چرا وقتی عصبانی می‌شوم، گریه می‌کنم؟

چرا وقتی عصبانی می‌شوم، گریه می‌کنم؟

اگر تا به حال در حالی که عصبانی هستید، اشک‌هایتان سرازیر شده، شاید از خود بپرسید: “چرا وقتی عصبانی می‌شوم گریه می‌کنم؟” در حالی که برخی افراد فریاد می‌زنند و داد و بیداد می‌کنند، برخی دیگر وقتی عصبانی هستند گریه می‌کنند. بسته به شرایط، این تجربه ممکن است گیج‌کننده، شرم‌آور و ناامیدکننده باشد و ممکن است از خود بپرسید چرا این اتفاق می‌افتد.

گریه در واقع یک واکنش بسیار رایج به عصبانیت است، زیرا عصبانیت معمولاً نتیجه احساسات آسیب یا ناراحتی است. سابریینا رومانوف، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه یشیوا در نیویورک، می‌گوید: “بیان عصبانیت در ابتدا می‌تواند آسان‌تر از پذیرش و نشان دادن آسیب‌پذیری ناشی از ناامیدی باشد.” او می‌گوید که وقتی عصبانیت خود را بیان می‌کنید، می‌توانید به راحتی به درد و احساسات پنهان دیگری که به آن مرتبط هستند، دسترسی پیدا کنید؛ به همین دلیل است که ممکن است هنگام عصبانیت گریه کنید.

چیستی پاسخ عاطفی شما به عصبانیت و مدیریت آن

چگونه از گریه کردن جلوگیری کنیم؟

دلایل گریه در زمان عصبانیت

عصبانیت می‌تواند مجموعه‌ای از احساسات را برانگیزد، از جمله پرخاشگری و منفی‌نگری تا ناراحتی و افسردگی. رومانوف توضیح می‌دهد که تعدادی از واکنش‌های احساسی که افراد در پاسخ به عصبانیت تجربه می‌کنند، به شرح زیر هستند:

• پرخاشگری: این می‌تواند شامل پرخاشگری واضح یا اقداماتی مانند شکستن وسایل یا زدن به دیوار باشد. در عوض، برخی افراد عصبانیت خود را به طور غیرمستقیم از طریق کنایه و طعنه ابراز می‌کنند که این عمل به آن‌ها اجازه می‌دهد تمایلات پرخاشگرانه خود را به شکلی ملایم‌تر بیان کنند.
• افسردگی و اضطراب: شایع‌ترین واکنش‌های عاطفی ثانویه به عصبانیت، افسردگی و اضطراب هستند. از سنین پایین به ما آموخته‌اند که عصبانیت مخرب است و به روابط آسیب می‌زند. بنابراین، ما برای محافظت از دیگران در برابر عصبانیت خود تلاش می‌کنیم و آن را با احساسات کمتر نمایان و تهدیدکننده‌تر مانند افسردگی و اضطراب جایگزین می‌کنیم. نتیجه این است که بار این احساسات ناخوشایند را باید به دوش بکشیم.
• انتقاد: مردم همچنین تمایل دارند که وقتی عصبانی هستند، انتقادگران شوند. به جای اینکه مشکل را به صورت سازنده حل کنند، به دنبال عیب‌جویی از دیگران می‌روند تا به نوعی انتقام بگیرند.

مزایا و معایب گریه کردن در زمان عصبانیت

رومانوف برخی از مزایا و معایب گریه کردن هنگام عصبانیت را فهرست می‌کند:

مزایای گریه کردن هنگام عصبانیت

گریه یک نوع خودآرام‌بخشی است؛ این کار شما را مجبور می‌کند تا تنفس خود را تنظیم کنید، بر الگوهای دم و بازدم تمرکز کنید و ضربان قلب خود را کاهش دهید، تا به حالت آرام برگردید. این تمایل به گریه کردن که به آن “اشک‌های عصبانی” نیز می‌گویند، در واقع می‌تواند به عنوان یک راه برای مقابله با احساسات شدید شما عمل کند.

گریه در زمان عصبانیت اشکالی ندارد. گریه نشانه‌ی ضعف نیست؛ بلکه نشان‌دهنده این است که وضعیت برای شما اهمیت دارد و احساسات قوی نسبت به آن دارید. همیشه مفید است که احساسات‌تان را به عنوان راهنمایی استفاده کنید. اشک به شما کمک می‌کند تا بیشتر درباره خودتان و تأثیر آن وضعیت بر خودتان درک کنید.

گاهی اوقات افراد احساس می‌کنند که اشک‌هایشان به ناگهان سرازیر می‌شوند. این می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که آن‌ها آگاهی کمی از شدت واکنش‌های عاطفی خود دارند. اشک‌ها می‌توانند به عنوان یک قطب‌نما عمل کنند و به شما نشان دهند که کجاها به بررسی و پردازش عمیق‌تری نیاز دارید.

معایب گریه کردن هنگام عصبانیت

گریه در هنگامی که نمی‌خواهید دیگران از احساسات واقعی شما باخبر شوند، ممکن است معایبی داشته باشد. این ممکن است به دلیل این باشد که فکر می‌کنید چطور این ممکن است درک آن‌ها از شما را تغییر دهد. به عنوان مثال، ممکن است فکر کنید که آن‌ها شما را منفی ارزیابی خواهند کرد، تصور خواهند کرد که شما در حال دستکاری هستید، یا اهمیت چندانی برای شما قائل نیستند.

این معایب به گریه در موقعیت‌های عمومی مربوط می‌شود و باید از بیان احساسات‌تان در یک فضای خصوصی و امن جدا شوند. شما باید تلاش کنید تا احساسات‌تان را زمانی که احساس امنیت می‌کنید، بپذیرید و از آن‌ها استقبال کنید، زیرا این احساسات معتبر هستند و کلید اطلاعات مهمی درباره واکنش‌های شما به وضعیت‌های اطرافتان را در اختیار دارند.

مدیریت گریه هنگام عصبانیت

رومانوف برخی استراتژی‌ها را به اشتراک می‌گذارد که می‌توانند به شما کمک کنند تا با اشک‌ها و عصبانیت‌تان به شکلی سالم مقابله کنید.

• دم عمیق بکشید: عصبانیت باعث تغییرات روانشناختی و فیزیکی در بدن شما می‌شود، مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و آدرنالین. این تغییرات می‌توانند واکنش‌های شما را تسریع کنند و توانایی شما را در تصمیم‌گیری منطقی کاهش دهند. دم عمیق کشیدن راه خوبی برای آرام کردن خودتان است.
• احساسات‌تان را بیان کنید: بخشی از دلیل پاگرفتن عصبانیت این است که مرزی نقض شده و شما احساس نادیده‌شدن یا بدرفتاری کرده‌اید. بنابراین، مهم است که احساسات خود را پردازش و بیان کنید. این به این معنا نیست که باید عصبانیت خود را فریاد بزنید، بلکه باید به یک دوست یا اعضای خانواده بگویید یا مشکلات خود را در یک دفترچه ثبت کنید.
• آرامش خود را در جمع حفظ کنید: ممکن است زمان‌هایی وجود داشته باشد که عصبانی شوید اما نمی‌خواهید در کنار دیگران گریه کنید. در این شرایط، شما باید فقط به طور موقت اشک‌های‌تان را سرکوب کنید اگر این کار از شما در برابر شرایط اجتماعی نامطلوب که ممکن است منجر به ننگ یا سوء‌برداشت شود، محافظت کند.

اگر نتوانید احساسات خود را کنترل کنید، همیشه این فرصت وجود دارد که از موقعیت خارج شوید. گاهی اوقات بهتر است خود را از وضعیت دور کرده و زمانی برای آرام کردن خود بگذرانید و سپس وقتی خود را بهتر کنترل کردید، واکنش‌تان را توضیح دهید.

خلاصه

گریه واکنشی رایج به عصبانیت است، زیرا عصبانیت معمولاً ناشی از موقعیت‌هایی است که به شما آسیب می‌زند. گریه می‌تواند رهایش عاطفی ایجاد کند و به شما کمک کند تا احساسات خود را بهتر درک کنید. با این حال، گریه در جمع یا کنار افرادی که در کنار آن‌ها راحت نیستید، می‌تواند شرم‌آور و ناامیدکننده باشد. دم عمیق کشیدن، تغییر موضوع و کنار گذاشتن احساسات‌تان برای مدتی و بازگشت به آن‌ها در زمانی مناسب‌تر می‌تواند مفید باشد.