مرجان‌ها برای بقا به “بوسه” نیاز دارن! رازِ شگفت‌انگیزِ تولید مثل فاش شد

تحقیقات تازه: کلیدِ بقا تولید مثلِ مرجان‌ها در گرویِ نزدیکی است

یه پژوهشِ جدید نشون می‌ده که مرجان‌ها برای یه تولید مثلِ موفق باید فقط چند متر از هم فاصله داشته باشن؛ این موضوع، اونا رو توی این دنیایِ رو به گرم شدن، آسیب‌پذیرتر می‌کنه. این تحقیقاتِ بین‌المللی که به رهبریِ پروفسور پیتر مامی از دانشگاه کوئینزلند انجام شده، موفقیتِ یه رویدادِ تخم‌گذاریِ طبیعی رو تو ماه مارس امسال اندازه‌گیری کرد.

پروفسور مامی گفت: «باورمون نمی‌شد، اما فهمیدیم که مرجان‌ها باید حدودِ ده متر از هم فاصله داشته باشن، و هرچی نزدیک‌تر باشن، بهتره که بتونن باروری انجام بدن. ما می‌دونستیم که مرجان‌ها نباید خیلی از هم دور باشن، اما فهمیدیم که به نزدیکیِ بیشتری احتیاج دارن، خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر می‌کردیم.»

او اضافه کرد: «اثراتِ تغییراتِ آب و هوایی مثل سفید شدنِ مرجان‌ها، داره اونا رو از بین می‌بره و تراکمشون رو کم می‌کنه. واسه همین نگرانیم که ممکنه اونا اون‌قدر از هم دور بشن که دیگه نتونن موفقیت‌آمیز تولید مثل کنن.»

برای اندازه‌گیریِ موفقیتِ تولید مثل، تیمِ تحقیقاتی ظرف‌هایی رو بالایِ بیست و شش کلونیِ مرجانی تو یه صخره تو پالائو، میکرونزی قرار دادن، درست وقتی که مرجان‌ها، که بیشترشون دوجنسی هستن، تخم و اسپرم‌شون رو آزاد می‌کردن. پروفسور مامی توضیح داد: «این ظرف‌ها یه مقداری از تخم‌های هر مرجان رو جمع می‌کردن و می‌اومدن رو سطحِ آب، جایی که تحتِ تأثیرِ جزر و مد قرار می‌گرفتن.»

او ادامه داد: «گرچه تخم‌ها نمی‌تونستن فرار کنن، اما اسپرم می‌تونست واردِ ظرف بشه و تخم‌ها رو بارور کنه.»

ضرورتِ باروری مرجان‌ها و تلاش‌های بازسازی

بعد از یه ساعت که اینا رو آب شناور بودن، نسبتِ تخمک‌های بارور شده برای هر نوع مرجان ثبت شد، به‌همراهِ فاصله‌شون از مرجان‌های مشابه و همسایه. باروری تو نزديکیِ مرجان‌ها به‌طورِ متوسط سي درصد بود، ولی این مقدار توی فاصله‌ی ده متری به کمتر از ده درصد رسید و توی فاصله‌ی بیست متری تقریباً به صفر رسید.

دکتر کریستوفر دوروپولوس، همکارِ این تحقیق از سازمانِ علمیِ ملیِ استرالیا (CSIRO) گفت که باروریِ مرجان‌ها واسه بقا و تکاملِ جمعیت‌شون خیلی مهمه. او اضافه کرد: «شاید تو آینده مجبور بشیم به مرجان‌ها کمک کنیم تا این بخشِ کلیدی از زندگیشون رو ادامه بدن.» دکتر دوروپولوس همچنین تأکید کرد: «درکِ اهمیتِ همسایگی‌های محلی، اهدافِ مشخصی رو برای مداخله‌هایی مثل ترمیمِ مرجان‌ها فراهم می‌کنه.»

او ادامه داد: «ایده‌آل اینه که تراکمِ مرجان‌ها توی جاهایِ مهم زیرِ نظر گرفته بشه و بازسازی انجام بشه تا تراکم به سطوحِ مورد نیاز برای باروریِ موفق برگرده.»

پروفسور مامی هم تو تلاش‌هایِ ترمیمِ صخره‌های مرجانیِ آسیب‌دیده فعالیت داره. او گفت: «کاری که ما تو پنج سالِ گذشته تو صخره‌ی بزرگِ مرجانی انجام دادیم، از طریقِ برنامهٔ ترمیم و سازگاریِ صخره، به تعریفِ این آستانه‌های حیاتی هم کمک می‌کنه تا به متخصصایِ ترمیم کمک بشه تا اهدافی رو برای تراکمِ مرجان‌ها تعیین کنن و جمعیت‌شون رو حفظ کنن.»

این مطالعه با حمایتِ بنیاد مک‌کاسکر و برنامه ترمیم و سازگاریِ صخره‌های مرجانیِ دولتِ استرالیا انجام شده. نتایجِ این تحقیق تو نشریهٔ Proceedings of the National Academy of Sciences USA (PNAS) منتشر شده.