پرورش-عالی-ماهی‌ها

کشف رفتار نادر «پرورش عالی ماهی‌ها» در گونه‌ای از ماهی‌های مرجانی

محققان نمونه‌ای نادر از «پرورش عالی ماهی‌ها» را کشف کرده‌اند که در آن یک گونه معمولی از ماهی‌های مرجانی به‌طور فعال از جوانان خود محافظت می‌کند و با خوردن انگل‌ها، شانس بقای آن‌ها را افزایش می‌دهد. دکتر الکساندرا گروتر از دانشگاه کوئینزلند گفت که تیم تحقیقاتی متوجه شد که یک گونه از ماهی‌های دامسل‌فیش به فرزندان خود رسیدگی می‌کند و با خوردن ایزوپودهای انگل‌دار گناتیید، شانس بقا آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

دکتر گروتر توضیح داد: «در محیط دریایی، مراقبت از تخم‌های ماهی معمول است، اما مراقبت از لاروهای کوچک پس از هچ شدن نادر است. در بیشتر موارد، لاروها به سمت اقیانوس آزاد می‌روند. اما به‌طور منحصر به فرد، فرزندان ماهی دامسل‌فیش‌های خاردار در اقیانوس آرام غربی هرگز از مرجان‌ها خارج نمی‌شوند و توسط هر دو والدین مورد مراقبت قرار می‌گیرند.»

ماهی‌های دامسل‌فیش در حال محافظت از بچه‌ماهی‌های خود در یک صحنه شاداب زیر آب.
ماهی‌های دامسل‌فیش با مراقبت از فرزندان خود در یک صحنه طبیعی زیبا.

محققان دریافتند که ماهی‌های والد به‌طور فعال گناتییدها را می‌خورند. این انگل‌ها که در مرجان‌ها رایج هستند، به‌طور موقتی از خون میزبان خود تغذیه می‌کنند و زمانی که سیر شدند، از آن خارج می‌شوند، به‌طرزی مشابه با پشه‌ها.

نقش والدین ماهی در محافظت از بچه‌ماهی‌ها

دکتر گرتر گفت: “از تحقیقات قبلی ما می‌دانیم که پارازیت‌های گناتیید به‌ویژه برای بچه‌ماهی‌ها مضر هستند و باعث کاهش توانایی شنا، رقابت، واکنش به فرار، عملکرد هوازی و در نهایت بقا می‌شوند.” او افزود: “این یک مثال جالب از والدین ماهی است که به خوبی از فرزندان خود مراقبت می‌کنند.”

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
تصویری نزدیک از ماهی دامسل‌فیش که بچه‌ماهی‌های خود را میان مرجان‌ها محافظت می‌کند و انگل‌ها در پس‌زمینه قرار دارند.
مراقبت والدین دامسل‌فیش در برابر تهدیدات انگل‌ها در دنیای زیر آب.

کمک والدین ماهی دم‌سیاه

این مطالعه با افزودن پارازیت‌های کشت‌شده به دو آکواریوم حاوی بچه‌ماهی‌ها انجام شد؛ یکی از آکواریوم‌ها دارای ماهی والد و دیگری بدون والد بود. در طول سه روز، نتایج نشان داد که نرخ بقا در آکواریوم با والدین سه برابر بیشتر از آکواریوم بدون والدین بود.

محققان اعلام کردند که آزمایش‌های بیشتر در آزمایشگاه و در دریا تأیید کرد که ماهی والد به‌طور دفاعی مشغول خوردن گناتییدها بوده است. دکتر گرتر گفت: “اکنون ما علاقه‌مندیم بدانیم که سایر بچه‌ماهی‌ها که از چنین مراقبت والدینی برخوردار نیستند، چگونه از عفونت پارازیتی گناتیید جلوگیری می‌کنند.”

دو آکواریوم با و بدون والدین ماهی دامسل‌فیش که تفاوت‌های نرخ بقا بچه‌ماهی‌ها را نشان می‌دهد.
تأثیر قابل توجه حضور والدین بر نرخ بقا بچه‌ماهی‌ها در آکواریوم.

تحقیقات بیشتر در مورد مراقبت والدینی ماهی‌ها

در حالی که خدمات حذف پارازیت معمولاً توسط “ماهی‌های تمیزکننده” ارائه می‌شود، این ماهی‌ها معمولاً ماهی‌های بزرگ‌تر را ترجیح می‌دهند. دکتر گرتر گفت: “با توجه به اینکه بچه‌ماهی‌های دم‌سیاه بسیار کوچک هستند، این والدین واقعاً به کمک آمده‌اند. ما مشتاقیم ببینیم آیا نمونه‌های دیگری از ماهی‌ها وجود دارد که در مراقبت والدینی خود به مصرف پارازیت‌ها بپردازند.”

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *