اگر زن و شوهر از هم جدا بخوابند ؟ و تبدیل به هم اتلقی شوند چه؟

مرور روابط عاطفی: ورود به فاز هم‌اتاقی بدون رابطه جنسی

روابط عاطفی به تدریج دچار سردی می‌شوند. ممکن است یک شب ملاقات با شریک زندگی‌تان را به خاطر کار لغو کنید. وقتی به خانه می‌رسید، آن‌قدر خسته‌اید که حوصله صحبت کردن ندارید و در مقابل تلویزیون می‌نشینید تا وقت خواب برسد. به زودی، وقتی یکی از شما خانه را ترک می‌کند، هیچ بوسه وداعی وجود ندارد. روزی به خود نگاه می‌کنید و احساس می‌کنید که کاملاً از شریک زندگی‌تان بی‌خبر شده‌اید.

ریچل گلدبرگ، مشاور ازدواج و خانواده و بنیان‌گذار «مشاوره ریچل گلدبرگ» می‌گوید: “قطع ارتباط بین زوج‌ها اغلب به تدریج رخ می‌دهد که این می‌تواند شناسایی آن را در لحظه دشوار کند، اما در یک نقطه، زوج‌ها متوجه می‌شوند که چیزی کم شده است، نزدیکی فیزیکی متوقف شده یا هر یک از طرفین حتی نمی‌تواند به یاد بیاورد که آخرین بار کی از دیگری درباره روزش پرسیده است.”

همه روابط زمانی وجود دارند که افراد احساس نمی‌کنند به یکدیگر متصل هستند. اما فقدان صمیمیت و احساسات رمانتیک می‌تواند شما را بیشتر شبیه هم‌اتاقی حس کند تا شرکای زناشویی.

بنابراین، در این مطلب به بررسی این می‌پردازیم که وقتی به فاز «هم‌اتاقی» در رابطه‌تان رسیده‌اید، چه معنایی دارد و چه اقداماتی می‌توانید برای تجدید وصل کردن ارتباط‌تان انجام دهید.

چرا سال اول ازدواج از اهمیت زیادی برخوردار است

چگونه تشخیص دهیم که در فاز هم‌اتاقی هستیم؟

دیگران درباره “بی تفاوتی هفت‌ساله” صحبت می‌کنند که معمولاً به دوره‌ای از بی‌قراری یا نارضایتی در سال هفتم ازدواج اشاره دارد. این زمانی است که یکی از همسران احساس می‌کند از یکنواختی ازدواج خسته شده یا به احساس آرامش در یک روال راحت عادت کرده است.

وقتی این اتفاق می‌افتد، شما ممکن است زمان زیادی را از همسر خود دور بگذرانید، کاهش ارتباطات معنی‌دار را تجربه کنید و احساس کاهش نزدیکی فیزیکی کنید. علاقه به زندگی شخصی یکدیگر کم‌رنگ می‌شود و آن‌ها تبدیل به دو نفر می‌شوند که یک فضای مشترک را به اشتراک می‌گذارند — درست مثل هم‌اتاقی‌ها.

ریچل گلدبرگ می‌گوید: “فاز هم‌اتاقی به دوره‌ای در ازدواج اشاره دارد که همسران بیشتر شبیه ساکنان یک خانه هستند تا یک زوج عمیقاً عاشق.” او ادامه می‌دهد: “با گذر زمان، روال و یکنواختی معمولاً وارد می‌شود و هیجان در جنبه رمانتیک رابطه کم می‌شود.”

«بی تفوتی هفت‌ساله» تنها مشکلی نیست که می‌تواند همسران را شبیه هم‌اتاقی کند. این تجربه ممکن است در هر زمانی در زندگی زناشویی، به دلیل عواملی متنوع، از جمله:

• استرس‌های بیرونی، از مشکلات محل کار تا دیگر اعضای خانواده
• تمرکز بر مراقبت از کودکان
• تحمل رفتارها یا اعمال همسر
• فشار مالی
• اختلافات زناشویی حل‌نشده

زمانی که احساس عدم رضایت شروع به نفوذ کند، احساس قطع ارتباط با همسر به سرعت پس از آن پی می‌آید. رابطه به آرامی شروع به فروپاشی می‌کند، طوری که هیچ یک از همسران تمایلی به صرف وقت یا اهتمام در پرورش صمیمیت عاطفی لازم برای ازدواج ندارند.

اقدامات برای بازسازی ارتباط عاطفی

فاصله گرفتن و احساس هم‌اتاقی شدن یک شبه به وجود نیامده است. همچنین بازگشت به حالت قبلی هم نیاز به زمان و تلاش دارد. فعالیت‌ها نباید زیبا یا هزینه‌بر باشند، بلکه زمان‌هایی باید متشکل از حضور کامل شما در کنار یکدیگر باشد.

گام ۱: مشکل را شناسایی کنید

شما می‌دانید که یک مشکل وجود دارد؛ حالا باید آن را به میان بکشید. هم شما و هم همسرتان نیاز دارید درباره آنچه که بین شما می‌گذرد، صحبت کنید.

گلدبرگ توصیه می‌کند: “روش مناسب برای برخورد با این قطع ارتباط این است که مطمئن شوید در یک زمان استرس‌زدایی شده و جایی که احتمال حواس‌پرتی کم است، بحث را پیش ببرید. گفتگو باید بر احساساتی که شخص تجربه کرده تمرکز کند نه بر رفتار یا عدم رفتار طرف مقابل که فضایی ایجاد کرده است.” امید این است که هر دو طرف بتوانند مشکل را شناسایی کنند، تمایل و سرمایه‌گذاری بر روی آن را داشته باشند و به‌طور مشترک روی حل آن فعالیت کنند.

گام ۲: اقدامات لازم برای بازسازی ارتباط را بردارید

شما و همسرتان می‌توانید تصور مشکل را تمام روز داشته باشید، اما اگر تلاش مداومی برای تغییر رفتارها نکنید، هیچ چیز بهتر نخواهد شد. خوشبختانه، اقدامات ساده و عملی زیادی وجود دارد که می‌توانید انجام دهید.

به عنوان مثال، می‌توانید در تلفن خود یادآوری بگذارید که هر روز با یک پیام عاشقانه یا شوخی به همسرتان تماس بگیرید. وقتی همسرتان بعد از یک روز کاری به خانه می‌آید یا با بچه‌ها در خانه است، به اشتراک گذاشتن چیزهایی که از او قدردانی می‌کنید و پرسیدن از روزش را فراموش نکنید—سپس به دقت به پاسخ او گوش دهید. از او سوال‌های دنباله‌دار بپرسید تا او بداند که شما در حال سرمایه‌گذاری و ارتباط با او هستید.

از نظر فیزیکی، می‌توانید تلاش کنید هر روز به همسرتان دست بزنید. این می‌تواند چیزی به سادگی مانند یک لمس بر روی شانه، یک بغل یا بوسه، دست‌دادن، یا حتی یک ماساژ ملایم شانه یا پا باشد. لمس‌های کوچک می‌توانند به بازسازی ارتباط شما کمک کنند.