شادابی و همدلی کودکان در پروژه‌های گروهی: راز هدف‌های مشترک

همکاری کودکان برای دستیابی به اهداف مشترک

مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد که کودکان می‌توانند برای رسیدن به هدفی که به نفع کل گروه است، حتی اگر به قیمت منافع شخصی خودشان باشد، با هم همکاری کنند. محققان گروه‌هایی از کودکان ۶ تا ۱۰ ساله را دعوت کردند تا در یک بازی شرکت کنند. در این بازی، هر کودک ظرف‌هایی از آب دریافت کرد و می‌توانست تصمیم بگیرد که چه مقدار از آن را به یک استخر مشترک ارائه دهد. اگر گروه مقدار مشخصی آب را اهدا می‌کرد، این امر به نفع کل گروه بود، اما کودکان همچنین می‌توانستند از آب‌هایی که نگه می‌داشتند، بهره‌مند شوند.

در عین حال، شرکت‌کنندگان یا درباره نتایج خود در بازی بازخورد دریافت می‌کردند یا درباره نتایج همه اعضای گروه. نتایج نشان داد که اکثریت گروه‌ها به اهداف خود دست یافتند و تا آخرین دور بازی همکاری کردند، حتی زمانی که کودکان نتایج دیگران را در گروه خود مشاهده می‌کردند. با این حال، کسانی که نتایج همه را مشاهده کردند، کمی کمتر احتمال داشت که به ادامه تلاش برای رسیدن به آستانه بپردازند و تفاوت‌های نتایج فردی بیشتر قابل مشاهده شد.

محققان می‌گویند که این یافته‌ها بینش‌های ارزشمندی درباره چگونگی همکاری گروه‌ها برای غلبه بر چالش‌های مشترک ارائه می‌دهد و اثربخشی تعیین اهداف واضح و بدون ابهام را نشان می‌دهد. این مطالعه در نشریه Psychological Science منتشر شده و شامل محققانی از دانشگاه پلایموث (انگلستان)، دانشگاه فری برلین، مؤسسه ماکس پلانک برای توسعه انسانی (آلمان) و مدرسه کسب‌وکار IESE (اسپانیا) است.

دکتر پاتریشیا کانگیسر، استادیار روانشناسی در دانشگاه پلایموث و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت: “بسیاری از چالش‌هایی که جامعه امروز با آن‌ها مواجه است، شامل انتخاب بین منافع شخصی و کمک به خیر عمومی است. این موضوع به ویژه در مورد اقداماتی مانند تغییرات اقلیمی صدق می‌کند، جایی که اهداف تنها در صورتی قابل دستیابی است که افراد و ملت‌ها با هم همکاری کنند. مطالعه ما نشان می‌دهد که کار کردن به سمت یک هدف واضح می‌تواند نتایجی را به همراه داشته باشد که در نهایت به نفع همه است. حتی کودکان شش ساله نیز می‌توانند این کار را انجام دهند.”

این مطالعه جدیدترین تحقیق دکتر کانگیسر و همکارش دکتر یان وایک از پلایموث است که از بازی‌ها برای مطالعه رفتار انسانی و بررسی راه‌های ترویج همکاری استفاده می‌کنند.

تحقیقات درباره رقابت و همکاری در کودکان

این تحقیق به محققان این امکان را داد که یافته‌های تحقیقات قبلی را بررسی کنند که نشان می‌دهد فرصت مقایسه نتایج خود با دیگران می‌تواند منجر به رقابت شود و تمایل به مشارکت در منافع عمومی را کاهش دهد. در این مطالعه، کودکان در حین بازی فرصت صحبت کردن داشتند و به‌عنوان مثال، درباره رسیدن به یک هدف مشترک گفت‌وگو کردند. زمانی که کودکان می‌توانستند نتایج همگان را ببینند، بیشتر به مقایسه عملکرد خود و دیگران می‌پرداختند. آن‌ها همچنین به‌طور کلی بیشتر صحبت کردند و به عمل دادن آب بیشتر اشاره کردند که نشان می‌دهد کودکان به موقعیت‌های مختلف به‌صورت انعطاف‌پذیر واکنش نشان می‌دهند و تلاش‌های خود را برای هماهنگی در شرایط لازم افزایش می‌دهند.

دکتر کانگیسر افزود: «این بازی بر روی کودکانی تمرکز داشت که در سنی هستند که حس رقابت در آن‌ها شکل می‌گیرد. ما ممکن بود انتظار داشته باشیم که این حس رقابت زمانی که کودکان متوجه رفتار دیگران در گروه خود شدند، به وجود بیاید، اما در واقع این‌گونه نبود. این نشان می‌دهد که با هدف‌های معنادار و بازخورد مناسب، می‌توانیم به افراد کمک کنیم تا فراتر از منافع شخصی خود نگاه کنند و به اقداماتی بپردازند که پتانسیل نفع‌رسانی به جامعه را دارند.»

نحوه عملکرد بازی

این مطالعه ۲۴۰ کودک از آلمان و هند را جذب کرد. در این بازی، گروه‌های سه‌نفره از کودکان به هر کدام ظرف‌هایی از آب داده شد و از آن‌ها خواسته شد که بخشی از آب خود را به یک مخزن مشترک اهدا کنند. آن‌ها هر آبی را که اهدا نکردند، برای خود نگه داشتند. رسیدن به یک آستانه مشخص در آن مخزن به آن‌ها این امکان را می‌داد که به یک حیوان تشنه کمک کنند و همه اعضای گروه مقدار یکسانی آب اضافی دریافت می‌کردند، بدون توجه به میزان مشارکت آن‌ها. هر چه آب بیشتری جمع‌آوری می‌کردند، در پایان بازی پاداش بیشتری دریافت می‌کردند. این موضوع انگیزه‌ای برای کودکان ایجاد می‌کرد تا سعی کنند تا حد امکان آب خود را نگه دارند.

بازی شامل هشت دور بود. در نیمی از گروه‌ها، کودکان فقط بعد از هر دور می‌توانستند ببینند که چه مقدار آب جمع‌آوری کرده‌اند. در گروه‌های دیگر، کودکان می‌توانستند ببینند که خودشان و دیگران چه مقدار آب جمع‌آوری کرده‌اند.