هوش مصنوعی کارمندا رو زیر نظر داره؟⚠️ عواقبِ وحشتناکش رو بدون!

نقش هوش مصنوعی توی پایش رفتار و راندمان کارمندا

یه تحقیق از دانشگاه کرنل نشون می‌ده، شرکت‌هایی که از هوش مصنوعی برای زیر نظر گرفتن رفتار و بازدهی کارمنداشون استفاده می‌کنن، ممکنه با افزایش نارضایتی، کاهش راندمان و تمایل بیشتر به استعفا از طرف کارمندا روبرو بشن. البته این قضیه صدق نمی‌کنه، مگه اینکه این تکنولوژی طوری معرفی بشه که به پیشرفت اونها کمک کنه.

بر اساس این تحقیقات، ابزارهای پایش توسط هوش مصنوعی، باعث می‌شن آدما حس کنن که کنترل کمتری روی کاراشون دارن، نسبت به وقتی یه ناظر انسانی هست. محقق‌ها تأکید می‌کنن که کسب‌وکارها و سازمان‌هایی که از این فناوری‌های با سرعت در حال تغییر برای ارزیابی رفتار کارمندا استفاده می‌کنن، باید عواقب ناخواسته‌اش رو در نظر بگیرن، چون این عواقب ممکنه باعث مقاومت و آسیب به عملکرد بشه. اونا همچنین به امکان همکاری اشاره می‌کنن، اگه کارمندا حس کنن که این ابزارها برای کمک به اونها اومدن، نه برای قضاوت در مورد کارشون — که این ارزیابی‌ها ممکنه نگران‌کننده باشن و زمینه و دقت کافی رو نداشته باشن.

امیلی زیتک، که استاده و در مورد رفتار سازمانی تحقیق می‌کنه، می‌گه: «وقتی هوش مصنوعی و بقیه تکنولوژی‌های پیشرفته برای اهداف پیشرفت و بهتر شدن به کار گرفته می‌شن، آدما خوشحالن که می‌تونن ازشون یاد بگیرن و کارشون رو بهتر کنن.» اون ادامه می‌ده: «مشکل وقتی پیش میاد که حس کنن ارزیابی‌شون خودکار انجام می‌شه و مستقیماً از داده‌ها به دست میاد، بدون اینکه هیچ جوری بتونن اونو توضیح بدن.»

خانم زیتک یکی از نویسنده‌های مقاله‌ایه به اسم «مقایسه پایش توسط الگوریتم‌ها با پایش انسانی: کاهش حس استقلال و افزایش مقاومت». ریچل شلوند هم نویسنده‌ی اول این مقاله است. محقق‌ها چهار تا آزمایش با شرکت نزدیک به ۱۲۰۰ نفر انجام دادن. تو اولین مطالعه، وقتی از شرکت‌کننده‌ها خواستن که یه زمانی رو یادشون بیاد و در موردش بنویسن که تحت پایش و ارزیابی قرار داشتن، چه با هوش مصنوعی چه با ناظر انسانی، گفتن که تحت پایش هوش مصنوعی حس استقلال کمتری داشتن و بیشتر مقاومت می‌کردن.

تأثیر هوش مصنوعی روی خلاقیت گروهی

تو یه سری مطالعات، از شرکت‌کننده‌ها خواسته شد که با هم، به عنوان یه گروه، درباره‌ی یه پارک تفریحی ایده پردازی کنن و بعد، هر کدومشون به صورت جداگانه ایده‌هایی رو برای یه بخش خاص از پارک ارائه بدن. بهشون گفته شد که یه دستیار محقق یا هوش مصنوعی داره کارشون رو نگاه می‌کنه؛ که تو ویدئو کنفرانس‌های زوم، به‌ عنوان یه «فید تکنولوژی هوش مصنوعی» معرفی شده بود. بعد از چند دقیقه، دستیار انسانی یا هوش مصنوعی پیامی فرستاد که شرکت‌کننده‌ها ایده‌های کافی ارائه نمی‌دن و باید بیشتر تلاش کنن.

تو نظرسنجی‌هایی که بعد از این مطالعات انجام شد، بیش از ۳۰٪ از شرکت‌کننده‌ها به نظارت هوش مصنوعی انتقاد کردن، در حالی که فقط حدود ۷٪ به نظارت انسانی انتقاد داشتن. محقق‌ها فراتر از این شکایات، فهمیدن کسایی که فکر می‌کردن هوش مصنوعی داره کارشون رو می‌بینه، ایده‌های کمتری تولید کردن که این نشون‌دهنده‌ی عملکرد ضعیف‌ترشون بود. خانم زیتک گفت: «با اینکه شرکت‌کننده‌ها تو هر دو حالت یه پیام مشابه گرفتن که باید ایده‌های بیشتری ارائه بدن، ولی وقتی این پیام از طرف هوش مصنوعی اومد، به یه شکل دیگه درکش کردن.» و اضافه کرد: «پایش توسط هوش مصنوعی باعث شد اونا تو چند تا مطالعه عملکرد بدتری داشته باشن.»

اثر نوع نظارت بر احساسات و عملکرد

تو یه مطالعه‌ی دیگه، به شرکت‌کننده‌ها که فکر می‌کردن تو یه مرکز تماس کار می‌کنن، گفته شد که آدما یا هوش مصنوعی، نمونه‌هایی از مکالماتشون رو بررسی می‌کنن. برای بعضیا، از این بررسی برای ارزیابی کارشون استفاده می‌شد و برای بقیه‌شون، به عنوان یه بازخورد برای پیشرفت و بهتر شدن کارشون ارائه می‌شد. تو سناریوی پیشرفت، شرکت‌کننده‌ها دیگه پایش توسط الگوریتم‌ها رو تهدیدی برای استقلالشون نمی‌دیدن و کمتر تمایل داشتن که استعفا بدن.

خانم زیتک گفت: «سازمان‌هایی که می‌خوان این نوع پایش رو اجرا کنن، باید خوبی‌ها و بدی‌هاش رو در نظر بگیرن. باید هر کاری که از دستشون برمیاد انجام بدن تا این پایش، یا برای پیشرفت باشه یا مطمئن بشن که آدما می‌تونن اونو درک کنن. اگه آدما حس کنن استقلال ندارن، خوشحال نخواهند بود.»