نوشیدن قهوه: پیشگیری از زوال ذهنی در بی‌نظمی قلبی

نوشیدن قهوه و پیشگیری از کاهش شناختی در بیماران مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی

تحقیقات جدیدی که در تاریخ 14 دسامبر 2024 در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شده، نشان می‌دهد که نوشیدن چندین فنجان قهوه در روز می‌تواند به پیشگیری از کاهش شناختی در افرادی که به فیبریلاسیون دهلیزی (AFib یا AF) مبتلا هستند، کمک کند. دکتر یورگ اچ. بیر، نویسنده ارشد این مطالعه و استاد پزشکی و هماتولوژی در دانشگاه زوریخ سوئیس، گفت: “افسانه‌های زیادی در این زمینه وجود دارد، اما مطالعه ما هیچ دلیلی برای منع یا منع کردن بیماران مبتلا به AFib از نوشیدن قهوه پیدا نکرد. در عوض، می‌گوییم: ‘لذت ببرید، ممکن است حتی برای شما مفید باشد!'”

فیبریلاسیون دهلیزی، شایع‌ترین اختلال ریتم قلب در بزرگسالان، بیش از 5 میلیون نفر را در ایالات متحده تحت تأثیر قرار می‌دهد. طبق راهنمایی‌های 2023 ACC/AHA/ACCP/HRS برای تشخیص و مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی، خودداری از کافئین برای جلوگیری از اختلالات ریتم قلبی هیچ فایده‌ای برای افراد مبتلا به AFib ندارد. این راهنما همچنین اشاره می‌کند که خودداری از قهوه ممکن است علائم را در بیمارانی که گزارش می‌دهند کافئین علائم AFib آنها را تشدید می‌کند، کاهش دهد. این علائم شامل تپش قلب سریع، سرگیجه، خستگی و غیره است.

دکتر ماسیمو بارباگالو، نویسنده اصلی این مطالعه و مقیم در واحد مراقبت‌های ویژه عصبی در بیمارستان دانشگاه زوریخ، گفت: “مشخص است که مصرف منظم قهوه به عملکرد شناختی در افراد سالم کمک می‌کند. شایع‌ترین آریتمی قلبی، فیبریلاسیون دهلیزی، به طور مستقل خطر زوال عقل را افزایش می‌دهد. بنابراین، سؤال این است که آیا قهوه می‌تواند خطر افزایش یافته زوال شناختی را در افراد مبتلا به AFib جبران کند.”

طبق راهنمایی‌های غذایی فدرال ایالات متحده، مصرف سه تا پنج فنجان قهوه 8 اونسی در روز می‌تواند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشد، اما این فقط به قهوه سیاه ساده اشاره دارد. انجمن قلب آمریکا هشدار می‌دهد که نوشیدنی‌های قهوه‌ای محبوب مانند لاته و ماکیاتو معمولاً دارای کالری، شکر و چربی اضافی بالایی هستند.

مطالعه همکاران فیبریلاسیون دهلیزی سوئیس

مطالعه همکاران فیبریلاسیون دهلیزی سوئیس (Swiss-AF) بیش از 2400 نفر را که به فیبریلاسیون دهلیزی مبتلا بودند، تحت بررسی قرار داد. بیماران بین سال‌های 2014 تا 2017 ثبت‌نام شدند، چندین آزمون شناختی را انجام دادند و گزارش کردند که در 12 ماه گذشته چند فنجان قهوه کافئین‌دار نوشیده‌اند – بدون توجه به شیرین‌کننده‌ها، خامه‌ها یا طعم‌دهنده‌های اضافی. اندازه فنجان استاندارد نشده بود.

در این مطالعه، محققان ارزیابی‌های شناختی را تحلیل کردند و بررسی کردند که آیا نوشیدن قهوه می‌تواند از کاهش شناختی، که به عنوان یک خطر شناخته شده برای AFib است، جلوگیری کند. از آنجایی که بیماری آلزایمر و AFib با التهاب سیستمیک مرتبط هستند، محققان همچنین نشانگرهای التهاب را تحلیل کردند. نتایج مطالعه نشان داد:

• به طور کلی، نمرات بالاتر آزمون‌های شناختی با مصرف بالاتر قهوه مرتبط بود.
• به طور خاص، نمرات سرعت پردازش، هماهنگی بصری-حرکتی و توجه در میان مصرف‌کنندگان قهوه به طور قابل توجهی 11% بهبود یافت.
• سن شناختی در افرادی که بیشترین قهوه را نوشیدند، نسبت به کسانی که کمترین قهوه را نوشیدند، 6.7 سال جوان‌تر محاسبه شد.
• نشانگرهای التهابی در شرکت‌کنندگانی که روزانه پنج فنجان قهوه می‌نوشیدند، بیش از 20% کمتر از شرکت‌کنندگانی بود که کمتر از یک فنجان در روز می‌نوشیدند.

محققان هیچ تعاملی بین سن، جنس و مصرف قهوه پیدا نکردند. بیر گفت: “یک ارتباط بسیار واضح و مستمر ‘پاسخ به دوز’ بین نوشیدن بیشتر قهوه و عملکرد بهتر در چندین آزمون شناختی پیچیده وجود داشت.”

کاهش نشانگرهای التهابی با مصرف بالای قهوه

مطالعات نشان می‌دهد که نشانگرهای التهابی با افزایش مصرف قهوه کاهش می‌یابند. این ارتباط پس از در نظر گرفتن عواملی مانند سن، جنس، شاخص توده بدنی، وضعیت سیگار کشیدن، فعالیت بدنی و سابقه سکته مغزی همچنان پابرجا است. محققان اشاره کردند که مطالعات قبلی نشان می‌دهد که اثرات محافظتی مصرف منظم قهوه در برابر کاهش شناختی در سالمندان ممکن است به کافئین و سایر مواد فعال مانند منیزیم و ویتامین B3 (نیاسین) نسبت داده شود و یا ممکن است به دلیل نقش قهوه در کاهش مواد شیمیایی باشد که باعث التهاب می‌شوند.

خوزه آ. هوگلر، پزشک و رئیس دستورالعمل مشترک 2023 در مدیریت فیبریلاسیون دهلیزی، هشدار داد که این مطالعه مشاهده‌ای نمی‌تواند نتیجه‌گیری کند که قهوه واقعاً از کاهش شناختی در بلندمدت جلوگیری می‌کند. او گفت: “مطالعات دیگر نشان داده‌اند که قهوه عملکردهای تقویت‌کننده شناخت را به طور کلی دارد. اما این موضوع خاص جمعیت مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی نیست. ما نمی‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم که قهوه از کاهش شناختی در بلندمدت جلوگیری می‌کند.” هوگلر، استاد پزشکی داخلی در مرکز پزشکی UT Southwestern در دالاس، افزود: “به نظر نمی‌رسد قهوه فیبریلاسیون دهلیزی را بدتر کند، بنابراین نیازی به قطع مصرف آن نیست. با این حال، نمی‌توانیم بگوییم که شروع به نوشیدن قهوه از فیبریلاسیون دهلیزی جلوگیری می‌کند یا از کاهش شناختی در بلندمدت جلوگیری می‌کند.”

محدودیت‌های مطالعه

محدودیت‌های این مطالعه شامل این است که محققان توانسته‌اند توانایی شناختی و مصرف قهوه شرکت‌کنندگان را در یک زمان معین اندازه‌گیری کنند. این بدان معناست که مطالعه نمی‌تواند تفاوت‌های کاهش شناختی با افزایش سن را ارزیابی کند و مصرف قهوه فعلی گزارش شده ممکن است تغییرات مصرف در سال‌های گذشته را منعکس نکند. به عنوان یک مطالعه مقطعی که در یک زمان خاص انجام شده، نمی‌تواند رابطه علت و معلولی بین نوشیدن قهوه و عملکرد شناختی را تعیین کند. علاوه بر این، این مطالعه ممکن است به جمعیت‌های دیگر قابل تعمیم نباشد زیرا شامل جمعیتی عمدتاً سفیدپوست در سوئیس بود که تمایل به نوشیدن اسپرسو دارند.

بارباگالو گفت: “برای شناسایی کاهش شناختی معنادار، نیاز به پیگیری حداقل 5 تا 10 ساله است. با این حال، عادات تغذیه‌ای از جمله مصرف قهوه که توسط شرکت‌کنندگان گزارش شده، نشان‌دهنده قرارگیری در معرض این عادات در طول سال‌های زیادی است و احتمالاً ما اینجا نتایج آن را مشاهده می‌کنیم.”

جزئیات و طراحی مطالعه

این مطالعه شامل 2413 نفر (میانگین سن 73 سال؛ 27 درصد زن) مبتلا به فیبریلاسیون دهلیزی بود که بین سال‌های 2014 تا 2017 در مطالعه همگن فیبریلاسیون دهلیزی سوئیس (Swiss-AF) ثبت‌نام کرده بودند. Swiss-AF در 14 مرکز در تمام مناطق زبانی سوئیس در حال انجام است. شرکت‌کنندگان حداقل هشت سال تحت نظارت برای سکته مغزی، سکته کوچک، نشانگرهای التهابی خون و لخته شدن خون، تصویربرداری مغزی و آزمایش‌های شناختی مکرر قرار داشتند. بیماران در صورتی که فقط دوره‌های کوتاه‌مدت فیبریلاسیون دهلیزی را تجربه کرده بودند که بدون درمان برطرف شده بودند، یا قادر به ارائه رضایت آگاهانه نبودند، از تحلیل حذف شدند.

در زمان ثبت‌نام، شرکت‌کنندگان مصرف قهوه کافئین‌دار خود را در سال گذشته گزارش کردند که پاسخ‌ها به صورت کمتر از یک فنجان در روز، یک فنجان در روز، دو تا سه فنجان در روز، چهار تا پنج فنجان در روز و بیشتر از پنج فنجان در روز خلاصه شد. اندازه فنجان یا غلظت کافئین در هر فنجان مشخص نشد. افزودن خامه، شکر یا طعم‌دهنده‌ها در نظر گرفته نشد. در زمان ثبت‌نام، شرکت‌کنندگان مجموعه‌ای از آزمایش‌های شناختی را که مهارت‌های کلامی، عملکرد اجرایی، حافظه، سرعت پردازش، هماهنگی بصری-حرکتی و توجه را اندازه‌گیری می‌کرد، تکمیل کردند. این آزمایش‌ها به یک ارزیابی کلی از توانایی شناختی به نام ساختار شناختی (CoCo) ترکیب شدند. همچنین شرکت‌کنندگان یک آزمون غربالگری 30 امتیازی برای اختلال شناختی، ارزیابی شناختی مونترال را تکمیل کردند که توانایی‌های بصری-فضایی و اجرایی، نام‌گذاری اشیاء، حافظه، توجه، زبان و توانایی‌های انتزاعی را ارزیابی می‌کرد. همچنین شرکت‌کنندگان با استفاده از مقیاس افسردگی سالمندان ارزیابی شدند تا محققان بتوانند بررسی کنند که آیا عملکرد شناختی احتمالاً تحت تأثیر افسردگی قرار گرفته است یا خیر.