شوک محققان از کاهش وزن باورنکردنی نهنگ‌های گوژپشت در اقیانوس آرام!

پژوهشی نوین درباره نهنگ‌های گوژپشت اقیانوس آرام

در یک مطالعه‌ی ابتکاری که این هفته در نشریه‌ی فیزیولوژی به چاپ رسید، دانشمندان زیست‌شناس از برنامه‌ی تحقیقاتی پستانداران‌ دریایی (MMRP) در دانشگاه هاوایی در مانوا، با بهره‌گیری از تصاویر پهپاد برای افزایش شناخت ما از شیوه‌ی زندگی نهنگ‌های گوژپشت مادر و بچه‌هایشان در طول عبورشان از اقیانوس آرام، به نتایج قابل توجهی دست یافتند. افت‌های اخیر در تولیدمثل و بقای بچه‌ نهنگ‌های گوژپشت شمال اقیانوس آرام، ضرورت فوری درک چگونگی مصرف انرژی جفت‌های مادر و فرزند را در طول دوره‌ی مهاجرتشان پررنگ می‌کند.

این پژوهش که با همکاری تنگاتنگ بنیاد نهنگ‌های آلاسکا، بنیاد نهنگ‌های اقیانوس آرام و سایر شرکا انجام شد، بینش‌های بی‌سابقه‌ای درباره‌ی تاریخ زندگی نهنگ‌های گوژپشت در طول مهاجرتشان ارائه می‌دهد و داده‌های اساسی کلیدی برای درک اثرات تغییرات سریع در اکوسیستم‌های دریایی بر نهنگ‌های گوژپشت فراهم می‌کند.

تیم تحقیقاتی از تصاویر پهپاد برای اندازه‌گیری رشد بچه‌ها و وضعیت بدنی مادران در روزهای پس از تولد نوزاد در هاوایی استفاده کرد و سپس این اندازه‌گیری‌ها را با وضعیت بدنی‌ ماده‌نهنگ‌ها در مناطق تغذیه آلاسکا مقایسه نمود. آن‌ها وضعیت بدنی نهنگ‌های ماده‌ی باردار و شیرده و همچنین ماده‌نهنگ‌هایی که وضعیت تولیدمثلشان مشخص نبود را اندازه‌گیری کردند.

مارتین وان آسویگن، دانشجوی دکترا و نویسنده‌ی اصلی این مطالعه می‌گوید: “ما از فتوگرامتری مبتنی بر پهپاد برای اندازه‌گیری اندازه‌ و وضعیت بدنی نهنگ‌های گوژپشت در مناطق زادآوری هاوایی و مناطق تغذیه‌ای جنوب شرقی آلاسکا بهره بردیم.” در مجموع، ۲۴۱۰ اندازه‌گیری از ۱۶۵۹ فرد انجام شد که شامل ۴۰۵ اندازه‌گیری تکراری از ۱۳۷ نهنگ ​​شیرده بود که برای پیگیری تغییرات در حجم بدنی مادران در طول مهاجرت استفاده شد.

این تحقیق نشان می‌دهد که ماده‌نهنگ‌های بزرگ‌تر، بچه‌های بزرگتر و سریع‌تری به دنیا می‌آورند. طی یک دوره‌ی ۶ ماهه، نهنگ‌های شیرده به‌طور متوسط حدود ۱۷٪ از حجم بدنی خود را از دست دادند، در حالی که حجم بدنی بچه‌ها تقریباً ۳۹۵٪ افزایش یافت و طول آن‌ها حدود ۶۰٪ زیاد شد. در هاوایی، تیم تحقیقاتی متوجه شد که به‌طور متوسط، مادران نهنگ گوژپشت روزانه تقریباً ۲۱۴ پوند چربی از دست می‌دهند. در طول ۶۰ روز، این میزان معادل از دست دادن حدود ۵۰ تن کریل یا ۲۵ تن شاه‌ماهی اقیانوس آرام است.

ماده‌نهنگ‌های گوژپشت در هاوایی طی ۶۰ روز شیردهی ۲۰٪ از حجم بدنشان را از دست دادند و میزان انرژی مصرفی آن‌ها در طول شیردهی بیشتر از کل هزینه‌ی انرژی بارداری یک‌ساله بود. در مناطق تغذیه‌ای جنوب شرقی آلاسکا، مادران نهنگ شیرده کمترین میزان افزایش وزن را نسبت به نهنگ‌های غیرشیرده داشتند و به‌طور متوسط روزانه حدود ۳۲ پوند وزن اضافه کردند. در مقایسه، نهنگ‌های باردار و غیر باردار به ترتیب با سرعتی شش و دو برابر بیشتر از نهنگ‌های شیرده وزن اضافه کردند.

وان آسویگن می‌گوید: “برای من، بخش شگفت‌انگیز این مطالعه توانایی ما در شناسایی همان مادران و بچه‌ها در فواصل و زمان‌های طولانی بود.”

تحقیقات جدید پیرامون نهنگ‌های گوژپشت در هاوایی و آلاسکا

به‌عنوان مثال، ما ۴۰۵ اندازه‌گیری تکراری از ۱۳۷ ماده‌ی شیرده در هاوایی و جنوب شرقی آلاسکا ثبت کردیم، که در این میان، اندازه‌گیری هشت جفت مادر و بچه در هر دو مکان در یک سال انجام شد. اندازه‌گیری نهنگ‌های یکسان در فاصله‌ای بیش از ۳۰۰۰ مایل و در مدت تقریبی ۲۰۰ روز واقعاً حیرت‌انگیز است و داده‌های باارزشی برای سؤالاتی که مطرح کردیم، فراهم می‌کند.

اهمیت حضور نهنگ‌های گوژپشت در هاوایی

در هاوایی، نهنگ‌های گوژپشت نقش بسیار مهمی به‌عنوان ارکان فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و زیست‌محیطی دارند. مطالعات نشان می‌دهد که نرخ برخورد مادر و بچه در هاوایی بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸، به میزان ۷۶.۵ درصد کاهش داشته است و نرخ تولد نیز از ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ به میزان ۸۰ درصد اُفت داشته است. در منطقه‌ی تغذیه‌ای جنوب شرقی آلاسکا، تحقیقات نشان می‌دهند که در سال ۲۰۱۸، تولیدمثل تقریباً متوقف شد و بقای نوزادان از ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ ده برابر کاهش یافت. این مشاهدات همزمان با طولانی‌ترین موج گرمای جهانی دریایی رخ داد که شبکه‌های‌ غذایی را تحت تأثیر قرار داده و در دسترس بودن طعمه‌ها را در سراسر اقیانوس آرام شمالی کاهش داد.

این باور وجود دارد که نهنگ‌های گوژپشت نتوانسته‌اند در مناطق تغذیه خود غذای کافی را به دست آورند، که منجر به استرس تغذیه‌ای و کاهش قابل توجه تولیدمثل و جمعیت آن‌ها شده است. این مطالعه‌ی جدید توسط برنامه‌ی تحقیقاتی نهنگ‌های گوژپشت (MMRP) ادراک ما از نیازهای انرژی ضروری برای تولید نسل در نهنگ‌های گوژپشت را بهبود می‌بخشد و همچنین نقش مهم هاوایی را به‌عنوان زیستگاهی ضروری برای زادآوریشان برجسته‌ می‌کند.

مدیریت آب‌های هاوایی برای حفاظت از نهنگ‌ها

اکنون می‌دانیم که نهنگ‌های گوژپشت در مراحل اولیه‌ی رشد نوزاد و شیردهی بسیار آسیب‌پذیر هستند، و این به این معناست که مدیریت دقیق این آب‌ها ضروری خواهد بود. این اطلاعات برای بررسی تأثیر فعالیت‌های انسانی بر جفت‌های مادر و بچه‌ی نهنگ‌های گوژپشت و همچنین حفاظت از بقای این گونه‌ی نهنگ‌ها حیاتی است.

لارس بیجر، مدیر MMRP و یکی از نویسندگان این مطالعه، تأکید می‌کند: “این کار زمینه‌ساز مطالعات آینده در زمینه‌ی بررسی نیازهای انرژی نهنگ‌های گوژپشت است. پایگاه داده‌ی سلامت نهنگ‌های گوژپشت ما، شامل ۱۱,۰۰۰ اندازه‌گیری از ۸,۵۰۰ نهنگ فردی در اقیانوس آرام شمالی، در پروژه‌های متنوع برنامه‌ی تحقیقاتی پستانداران دریایی و بیرون مرزها مورد استفاده قرار می‌گیرد. این داده‌ها زمانی که همراه با اطلاعات رفتار و جابه‌جایی دقیق (از نشانگرهای زیستی)، داده‌های هورمونی تولیدمثل و استرس (از نمونه‌های بافتی و تنفسی) و داده‌های بافتی ناشی از وقایع پس از مرگ استفاده شوند، به‌مراتب قوی‌تر عمل می‌کنند. این مطالعات برای پیش‌بینی بهتر پایداری گونه‌های بزرگ نهنگ‌های باله‌ای در برابر تهدیدها، از جمله مزاحمت، درهم‌تنیدگی، برخورد با کشتی و تغییرات اقلیمی، بسیار ضروری خواهند بود.”

همکاری برای حفاظت از نهنگ‌های گوژپشت

شناخت و حفاظت از نهنگ‌های گوژپشت یک تلاش مشترک است که نیازمند همکاری تنگاتنگ دارد. جنس کوری، دانشجوی دکترا در MMRP، دانشمند ارشد در بنیاد نهنگ‌های اقیانوس آرام و یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: “توانایی ما در ردیابی نهنگ‌های گوژپشت فردی در طول هزاران مایل و در طی ماه‌ها نشان‌دهنده‌ی نیروی همکاری است. این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه کار گروهی میان رشته‌ها و سازمان‌ها به ما کمک می‌کند تا روابط پیچیده‌ی بین سلامت مادر، رشد نوزاد و استرس‌های محیطی را کشف کنیم. چنین همکاری‌هایی برای حفاظت از نهنگ‌های گوژپشت و زیستگاه‌های آن‌ها در شرایط تغییرات اقلیمی بسیار حیاتی است.”