خطر سرطان روده: کشف جدید دانشمندان از نقش میکروب‌های روده!

نقش ریزاندامگان در سلامت روده و ارتباطش با خطر سرطان کولون

میکروب‌هایی که درون روده‌های ما زندگی می‌کنن، دستیارای مهمی برای هضم غذا هستن. این کوچولوها با تغییر دادن اسیدهای صفراوی، که کبد ما برای تجزیه چربی‌ها می‌سازه، به این فرایند کمک می‌کنن. تحقیقات جدید نشون میده که دو نوع از این اسیدهای صفراویِ دست‌کاری شده توسط همین میکروب‌ها، می‌تونن تأثیرات متفاوتی روی احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ داشته باشن.

این رابطه بین اسیدهای صفراوی و خطر سرطان روده، یه کشف جدید از طرف دانشمندان دانشگاه ویسکانسین-مدیسون هست. اونا دنبال این بودن که بهتر بفهمن چه ارتباطی بین میکروبای روده و بدن ما وجود داره. این موضوع به نوعی حول محور یه پروتئین خاص به اسم گیرنده فارنزوئید X یا به اختصار FXR می‌چرخه. این پروتئین، با ارتباط نزدیکی که با اسیدهای صفراوی داره، به حفظ سلامت روده کمک می‌کنه.

FXR تولید اسیدهای صفراوی داخل کبد رو کنترل می‌کنه، اما از طرف دیگه، به شکل‌های مختلفی به وجود انواع گوناگون اسیدهای صفراوی که میکروب‌ها تغییرش دادن، واکنش نشون میده. تینگ فو، استادیار دانشکده داروسازی دانشگاه ویسکانسین-مدیسون، می‌گه: «بعضی از اسیدهای صفراوی تولید شده توسط میکروب‌ها، از عملکرد FXR حمایت می‌کنن، در حالی که بعضی دیگه باهاش مخالفن.»

فو و همکاراش قبلاً هم این پروتئین رو به عنوان یه هدف دارویی امیدوارکننده برای درمان بیماری‌های التهابی روده و بیماری کولیت – که یه مشکل گوارشی آزاردهنده است و خطر سرطان روده رو هم بالا می‌بره – شناسایی کرده بودن. حالا، یه تیم به رهبری فو، به همراه پروفسور داروسازی جیایانگ جیانگ و داستین دمنگ که استادیار دانشکده پزشکی و بهداشت عمومی دانشگاه ویسکانسین هستن، تونستن دو نوع اسید صفراوی میکروبی رو پیدا کنن که تأثیرات متفاوتی روی FXR در طول رشد تومورهای روده دارن؛ یکی از اونا به کمک FXR میاد و دومی اونو ضعیف می‌کنه.

نکته جالب اینه که تأثیر اسیدهای صفراوی روی FXR با تأثیرشون بر رشد تومورها مرتبطه، اما یه نکته ظریف هم داره. اسید صفراوی که از پروتئین حمایت می‌کنه، جلوی رشد سرطان رو می‌گیره، ولی اسید صفراوی که FXR رو تضعیف می‌کنه، مثل سوخت برای تومورها عمل می‌کنه.

نتایج تحقیقات در مورد سرطان روده

این نتایج هم در مدل‌های موشی سرطان روده بزرگ که محققان بررسی کردن، و هم در ارگانوئیدها – که در واقع اندام‌های کوچکی هستن که توی آزمایشگاه ساخته میشن – که از بیماران مبتلا به سرطان روده بزرگ انسانی گرفته شده بودن، یکسان بود. این اولین باره که این اسیدهای صفراوی میکروبی خاص با پیشرفت یا محافظت در برابر سرطان روده بزرگ مرتبط شدن. یافته‌های این تیم اخیراً در مجله معتبر Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده. این نتایج، الان یه نقشه راه برای بررسی روش‌های جدید تشخیص سرطان و درمان‌های نوآورانه فراهم می‌کنه.

اینگ چن دونگ، محقق پسادکترا در دانشکده داروسازی دانشگاه ویسکانسین و نویسنده اصلی این مقاله، میگه: «درک این سازوکارهای پیچیده، یه قدم مهم در جهت بهبود تشخیص زودهنگام و توسعه درمان‌های هدفمند برای سرطان روده بزرگه.» اون ادامه می‌ده: «این مطالعه نه تنها درک ما از رابطه پیچیده بین میکروبیوم روده و سرطان رو عمیق‌تر می‌کنه، بلکه راه‌های جدیدی رو برای پیشرفت‌های پزشکی باز می‌کنه که می‌تونه به میلیون‌ها نفر در سراسر جهان کمک کنه.»

فُ میگه که نقش‌های متضاد اسیدهای صفراوی در توسعه تومورهای روده نشون‌دهنده پیچیدگیِ عمیق جامعه میکروبی در روده‌های ماست. اون اشاره کرد: «به نظرم جالبه که میکروب‌ها می‌تونن اسیدهای صفراوی رو این‌جوری تغییر بدن و تأثیر خیلی زیادی روی بدن ما بذارن.» و اضافه کرد: «ما تو بدن‌مون میکروب‌های بیشتری نسبت به سلول‌هامون داریم، بنابراین وقتی یه تغییری توی محیط زندگی‌شون اتفاق می‌افته – مثل رشد یه تومور – بعضی از میکروب‌های خوب سعی می‌کنن به ما کمک کنن تا اوضاع رو درست کنن. اما این کاملاً بستگی به نیازهای غذاییشون داره.»

این تحقیق تحت حمایت مالی از طرف کمک‌های مالی استارتاپ دانشگاه ویسکانسین-مدیسون (AAI3795, AAI3894)، حمایت استارتاپ UWCCC (AAI5122)، حمایت از رقابت پاییزی UW از بنیاد تحقیقات فارغ‌التحصیلان ویسکانسین (AAL8735)، جایزه چالش بادگر (AAM7958)، کمک مالی بنیاد PhRMA برای اساتید (2024-FSGDS-1161699)، کمک مالی بنیاد آمریکایی سرطان برای برنامه Coaches vs. Cancer (RSG-23-1150338-01)، بنیاد تحقیقات مارگارت کی. لاندنبرگر (AAM7699) و NIH 1R37CA288447-01 انجام شده.

“`