دوربین‌ها ذهن‌مون رو عوض می‌کنن؟ این تحقیق تکون‌دهنده رو بخون!

تاثیر زیر ذره‌بین بودن بر خودآگاهی و دریافت‌های انسانی

یه پژوهش روان‌شناسی نوین نشون داده وقتی افراد حس می‌کنن تحت نظر هستن، یه واکنش خودکار توشون ایجاد می‌شه که هشیاری‌شون رو افزایش می‌ده نسبت به اینکه دارن دیده می‌شن، و این موضوع آثار و تبعاتی روی سلامت روان عمومی داره. تو مقاله‌ای که تو نشریه‌ی Neuroscience of Consciousness چاپ شده، محققای روان‌شناسی از دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) اومدن با همکاری 54 نفر، تاثیر زیر نظر بودن رو روی یکی از عملکردهای اساسی دریافت حسی انسان، یعنی توانایی تشخیص جهت نگاه دیگران، بررسی کردن.

خانم کیلی سیمور، استاد همکار علوم اعصاب و رفتار، که نویسنده‌ی اصلی این مقاله هست، گفت تحقیقات قبلی تاثیرات زیر نظر بودن رو روی رفتار آگاهانه نشون داده بودن، اما این مطالعه‌ی جدید اولین مدارک مستقیمی رو ارائه می‌ده که نشون می‌ده این قضیه یه واکنش غیرارادی هم ایجاد می‌کنه.

ایشون اضافه کردن: “ما می‌دونیم که دوربین‌های مداربسته (CCTV) رفتار ما رو عوض می‌کنن، و این یه دلیل اصلی برای خرده‌فروشا و کساییه که می‌خوان از این تکنولوژی برای جلوگیری از رفتارهای ناخوشایند استفاده کنن.” اما ما داریم نشون می‌دیم که فقط رفتارای آشکار نیستن که تغییر می‌کنن، بلکه مغز ما هم نحوه پردازش اطلاعات رو عوض می‌کنه.”

خانم سیمور ادامه داد: “ما مدارک مستقیمی پیدا کردیم که نشون میده نظارت آشکار از طریق دوربین‌های مداربسته، روی یه عملکرد سخت‌افزاری و غیرارادی دریافت‌های حسی انسان، یعنی توانایی آگاهانه تشخیص یه چهره، تاثیر خیلی زیادی داره.”

تاثیر نظارت بر پردازش‌های اجتماعی و سلامت روان

این یه مکانیسمیه که برای شناسایی عوامل دیگه و تهدیدهای احتمالی تو محیط ما، مثل شکارچی‌ها و بقیه‌ی آدما تکامل پیدا کرده. به نظر می‌رسه این مکانیسم وقتی تحت نظارت دوربین‌های مداربسته هستیم، تقویت می‌شه. شرکت‌کننده‌هایی که تحت نظر بودن، تقریباً یه ثانیه سریع‌تر از گروه کنترل به محرک‌های چهره واکنش نشون دادن. این افزایش درک هم بدون اینکه شرکت‌کننده‌ها متوجه بشن اتفاق افتاده.

خانم دکتر سیمور، استاد همکار، گفت: “با توجه به زیاد شدن سطح نظارت تو جامعه و بحث‌هایی که الان در مورد اصلاحات حریم خصوصی هست، یافته‌های این مطالعه نشون می‌ده که باید تاثیرات نظارت رو روی فرآیندهای ذهنی و همچنین روی سلامت عمومی، دقیق‌تر بررسی کنیم.” ایشون اضافه کردن: “ما یه یافته‌ی شگفت‌انگیز اما نگران‌کننده داشتیم، اینکه با وجود اینکه شرکت‌کننده‌ها نگرانی یا دغدغه‌ی زیادی در مورد نظارت نداشتن، تاثیراتش روی پردازش‌های اجتماعی پایه‌ای خیلی زیاد بود و برای خود شرکت‌کننده‌ها هم قابل درک نبود.”

توانایی تشخیص سریع چهره‌ها برای تعاملات اجتماعی آدما خیلی مهمه. اطلاعاتی که از چهره‌ها منتقل می‌شه، مثل جهت نگاه، به ما این امکان رو می‌ده که الگوهایی از ذهن دیگران بسازیم و از این اطلاعات برای پیش‌بینی رفتارها استفاده کنیم.

ما حساسیت بیش از اندازه به نگاه چشم رو تو شرایط سلامت روانی مثل روان‌پریشی و اختلال اضطراب اجتماعی می‌بینیم، جایی که افراد باورهای غیرمنطقی یا دغدغه‌هایی در مورد این دارن که دیده بشن. در حالی که این تحقیق به طور خاص روی فرآیندهای اجتماعی ناخودآگاه تمرکز داشت، تحقیقات آینده باید تاثیرش رو روی سیستم لیمبیک به طور کلی بررسی کنن، که می‌تونه پیامدهای عمومی‌تری برای سلامت روان عمومی و اهمیت حریم خصوصی داشته باشه.