کشف جدید: آر اِن اِی سلول، ناجی بدن در برابر ویروس‌ها شد!

یه کشف تازه: نقش جدید آر اِن اِی سلول‌ها در مبارزه با ویروس‌های آر اِن اِی

دانشمندا یه نقش تازه برای آر اِن اِی (RNA) خودِ سلول تو دفاع از بدن در برابر حمله‌های ویروس‌های آر اِن اِی (RNA) پیدا کردن. تحقیقات نشون می‌ده که بعضی از مولکول‌های آر اِن اِی سلولی به تنظیم سیگنال‌های ضدّ ویروسی کمک می‌کنن. این سیگنالا، بخشی از یه هماهنگی پیچیده از واکنش‌های ایمنی در برابر حملهٔ ویروس‌ها هستن. مقاله‌ای که این هفته تو نشریه Science چاپ شد، نحوهٔ عملکرد آر اِن اِی سلولی تو کنترل عفونت رو توضیح می‌ده. دانشمندا نوشتن: «با توجه به این‌که آر اِن اِی داره بیشتر به عنوان دارو و یه هدف درمانی دیده می‌شه، این موضوع پتانسیل درمان‌های مبتنی بر آر اِن اِی رو برای مقابله با عفونت و بیماری‌های خودایمنی باز می‌کنه.»

سرپرست این تحقیق، دکتر رام ساوان، استاد ایمنی‌شناسی تو دانشکدهٔ پزشکی دانشگاه واشنگتن در سیاتل هست. دانشمند اصلی این پروژه، ناندان اس. گوکهاله، یه محقق پست‌دکترا تو آزمایشگاه رام ساوان و فلوشیپ NIH Pathway to Independence هست. چندتا محقق دیگه از دانشگاه واشنگتن و دانشگاه دوک هم تو این تحقیق مشارکت داشتن.

رام ساوان توضیح داد که بعضی از پروتئین‌ها تو بدن مثل نگهبان عمل می‌کنن. وقتی این نگهبانا وجود ویروس‌های آر اِن اِی رو تشخیص می‌دن، از طریق مسیر سیگنال‌دهی ضدّ ویروسی میتوکندریایی (MAVS) اینترفرون‌ها رو فعال می‌کنن. پروتئین MAVS روی غشای خارجی ایستگاهای تولیدِ انرژی سلول، یعنی میتوکندری‌ها، قرار داره. بعد از این‌که نگهبانا آر اِن اِی ویروسی رو حس کردن، پروتئین‌های MAVS به عنوان یه سکو برای پروتئین‌های سیگنال‌دهندهٔ دیگه عمل می‌کنن. مجموعه‌های بزرگ و خودساختهٔ مولکولی، سیگنالوزوم‌ها (signalosomes) نامیده می‌شن؛ اینا خوشه‌هایی هستن که تعاملات پروتئین-پروتئین رو آسون می‌کنن و سیگنال‌های ایمنی رو فعال می‌کنن.

سیگنالوزوم‌های MAVS دستورات هشدار بالا رو می‌فرستن که اینترفرون‌ها و عوامل ضدّ ویروسی دیگه رو فعال می‌کنه. این عوامل دفاع‌های گوناگونی در برابر ویروسا ایجاد می‌کنن. رام ساوان اشاره کرد: «در حالی‌که تعاملات پروتئین-پروتئین و تغییرات پروتئینی برای سیگنال‌دهی ضدّ ویروسی از طریق سیگنالوزوم MAVS خیلی مهمن، تحقیقات ما نقش مهم مولکول‌های آر اِن اِی سلولی تو این فرآیند رو نشون می‌ده. ما آر اِن اِی و پروتئین‌های خاص میزبان رو پیدا کردیم که برای تنظیم مؤثر اینترفرون‌ها ضروری هستن.»

تحقیقات جدید دربارهٔ پاسخ‌های ضدّ ویروسی و نقش آر اِن اِی سلولی

محقق‌ها گفتن که این پاسخ ضدّ ویروسی، به یه تعادل دقیق نیاز داره. این پاسخ باید به اندازهٔ کافی قوی باشه که ویروسا رو از بین ببره، ولی در عین حال نباید از کنترل خارج شه و به بافتا آسیب بزنه یا بیماری‌های خودایمنی رو تحریک کنه. مطالعات قبلی نشون داده‌ن که مسیرهای تحریک‌کنندهٔ اینترفرون که بیش از حد فعالن، تو بیماری‌هایی مثل لوپوس و بقیهٔ شرایط خودایمنی نقش دارن.

قبل از این مطالعه، محققا می‌دونستن که تعاملات آر اِن اِی می‌تونن عملکرد کمپلکس‌های پروتئینی رو به چند روش تغییر بدن؛ مثلاً به‌عنوان راهنما، چپرون یا داربست عمل کنن. با این حال، تأثیر آر اِن اِی روی شکل‌گیری و عملکردِ سیگنال‌دهی ایمنی هنوز مشخص نبود. دانشمندا از دانشگاه واشنگتن و دانشگاه دوک که نتایجشون رو این هفته منتشر کردن، قصد داشتن تأثیر آر اِن اِی سلولی رو روی پروتئین‌های سیگنال‌دهی ضدّ ویروسی میتوکندری بررسی کنن، اونم وقتی که آر اِن اِی سلولی به اونا وصل می‌شه.

آزمایشاشون نشون داد که آر اِن اِی سلولی می‌تونه به فعال‌سازی سیگنالوم‌های MAVS کمک کنه، بعد از این‌که پروتئین‌های نگهبان سلول اعلام می‌کنن که وجود آر اِن اِی ویروسی رو حس کردن. اونا همچنین نشون دادن که MAVS مستقیماً به آر اِن اِی میزبان وصل می‌شه و مشخص کردن که MAVS از طریق یه ناحیهٔ نامنظم از پروتئین MAVS با آر اِن اِی سلولی تعامل داره. این تعاملا ممکنه باعث تقویت تنظیم آر اِن اِی میزبان روی عواملی بشن که برای به حداکثر رسوندن پاسخ ضدّ ویروسی لازم هستن.

دانشمندا پروتئینایی رو که تو حضور یا عدم حضور درمان آنزیمی که آر اِن اِی رو تجزیه می‌کنه، با MAVS تعامل داشتن، شناسایی کردن. بعد، پروتئینایی رو انتخاب کردن که تو حضور آر اِن اِی تعامل بیشتری یا کمتری با MAVS داشتن. بعد از اون، آزمایشایی انجام دادن تا ببینن کدوم یک از این پروتئین‌ها به تولید اینترفرون کمک می‌کنه و برای محدود کردن تکثیر ویروس ضروریه.

دانشمندا نتیجه گرفتن که آزمایشاشون نقش آر.اِن.ای سلولی رو تو بهبود عملکرد سیگنالوم‌های MAVS و در نتیجه، سیگنال‌دهی ضدّ ویروسی، تأیید می‌کنه. این یافته‌ها اطلاعات جدیدی دربارهٔ این‌که چطوری سیگنال‌دهی MAVS کنترل می‌شه، ارائه می‌ده و احتمال وجود مواردِ اضافه رو که توش آر اِن اِی، بقیهٔ کمپلکس‌های پروتئینی سیگنال‌دهی ایمنی رو تنظیم می‌کنه، پیشنهاد می‌ده.

“`