نهنگ‌های گوژپشت چطور بچه‌هاشون رو بزرگ می‌کنن؟ کشف‌های جدید با عکس‌های پهپادی

یه نگاه تازه به نهنگ‌های گوژپشت توی اقیانوس آروم

توی یه تحقیق باحال که این هفته توی مجله فیزیولوژی چاپ شد، دانشمندای زیست‌شناس از برنامه تحقیقاتی پستانداران دریایی (MMRP) دانشگاه هاوایی در مانوا و مؤسسه زیست‌شناسی دریایی هاوایی (HIMB) از عکسای پهپادی استفاده کردن تا بهتر بفهمن نهنگای گوژپشت چجوری زندگی می‌کنن، مخصوصا ماده‌هاشون که شیر میدن و بچه‌هاشون توی اقیانوس آروم کوچ می‌کنن. کم شدنِ تولید مثل نهنگای گوژپشت تو شمال اقیانوس آروم و همینطور بقای بچه‌هاشون، خیلی مهمه که بفهمیم ماده‌ها و بچه‌هاشون چقدر انرژی مصرف می‌کنن.

این تحقیق که با همکاری نزدیک بنیاد نهنگ‌های آلاسکا، بنیاد نهنگ‌های اقیانوس آروم و بقیه همکارا انجام شده، یه دید بی‌نظیر به زندگی نهنگای گوژپشت تو طول مهاجرتشون می‌ده و یه سری اطلاعات پایه بهمون میده تا بفهمیم تغییرات سریع توی اکوسیستم‌های دریایی چقدر روی نهنگای گوژپشت تأثیر میذاره.

استفاده از عکسای پهپادی برای اندازه‌گیری رشد بچه‌ها

تیم تحقیقاتی از عکسای پهپادی استفاده کردن تا رشد بچه‌ها و وضعیت بدنی مادرها رو چند روز بعد از تولد بچه‌ها تو هاوایی اندازه‌ بگیرن و بعد این اندازه‌‎گیری‌ها رو با وضعیت بدنی نهنگ‌های ماده توی مناطق تغذیه آلاسکا مقایسه کردن. اونا وضعیت بدنی نهنگای باردار و شیرده و همینطور نهنگای مادی که معلوم نبود بچه‌دارن یا نه رو اندازه‌گیری کردن.

مارتین وان آسوئگن، دانشجوی دکترا و نویسنده اصلی این تحقیق، توضیح میده: “ما از یه روش عکس‌برداری که از پهپادا استفاده می‌کردیم، برای اندازه‌گیری اندازه و وضعیت بدنی نهنگای گوژپشت توی مناطق زاد و ولد هاوایی و مناطق تغذیه جنوب شرقی آلاسکا استفاده کردیم.” در کل، 2410 بار اندازه‌گیری از 1659 نهنگ انجام شده، که 405 تا از این اندازه‌‌گیری‌ها، تکراری بودن و از 137 نهنگ ماده شیرده گرفته شدن تا تغییرات حجم بدن مادرها رو توی طول مهاجرتشون دنبال کنن.

نتایج تحقیق و تأثیراتش روی نهنگای گوژپشت

تحقیقات نشون میده که نهنگای ماده بزرگ‌تر، بچه‌های بزرگ‌تر و سریعتری به دنیا میارن. توی یه بازه 6 ماهه، نهنگای ماده شیرده به طور متوسط 17% از حجم بدنشون رو از دست دادن، در حالی که حجم بدن بچه‌ها تقریبا 395% زیاد شده و اندازه‌شون نزدیک به 60% بیشتر شده. تو هاوایی، تیم تحقیق فهمید که مادرهای نهنگ گوژپشت، به طور متوسط، روزانه حدود 214 پوند چربی از دست میدن. توی یه دوره 60 روزه، این یعنی از دست دادن تقریبا 50 تن کریل یا 25 تن شاه‌ماهی اقیانوس آروم.

مادرهای نهنگای گوژپشت تو هاوایی، توی 60 روزی که شیر میدادن، 20% از حجم بدنشون رو از دست دادن و انرژی که مصرف می‌کردن توی دوران شیردهیشون، بیشتر از کل انرژی‌ای بود که تو دوران بارداریشون مصرف کرده بودن. تو مناطق تغذیه جنوب شرقی آلاسکا، مادرهای نهنگای گوژپشت شیرده، کمتر از بقیه نهنگا وزن اضافه کردن و به طور متوسط روزی 32 پوند وزن اضافه کردن. در مقایسه، نهنگای باردار و غیر باردار به ترتیب با سرعتی 6 برابر و 2 برابر نهنگای شیرده، وزن اضافه کردن.

وان آسوئگن تو آخر حرفاش میگه: “به نظر من، جالب‌ترین قسمت این مطالعه این بود که ما تونستیم مادرا و بچه‌هاشون رو بعد از یه مدت و یه مسافت طولانی دوباره شناسایی کنیم.”

تحقیقات جدید درباره نهنگای گوژپشت تو هاوایی و آلاسکا

به عنوان مثال، ما 405 بار اندازه‌گیری تکراری از 137 ماده شیرده توی هاوایی و جنوب شرقی آلاسکا انجام دادیم و از بین اینا، هشت جفت مادر و بچه رو تو هر دو تا مکان تو یه سال اندازه‌گیری کردیم. اندازه‌گیری نهنگای مشابه تو یه فاصله‌ی بیش از 3000 مایلی و توی یه بازه زمانی تقریبا 200 روزه واقعا حیرت‌انگیزه و اطلاعات باارزشی رو برای سوالایی که مطرح کردیم، فراهم می‌کنه.

اهمیت نهنگای گوژپشت تو هاوایی

نهنگای گوژپشت تو هاوایی، از نظر فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و زیست‌محیطی خیلی مهم هستن. مطالعات نشون میده که نرخ برخورد مادر و بچه تو هاوایی بین سالای 2013 تا 2018، 76.5 درصد کم شده و نرخ زاد و ولد از سالِ 2015 تا 2016، 80 درصد افت داشته. تو منطقه تغذیه جنوب شرقی آلاسکا، تحقیقات نشون میده که تو سال 2018، تولید مثلشون کاملا شکست خورده و بقا نوزادان از سال 2014 تا 2019، ده برابر کم شده. این مشاهدات همزمان شده با طولانی‌ترین موج گرمای دریایی جهانی که باعث شد زنجیره‌های غذایی عوض بشن و دسترسی به غذا، تو سراسر اقیانوس آروم شمالی کم بشه.

اینطور فکر می‌کنن که نهنگای گوژپشت نتونستن غذای کافی رو تو مناطق تغذیه خودشون به دست بیارن، که این موضوع باعث استرس تغذیه‌ای و یه کاهش قابل توجه توی تولید مثل و فراوانی اونا شده. این مطالعه جدید توسط برنامه تحقیقاتی نهنگای گوژپشت (MMRP)، فهم ما رو از نیازهای انرژی نهنگای گوژپشت برای تولید نسل جدید بهتر می‌کنه و همینطور نقش مهم هاوایی رو به عنوان یه زیستگاه حیاتی برای زاد و ولد، نشون میده.

مدیریت آب‌ها برای حفاظت از نهنگا

حالا می‌دونیم که نهنگای گوژپشت تو مراحل اولیه رشد نوزاد و شیردهی خیلی آسیب‌پذیرن، برای همین مدیریت دقیق این آب‌ها خیلی مهمه. این اطلاعات برای بررسی تأثیرات منفی فعالیت‌های انسانی روی جفتای مادر و بچه نهنگای گوژپشت و همینطور بقا این گونه، خیلی مهمه.

لارس بیجر، مدیر MMRP و یکی از نویسنده‌های این مطالعه، تأکید میکنه: “این کار شروعی هست برای مطالعات آینده که به بررسی نیازهای انرژی نهنگای گوژپشت می‌پردازن.” اون اضافه میکنه: “بانک اطلاعاتی ما درباره سلامت نهنگای گوژپشت، که شامل 11,000 بار اندازه‌گیری از 8,500 نهنگ فردی تو اقیانوس آروم شمالی هست، تو پروژه‌های مختلف برنامه تحقیقاتی پستانداران دریایی و همینطور تو جاهای دیگه داره استفاده میشه. این اطلاعات وقتی با اطلاعات دقیق رفتاری و حرکتی (از طریق برچسب‌های بیولوژیکی)، اطلاعات هورمونی تولید مثل و استرس (از نمونه‌های بافتی و تنفس) و اطلاعات بافتی که از اتفاقات بعد از مردن به دست میاد تلفیق بشن، خیلی قوی‌تر میشن.”

همکاری برای حفاظت از نهنگا

این مطالعات برای پیش‌بینی بهترِ توانایی گونه‌های بزرگ نهنگای فیل‌دار در برابر تهدیدهایی مثل: مزاحمت، گیر افتادن تو تور، برخورد با کشتی‌ها و تغییرات آب و هوایی استفاده میشه. درک و حفاظت از نهنگای گوژپشت یه تلاش گروهیه که نیاز به همکاری نزدیک داره. جنس کوری، دانشجوی دکترا تو MMRP، دانشمند ارشد توی بنیاد نهنگای اقیانوس آروم و یکی از نویسنده‌های این مطالعه، میگه: “اینکه ما می‌تونیم نهنگای گوژپشت رو تو فاصله‌ی هزاران مایل و تو طول ماه‌ها دنبال کنیم، قدرت همکاری رو نشون میده.” اون ادامه میده: “این مطالعه نشون میده که چه‌جوری کار تیمی بین رشته‌ها و موسسات مختلف، به ما کمک می‌کنه که رابطه‌های پیچیده بین سلامت مادر، رشد بچه و استرس‌های محیطی رو پیدا کنیم. اینجور همکاری‌ها برای حفاظت از نهنگای گوژپشت و زیستگاه‌هاشون، تو شرایط تغییرات آب و هوایی خیلی ضروریه.”