‌های مقاوم که می‌توانند بر کارگران مزرعه، خانواده‌ها و جوامع اثر بگذارند، کمک می‌کند. مقاومت میکروبی در عرصه پزشکی انسانی و دامپزشکی یک نگرانی فزاینده در حوزه بهداشت عمومی است، بنابراین هدف اصلی این تحقیق، آزمایش یک انتخاب جایگزین، بدون آنتی‌بیوتیک در برابر روش درمانی فعلی (استاندارد طلایی) برای این بیماری شایع، بود.”

این پژوهش به مقایسه دو درمان برای یک عفونت شایع رحمی، به نام متریت بالینی پرداخت که می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی برای گاوهای شیری شود. این وضعیت، معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک مانند سفتیوفور درمان می‌شود. این داروها در درمان این بیماری مؤثر هستند، اما ممکن است به افزایش مقاومت میکروبی در حیوانات تولیدکننده غذا، دامن بزنند. باراگان گفت: “ما به‌دنبال راه‌های درمانی جایگزین بوده‌ایم، که بتوانند متریت را به‌طور مؤثر، و بدون نیاز به آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان کنند.”

او همچنین افزود: “ما در مطالعه یک جایگزین، دو پرسش اساسی را مطرح کردیم: آیا حیوانات با این درمان، بهبود پیدا می‌کنند؟ و آیا حیوانات تحت درمان، عملکرد مشابهی دارند؟ اگرچه آمار بهبودی بالینی در درمان جایگزین، با آنتی‌بیوتیک‌ها برابری می‌کرد، اما پاسخ به این پرسش، به‌وضوح آن‌طور که انتظار می‌رفت نبود، چرا که عملکرد بین گروه‌های درمانی، بر اساس شدت بیماری، متفاوت بود.”

این پژوهش بر استفاده از دکستروز داخل رحمی، یک محلول شکر، به‌عنوان یک راهکار درمانی جایگزین متمرکز بود.

تحقیقات پیرامون دکستروز و تأثیر آن در درمان متریت در گاوها

دکستروز، به دلیل توانایی‌اش در از بین بردن باکتری‌های مضر به‌طور گسترده در تحقیقات بالینی بر روی حیوانات و انسان‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است. به گفته باراگان، این محلول قوی قندی، آب را از باکتری‌ها خارج کرده، و موجب خشک شدن و مرگ آن‌ها می‌شود. این روش، امیدهایی را در بهبود زخم‌های انسانی به همراه داشت، اما مطالعات پیشین در مورد گاوها، نتایج متناقضی را ارائه کردند. باراگان گفت: “ما امیدوار بودیم که نتایج مثبتی به‌دست آوریم، اما قطعاً انتظار نداشتیم که هر دو درمان برای موارد خفیف متریت، به یک شکل عمل کنند. این یک کشف بسیار هیجان‌انگیز بود.”

بررسی اثربخشی دکستروز در گاوهای شیری

برای بررسی اثربخشی دکستروز، محققان یک مطالعه را در یک مزرعه شیری در مرکز پنسیلوانیا به اجرا درآوردند. آن‌ها ۷۷ گاو مبتلا به متریت بالینی را ثبت‌نام کردند، و به‌صورت تصادفی، آن‌ها را به یکی از دو گروه درمانی اختصاص دادند: دکستروز داخل رحمی یا سفتیوفور سیستمیک. سپس محققان به پایش روند بهبودی آن‌ها پرداختند، و جوامع میکروبی رحمی گاوها را با بهره‌گیری از توالی‌یابی پیشرفته DNA، آنالیز کردند، تا درک بهتری از سلامت کلی میکروبیوم‌های آن‌ها به‌دست آورند.

اگرچه حجم نمونه برای ارزیابی نرخ درمان بالینی، ایده‌آل نبود، باراگان گفت که نتایج نشان می‌دهد هر دو روش درمانی، نرخ‌های درمان بالینی مشابهی دارند؛ به این معنی که دکستروز می‌تواند به اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان موارد خفیف متریت مؤثر باشد. افزون بر این، آنالیز میکروبیوم‌های گاوها نشان داد که دکستروز به‌طور قابل توجهی تعادل باکتری‌ها در دستگاه تناسلی را بر هم نمی‌زند، برخلاف آنتی‌بیوتیک‌ها که می‌توانند جوامع میکروبی را تغییر داده و احتمالا بر سلامت بلندمدت گاو اثر بگذارند، گاندا توضیح داد.

توانایی بالقوه دکستروز به‌ عنوان جایگزینی برای درمان آنتی‌بیوتیکی

باراگان گفت که تحقیقات بیشتری برای درک کامل ظرفیت دکستروز به‌عنوان یک جایگزین برای درمان آنتی‌بیوتیکی، لازم است، اما این امکان وجود دارد که روزی، این پتانسیل حتی به درمان انسان‌ها نیز گسترش یابد. او افزود: “یافته‌های ما ممکن است برای بیماری‌های تولید مثل در پزشکی انسانی، قابل استفاده باشد. در واقع، ما از مقالات علمی پزشکی و درمان‌های زخم بر پایه قند، برای افراد، الهام گرفتیم.”

نویسندگان و حامیان مالی

از دیگر نویسندگان این مقاله از دانشگاه پنسیلوانیا می‌توان به جنین لکتشن؛ که مدرک دکترا از پنسیلوانیا دریافت کرده و هم‌اکنون استادیار دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی است؛ امیلی ون سیوک، محقق پسادکترا؛ آشا مایلز، محقق سابق پسادکترا که در حال حاضر ژنتیست تحقیقاتی در وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) است؛ جولیا همیلتون، دانشجوی کارشناسی؛ مارسلا مارتینز، تکنولوژیست تحقیقاتی؛ و جاستین سیلورمن، استادیار آمار و پزشکی و عضو هیئت علمی مؤسسه علوم محاسباتی و داده، اشاره کرد. همچنین سانتیاگو باس از شرکت آلمانی فیتوبیوتیک فوترزوزاتس‌استف GmbH در این مقاله سهیم بوده است. این تحقیق توسط مؤسسه ملی غذا و کشاورزی USDA، حساب‌های هچ، وزارت کشاورزی پنسیلوانیا و انجمن ملی بهداشت، تأمین مالی شده است.