راه‌حل شکر، درمانی مؤثر برای عفونت گاوهای شیری

تحقیقات جدید: محلول شکر می‌تواند به اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های رایج در گاوهای شیری مؤثر باشد

بر اساس یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه پن استیت انجام شده، محلول شکر غلیظ می‌تواند به اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان عفونت‌های شایع در گاوهای شیری مؤثر باشد. نتایج این تحقیق به تازگی در نشریه Frontiers in Veterinary Science منتشر شده است. این کشف می‌تواند به کاهش وابستگی به آنتی‌بیوتیک‌ها کمک کند و در نهایت به مبارزه با تهدید فزاینده مقاومت میکروبی در انسان‌ها و حیوانات یاری رساند. آدریان باراگان، استاد پژوهش و دامپزشک دانشگاه پن استیت و یکی از نویسندگان اصلی این مقاله، این موضوع را مطرح کرد.

این یافته‌ها به ویژه برای صنعت لبنیات ارگانیک که استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در آن محدود است، اهمیت زیادی دارد. باراگان افزود که این نتایج ممکن است راه را برای مطالعات آینده در انسان‌ها در مورد استفاده از فرمولاسیون‌های مبتنی بر شکر برای عفونت‌های رحمی مانند اندومتریت هموار کند. اریکا گاندا، استاد میکروبیوم‌های حیوانات غذایی در دانشگاه پن استیت و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، گفت: “این بیماری، عفونت رحم است که پس از زایمان رخ می‌دهد و یکی از بیماری‌های اصلی است که گاوهای شیری در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد.”

او ادامه داد: “ما تنها زمانی با آنتی‌بیوتیک‌ها به درمان گاوها می‌پردازیم که ضروری باشد تا رفاه آن‌ها را تضمین کنیم و از دوره‌های جداسازی سختگیرانه پیروی کنیم تا از باقی‌مانده‌ها در شیر جلوگیری شود. کاهش استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها به کاهش خطر باکتری‌های مقاوم که می‌توانند بر کارگران مزرعه، خانواده‌ها و جوامع تأثیر بگذارند، کمک می‌کند. مقاومت میکروبی در پزشکی انسانی و دامپزشکی یک نگرانی فزاینده بهداشت عمومی است، بنابراین هدف اصلی این تحقیق آزمایش یک گزینه جایگزین بدون آنتی‌بیوتیک در برابر استاندارد طلایی کنونی برای درمان این بیماری شایع بود.”

این مطالعه دو درمان را برای یک عفونت شایع رحمی به نام متریت بالینی مقایسه کرد که می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی برای گاوهای شیری شود. این وضعیت معمولاً با استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های سیستمیک مانند سفتیوفور درمان می‌شود که در درمان این حالت مؤثر هستند، اما ممکن است به افزایش مقاومت میکروبی در حیوانات تولیدکننده غذا کمک کنند. باراگان گفت: “ما به دنبال درمان‌های جایگزین بوده‌ایم که بتوانند متریت را به طور مؤثر بدون اتکا به آنتی‌بیوتیک‌ها درمان کنند.”

او ادامه داد: “ما دو سوال اصلی را هنگام مطالعه یک جایگزین مطرح کردیم: آیا حیوانات با این درمان بهبود می‌یابند؟ و آیا حیوانات درمان شده عملکرد مشابهی دارند؟ اگرچه نرخ بهبودی بالینی درمان جایگزین با آنتی‌بیوتیک‌ها برابر بود، اما پاسخ به این سوال به وضوح آن‌طور که انتظار می‌رفت نبود، زیرا عملکرد بین گروه‌های درمانی بر اساس شدت بیماری متفاوت بود.”

این مطالعه بر استفاده از دکستروز داخل رحمی، یک محلول شکر، به عنوان یک درمان جایگزین ممکن تمرکز داشت.

تحقیقات درباره دکستروز و تأثیر آن بر درمان متریت در گاوها

دکستروز به‌طور گسترده‌ای در تحقیقات بالینی روی حیوانات و انسان‌ها مورد مطالعه قرار گرفته است به‌دلیل توانایی‌اش در پلاسمازدایی باکتری‌های مضر. به گفته باراگان، این محلول قوی قند آب را از باکتری‌ها خارج کرده و باعث خشک شدن و مرگ آن‌ها می‌شود. این روش در بهبود زخم‌های انسانی امیدواری‌هایی را به همراه داشت، اما مطالعات قبلی درباره گاوها نتایج متناقضی ارائه کرد. باراگان گفت: “ما امیدوار بودیم که نتایج مثبتی کسب کنیم، اما قطعاً انتظار نداشتیم که هر دو درمان برای موارد خفیف متریت به‌طور مشابه عمل کنند. این یک کشف بسیار هیجان‌انگیز بود.”

بررسی اثربخشی دکستروز در گاوهای شیری

برای بررسی اثربخشی دکستروز، محققان یک مطالعه در یک مزرعه شیری در مرکز پنسیلوانیا انجام دادند. آن‌ها ۷۷ گاو مبتلا به متریت بالینی را ثبت‌نام کرده و به‌طور تصادفی به یکی از دو گروه درمانی اختصاص دادند: دکستروز داخل رحمی یا سفتیوفور سیستمیک. سپس محققان به نظارت بر بهبودی آن‌ها پرداختند و جوامع میکروبی رحمی گاوها را با استفاده از توالی‌یابی پیشرفته DNA تحلیل کردند تا سلامت کلی میکروبیوم‌های آن‌ها را بهتر درک کنند.

اگرچه اندازه نمونه برای ارزیابی نرخ درمان بالینی ایده‌آل نبود، باراگان گفت که نتایج نشان می‌دهد هر دو درمان نرخ‌های درمان بالینی مشابهی دارند، به این معنی که دکستروز می‌تواند به اندازه آنتی‌بیوتیک‌ها در درمان موارد خفیف متریت مؤثر باشد. علاوه بر این، تحلیل میکروبیوم‌های گاوها نشان داد که دکستروز به‌طور قابل توجهی تعادل باکتری‌ها در دستگاه تناسلی را مختل نمی‌کند، بر خلاف آنتی‌بیوتیک‌ها که می‌توانند جوامع میکروبی را تغییر داده و ممکن است بر سلامت بلندمدت گاو تأثیر بگذارند، گاندا توضیح داد.

پتانسیل دکستروز به‌عنوان جایگزینی برای درمان آنتی‌بیوتیکی

باراگان گفت که تحقیقات بیشتری برای درک کامل پتانسیل دکستروز به‌عنوان جایگزینی برای درمان آنتی‌بیوتیکی مورد نیاز است، اما یک روز این پتانسیل می‌تواند حتی به درمان انسان‌ها نیز گسترش یابد. او افزود: “یافته‌های ما ممکن است برای بیماری‌های تولید مثل در پزشکی انسانی قابل استفاده باشد. در واقع، ما از ادبیات پزشکی و درمان‌های زخم مبتنی بر قند برای افراد الهام گرفتیم.”

نویسندگان و تأمین‌کنندگان مالی

دیگر نویسندگان این مقاله از دانشگاه پن‌استیت شامل جنین لکتشن، که مدرک دکترا از پن‌استیت گرفته و در حال حاضر استادیار دانشگاه ایالت کارولینای شمالی است؛ امیلی ون سیوک، پژوهشگر پسادکترا؛ آشا مایلز، پژوهشگر سابق پسادکترا که در حال حاضر ژنتیست تحقیقاتی در وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA) است؛ جولیا همیلتون، دانشجوی کارشناسی؛ مارسلا مارتینز، تکنولوژیست تحقیقاتی؛ و جاستین سیلورمن، استادیار آمار و پزشکی و عضو هیئت علمی مؤسسه علوم محاسباتی و داده است. همچنین سانتیاگو باس از شرکت آلمانی فیتوبیوتیک فوترزوزاتس‌استف GmbH در این مقاله مشارکت داشته است. این تحقیق توسط موسسه ملی غذا و کشاورزی USDA، حساب‌های هچ، وزارت کشاورزی پنسیلوانیا و موسسات ملی بهداشت تأمین مالی شده است.