نقش-شراب-قلبی-عروقی

نقش مصرف متوسط و سبک شراب در کاهش خطر عوارض قلبی-عروقی

طبق یک مطالعه چندمرکزی که توسط محققان دانشگاه بارسلونا، بیمارستان کلینیک و مؤسسه تحقیقات بیومدیکال آگوست پی و سونیئر (IDIBAPS)، مرکز تحقیقات بیومدیکال شبکه‌ای فیزیولوژی چاقی و تغذیه (CIBEROBN) و دانشگاه ناوارا (UNAV) انجام شده است، مصرف سبک و متوسط شراب با کاهش خطر عوارض قلبی-عروقی مرتبط است. این مطالعه که در مجله قلب اروپا منتشر شده، بر اساس تجزیه و تحلیل یک بیومارکر مرتبط با مصرف شراب، به‌ویژه اسید تارتاریک موجود در انگور، انجام شده است. این تحقیق بر روی ۱,۲۳۲ شرکت‌کننده در پروژه PREDIMED، یک مطالعه اپیدمیولوژیک علمی بزرگ در زمینه تغذیه و تأثیرات رژیم مدیترانه‌ای بر سلامت قلب، صورت گرفته است.

به گفته محققان، “شکی نیست که مصرف بیش از حد الکل عواقب جدی برای سلامت دارد. با این حال، تأثیرات مصرف متوسط و مسئولانه شراب هنوز موضوع بحث در جامعه علمی است. نتایج این مطالعه و سایر تحقیقات باید به جایگاه مناسب مصرف متوسط شراب به عنوان یک عنصر از رژیم مدیترانه‌ای، که به عنوان سالم‌ترین رژیم غذایی در جهان شناخته می‌شود، کمک کند.”

نویسندگان اصلی مطالعه

نویسندگان اصلی این مطالعه شامل اینس دومینگوئز، محقق از دانشکده داروسازی و علوم غذایی دانشگاه بارسلونا و مؤسسه تحقیقات تغذیه و ایمنی غذایی (INSA)؛ پروفسور رامون استروچ از دانشکده پزشکی و علوم بهداشتی دانشگاه بارسلونا و IDIBAPS؛ رزا ماریا لامولا، استاد و عضو آکادمی ICREA و عضو INSA؛ و پروفسور میگل آنخل مارتینز از دانشگاه ناوارا (UNAV) هستند که همگی اعضای CIBEROBN می‌باشند.

گروهی از محققان در حال بحث درباره سلامت قلب و عروق بر روی میزی پر از گزارش‌های پزشکی و لیوان‌های شراب.
بحث درباره تأثیرات شراب بر سلامت قلب توسط محققان برجسته.

بحث و جدل درباره تأثیرات شراب

امروز، بحث و جدل زیادی درباره تأثیرات سلامتی مصرف متوسط نوشیدنی‌های الکلی، به‌ویژه شراب، وجود دارد. رامون استروچ تأکید می‌کند که “بخشی از این بحث به نتایج متناقض مطالعاتی برمی‌گردد که به اثر محافظتی شراب اشاره کرده‌اند، در حالی که برخی دیگر چنین اثری را پیدا نکرده‌اند.” این تفاوت‌ها ممکن است به اشتباهات احتمالی در ثبت مصرف شراب مربوط باشد. او توضیح می‌دهد: “مطالعات اپیدمیولوژیک که نقش شراب را در نرخ وقوع حوادث قلبی-عروقی ارزیابی می‌کنند، اغلب بر اساس اطلاعات خودگزارش‌شده درباره مصرف شراب هستند. این داده‌ها قابل اعتمادند، اما به دلیل یادآوری نادرست یا برداشت‌های مغرضانه درباره مطلوبیت اجتماعی مصرف نوشیدنی‌های الکلی، ممکن است دچار خطا شوند.”

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول

تحقیقات جدید درباره مصرف شراب و سلامت قلب

در پاسخ به این مسئله، محققان این مطالعه میزان مصرف شراب را از طریق نظرسنجی‌های متنوع غذایی اندازه‌گیری کردند و آن را با یک بیومارکر عینی تأیید کردند: غلظت اسید تارتاریک در ادرار، مولکولی که عمدتاً در انگور تولید می‌شود و به ندرت توسط سایر گونه‌های گیاهی سنتز می‌گردد. در حالی که مصرف بیش از حد الکل عواقب جدی برای سلامت دارد، یک مطالعه چند مرکزی جدید شواهد تازه‌ای ارائه می‌دهد که نوشیدن بین نیم تا یک لیوان شراب در روز می‌تواند به کاهش خطر مشکلات قلبی کمک کند.

میز شیک با فضایی دلپذیر که شامل بطری شراب قرمز و یک وعده غذایی مدیترانه‌ای است.
چندین عنصر از رژیم غذایی مدیترانه‌ای که به سلامتی قلب کمک می‌کند.

کاهش خطر تا ۵۰ درصد

با استفاده از این روش‌شناسی، این مطالعه مصرف شراب و نتایج قلبی عروقی را در یک گروه از بیماران PREDIMED تحلیل کرد. در مجموع، ۱,۲۳۲ شرکت‌کننده ارزیابی شدند که شامل ۶۸۵ نفری است که یک رویداد قلبی عروقی (مرگ قلبی عروقی، حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی) داشتند و ۶۲۵ نفر دیگر که به‌طور تصادفی انتخاب شدند. تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که مصرف کم شراب (بین یک لیوان در هفته و کمتر از نیم لیوان در روز) خطر بروز عوارض قلبی عروقی را تا ۳۸ درصد کاهش می‌دهد، اما این کاهش در مصرف متوسط (بین نیم لیوان و یک لیوان در روز) به ۵۰ درصد می‌رسد. با این حال، وقتی مصرف از یک نوشیدنی در روز فراتر رود، اثر محافظتی ناپدید می‌شود.

محققان همچنین هشدار می‌دهند که “وقتی درباره مصرف متوسط شراب صحبت می‌کنیم، همیشه باید آن را در کنار وعده‌های غذایی در نظر بگیریم و هرگز بین وعده‌ها.”

یک دانشمند در آزمایشگاه در حال تجزیه و تحلیل والی از اسید تارتاریک با استفاده از تجهیزات پیشرفته.
تجزیه و تحلیل علمی تاثیر اسید تارتاریک بر سلامت قلب و عروق.

نیاز به مطالعات بیشتر برای تأیید نتایج

با وجود این نتایج، اینس دومینگوئز اشاره می‌کند که “طراحی مشاهده‌ای مطالعه، توانایی برقراری علیت را محدود می‌کند” و کارشناسان تأکید می‌کنند که تحقیقات بیشتری لازم است: “نتایج مطالعات هم‌گروهی همیشه باید برای اطمینان بیشتر تأیید شوند.” در این راستا، آن‌ها به دو مسیر بالقوه برای اقدام اشاره می‌کنند. اولین مورد شامل طراحی مطالعات مداخله‌ای تغذیه‌ای تصادفی است که در آن شرکت‌کنندگان به گروه‌های با مصرف شراب متفاوت تخصیص داده می‌شوند. “این مطالعات بسیار پرهزینه هستند. در حال حاضر یکی در حال انجام است، اما نتایج آن هنوز چهار تا پنج سال دیگر آماده خواهد شد.” آنها اضافه می‌کنند.

دومین مسیر، مطالعه مکانیسم‌های این اثرات محافظتی شراب بر سیستم قلبی عروقی است، مانند بررسی قدرت ضد التهابی پلی‌فنول‌های شراب — مانند رسوراترول و سایر ترکیبات فنولی. “دانستن مکانیسم‌ها به نتایج مطالعات هم‌گروهی اپیدمیولوژیک اعتبار زیادی می‌بخشد” آن‌ها نتیجه‌گیری می‌کنند.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *