باورنکردنی! “قوی باش” مانع مبارزه زنان برای برابری جنسیتی می‌شود؟

نقش حرف‌های دلگرم‌کننده در کاهش تمایل زنان به مبارزه با نابرابری جنسیتی

بعضی وقت‌ها، توی بحث‌های رهبری، به خانوم‌ها می‌گن “راهتو ادامه بده” یا “پیش برو”؛ هدف اینه که بهشون انگیزه بدن و نشون بدن که می‌تونن با اعتماد به نفس، با فکر و حساب‌شده و در برابر مشکلات، قوی بمونن. اما یه تحقیق جدید نشون می‌ده که این مدل حرف‌ها که انگار می‌خوان انرژی بدن، ممکنه باعث بشه خانوما کمتر بخوان برای از بین بردن بی‌عدالتی جنسیتی تلاش کنن.

این ایده رو خانوم شرلی سندبرگ که یه مدیر فناوری آمریکایی هست، تو یه کتاب تبلیغ کرده. اون به خانوم‌ها پیشنهاد می‌ده که نشون دادن استقامت و ثابت‌قدم بودن در برابر سختی‌ها، کلید پیشرفت تو کاره. اما یه مطالعه جدید که توسط دانشگاه‌های اکسِتر، باث اسپا و ملی استرالیا انجام شده، یافته‌های جالبی داره. این مطالعه نشون می‌ده که درسته این حرف‌ها برای بعضیا الهام‌بخش هستن، اما می‌تونن باعث بشن که خانوم‌ها کمتر به تبعیض جنسیتی اعتراض کنن. این موضوع می‌تونه حتی جلوی پیشرفت در کم کردن نابرابری جنسیتی رو بگیره.

این تحقیق که تو مجله‌ی Psychology of Women Quarterly منتشر شده، شامل چهار تا آزمایش مختلف بوده. محقق‌ها بررسی کردن که بعد از شنیدن حرف‌های “پیش برو” که تأکید روی قوی بودن تو شرایط سخت داشتن، چه تغییری تو تمایل خانوم‌ها به اعتراض علیه نابرابری جنسیتی ایجاد می‌شه. همه‌ی این آزمایش‌ها تو بریتانیا انجام شد و بیشتر از ۱۱۰۰ خانوم توشون شرکت کردن؛ بعضی دانشجو بودن و بعضی دیگه خانوم‌های شاغل با مدرک دانشگاهی.

اول به خانوم‌ها درباره‌ی نابرابری جنسیتی توضیح داده شد و بعد، یا در مورد این خوندن که چطور قوی بودن تو مشکلات، کلید موفقیته (همون حرف‌های “پیش برو”)، یا تو فعالیت‌هایی شرکت کردن که بهشون کمک می‌کرد چطور هدف‌هایی رو بذارن که بشه تغییرشون داد و چطور اعتماد به نفسشونو حفظ کنن؛ تا از این طریق قدرت بیشتری بگیرن.

نتایج این تحقیق نشون داد توی سه تا از این چهار آزمایش، خانومایی که با شرایط “پیش برو” روبرو شده بودن، نسبت به اونایی که تو شرایط کنترل بودن و این حرف‌ها رو نشنیده بودن، کمتر تمایل داشتن که تو اعتراض‌هایی علیه نابرابری جنسیتی شرکت کنن.

تأثیر حرف‌های “پیش برو” روی درک خانوم‌ها از تبعیض جنسیتی

تو دو تا از آزمایش‌ها، این اتفاق افتاد چون خانوم‌هایی که تحت تأثیر “پیش برو” قرار گرفته بودن، کمتر احتمال می‌دادن که تبعیض جنسیتی روی آینده شغلی‌شون تأثیر بذاره. توی یکی از آزمایش‌ها، این اتفاق به این دلیل افتاد که خانوم‌ها تو شرایط “پیش برو” کمتر حس عصبانیت از نابرابری جنسیتی داشتن.

نویسنده‌های این تحقیق می‌گن که یافته‌های این پژوهش، یه نتیجه‌ی ناخواسته از حرف‌های “پیش برو” و آموزش‌های فردی تقویت تاب‌آوری (Resilience) برای خانوم‌ها رو نشون می‌ده. این آموزش‌ها به‌عنوان راه‌حلی برای نابرابری جنسیتی تو محیط کار مطرح می‌شن. این نتیجه می‌تونه باعث بشه که خانوم‌ها کمتر ریشه‌های نابرابری جنسیتی رو درک کنن و کمتر تمایل داشته باشن که به این موضوع اعتراض کنن و برای از بین بردن تبعیض تلاش کنن.

دکتر رناتا بونجیورنو، نویسنده‌ی اصلی این تحقیق که این مطالعات رو تو دانشگاه اکسِتر انجام داده و الان استادیار روانشناسی تو دانشگاه باث اسپا هست، گفت: “محبوبیت جنبش ‘پیش برو’، به چالش‌هایی اشاره داره که خانوم‌ها هنوز هم به خاطر تبعیض جنسیتی تو محیط کار باهاشون روبرو هستن.”

“خانوم‌ها به‌طور طبیعی دنبال راه‌هایی هستن که تو شغل‌شون پیشرفت کنن، با وجود موانع بیشتری که نسبت به آقایون تجربه می‌کنن.”

“در حالی که راه‌حل ‘پیش برو’ که شریل سندبرگ ارائه می‌ده، می‌تونه حس قدرت رو به خانوم‌ها منتقل کنه، اما کمبود استقامت یا قدرت فردی، دلیل کمتر پیشرفت کردن خانوم‌ها تو شغل نیست.”

“این حرف‌ها باعث می‌شه که خانوم‌ها فکر کنن تبعیض جنسیتی مانع کمتری برای پیشرفت شغلی‌شون ایجاد می‌کنه. این باور اشتباه، نگران‌کننده‌ست، چون تمایل خانوم‌ها رو به اعتراض کردن به دلایل واقعی نابرابری جنسیتی کم می‌کنه.”

“پیشرفت و موفقیت‌های خانوم‌ها تو طول تاریخ، از طریق اعتراض گروهی به روش‌ها و سیاست‌های تبعیض‌آمیز جنسیتی، مثل تبعیض تو دوران بارداری، کمبود خدمات نگهداری از بچه‌ها که هزینه‌ش مناسب باشه و آزار جنسی تو محیط کار به دست اومده.”

“پیدا کردن راه‌هایی برای به چالش کشیدن مؤثر این موانع ادامه‌دار، باید تمرکز اصلی فمینیسم باشه، چون اینا دلایل واقعی نابرابری جنسیتی تو نتیجه‌ی شغل‌ها هستن.”