پیامدهای نادرست باور به موفقیت پس از شکست

بر اساس تحقیقات منتشر شده توسط انجمن روانشناسی آمریکا، این باور که شکست به موفقیت منجر می‌شود، ممکن است هم نادرست و هم مضر برای جامعه باشد. محققان ۱۱ آزمایش با بیش از ۱۸۰۰ شرکت‌کننده در زمینه‌های مختلف انجام دادند و آمار ملی را با پاسخ‌های شرکت‌کنندگان مقایسه کردند.

در یکی از آزمایش‌ها، شرکت‌کنندگان به‌طور قابل توجهی درصد پرستاران، وکلا و معلمان آینده‌داری را که پس از شکست در آزمون‌های مجوز، موفق به قبولی می‌شوند، بیش از حد تخمین زدند. لورن اسکریس-وینکلر، دکترای مدیریت و سازمان‌ها در دانشگاه نورث‌وسترن و محقق اصلی این مطالعه، گفت: “مردم انتظار دارند موفقیت پس از شکست بسیار بیشتر از آنچه که در واقعیت اتفاق می‌افتد، رخ دهد.” او افزود: “معمولاً مردم فرض می‌کنند که رفتار گذشته پیش‌بینی‌کننده رفتار آینده است، بنابراین تعجب‌آور است که ما اغلب برعکس این را در مورد موفقیت پس از شکست باور داریم.”

گروهی از افراد در یک محیط اداری در حال بحث دربارهٔ داده‌ها و بررسی واقعیت‌های موفقیت پس از شکست هستند.
بحث دربارهٔ واقعیت‌های موفقیت پس از شکست در یک محیط اداری.

در برخی از آزمایش‌ها، شرکت‌کنندگان به اشتباه فرض کردند که افراد به اشتباهات خود توجه می‌کنند و از آن‌ها یاد می‌گیرند. در یکی از آزمایش‌های میدانی، پرستاران به‌طور غیرواقعی تخمین زدند که همکارانشان از یک خطای گذشته چه مقدار یاد خواهند گرفت. این تحقیق به‌صورت آنلاین در مجله روانشناسی تجربی: عمومی منتشر شد.

تفاوت بین واقعیت و آنچه باید باشد

اسکریس-وینکلر گفت: “مردم اغلب آنچه را که هست با آنچه باید باشد اشتباه می‌گیرند.” او افزود: “مردم باید به شکست توجه کنند و از آن یاد بگیرند، اما اغلب این کار را نمی‌کنند زیرا شکست می‌تواند دلسردکننده و تهدیدکننده‌ی عزت نفس باشد.” در حالی که گفتن به مردم که بعد از شکست موفق خواهند شد ممکن است احساس بهتری به آنها بدهد، این طرز فکر می‌تواند عواقب منفی در دنیای واقعی داشته باشد.

📢 اگر عاشق علم هستید و نمی‌خواهید هیچ مقاله‌ای را از دست بدهید…

به کانال تلگرام ما بپیوندید! تمامی مقالات جدید روزانه در آنجا منتشر می‌شوند.

📲 عضویت در کانال تلگرام
پاپ‌آپ اطلاعیه با اسکرول
پرستاری که به دقت به گزارشی پزشکی نگاه می‌کند و به اشتباهات گذشته خود فکر می‌کند.
لحظه‌ای تفکر در پرستاری که با چالش‌های گذشته‌اش مواجه است.

اسکریس-وینکلر در یک آزمایش گفت: “شرکت‌کنندگان فرض کردند که بیماران قلبی سبک زندگی سالم‌تری را در پیش خواهند گرفت در حالی که بسیاری از آنها این کار را نمی‌کنند.” او ادامه داد: “افرادی که معتقدند مشکلات بعد از شکست خود به خود حل می‌شوند، کمتر تمایل دارند به کمک نیازمندان بشتابند. چرا باید زمان یا پول خود را برای کمک به جمعیت‌های در حال مبارزه سرمایه‌گذاری کنیم اگر به اشتباه باور داشته باشیم که آنها خودشان را اصلاح خواهند کرد؟”

دو سناریو: یک سمت نشان‌دهنده بیماران قلبی که سبک زندگی سالم‌تری را دنبال نمی‌کنند و سمت دیگر فردی که برای دریافت کمک تلاش می‌کند.
انتظار و واقعیت در پذیرش سبک زندگی سالم پس از تشخیص بیماری.

با این حال، مردم ممکن است زمانی که اطلاعاتی درباره‌ی مزایای ناچیز شکست دریافت می‌کنند، انتظارات خود را دوباره تنظیم کنند. در دو آزمایش، شرکت‌کنندگان حمایت بیشتری از تأمین مالی مالیات‌دهندگان برای برنامه‌های توانبخشی برای زندانیان سابق و برنامه‌های درمان اعتیاد نشان دادند، زمانی که درباره‌ی نرخ‌های پایین موفقیت افرادی که از این برنامه‌ها استفاده می‌کنند، آگاهی پیدا کردند.

اسکریس-وینکلر گفت: “اصلاح باورهای نادرست ما درباره‌ی شکست می‌تواند به تغییر تخصیص بودجه مالیات‌دهندگان از مجازات به سمت توانبخشی و اصلاح کمک کند.”

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *