اختلال نعوظ: چطور دوباره رابطه‌مون رو بسازیم؟

اختلال نعوظ: یه شروعِ یه گفتگوی مهم

وقتی اختلال نعوظ (ED) برای اولین بار پیش میاد، ممکنه هرکسی که درگیرش باشه، شوکه بشه، گیج بشه، حتی ناراحت. کسایی که هیچوقت همچین مشکلی نداشتن، ممکنه نگران بشن که چه تأثیری روی سلامتی‌شون و زندگی جنسیشون میذاره، خصوصاً وقتی یهویی اتفاق میفته؛ و پارتنرهای عاطفی هم معمولاً همین حسو دارن. شاید همکارا نگران بشن که آیا درست هست در مورد نگرانی هاشون راجع به ED حرف بزنن و ناامیدی یا سوءتفاهم هاشون بتونه توانایی‌شون رو برای حمایت از شریک عاطفی و جنسی‌شون که با این مشکل روبرو شده مختل کنه.

خیلی وقتا پیش میاد که فکر می‌کنن جذابیت دیگه وجود نداره یا علاقه کم شده، ولی همیشه اینطوری نیست. ED یه مشکل شایعه که درصدِ قابل توجهی از مردا رو، به خصوص با بالا رفتن سن، تحت تاثیر قرار میده و دلایل مختلفی هم داره، پس خیلی مهمه که سریع قضاوت نکنیم. بهترین راه برای پیشرفتِ مشترک، یاد گرفتن و پذیرفتن بدن و نیازهامونه، یه ارتباطِ واضح و شفاف در مورد انتظاراتمون از تجربه‌های جنسی، و طراحیِ برنامه‌هایی برای برطرف کردنِ هر نوع نگرانی‌ای.

شروعِ گفتگو

برای پارتنرایی که به حرف زدن راجع به موضوعات حساس و شخصی عادت ندارن، ممکنه بحث کردن راجع به این موضوعات سخت باشه؛ خیلی‌ها دوست دارن به روند پردازشِ ذهنِ طرف مقابلشون احترام بذارن. برای کسایی که سابقهٔ آسیب‌های عاطفی و دردهای روحی دارن که به تصویرِ بدن، جنسیت یا تمایلات جنسی‌شون مربوط میشه، این موضوع حتی بعد از شکسته شدنِ یخ هم می‌تونه سخت باشه. جسی خان، مشاوره و درمانگرِ جنسی، به شریک‌ها یادآوری می‌کنه: «با احتیاط قدم بردارید، ولی از این موضوع دوری نکنید.»

حرف زدن راجع به این موضوعات مهمه، ولی باید آگاهانه و با نیت انجامش داد، چون تجربهٔ فردی که ED داره، ارتباط نزدیکی داره با حسِ شرم، گناه، اضطراب، استرس و اعتماد به نفس. این موضوع ممکنه برای هر کسی که با ED مواجه میشه، یه چالش باشه، ولی خان توضیح میده که مردهای سیس‌جندر (مردایی که هویت و جنسیتشون مطابق با جنسیتشون توی شناسنامه‌شون هست) ممکنه به شدت تحت تاثیرِ تعریفای سمی و سخت‌گیرانه از مردونگی قرار بگیرن که اونا رو در معرض خطرِ بیشترِ شرمندگی به خاطر ED قرار میده.

پارتنرها باید آروم‌آروم، هردوشون رو تشویق به صحبت کردن راجع به این موضوع کنن و هر وقت لازم بود به همدیگه فضا بدن. کمکِ حرفه‌ای، مثل درمانِ جنسی یا مشاوره برای افراد و/یا پارتنرها، می‌تونه مفید باشه و کاملاً طبیعیه. خان، که یه درمانگر جنسیه، میگه: «معمولاً وقتی یه نفر با ED میاد تو دفتر من، دلایل پزشکی کنار گذاشته شدن [یا دارن روش کار می‌کنن] و اون موقع، چیزی که روش کار می‌کنیم، شرم، خجالت، اضطراب و افسردگیِ مربوط به ED هستش.

حتی اگه علت جدی و غیر از سلامت روان پیدا بشه، حرف زدن راجع به اینکه ED چطور روی زندگی و روابط تاثیر داره، و شروعِ بررسی تاریخچه‌های شخصی، باورها و تجربه‌ها با ED، جنسیت و جنسیت، می‌تونه رهایی‌بخش باشه.

شناخت ED

برای اینکه یه شریکِ حامی باشید، خیلی مهمه که اطلاعات جمع کنید. اگه در مورد این تجربه حرف زدن براتون سخته، جمع‌آوری اطلاعاتِ جدید می‌تونه به شروعِ گفتگوها کمک کنه یا ابهاماتی که گاهی شروع صحبت رو سخت میکنه، برطرف کنه. یه درمانگرِ واجد شرایط، مربیِ جنسی، یا پزشکِ حامی می‌تونه به رفعِ شایعات یا اطلاعات غلط کمک کنه و به سوالاتتون پاسخ بده.

نعوظ وقتی اتفاق میفته که خون به بافت‌های آلت تناسلی یا کلیتوریس میره و این بافت‌ها سفت میشن، و ناتوانی در سفت کردنِ اونا به میزانِ دلخواه می‌تونه به چالشهای جنسی منجر بشه. افراد با هر جنسیتی و هر نوع جنسیتی می‌تونن دچارِ نعوظ بشن و در نتیجه ممکنه ED رو تجربه کنن، ولی بیشتر مردم این اصطلاح رو با ناتوانی در رسیدن یا نگه داشتنِ نعوظی مرتبط می‌دونن که برای رابطهٔ جنسیِ دخول‌دار یا انزال کافی باشه.

دکتر هلن ویبربلی، که مدرک MBChB داره، میگه ED شایعه و تاکید میکنه که افراد با هر سن و جنسیتی و همینطور هر نوع رابطه‌ای ممکن است با این مشکل روبرو بشن. او اضافه می‌کنه که همهٔ آدما باید به اطلاعاتِ قابل اعتماد و درستی راجع به ED دسترسی داشته باشن و بیان میکنه که جوونا باید بدونن که این تجربه یه چیزِ طبیعیه. تمایلات جنسی می‌تونن با وجود اختلال جنسی همچنان بالا بمونن و شریک‌ها نباید بر اساسِ نبودِ علاقه، پیش‌ داوری کنن.

افرادِ ترنس ممکنه با تغییرات نعوظ در زمان استفاده از درمان‌های هورمونی یا بعد از عمل‌های تغییر جنسیت مواجه بشن. اونها همچنین ممکنه بفهمن که حساسیت جنسیشون نسبت به قبل از مداخلاتِ تأیید جنسیت کمتر شده، که میتونه به ED منجر بشه.

دلایلِ دیگه‌ای هم به سلامتِ عمومی مربوط میشه، از جمله عمل‌های جراحی اخیر، داروهای مختلف (شامل داروهایی که مشکلات سلامتِ روان رو درمان می‌کنن)، تغییرات یا نوسانات هورمونی، بیماری‌های مقاربتی و عوارضای دیگه به این موضوع مرتبط هستن. تمام این نگرانی‌ها رو می‌شه با پزشک در میون گذاشت. درمان این شرایط پزشکی یا تغییر رویکردهای درمانی موجود می‌تونه کمک کننده باشه.

خان توضیح میده که احساساتِ شرم، گناه یا اعتماد به نفسِ پایین و همینطور اضطراب می‌تونن باعث ED بشن. دکتر ویبربلی اضافه می‌کنه که تاثیرات مذهبی و فرهنگی راجع به جنسیت یا تروماهای مرتبط هم می‌تونه عامل باشه (ولی دلیل هم می‌تونه شخصی باشه و حتی مربوط به موضوعات یا تجربیاتِ زندگی که اصلاً به جنسیت ربطی ندارن باشه. مثلا، اتفاقای جدیدِ زندگی — مثل زایمان و پدر و مادر شدن — می‌تونن این موضوعات رو به وجود بیارن.

اگه شریک‌ها می‌خوان بدونن چرا با ED مواجه میشن، دنبال کردنِ تغییراتِ سبک زندگی — مثل فشارِ کاری یا عاداتِ ورزشی، رژیم غذایی — شامل الکل، همینطور حالاتِ روحی، داروها و الگوهایی که به نظر میرسه به ED مرتبط هستن می‌تونه به یه متخصص کمک کنه که دلایل احتمالی رو شناسایی و بررسی کنه.

همکاری برای حل مشکل

بعضی از افراد با ED ممکنه ترجیح بدن که در حین تلاش برای یاد گرفتنِ بیشتر در مورد بدن و تمایلاتِ جنسیشون، حریم خصوصی و فضای کافی برای خودشون داشته باشن. با این حال، اگه شریک‌ها نسبت به اینکه همدیگه رو وارد کشف‌های جدیدشون بکنن، باز باشن، کار کردن با هم می‌تونه صمیمیت و درکِ بیشتری ایجاد کنه.

خان توضیح میده که گاهی اوقات ED نشون‌دهندهٔ مشکلات بین‌فردی در یه رابطه‌ست و تشخیص اینکه آیا استرس یا فشار رابطه می‌تونه یه عاملِ مؤثر باشه، خیلی مهمه. ولی هیچ‌وقت نباید این رو بدون حرف زدن فرض کنید. مهم‌ترین نکته اینه که در مورد دینامیک‌های بین‌فردی به‌طور آزادانه صحبت کنید تا بشه بهشون رسیدگی کرد. صحبت کردن راجع به مسائلی که به رابطه مربوط نیست، برای شریکها آرامش‌بخشه و اگه یه مسئله بین‌فردی وجود داره، رسیدگی بهش جلوی بدتر شدن اوضاع رو میگیره.

خان میگه: «گاهی شریکِ فردی که با ED مواجه‌ست ممکنه این باورو درونیش کنه که این مشکل ناشی از خودشه، چیزیه که باید خودش حلش کنه و به خودش مرتبط میشه». به عهده گرفتنِ چنین مسئولیتی می‌تونه بار سنگینی باشه، وقتی شما شاید هیچ کنترلی روی EDِ شریکتون نداشته باشید. اینجا، یاد گرفتنِ بیشتر و کمک گرفتن از بیرونِ رابطه می‌تونه مهم‌تر باشه تا فشاری که برای انجامِ عملِ جنسی احساس میشه، به فردی که ED داره تحمیل نشه.

اگه نعوظ چیزیه که از نظر جنسی برای شریکها مهمه، مداخله‌هایی هستن که می‌تونن مؤثر باشن. دکتر ویبربلی توضیح میده که کرم‌ها، قرص‌ها و آمپول‌ها می‌تونن نسبت به ایجاد نعوظ موثر باشن و این کمکای اضافه می‌تونن استرس ناشی از فشار عملکرد رو کم کنن.

اصلاحِ عدم ED

پیدا کردنِ «راه‌حل‌ها» برای ED ممکنه انتظارِ درستی نباشه، اگه فردی که بدنش قادر به نعوظ نیست، از تجربه‌هاش راضی باشه. شریک‌ها باید به هر تصمیم برای عدم مداخله احترام بذارن و به جاش بررسی کنن که چطور با روش‌های جدید به رابطه‌شون ادامه بدن. خان میگه: «یه درمانگر جنسی می‌تونه بهتون کمک کنه که گزینه‌ها رو بررسی کنید.»

دکتر ویبربلی میگه: «اسباب‌بازی‌های جنسی و موادِ شهوانی می‌تونن به تحریک یا حفظِ تمرکز کمک کنن. به اینا به چشم سرگرمی نگاه کنید— نه آلودگی! ببینید چی برای شما و شریکتون مؤثره.» خان به یادمون میاره که حتی رابطهٔ جنسیِ دخول‌دار هم نیازی به نعوظ نداره و لازم نیست به ارگاسم ختم بشه یا شاملِ اون باشه. خان اضافه می‌کنه: «وقتی ما روایت‌هایی رو راجع به معنی رابطهٔ جنسی به چالش می‌کشیم، می‌تونیم فشار عمل جنسی که احساس می‌کنیم رو کم کنیم.»

اگرچه ED می‌تونه رابطهٔ جنسی رو به یه تجربهٔ ترسناک یا پُر از استرس تبدیل کنه، دکتر ویبربلی یادآوری می‌کنه: «فراموش نکنید که لذت ببرید!» طبیعیه که نگران باشید و آروم پیش برید. عیب نداره که در تجربه‌های جدید نامناسب رفتار کنید و در طول این مسیر بخندید. به همون اندازه مهمه که تمرکزتون رو دوباره تنظیم کنید و وقت بذارید که آروم باشید و شاید حتی از دنبالِ رابطهٔ جنسی به‌طور کلی اجتناب کنید.

هرکسی ممکنه با ED مواجه بشه که می‌تونه به دلایلِ مختلفی اتفاق بیفته. شریکتون رو با تشویق به کمک گرفتن از مشاورِ پزشکی یا درمان، در صورت نیاز، حمایت کنید و مطمئن بشید که شما هم وقتی نیاز دارید، پشتیبانی بگیرید. با هم کار کنید تا راه‌های جدیدی برای ارتباط پیدا کنید. این مسئله می‌تونه به کشف‌های جدیدی راجع به بدن و علاقه‌هاتون منجر بشه!

چطور یه زندگی جنسی سالم توی زندگیمون داشته باشیم

“`