آینده‌ی پاک و سبز: ترکیب سیاست‌ها کدامند؟

چگونه می‌توانیم استفاده از پنل‌های خورشیدی و فناوری‌های سبز را در خانوارها افزایش دهیم؟

چگونه می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که هر چه بیشتر خانوارها نه تنها از پنل‌های خورشیدی، بلکه از باتری‌های ذخیره‌سازی انرژی خورشیدی، **پمپ‌های حرارتی** و **خودروهای برقی** نیز استفاده کنند؟ محققان دانشگاه‌های بازل و ژنو به بررسی این سوال پرداخته‌اند. حفاظت از محیط زیست و انقلاب انرژی باید همچنان پیشرفت کند و خانوارهای خصوصی می‌توانند با استفاده از فناوری‌های دوستدار محیط زیست مانند پنل‌های خورشیدی، خودروهای برقی و پمپ‌های حرارتی، سهم قابل توجهی در این هدف داشته باشند.

دکتر مارت ون در کام و پروفسور اولف هاهنل از دانشگاه بازل سوئیس تحقیقاتی در مورد تدابیر سیاسی لازم برای تحقق کامل این پتانسیل انجام داده‌اند. این تیم به همراه محققان دانشگاه ژنو، ابتدا از نزدیک به ۱,۵۰۰ خانوار سوئیسی نظرسنجی کردند تا بفهمند چرا آنها به استفاده یا عدم استفاده از فناوری‌های دوستدار محیط زیست تمایل دارند. سپس داده‌ها را به یک مدل دینامیک وارد کردند که نمایانگر تعاملات خانوارها به عنوان یک جامعه تصمیم‌گیرنده بود. این امکان را برای محققان فراهم کرد تا بررسی کنند کدام تدابیر سیاسی بهترین پاسخگویی به نیازهای خانوارها را دارند و می‌توانند به پذیرش بیشتر این فناوری‌ها کمک کنند. یافته‌های آنها به تازگی در نشریه Cell Reports Sustainability منتشر شده است.

مشوق‌های فردی تأثیر کمی دارند

مارت ون در کام تأکید می‌کند که افزایش رقابت میان تولیدکنندگان باعث شده است استفاده از فناوری‌های دوستدار محیط زیست مانند خودروهای برقی برای مصرف‌کنندگان مقرون به صرفه‌تر و جذاب‌تر شود. با این حال، او معتقد است که تدابیر سیاسی برای تشویق به استفاده گسترده‌تر از فناوری‌هایی مانند پنل‌های خورشیدی و پمپ‌های حرارتی ضروری است.

به طور کلی، این تحقیق نشان می‌دهد که برای دستیابی به اهداف زیست‌محیطی و انرژی، نیاز به همکاری و تدابیر سیاسی مؤثر وجود دارد تا خانوارها به سمت استفاده از فناوری‌های پایدار سوق داده شوند.

اهمیت ترکیب صحیح تدابیر سیاسی در تحولات انرژی

او تأکید می‌کند: “این مشوق‌ها فردی نیستند، بلکه ترکیب مناسب تدابیر سیاسی است که تفاوت تعیین‌کننده‌ای ایجاد می‌کند.” این جمله خلاصه‌ای از یافته‌های آن‌هاست. به عنوان مثال، یارانه‌ها برای پنل‌های خورشیدی یا پمپ‌های حرارتی تنها بخشی از معما هستند. همچنین مهم است که موانعی که مانع از استفاده مستأجران از این فناوری‌ها می‌شود، برطرف گردد. وندر کام اشاره می‌کند: “تا به حال، مالکان ساختمان‌ها باید سرمایه‌گذاری کنند، اما مستأجران از کاهش هزینه‌های انرژی بهره‌مند شده‌اند.” این موضوع باعث شده است که سرمایه‌گذاری برای مالکان کمتر جذاب باشد.

راه‌حل‌ها برای مستأجران

مثال پنل‌های خورشیدی نشان می‌دهد که چگونه می‌توان این موانع را از طریق مداخله دولت برطرف کرد. برای چندین سال، مستأجران حق نصب پنل‌های خورشیدی بر روی بالکن‌های خود را داشته‌اند. وندر کام پیشنهاد می‌کند که سیاست‌هایی که از راه‌حل‌های مشابه برای پمپ‌های حرارتی یا ذخیره‌سازی انرژی حمایت می‌کنند، ممکن است در آینده قابل اجرا باشند. به عنوان مثال، ممکن است باتری‌های محله‌ای ایجاد شوند که بتوانند انرژی خورشیدی را از چندین ساختمان یا یک منطقه کامل جمع‌آوری کرده و به عنوان منبع انرژی استفاده کنند.

اولف هاهنل می‌گوید: “تقریباً دو سوم خانوارهای سوئیسی مستأجر هستند. این یک پتانسیل عظیم است که می‌تواند گام بزرگی به سوی انقلاب انرژی فراهم کند.” او استدلال می‌کند که تحقیقات بین‌رشته‌ای که نه تنها نوآوری‌های فناوری را در نظر می‌گیرد، بلکه ترجیحات مختلف مصرف‌کنندگان را نیز مدنظر قرار می‌دهد، می‌تواند مسیرهایی برای بسته‌های محرک هدفمند و ساختارهای مرتبط شناسایی کند. هاهنل تأکید می‌کند: “ما باید رشته‌های مختلف و روش‌های آن‌ها را گرد هم بیاوریم تا به چالش‌های پیچیده و چندوجهی مانند تغییرات اقلیمی و انقلاب انرژی بپردازیم.”