تعریف مهربانی در بهداشت: کلید موفقیت شما!

نقش مهربانی در بهبود ارتباطات در تیم‌های بهداشتی

یک پژوهشگر مفهوم «مهربانی» را تعریف کرده و بر این باور است که این مفهوم می‌تواند کلید بهبود ارتباطات در تیم‌های بهداشتی و ارتقای مراقبت از بیماران باشد. نیکی مک‌لین، دانشجوی دکترا در مدرسه بهداشت جمعیت دانشگاه آکلند، می‌گوید: «مهربانی به‌طور قوی با تجربه بیماران و معیارهای نتایج، از جمله ایمنی، تعامل بهتر با خدمات بهداشتی و کاهش بستری مجدد در بیمارستان مرتبط است.» او ادامه می‌دهد: «از سوی دیگر، بی‌مهری در تیم‌های بهداشتی – رفتارهای بی‌ادبانه، ارتباطات مبهم یا تند – در مطالعات بزرگ نشان داده شده که ریشه سه‌چهارم حوادث آسیب به بیماران در محیط‌های بیمارستانی است.» مک‌لین تأکید می‌کند: «بنابراین، در حالی که مهربانی ممکن است به‌نظر یک مفهوم لطیف و زیبا بیاید، در واقع یک ابزار بسیار جدی برای افزایش ایمنی بیماران، تجارب و معیارهای نتایج است.»

تعریف مهربانی و اهمیت آن

مک‌لین از طریق یک تحلیل ساختاری از مقالات پژوهشی منتشر شده، تعریفی از مهربانی ارائه داد و دریافت که این مفهوم، عمل‌محور، مثبت و هدفمند است. او می‌گوید: «پایه و اساس مهربانی، ادب و انتخاب اقداماتی است که نشان‌دهنده احترام، سخاوت، باز بودن و شمولیت است.» مک‌لین ادامه می‌دهد: «زمانی که وارد درگیری می‌شویم که این امر در حوزه بهداشت و همچنین در دنیای وسیع‌تر بسیار اتفاق می‌افتد، این یک طرز فکر و رویکرد است که در آن شما به‌طور فعال احترام شخص دیگر را از طریق نحوه پاسخ‌گویی خود حفظ می‌کنید.»

تمایز بین مهربانی، همدلی و شفقت

مک‌لین متوجه شده است که پژوهشگران اغلب مهربانی را با همدلی و شفقت اشتباه می‌گیرند. مقاله جدید او که به‌همراه ناظرانش، دکتر لورا ویلیکن-مایرز و پروفسور تونی داول، به‌عنوان نویسندگان همکار منتشر شده، به تازگی در مجله معتبر British Medical Journal Leader منتشر شده است. با این حال، تمایز بین این اصطلاحات اهمیت دارد زیرا مهربانی مستقل از حالات عاطفی دیگران وجود دارد و می‌تواند در آموزش پزشکی آموزش داده شود. همدلی یک پاسخ عاطفی درونی است که به‌دنبال به اشتراک‌گذاری احساسات یا وضعیت دیگری، چه رنج یا شادی، است و به عمل اطلاع می‌دهد، نه اینکه خود یک عمل باشد.

مهربانی و همدلی در سیستم بهداشت و درمان

همدلی به معنای پاسخ دادن به رنج دیگران با تمایل به کاهش آن رنج است، اما این پاسخ ممکن است به اقدام‌های بیرونی منجر نشود. در مقابل، مهربانی مجموعه‌ای از اقدام‌ها است که به منظور کمک به شکوفایی دیگران انجام می‌شود و می‌تواند ناشی از یک پاسخ همدلانه یا انتخابی پیشگیرانه باشد. مک‌لین پتانسیل بیشتری برای گنجاندن مهربانی در فرهنگ تیم‌ها و سازمان‌ها می‌بیند که می‌تواند به بهبود ارتباطات در تیم‌های بهداشتی و با بیماران کمک کند و همچنین تجربه بیماران از ایمنی و اعتماد را بهبود بخشد. او می‌گوید: «این چیزی است که می‌توانیم به‌طور عملی اندازه‌گیری کنیم و انتظار داشته باشیم، به‌عنوان مثال، در آموزش پزشکی، در سیاست‌ها یا در سازمان‌ها.»

مهربانی می‌تواند زمانی وجود داشته باشد که پزشکان به شدت خسته شده باشند و نتوانند همدل باشند. با این حال، سازمان‌ها باید محیط‌ها و فرهنگ‌هایی ایجاد کنند که افراد و تیم‌ها بتوانند مهربانی را حفظ کنند، قبل از اینکه از کارمندان انتظار داشته باشند. مک‌لین دارای سابقه‌ای در بهبود کیفیت است و به عنوان یک درمانگر شغلی آموزش دیده است. اما تجربه او در سیستم بهداشت و درمان زمانی که فرزندش بیمار بود، موجب شد تا به مهربانی علاقه‌مند شود و به فعالیت‌های حمایت از بیماران بپردازد. او می‌گوید: «آنچه بیشتر بر ما تأثیر گذاشت، نه مهربانی یا عدم آن به ما، بلکه مهربانی‌ای بود که در تیم‌های بهداشتی مشاهده کردیم.»

مک‌لین ادامه می‌دهد: «شاهد بودیم که تیم بهداشتی ما یکدیگر را تضعیف می‌کردند، در هنگام بروز اختلافات به‌طور محترمانه ارتباط برقرار نمی‌کردند، مشاوره‌های درمانی متضادی به ما می‌دادند و با هم همکاری نمی‌کردند که این موارد بیشترین تأثیر را بر ما داشت.»

او همچنین به تیم‌های بهداشتی مؤثر اشاره می‌کند و می‌گوید: «در زمینه ایمنی و اعتماد بیماران، مشاهده تعاملات تیم‌های بهداشتی با یکدیگر تأثیر بیشتری بر حس ایمنی و اعتماد ما داشت تا نحوه برخورد خود ما.»

مک‌لین در نظر دارد در انتشارات آینده‌اش، نتایج مطالعات دکتری خود را که شامل نظرسنجی‌ها و مصاحبه‌هایی با افرادی است که در سیستم‌های بهداشتی در سطح جهانی کار می‌کنند و همچنین متخصصان مراقبت متمرکز بر بیمار هستند، منتشر کند. او امیدوار است که مهربانی به یک اصل در سیستم بهداشت و درمان در هر سطحی تبدیل شود.