امید تازه برای آسیب نخاعی: کشف انقلابی در “لنست”

خبری خوش از یک تحقیق تازه در مجله‌ی نورولوژی لنست

یک مطالعه‌ی جدید، که نتایجش توی شماره‌ی آنلاین مجله‌ی نورولوژی لنست منتشر شده، کلی امیدواری به وجود آورده. این مطالعهٔ بالینی که توی چند تا مرکز درمانی انجام شده (بهش میگن مطالعه NISCI: بررسی تأثیر ماده‌ی مسدودکننده‌ی Nogo-A در صدمات حاد نخاع)، به بررسی آنتی‌بادی‌ای به اسم NG 101 (ضد Nogo-A) پرداخته. این آنتی‌بادی، کارش اینه که پروتئین Nogo-A رو توی بدن از کار بندازه و خنثی‌اش کنه. توی آزمایش‌هایی که روی حیوانات انجام شده، نشون دادن که این پروتئین Nogo-A از ترمیم رشته‌های عصبیِ آسیب‌دیده توی نخاع، بعد از یه آسیب حاد، جلوگیری می‌کنه. هدف از استفاده از این آنتی‌بادی، اینه که این مانع‌ها رو از سر راه برداریم و در نتیجه، امکان ترمیم مسیرهای عصبی آسیب‌دیده و بهبود نخاع رو فراهم کنیم.

جزئیات دقیق‌تر از این مطالعه‌ی بالینی

توی این مطالعه، 126 نفر شرکت داشتن که سنشون بین 18 تا 70 سال بود. همه‌ی این افراد، دچار آسیب حاد نخاع شده بودن، از نوع کاملش تا نوع ناقصش، و آسیب توی ناحیه‌ی گردن بود (که بهش میگن تِتراپلِژی و روی عملکرد دست و بازو اثر می‌ذاره). از بین این افراد، 78 نفرشون، آنتی‌بادی رو دریافت کردن، که مستقیم به کانال نخاعی تزریق می‌شد؛ اما بقیه‌ی افراد، 48 نفر، فقط دارونما استفاده کردن. یه دوره‌ی کامل درمان، شامل شش بار تزریق بود که همزمان با مراقبت‌های ویژه‌ی بستری انجام می‌شد.

روش کار مطالعه

این مطالعه، به صورت کاملاً تصادفی، دو سوکور (double-blind) و کنترل شده با دارونما انجام شد؛ یعنی نه بیمارها خبر داشتن چی دریافت می‌کنن، نه اونایی که درمان رو انجام می‌دادن، می‌دونستن کی آنتی‌بادی می‌گیره و کی دارونما. بیماران به صورت تصادفی به گروه‌های مختلف تقسیم شدن.

بهبودهایی که توی بیماران با آسیب نخاعی ناقص دیده شد

بهبود عملکرد حرکتی توی عضلات دست و بازوی بیماران، به طور استاندارد بررسی شد. چون این گروه‌های عضلانی برای زندگی روزمره‌ی بیماران تِتراپلژی خیلی مهم هستن. بعد از شش ماه، تأثیر درمان روی اونایی که آنتی‌بادی گرفته بودن، با اونایی که دارونما استفاده کرده بودن، مقایسه شد.

نتایج درمان توی بیمارهایی که آسیب نخاعی داشتن

این درمان، تأثیری روی بهبود عملکرد حرکتی بیمارهایی که آسیب کامل نخاع داشتن، نداشت. اما توی بیمارانی که آسیب ناقص نخاع داشتن، این درمان باعث بهبود قابل توجهی توی فعال‌سازی ارادی عضلات فلج شده و همچنین استقلال عملکردی توی زندگی روزمره‌شون شد. آنتی‌بادی استفاده شده، در کل، خوب تحمل شد و تا الان هیچ عوارض جانبی‌ای گزارش نشده. سال‌ها تحقیق درباره‌ی آنتی‌بادی‌ها توی زمینه‌ی توانبخشی، که توسط بیمارستان دانشگاه بالگریست رهبری می‌شد، نتایج امیدوارکننده‌ای رو نشون می‌ده.

این نتایج اولیه‌ی مثبت توی بیماران با تِتراپلژی حاد، الان باید توی مطالعات بیشتری تأیید بشن. یه مطالعه‌ی پیگیری با آنتی‌بادی‌ای که بهبود پیدا کرده، توی دسامبر 2024 شروع می‌شه. بر اساس نتایجی که به دست اومده، زیرگروه‌هایی از بیماران که پیش‌بینی می‌شه به درمان جواب بدن، انتخاب خواهند شد.

همکاری‌های اروپایی

این مطالعه‌ی چند ملیتی توسط دانشگاه زوریخ و پروفسور مارتین شواب و بیمارستان دانشگاه بالگریست در زوریخ به همراه پروفسور آرمین کورت، با همکاری نزدیک بیمارستان دانشگاه هایدلبرگ و پروفسور نوربرت ویدنر که مسئول انتشار توی نشریه‌ی لنست بود، شروع و اجرا شد. این پروژه با همکاری یه شبکه‌ی بالینی اروپایی که شامل مراکز متعددی توی آلمان، سوئیس، اسپانیا و جمهوری چک هست، ممکن شد. مطالعه‌ی پیگیری هم توی همین شبکه انجام می‌شه.

ساخت آنتی‌بادی آزمایشی به عنوان بخشی از پروژه‌ی CeNeReg، از طریق همکاری با پلتفرم فناوری پزشکی ترمیمی مرکز ترنسلیشنال ویز زوریخ به دست اومد. مطالعه‌ی NISCI توسط برنامه‌ی تحقیق و نوآوری افق 2020 اتحادیه اروپا، دبیرخانه‌ی دولتی سوئیس برای آموزش، تحقیق و نوآوری (SBFI)، بنیاد پاراپلژیک سوئیس، بنیاد تحقیقاتی Wings for Life و پروژه‌ی “CeNeReg” از دانشگاه زوریخ و ETH زوریخ و بنیاد “تحقیق بین‌المللی در پاراپلژی” تأمین مالی شد.