چرا این روزا قرار گذاشتن این‌قدر دردسره؟ راه حلش چیه؟

چرا این‌همه سختی واسه قرار گذاشتن هست آخه؟

اگه شما هم مثل من، غیر از همون رفیق دوران دبیرستانتون، با کس دیگه‌ای یه قرار حسابی نذاشتید، احتمالاً تا حالا چندین بار اطرافیانتون گفتید: “چرا این قرار گذاشتنه این‌قدر سخته؟” شاید هم همین مقاله رو از سر ناچاری و به امید پیدا کردن یه جواب درست و حسابی زیر و رو کردید.

اگه این حسو دارید، تنها نیستید. آمار نشون میده که تقریباً نصف آمریکایی‌ها فکر می‌کنن، الان قرار گذاشتن، سخت‌تر از 10 سال پیشه. یه سری از دلیل‌هاش اینان: خطرای جسمی و روحی بیشتر، پیشرفت‌های فناوری، سخت بودن آشنا شدن با آدمای جدید و انتظارات جدید اجتماعی.

قرار گذاشتن، حتی برای اونایی که ظاهراً خیلی راحت کنار میان، یه حس ابهام و آسیب‌پذیری ایجاد می‌کنه. آدم همش تو این فکر که نکنه حسی که من دارم، متقابل نباشه، یا اینکه نکنه خیلی دارم خودمو رو می‌کنم. از طرفی، ممکنه نگران شکل و هیکل خودتون باشید و اینکه آیا کشش جنسی وجود داره یا نه—و راستش، تو این ماجرا هزار تا چیز هست که آدم کلی روشون سرمایه‌گذاری روحی می‌کنه.

چرا قرار دوم نبود؟ یه مشاور روابط میگه

شما و دوستاتون احتمالاً خاطرات ترسناکی از قرار گذاشتن دارید، که نشون میده چقدرها این جا یه میدون مین شده. اما بعضیا هم میگن “این فقط یه بازیه، بازی تعداد.” یعنی اگه با آدما‌ی زیادی قرار بذارید، بالاخره یه نفر پیدا میشه که باهاش به تفاهم برسید.

دلایل زیادی هست که چرا قرار گذاشتن این‌قدر سخت شده. یه روانشناس که باهاش صحبت کردیم، میگه باید یه ذره سخت باشه. درسته که تکنولوژی بعضی جنبه‌هاش رو آسون‌تر کرده، اما بعضی جنبه‌های دیگه‌اش رو هم پیچیده‌تر کرده.

پارادوکس انتخاب

پارادوکس انتخاب یعنی اینکه هر چی گزینه‌ها بیشتر بشه، انتخاب کردن سخت‌تر میشه. با اومدن اپلیکیشن‌های قرار و شبکه‌های اجتماعی که ما رو به آدمای بیشتری وصل می‌کنن، اگه فکر می‌کنید قرار گذاشتن نسبت به نسل پدر و مادرتون یا حتی 10-15 سال پیش سخت‌تر شده، درست فکر می‌کنید.

قرار گذاشتن باید در یه حدی سخت باشه. این یه تصمیم مهمّه، و آدم باید هم باز باشه، اما نه خیلی. پیدا کردن این نقطه تعادل واقعاً سخته.

دکتر کلوئی کارمایکل

انتظارات شخصی

خیلی‌ها وقتی می‌رن سر یه قرار، تو ذهنشون اینه یا امید دارن که این قراره، آخرین قرارشون باشه—یا این آدم همونیه که می‌خوان باهاش ازدواج کنن. این ممکنه ریشه در یه خیال رمانتیک داشته باشه که از بچگی باهاشون بوده. خب به این موضوع از زاویه دوستی نگاه کنید—شما که نمی‌رید یه مهمونی و فکر کنید قراره بهترین دوستتون رو اون شب پیدا کنید، درسته؟ پس چرا قرار گذاشتن باید فرق کنه؟

انتظارات اجتماعی

با اینکه به نظر میاد این مسئله داره کم‌کم عوض میشه، ولی خیلی از ما با یه تصویر ذهنی از “خانواده” بزرگ شدیم که تو فرهنگ، شامل یه زن و شوهر هم‌جنس‌گرا با دو تا بچه و یه خونه تو حومه شهر میشه.

کارتون‌ها و قصه‌های پریانی که تو بچگی جذبشون می‌شدیم، معمولاً درباره یه دختری بود که تو خطر بود و توسط یه شاهزاده نجات پیدا می‌کرد و بعدش خوشبخت می‌شد. پس، خیلی از زن‌ها تو جامعه این باور رو پیدا کردن که “نیاز” دارن به یه مرد که ازشون مراقبت کنه، و شاید این پیام رو هم تو خونه یاد گرفته باشن، اگه پدر و مادرشون خیلی سنتی بودن.

حتی باهوش‌ترین زن‌ها هم اگه بدونن که به طور منطقی نیازی به این ندارند که توسط یه مرد “مراقبت” یا “نجات” بشن، ممکنه این پیام رو درونی کرده باشن و حس کنن که باید توسط یه مرد “انتخاب” بشن، به جای اینکه به عنوان یه شریک تو فرایند انتخابی عمل کنن و ببینن آیا با طرف مقابلشون تفاهم دارن یا نه.

با عوض شدن فرهنگ ما، این موضوع تو قرار گذاشتن هم تنش ایجاد می‌کنه، چون هنجارهای سنتی توسط بعضیا زیر سوال می‌ره و بعضی دیگه هم قبولش دارن—ممکنه شریک‌های مختلف دیدگاه‌های متفاوتی درباره نقش‌های جنسیتی داشته باشن یا حتی اینکه آیا باید اصلاً تو رابطه باشن یا نه.

از طرف دیگه، بعضی از مردا تو دوران #می‌تو، برخورد با قرار گذاشتن رو سخت‌تر می‌دونن. اونا همیشه مطمئن نیستن که چطور باید تو قرار تعامل کنن و نگرانن که نکنه یه چیزی آزار جنسی تلقی بشه.

اپلیکیشن‌های قرار

اگه الان تو دنیای قرار گذاشتن هستید، احتمالاً از یه اپلیکیشن قرار استفاده می‌کنید. امروزه نزدیک به 40 درصد از آدما میگن که شریک زندگیشون رو تو اینترنت پیدا کردن. می‌دونیم—اپلیکیشن‌های قرار می‌تونن واقعاً حس سختی بدن.

دکتر کارمایکل می‌گه: “اپلیکیشن‌ها یه جورایی مرور کردن رو سخت‌تر می‌کنن. ولی از طرف دیگه، این امکان رو فراهم می‌کنن که آدمای زیادی رو پیدا کنید که شاید توی حالت عادی باهاشون آشنا نشید و از همون اول هم اعلام می‌کنید که مجردید و آماده قرار گذاشتن.”

امنیت

مردم، مخصوصاً خانوما، احتمالاً بیشتر از همیشه نگران امنیتشون هستن. زیاد شدن قرارای اینترنتی و تکنولوژی کلاً نگرانی‌های تازه‌ای ایجاد کرده، مثل این که نکنه گیر آدمای دروغگو بیفتید (کسی که ظاهرش با خودش فرق داره)، دریافت عکسای ناجور ناخواسته، یا اینکه یکی عکسای خصوصی‌تون رو بدون اجازه پخش کنه.

شبکه‌های اجتماعی

از این گذشته، شبکه‌های اجتماعی این توهم رو به ما میده که رابطه‌های بقیه رو می‌بینیم طوری که هیچوقت بهش دسترسی نداشتیم. توهم، چون بیشتر آدما درباره دعوای بزرگی که دیشب داشتن یا قسمت‌های سخت یه رابطه چیزی نمی‌نویسن.

خیلی آسونه—اگه حواستون نباشه—این باور رو داشته باشید که همه تو یه رابطه قشنگ و رویایی هستن و فقط شما هستید که تنها موندید. تو یه نظرسنجی، یه سوم از مجردهایی که جواب دادن، گفتن دیدن اینجور پستا باعث میشه حالشون در مورد خودشون بدتر بشه.

چطور با سختیای قرار گذاشتن کنار بیایم؟

آره والا، قرار گذاشتن می‌تونه سخت باشه—ولی ناامید نشید. راه‌هایی هست که می‌شه از پسش بر اومد و حتی ازش لذت برد، در حالی که دنبال شریکتون می‌گردید.

حالشو ببرید

با خودتون قرار بذارید که تو این پروسه، به خودتون آرامش بدید و ازش لذت ببرید. به خودتون یا به قرارهاتون فشار نیارید که همه معیارهای یه شریک احتمالی برای ازدواج رو داشته باشه. بذارید این یه فرصت باشه برای آشنا شدن با آدمای جدید و همین‌طور شناختن بهتر خودتون.

و درست همون‌طور که ضرب‌المثل قدیمی میگه “وقتی گرسنه‌اید نرید خرید”، مطمئن بشید که حس ناامیدی، تنهایی یا هنوز بهبودی از یه جدایی اخیر رو ندارید. نمی‌خواید از یه جایی شروع کنید که آسیب‌پذیرید و هر چیزی رو قبول کنید.

یادداشت بردارید

دلیل اینکه خیلی‌ها قرار گذاشتن رو سخت می‌دونن، از دست دادن حس کنترله. ممکنه حس کنید که دارید قضاوت می‌شید، با بقیه مقایسه می‌شید و یه کم هم نسبت به خودتون مطمئن نیستید. برای بعضیا، ممکنه حس کنید که این یه بازی روانیه و حتی ممکنه شروع کنید به فکر کردن که آیا ذهن‌تون داره با شما بازی می‌کنه یا نه. آیا واقعاً این قرار اینقدر خوب بود که الان تو ذهن‌تونه یا فقط دنبال اینید که یه ارتباطی داشته باشید؟

خانم کارمایکل چند تا نکته داره که بتونید با این چالش روحی کنار بیاید. یکی از پیشنهاداش نگه داشتن یه دفترچه یادداشت از قرارهاست (بیشتر شبیه یه دفتر خاطرات برای بی‌قراری). “هر دفعه که با کسی قرار می‌گذارید، فقط یه خط یا دو خط بنویسید.” میگه، “هر آدم یه صفحه داره که توش می‌نویسید چی کار کردید، آیا تماس فیزیکی وجود داشت، آیا قرار بعدی برنامه‌ریزی شد و کی شروعش کرد.” می‌تونید مشخص کنید که کی پول رو داد و آیا نشانه‌های خطرناکی وجود داشت که باید بهشون توجه می‌کردید.

اون میگه این تمرین می‌تونه کمک کنه آدما تو “واقعیت‌ها” بمونن، نه فقط تو حسی که الان دارن. مثلاً، شاید نگران باشید چون چند روزه طرف رو ندیدید، اما وقتی به یادداشت‌هاتون نگاه می‌کنید، می‌بینید که طبیعیه که حدود یه بار در هفته ببینیدش.

چند تا گزینه داشته باشید

خیلی‌ها انقدر با ابهام و این فضا ناراحتن که زود تو رابطه گیر می‌کنن. یاد بگیرید که یه کم بیشتر با منطقه‌های خاکستری تو مرحله آشنایی راحت باشید.

اگه دنبال یه رابطه تک‌همسری هستید، خانم کارمایکل توصیه می‌کنه که “فقط زمانی به طور جدی خاص بشید که هر دوتاتون بخواید درباره اینکه چرا می‌خواید خاص بشید، حرف بزنید.”

چیزایی که یادتون بمونه

قرار گذاشتن سخته، ولی امیدواریم که این مقاله باعث بشه کمتر احساس تنهایی کنید. اگه احساس خستگی می‌کنید، شاید یه استراحت بهتون کمک کنه، یا شاید بخواید با یه مشاور صحبت کنید، اگه نمی‌تونید از این ماجرا بیرون بیاید یا حس می‌کنید تو قرار گذاشتن با یه سختی خاصی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید.

سوالایی درباره روابط که باید از شریک‌تون بپرسید تا رابطه‌تون بره مرحله بعد.

“`