چرا وقتی عصبانی میشم، اشکام سرازیر میشه؟ 😭 راه حلش چیه؟

چرا وقتی تند می‌شم، اشکم درمیاد؟

اگه تا حالا شده که تو یه وضعیتی حسابی عصبانی باشی و اشک از چشمت سرازیر شده باشه، احتمالاً از خودت پرسیدی: “چرا وقتی عصبانی می‌شم گریه می‌کنم؟” بعضی‌ها وقتی خشمگین می‌شن فریاد می‌زنن و داد و بیداد راه می‌ندازن، اما بعضیای دیگه اشک‌هاشون سرازیر می‌شه. بستگی به شرایط، این تجربه می‌تونه گیج‌کننده، خجالت‌آور و کلافه‌کننده باشه، و ممکنه از خودت بپرسی چرا این اتفاق می‌افته.

گریه کردن در واقع یه واکنش خیلی رایجه به عصبانیت، چون عصبانیت معمولاً از احساسات آسیب دیدن یا ناراحتی نشأت می‌گیره. سابرينا رومانوف، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه یشیوا در نیویورکه. می‌گه: “بیان عصبانیت در ابتدا ممکنه راحت‌تر از پذیرش و نشون دادن آسیب‌پذیری ناشی از ناامیدیه.” اون میگه وقتی عصبانیتت رو بروز می‌دی، می‌تونی راحت به درد و احساسات پنهون دیگه‌ای که باهاش در ارتباطه برسی؛ به همین دلیله که ممکنه وقتی تند می‌شی، گریه کنی.

درک واکنش احساسی خودت به عصبانیت و راه‌های مقابله باهاش

چه جوری جلوی گریه کردن رو بگیریم؟

علت‌های گریه کردن در زمان خشم

عصبانیت می‌تونه مجموعه‌ای از احساسات رو برانگیزه، از پرخاشگری و منفی‌نگری گرفته تا ناراحتی و افسردگی. رومانوف توضیح می‌ده که تعدادی از واکنش‌های احساسی که آدما در پاسخ به عصبانیت تجربه می‌کنن، اینان:

• پرخاشگری: این می‌تونه شامل پرخاشگری آشکار باشه یا کارهایی مثل شکستن وسایل یا زدن به دیوار. در عوض، بعضی افراد عصبانیتشون رو به صورت غیرمستقیم نشون می‌دن، مثل کنایه و طعنه زدن که این کار اجازه می‌ده تمایلات پرخاشگرانه‌شون رو به شکلی ملایم‌تر بیان کنن.
• افسردگی و اضطراب: شایع‌ترین واکنش‌های عاطفی ثانویه به عصبانیت، افسردگی و اضطرابه. از بچگی بهمون یاد دادن که عصبانیت چیز مخربیه و به روابط آسیب می‌زنه. بنابراین، ما تلاش می‌کنیم که دیگران رو از عصبانیتمون حفظ کنیم و اون رو با احساسات کمتر آشکار و تهدیدکننده‌تر، مثل افسردگی و اضطراب، جایگزین می‌کنیم. نتیجه‌ش این می‌شه که باید بار این احساسات ناخوشایند رو به دوش بکشیم.
• انتقاد: آدما هم‌چنین تمایل دارن وقتی عصبانی هستن تبدیل به آدمای انتقادگری بشن. به جای این‌که مشکل رو سازنده حل کنن، دنبال ایراد گرفتن از بقیه می‌رن تا به نوعی انتقام بگیرن.

مزایا و معایب گریه کردن در زمان عصبانیت

رومانوف یه سری از مزایا و معایب گریه کردن وقتی عصبانی هستی رو لیست کرده:

مزایای گریه کردن وقتی عصبانی هستی

گریه یه جور آرامش درونیه؛ این کار باعث می‌شه که مجبور بشی نفست رو تنظیم کنی، روی الگوهای دم و بازدمت تمرکز کنی و ضربان قلبت رو کم کنی، تا به حالت آروم برگردی. این تمایل به گریه کردن که بهش “اشک‌های عصبانی” هم می‌گن، در واقع می‌تونه به عنوان یه راه برای مقابله با احساسات شدیدت عمل کنه.

گریه کردن در زمان عصبانیت اشکالی نداره. گریه نشونه‌ی ضعف نیست؛ بلکه نشون می‌ده که اون موقعیت برات مهمه و حس قوی‌ای نسبت بهش داری. همیشه خوبه که از احساساتت به عنوان یه راهنما استفاده کنی. اشک بهت کمک می‌کنه تا درک بیشتری از خودت و تأثیر اون موقعیت روت داشته باشی.

گاهی وقتا آدما حس می‌کنن که اشک‌هاشون یهو سرازیر می‌شه. این می‌تونه نشون‌دهنده‌ی این باشه که آگاهی کمی از شدت واکنش‌های عاطفی خودشون دارن. اشک‌ها می‌تونن مثل یه قطب‌نما عمل کنن و بهت نشون بدن که کجاها نیاز به بررسی و پردازش عمیق‌تری داری.

معایب گریه کردن وقتی عصبانی هستی

گریه کردن وقتی نمی‌خوای بقیه از احساسات واقعیت باخبر بشن، ممکنه یه سری معایب داشته باشه. این ممکنه به این خاطر باشه که فکر می‌کنی چه جوری این کار درک بقیه از تو رو تغییر می‌ده. به عنوان مثال، ممکنه فکر کنی که اونا منفی قضاوتت می‌کنن، تصور می‌کنن که تو داری دستکاریشون می‌کنی، یا این‌که بهت اهمیت زیادی نمی‌دن.

این معایب به گریه کردن در موقعیت‌های عمومی مربوط می‌شه و باید از بیان احساساتت در یه فضای خصوصی و امن جدا بشن. تو باید تلاش کنی تا احساساتت رو وقتی احساس امنیت می‌کنی، بپذیری و ازشون استقبال کنی، چون این احساسات معتبرن و کلید اطلاعات مهمی رو درباره‌ی واکنش‌هات به موقعیت‌های اطرافت در اختیارت می‌ذارن.

مدیریت گریه کردن در زمان عصبانیت

رومانوف یه سری استراتژی رو به اشتراک می‌ذاره که می‌تونن بهت کمک کنن تا با اشک‌ها و عصبانیتت به یه شکل سالم برخورد کنی.

• نفس عمیق بکش: عصبانیت باعث تغییرات روانی و فیزیکی توی بدنت می‌شه، مثل افزایش ضربان قلب، فشار خون و آدرنالین. این تغییرات می‌تونن واکنش‌هات رو سریع‌تر کنن و توانایی تو رو در تصمیم‌گیری منطقی کم کنن. نفس عمیق کشیدن یه راه خوب برای آروم کردن خودته.
• احساساتت رو بیان کن: بخشی از علتی که عصبانیت اوج می‌گیره اینه که یه مرزی شکسته شده و تو احساس می‌کنی نادیده گرفته شدی یا باهات بدرفتاری شده. بنابراین، مهمه که احساساتت رو پردازش کنی و بیانشون کنی. این به این معنی نیست که باید عصبانیتت رو فریاد بزنی، بلکه باید به یه دوست یا اعضای خانواده بگی یا مشکلاتت رو توی یه دفترچه بنویسی.
• آروم بودنت رو توی جمع حفظ کن: ممکنه وقتهایی پیش بیاد که عصبانی بشی اما نخوای جلوی بقیه گریه کنی. تو این شرایط، باید فقط موقتاً جلوی اشکات رو بگیری، اگه این کار از تو در برابر شرایط اجتماعی نامطلوبی که ممکنه منجر به خجالت یا سوءبرداشت بشه، محافظت کنه.

اگه نتونی احساساتت رو کنترل کنی، همیشه این فرصت هست که از اون موقعیت بیرون بیای. بعضی وقتا بهتره خودت رو از اون وضعیت دور کنی و یه زمانی رو برای آروم کردن خودت بگذرونی و بعد، وقتی تونستی خودت رو بهتر کنترل کنی، واکنشت رو توضیح بدی.

خلاصه

گریه کردن یه واکنش رایجه به عصبانیت، چون عصبانیت معمولاً از موقعیت‌هایی ناشی می‌شه که بهت آسیب می‌زنن. گریه می‌تونه یه رهایی عاطفی ایجاد کنه و بهت کمک کنه که احساساتت رو بهتر درک کنی. با این حال، گریه کردن توی جمع یا کنار آدمایی که باهاشون راحت نیستی، می‌تونه خجالت‌آور و کلافه‌کننده باشه. نفس عمیق کشیدن، عوض کردن موضوع صحبت و کنار گذاشتن احساساتت برای یه مدت و برگشتن بهشون در یه زمان مناسب‌تر می‌تونه مفید باشه.