نوشیدن-شراب-خطر-عوارض-قلبی

شراب‌نوشی و کاهش احتمال مشکلات قلبی

تحقیقی چندجانبه که توسط پژوهشگرانی از دانشگاه بارسلونا، بیمارستان کلینیک، مؤسسه تحقیقات بیومدیکال آگوست پی و سونیئر (که به اختصار IDIBAPS نامیده می‌شود)، مرکز تحقیقات بیومدیکال شبکه‌ای فیزیولوژی چاقی و تغذیه (CIBEROBN) و دانشگاه ناوارا (UNAV) انجام شده، نشون می‌ده که یه مقدار شراب خوردن، حالا کم یا متوسط، با کاهش خطر بیماری‌های قلبی رابطه داره. این مطالعه که توی ژورنال قلب اروپا چاپ شده، بر اساس بررسی یه نشانگر زیستی (بیومارکر) مربوط به مصرف شراب شکل گرفته، به‌خصوص اسید تارتاریک که توی انگور وجود داره. محقق‌ها این بررسی رو روی ۱,۲۳۲ نفر از شرکت‌کننده‌های پروژه PREDIMED انجام دادن، این پروژه یه مطالعه‌ی اپیدمیولوژیک بزرگه که در مورد تغذیه و تأثیر رژیم مدیترانه‌ای روی سلامتی قلب کار میکنه.

به گفته‌ی محققان، «شکی نیست که مصرف زیاد الکل، عوارض جدی روی سلامتی داره. اما اینکه خوردن مقدار کم و منطقی شراب چه تأثیری داره، هنوز یه بحث توی جامعه‌ی علمی هست. نتایج این تحقیق و تحقیقات دیگه، باید به جایگاه مناسب خوردن متوسط شراب کمک کنه، به عنوان بخشی از رژیم مدیترانه‌ای که به عنوان سالم‌ترین رژیم غذایی دنیا شناخته میشه.»

نویسنده‌های اصلی این پژوهش

افراد اصلی که توی این تحقیق نقش داشتن، اینا هستن: اینس دومینگوئز، محقق از دانشکده داروسازی و علوم غذایی دانشگاه بارسلونا و مؤسسه تحقیقات تغذیه و ایمنی غذایی (INSA)؛ پروفسور رامون استروچ از دانشکده پزشکی و علوم سلامت دانشگاه بارسلونا و IDIBAPS؛ روزا ماریا لامولا، استادیار و عضو آکادمی ICREA و عضو INSA؛ و پروفسور میگل آنخل مارتینز از دانشگاه ناوارا (UNAV) که همه‌ی اینا عضو CIBEROBN هستن.

تصویری از گروهی از محققان که در یک آزمایشگاه مدرن مشغول تجزیه و تحلیل نمونه‌ها و بحث درباره نتایج هستند.
محققان در حال بررسی تأثیرات علمی نوشیدن شراب روی سلامت قلب.

بحث و جدل درباره‌ی اثرات شراب

امروزه، بحث و جدل زیادی درباره‌ی تأثیرات مثبت مصرف کم و معقول مشروبات الکلی، مخصوصاً شراب، روی سلامتی وجود داره. رامون استروچ تأکید میکنه که «بخشی از این بحث به نتایج متناقض تحقیقات برمی‌گرده؛ بعضی از مطالعات به اثر محافظتی شراب اشاره کردن، در حالی که بقیه هیچ اثری پیدا نکردن.» این تفاوت‌ها ممکنه به اشتباهاتی توی ثبت میزان شراب مصرفی برگرده. «مطالعاتی که نقش شراب رو توی بیماری‌های قلبی عروقی بررسی می‌کنن، معمولاً بر اساس اطلاعاتی هستن که خود افراد میدن. این اطلاعات قابل اعتماده، اما ممکنه به خاطر درست یاد نداشتن یا تعصب توی جواب دادن، دچار خطا توی اندازه‌گیری بشن.» اون توضیح میده.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول

مطالعات جدید درباره‌ی مصرف شراب و سلامت قلب

برای حل این مشکل، محققان توی این مطالعه، میزان شراب مصرفی رو نه‌تنها از طریق پرسش‌نامه‌هایی که در مورد غذاخوردن تکمیل میشد اندازه‌گیری کردن، بلکه با یه نشونه‌ی زیستی (بیولوژیکی) عینی هم سنجیدن: غلظت اسید تارتاریک توی ادرار. این ماده عمدتاً توی انگور تولید میشه و گیاهان دیگه به ندرت اونو میسازن. در حالی که خوردن زیاد الکل، عواقب جدی برای سلامتی داره، یه مطالعه‌ی چندمرکزی، شواهد جدیدی نشون میده که خوردن نصف تا یه لیوان شراب در روز، می‌تونه به کم شدن خطر مشکلات قلبی کمک کنه.

تصویری نزدیک از یک لیوان شراب قرمز در کنار انگور و پنیر روی یک میز چوبی، نشانی از لذت نوشیدن شراب.
لذت از نوشیدن شراب به همراه غذا، نشونه‌ای از مصرف متوسط و متعادل.

کاهش خطر تا ۵۰%

محققان با استفاده از این روش، مصرف شراب و نتایج قلبی-عروقی رو توی یه گروه از بیماران PREDIMED بررسی کردن. در مجموع، ۱,۲۳۲ نفر ارزیابی شدن، که شامل ۶۸۵ نفر می‌شد که قبلاً یه مشکل قلبی عروقی (مشکل مرگ ناگهانی قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی یا نارسایی قلبی) داشتن و ۶۲۵ نفر هم به صورت تصادفی انتخاب شدن. تحلیل داده‌ها نشون میده که مصرف کم شراب (یعنی هفته‌ای یه لیوان یا کمتر از نصف لیوان در روز) خطر مشکلات قلبی عروقی رو تا ۳۸% کاهش میده، ولی این کاهش توی مصرف متوسط (یعنی نصف لیوان تا یه لیوان در روز) به ۵۰% میرسه. اما اگه بیشتر از یه نوشیدنی در روز مصرف بشه، دیگه این اثر محافظتی وجود نداره.

محققان همچنین هشدار میدن که «وقتی در مورد خوردن متوسط شراب حرف می‌زنیم، منظورمون اینه که همیشه باید همراه با غذا باشه و هیچ‌وقت بین وعده‌های غذایی نباشه.»

نموداری از آمار و گراف‌ها مربوط به سلامت قلب و مصرف شراب به صورت اینفوگرافیک.
اینفوگرافیکی که نتایج تحقیق درباره‌ی ارتباط بین شراب و سلامت قلب رو خلاصه می‌کنه.

نیازه که تحقیقات بیشتری انجام بشه تا نتایج تأیید بشن

با وجود این نتایج، اینس دومینگوئز اشاره می‌کنه که «طراحی این مطالعه که به صورت مشاهده‌ای بوده، توانایی این رو محدود می‌کنه که بتونیم علت و معلول رو مشخص کنیم.» و متخصصان تأکید می‌کنن که تحقیقات بیشتری لازمه: «باید نتایج مطالعات گروهی رو برای اطمینان بیشتر تأیید کرد.» در این زمینه، اونا به دو راهکار احتمالی اشاره می‌کنن. اولین مورد اینه که مطالعات مداخله‌ای تغذیه‌ای تصادفی طراحی بشه؛ توی این مطالعات شرکت‌کننده‌ها به گروه‌هایی تقسیم میشن که میزان شراب مصرفی متفاوتی دارن. «این مطالعات خیلی هزینه‌بر هستن. یه مطالعه در حال انجامه، اما نتایجش هنوز چهار تا پنج سال دیگه طول می‌کشه.» اونا اضافه می‌کنن.

دومین راه اینه که مکانیسم‌های اون اثرات محافظتی شراب روی سیستم قلبی-عروقی بررسی بشه، مثلاً تحقیق در مورد قدرت ضدالتهابی پلی‌فنول‌های شراب، مثل رسوراترول و ترکیبات فنولی دیگه. «دونستن مکانیسم‌ها به نتایج مطالعات اپیدمیولوژیک اعتبار زیادی میده.» این نتیجه‌گیریشونه.

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *