مطالعه جدید: نقش کلیدی هنر و علوم انسانی در آموزش مغزپزشکی

هنر و نورولوژی: پیوندی عمیق

هنر و نورولوژی از دیرباز با یکدیگر در ارتباط بوده‌اند. آثار هنری دوره رنسانس با دقت شگفت‌انگیزی به جزئیات آناتومی و پاتولوژی انسان پرداخته‌اند، در حالی که جنبش‌های هنری مانند امپرسیونیسم و کیوبیسم از ویژگی‌های منحصر به فرد بینایی و ادراک انسانی برای ایجاد تأثیر هنری استفاده کرده‌اند. همان‌طور که هنرمندان بر درک شهودی از علوم اعصاب تکیه می‌کنند، دانشمندان اعصاب نیز یافته‌های خود را با تصاویری هنری از مغز مستند کرده‌اند که به شکل‌گیری مشاهدات علمی کلیدی منجر شده است.

مطالعات متعددی نشان داده‌اند که آموزش هنرهای بصری، مهارت‌های مشاهده، ارتباط و همدلی را در میان دانشجویان پزشکی و دستیاران تخصصی در رشته‌های چشم‌پزشکی، پزشکی هسته‌ای، رادیولوژی و پوست بهبود می‌بخشد. با این حال، مطالعاتی که به بررسی مزایای آموزش هنرهای بصری برای دستیاران نورولوژی پرداخته باشند، هنوز کم‌است.

یافته‌های جدید در آموزش هنر به دستیاران نورولوژی

در یک مطالعه جدید، محققان از دانشگاه بوستون و مرکز پزشکی بوستون (BMC) دریافتند که آموزش مشاهده هنری به دستیاران نورولوژی به توسعه پزشکان جامع‌نگر کمک کرده و آن‌ها را قادر می‌سازد تا هم کلینیک‌های ماهر و هم درمانگران دلسوز باشند. دکتر تاتیانا گریگه، نویسنده اول و هم‌نویس این مقاله و دستیار سابق نورولوژی در BMC، توضیح داد: “هنر تشخیص نورولوژیک نیاز به مشاهده دقیق دارد و باید به تاریخچه بیمار، معاینه فیزیکی و تصویربرداری عصبی توجه ویژه‌ای شود. با این حال، پزشکان مقیم با بار کاری سنگین، فرسودگی شغلی و خستگی عاطفی ناشی از چالش‌های آموزشی خود مواجه هستند. این فشارها می‌توانند مهارت‌های مشاهده‌ای دستیاران را تحت تأثیر قرار دهند.”

پروژه آموزش هنر در نورولوژی: یک ابتکار نوآورانه

در حال حاضر، گریج، فلوشیپ نورولوژی عروقی در بیمارستان ماس جنرال بریگام، پروژه‌ای به نام «آموزش هنر در نورولوژی» را ایجاد کرده است. هدف این پروژه، آشنا کردن رزیدنت‌های نورولوژی بیمارستان BMC با دنیای هنرهای بصری، بهبود مهارت‌های مشاهده‌ای آن‌ها، تقویت مهارت‌های همدلی، توسعه تحمل آن‌ها در مواجهه با عدم قطعیت‌های موجود در عمل بالینی و فراهم کردن فضایی منحصر به فرد برای ابراز وجود و رشد شخصی از طریق جلسات مبتنی بر موزه است.

جزئیات پروژه و شرکت‌کنندگان

شرکت‌کنندگان این مطالعه، پزشکان رزیدنتی بودند که در برنامه رزیدنتی نورولوژی دانشگاه بوستون در حال آموزش در زمینه نورولوژی بزرگسالان و کودکان بودند. آن‌ها بین ۱ ژوئیه ۲۰۲۲ تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۳، سه جلسه آموزشی ویژه در زمینه مشاهده هنر را گذراندند. هر جلسه چهار ساعت به طول انجامید و توسط مربیان حرفه‌ای هنر هدایت شد. رزیدنت‌ها قبل و بعد از مداخله، آزمون‌هایی را برای ارزیابی تغییرات در مهارت‌های مشاهده‌ای خود تکمیل کردند. این آزمون‌ها شامل ترکیبی از تصاویر MRI، ویدئوهای بالینی و آثار هنری بود.

نتایج و تأثیرات

پس از آموزش هنر، محققان دریافتند که مهارت‌های مشاهده‌ای رزیدنت‌ها به طور قابل توجهی بین آزمون‌های قبل و بعد از مداخله بهبود یافته است. اکثر رزیدنت‌ها به بهبود احساسات خود در زمینه ارتباط و مهارت‌های مشاهده‌ای اشاره کردند و همچنین افزایش مهارت‌های همدلی خود را گزارش کردند. تمامی رزیدنت‌ها پس از شرکت در جلسات موزه، احساس راحتی بیشتری با مفهوم عدم قطعیت در یک محیط بالینی داشتند و همه آن‌ها توافق کردند که این پروژه باید در سال‌های آینده تکرار شود.

نقش هنر در آموزش پزشکی

به گفته محققان، علوم انسانی می‌توانند برنامه آموزشی رزیدنتی را غنی و تکمیل کنند، اما فراتر از هرگونه مزیت آموزشی بالقوه، آن‌ها فضایی منحصر به فرد و امن برای خوداندیشی و رشد شخصی فراهم می‌کنند. «هنر اجازه می‌دهد تا احساساتی که ممکن است با کلمات به سختی بیان شوند، ابراز شوند. زیرا هنر توانایی ضبط گستره وسیعی از تجربیات انسانی را دارد، ممکن است به دانشجویان پزشکی کمک کند تا بهتر با رنج، نابرابری و دیگر محدودیت‌های سیستم بهداشت و درمان کنار بیایند»، این را پریا آناند، MD، نویسنده ارشد و استادیار نورولوژی در دانشگاه و مدیر برنامه رزیدنتی نورولوژی توضیح داد.

این یافته‌ها به صورت آنلاین در نشریه Neurology: Education منتشر شده‌اند.