از “هم‌خونه‌ای” تا “همسر”: چطور دوباره عشق رو به رابطه‌تون برگردونید؟

بررسی روابط عاطفی: گذر به دوران هم‌خونه‌ای بدون شور و عشق

آروم آروم، عشق‌ها کم‌رنگ میشن. یه شب، شاید به خاطر کار، قرار ملاقات با یار زندگیت رو کنسل کنی. وقتی برمی‌گردی خونه، اون‌قدر خسته‌ای که حوصله نداری حرف بزنی و فقط می‌چسبی به تلویزیون تا وقت خواب برسه. طولی نمی‌کشه که دیگه وقتی یکی‌تون خونه رو ترک می‌کنه، خبری از بوسه‌ی خداحافظی نیست. یه روز به خودت نگاه می‌کنی و می‌بینی که انگار با شریک زندگیت بیگانه شدی.

ریچل گلدبرگ، مشاور ازدواج و خانواده و بنیان‌گذار «مشاوره ریچل گلدبرگ» می‌گه: “این دوری و فاصله‌ها توی رابطه‌ها معمولاً ذره‌ذره پیش میاد، یهو متوجه نمیشی. اما یه جایی، زوج‌ها می‌فهمن یه چیزی کمه. نزدیکی جسمی دیگه نیست یا حتی یادشون نمیاد آخرین بار کی از همسرشون درباره‌ی روزشون پرسیدن.”

همه‌ی رابطه‌ها یه دوره‌هایی رو دارن که آدم‌ها احساس می‌کنن به هم وصل نیستن. اما نبود صمیمیت و اون حس و حال عاشقانه، می‌تونه باعث بشه بیشتر حس کنی با یه هم‌خونه‌ای تا یه همسر.

پس، تو این مطلب می‌خوایم بررسی کنیم وقتی رابطه‌تون به فاز «هم‌خونه‌ای» رسیده، یعنی چی و چه کارایی می‌تونید انجام بدید تا دوباره رابطه‌تون رو درست کنید و به هم نزدیک بشید.

چرا سال‌های اول ازدواج خیلی مهمن

چطور بفهمیم وارد فاز هم‌خونه‌ای شدیم؟

همه از «هفت‌ساله‌ی بی‌علاقگی» حرف می‌زنن که معمولاً به یه دوره‌ای از بی‌قراری یا نارضایتی توی سال هفتم ازدواج اشاره داره. اون موقع، یکی از زوج‌ها احساس می‌کنه از تکرار ازدواج خسته شده یا به یه روال راحت عادت کرده.

وقتی این اتفاق می‌افته، ممکنه زمان زیادی رو از همسرت دور بگذرونی، ارتباط‌های معنادارتون کم بشه و حس کنی دیگه اون نزدیکی جسمی سابق رو ندارید. دیگه به زندگی شخصی هم اهمیت نمی‌دید و تبدیل می‌شید به دو نفر که یه جا زندگی می‌کنن – درست مثل هم‌خونه‌ها.

ریچل گلدبرگ می‌گه: “فاز هم‌خونه‌ای به دوره‌ای تو ازدواج اشاره داره که زن و شوهر بیشتر شبیه ساکنان یه خونه هستن تا دوتا عاشق.” و ادامه می‌ده: “با گذشت زمان، روال و تکرار وارد زندگی میشه و دیگه اون هیجان رابطه‌های عاشقانه کم میشه.”

«هفت‌ساله‌ی بی‌علاقگی» تنها مشکلی نیست که می‌تونه زن و شوهر رو شبیه هم‌خونه کنه. این تجربه ممکنه هر زمانی توی زندگی مشترک پیش بیاد، به خاطر چیزای مختلف، مثل:

• استرس‌های بیرونی، از مشکلات کار تا مسایل خانوادگی
• تمرکز زیاد روی بچه‌داری
• تحمل رفتارهای همسر
• فشار مالی
• اختلافات حل‌نشده‌ی زناشویی

وقتی حس نارضایتی شروع به نفوذ می‌کنه، احساس دور بودن از همسر، خیلی زود بعدش میاد. رابطه‌تون آروم آروم شروع به خراب شدن می‌کنه، طوری که هیچ‌کدوم‌تون تمایلی به وقت گذاشتن یا تلاش برای ایجاد صمیمیت عاطفی که لازمه‌ی ازدواجه، ندارید.

راهکارهایی برای دوباره ساختن رابطه عاطفی

دوری و این حس هم‌خونه‌ای شدن، یه شبه به وجود نیومده. برگشتن به حالت قبل هم زمان و تلاش می‌خواد. این کارا نباید لاکچری یا پرهزینه باشه، فقط باید یه جاهایی رو درست کنید که با تمام وجودتون کنار هم باشید.

قدم اول: مشکل رو شناسایی کنید

شما می‌دونید که یه مشکلی هست؛ حالا باید درباره‌ش حرف بزنید. هم شما و هم همسرتون باید درباره‌ی این‌که چی داره بین‌تون می‌گذره، صحبت کنید.

گلدبرگ توصیه می‌کنه: “بهترین راه برای برخورد با این دوری اینه که مطمئن بشید توی یه زمان آروم و بدون استرس این بحث رو باز می‌کنید، جایی که حواس‌پرتی کم باشه. صحبت‌ها باید روی احساساتتون تمرکز کنه، نه روی رفتار یا بی‌توجهی‌های طرف مقابل که این فضا رو ایجاد کرده.” هدف اینه که هر دو طرف بتونن مشکل رو بفهمن، بخوان براش تلاش کنن و با هم برای حلش اقدام کنن.

قدم دوم: کارهایی که لازمه رو برای بهتر شدن رابطه انجام بدید

شما و همسرتون می‌تونید تمام روز به مشکل فکر کنید، اما اگه تلاش مستمری برای تغییر رفتارها نکنید، هیچ‌چیزی بهتر نمی‌شه. خوشبختانه، کارهای ساده و کاربردی زیادی هست که می‌تونید انجام بدید.

مثلاً، می‌تونید توی گوشیتون یه یادآور بذارید که هر روز با یه پیام عاشقانه یا یه شوخی با همسرتون تماس بگیرید. وقتی همسرتون بعد از یه روز کاری به خونه برمی‌گرده یا با بچه‌ها درگیره، فراموش نکنید چیزایی که ازش قدردانی می‌کنید رو بهش بگید و ازش بپرسید روزش چطور بوده – بعد با دقت به جوابش گوش کنید. ازش سوال‌های باز بپرسید تا بفهمه شما به رابطه اهمیت می‌دید و بهش وصل هستید.

از نظر جسمی، می‌تونید سعی کنید هر روز به همسرتون دست بزنید. این می‌تونه یه چیز ساده باشه، مثل یه دست گذاشتن روی شونه، یه بغل یا بوسه، دست دادن، یا حتی یه ماساژ آروم شونه یا پا. لمس‌های کوچیک می‌تونن به بهتر شدن رابطه‌تون کمک کنن.