چگونه وقتی همسرتان با اختلال نعوظ (ED) روبرو می‌شود واکنش نشان دهید

اختلال نعوظ: آغاز یک گفتگو مهم

زمانی که اختلال نعوظ (ED) برای اولین بار اتفاق می‌افتد، ممکن است هر کس درگیر با آن، شگفت‌زده، گیج و حتی ناراحت شود. افرادی که هرگز به این مشکل دچار نشده‌اند، می‌توانند نگران باشند که این موضوع چه تأثیری بر سلامت و زندگی جنسی‌شان دارد، به‌خصوص وقتی که به ناگاه روی می‌دهد؛ و شریک‌های عاطفی نیز معمولاً همین احساس را دارند. شاید همکاران نگران باشند که آیا مناسب است درباره نگرانی‌های خود در مورد اختلال نعوظ صحبت کنند و ناامیدی یا تصورات نادرست خودشان ممکن است توانایی‌شان برای حمایت از شریک عاطفی و جنسی‌شان با این مشکل را مختل کند.

شایع است که احتمال می‌رود نداشتن جذابیت یا علاقه بخشی از مشکل باشد، اما همیشه این‌طور نیست. ED یک مشکل شایع است که درصد قابل توجهی از مردان، به ویژه با افزایش سن، را تحت تأثیر قرار می‌دهد و دلایل متنوعی دارد، بنابراین حائز اهمیت است که بی‌جهت به نتیجه‌گیری نپردازیم. بهترین راه برای پیشرفت مشترک، یادگیری و پذیرفتن بدن‌ها و نیازهای یکدیگر، برقراری ارتباط روشن در مورد انتظارات از تجربیات جنسی و ایجاد برنامه‌هایی برای رفع هر گونه نگرانی است.

شروع گفتگو

برای شریک‌هایی که به صحبت درباره موضوعات حساس و شخصی عادت ندارند، ممکن است بحث کردن درباره این موضوعات دشوار باشد؛ بسیاری از آن‌ها می‌خواهند فضای یکدیگر را برای فرآیند پردازش محترم بشمارند. برای افرادی که سابقه آسیب‌های عاطفی و دردهای روحی مرتبط با تصویر بدن، جنسیت یا تمایلات جنسی دارند، ممکن است این موضوع حتی پس از شکستن یخ هم دشوار باشد. جسی خان، مشاور و درمانگر جنسی، به شریک‌ها یادآوری می‌کند: «با احتیاط گام بردارید، اما از این موضوع دوری نکنید.»

صحبت کردن درباره این موضوعات مهم است، اما باید با آگاهی و نیت این موضوع انجام شود که تجربیات فرد مبتلا به اختلال نعوظ، ارتباط قوی‌ای با احساس شرم، گناه، اضطراب، استرس و عزت نفس دارد. این موضوع ممکن است برای هر کسی که با ED مواجه می‌شود، یک چالش باشد، اما خان توضیح می‌دهد که مردان cisgender (مردانی که هویت و جنسیت خود را مطابق با جنسیتی که هنگام تولد به آن‌ها نسبت داده شده می‌دانند) می‌توانند به شدت تحت تأثیر تعاریف سمی و سخت‌گیرانه از مردانگی قرار بگیرند که آن‌ها را در معرض خطر بیشتر احساس شرم و خجالت ناشی از ED قرار می‌دهد.

شریک‌ها باید به آرامی همدیگر را به صحبت درباره این موضوع تشویق کنند و در مواقع نیاز به یکدیگر فضا بدهند. کمک حرفه‌ای، مانند درمان جنسی یا مشاوره دیگر برای افراد و/یا شریک‌ها، می‌تواند مفید باشد و کاملاً طبیعی است. خان، یک درمانگر جنسی، می‌گوید: «معمولاً زمانی که کسی با ED به دفتر من می‌آید، دلایل پزشکی کنار گذاشته شده‌اند [یا در حال رسیدگی به آن هستند] و در آن نقطه، آنچه که با آن کار می‌کنیم، شرم، خجالت، اضطراب و افسردگی مرتبط با ED است.

حتی اگر علت جدی و غیر از سلامت روان پیدا شود، صحبت کردن درباره این‌که اختلال نعوظ چگونه بر زندگی و روابط تأثیر می‌گذارد و شروع به بررسی تاریخچه‌های شخصی، باورها و تجربیات با اختلال نعوظ، جنسیت و جنسی بودن، می‌تواند آزادکننده باشد.

آشنایی با اختلال نعوظ

برای اینکه یک شریک حمایتی باشید، مهم است که آگاهی پیدا کنید. اگر درباره این تجربه صحبت کردن برایتان دشوار است، جمع‌آوری اطلاعات جدید می‌تواند به آغاز گفتگوها کمک کند یا ابهاماتی که sometimes شروع صحبت را دشوار می‌کند، رفع کند. یک درمانگر واجد شرایط، مربی جنسی، یا پزشک حامی می‌تواند به رفع شایعات یا اطلاعات نادرست کمک کرده و به سوالات شما پاسخ دهد.

نعوظ زمانی رخ می‌دهد که خون به بافت‌های آلت تناسلی یا کلیتوریس جریان می‌یابد و این بافت‌ها به سختی تغییر می‌کنند و ناتوانی در سفت کردن این غدد به میزان دلخواه می‌تواند به چالش‌های جنسی منجر شود. افراد با هر جنسیتی و هر نوع جنسی می‌توانند دچار نعوظ شوند و بنابراین ممکن است اختلال نعوظ را تجربه کنند، اما بیشتر مردم این اصطلاح را با ناتوانی در رسیدن یا نگه‌داشتن نعوظی مرتبط با آلت تناسلی که برای رابطه جنسی نفوذی یا انزال کافی باشد، مرتبط می‌دانند.

دکتر هلن ویبربلی، با مدرک MBChB، می‌گوید اختلال نعوظ شایع است و تأکید می‌کند که افراد با هر سن و جنسیتی و همچنین هر نوع رابطه‌ای ممکن است با این مشکل روبرو شوند. او اضافه می‌کند که همه افراد باید به اطلاعات معتبرتری راجع به ED دسترسی داشته باشند و بیان می‌کند که افراد جوان باید بدانند که این تجربه طبیعی است. تمایلات جنسی می‌توانند باوجود اختلال جنسی همچنان بال保持 بمانند و شریک‌ها نباید از عدم علاقه پیش‌داوری کنند.

افراد ترنس ممکن است با تغییرات نعوظ در زمان استفاده از درمان‌های هورمونی یا پس از جراحی‌های تأیید جنسیت مواجه شوند. آن‌ها همچنین ممکن است دریابند که جنسی‌هایشان نسبت به قبل از مداخلات تأیید جنسیت حساسیت کمتری دارند که می‌تواند منجر به اختلال نعوظ شود.

دلایل دیگر مرتبط با سلامت عمومی، از جمله جراحی‌های اخیر، داروهای مختلف (شامل داروهایی که مشکلات سلامت روان را درمان می‌کنند)، تغییرات یا نوسانات هورمونی، بیماری‌های مقاربتی و دیگر عوارض به این موضوع مرتبط هستند. تمام این نگرانی‌ها می‌توانند با پزشک بررسی شوند. درمان این شرایط پزشکی یا تغییر در رویکردهای درمانی کنونی می‌تواند کمک کننده باشد.

خان توضیح می‌دهد که احساسات شرم، گناه یا عزت نفس پایین و همچنین اضطراب می‌توانند باعث اختلال نعوظ شوند. دکتر ویبربلی اضافه می‌کند که تأثیرات مذهبی و فرهنگی درباره جنسیت یا تروماهای مرتبط نیز می‌تواند عامل (ولی دلیل نیز می‌تواند شخصی و حتی مرتبط با موضوعات یا تجربه‌های زندگی کاملاً غیر مرتبط با جنسی بودن باشد. به عنوان مثال، رویدادهای جدید زندگی — مانند زایمان و والد شدن — می‌توانند این موضوعات را به وجود آورند.

اگر شریک‌ها بخواهند بدانند چرا با اختلال نعوظ مواجه می‌شوند، پیگیری تغییرات سبک زندگی — مانند بار کاری یا عادت‌های ورزشی، رژیم غذایی — شامل الکل، همچنین حالات روحی، داروها و الگوهایی که به نظر می‌رسد به اختلال نعوظ مرتبط هستند می‌تواند به یک حرفه‌ای کمک کند تا دلایل احتمالی را شناسایی و بررسی کند.

همکاری برای حل مشکل

برخی افراد با اختلال نعوظ ممکن است ترجیح بدهند که در حین تلاش برای یادگیری بیشتر درباره بدن‌ها و تمایلات جنسی‌شان، حریم خصوصی و فضای کافی برای خود داشته باشند. با این حال، اگر شریک‌ها نسبت به شامل کردن یکدیگر در فرایند کشف جدید خود باز باشند، کار کردن با هم می‌تواند نزدیک‌تر و همدلی بیشتری ایجاد کند.

خان توضیح می‌دهد که گاهی اوقات اختلال نعوظ نشان‌دهنده مشکلات بین‌فردی در یک رابطه است و تشخیص اینکه آیا استرس یا فشار رابطه می‌تواند عامل مؤثری باشد، مهم است. اما هرگز نباید این را بدون برقراری ارتباط فرض کنید. مهم‌ترین نکته این است که درباره دینامیک‌های بین‌فردی به‌طور آزادانه صحبت کنید تا بتوانند به آن‌ها رسیدگی شود. صحبت کردن درباره مسائلی که به رابطه مربوط نیست، برای شریک‌ها آرامش‌بخش است و اگر یک مسئله بین‌فردی وجود دارد، رسیدگی به آن از بدتر شدن اوضاع جلوگیری می‌کند.

خان بیان می‌کند: «گاه شریک‌های فردی که با اختلال نعوظ مواجه است، ممکن است این اعتقاد را درونی کنند که این مشکل ناشی از خودشان است، چیزی است که باید خودشان حل کنند و وابسته به آن‌هاست». به عهده گرفتن چنین مسئولیتی می‌تواند بار سنگینی باشد زمانی که شما شاید هیچ کنترلی بر اختلال نعوظ شریک خود نداشته باشید. در اینجا یادگیری بیشتر و جست‌وجوی پشتیبانی از خارج از رابطه می‌تواند مهم‌تر باشد تا فشاری که برای انجام عمل جنسی احساس می‌شود، بر شخص مبتلا به ED تحمیل نشود.

اگر نعوظ چیزی است که از نظر جنسی برای شریک‌ها اهمیت دارد، مداخلات موثری می‌توانند آن را تحقق بخشند. دکتر ویبربلی توضیح می‌دهد که کرم‌ها، قرص‌ها و تزریقات می‌توانند نسبت به به وجود آوردن نعوظ مؤثر باشند و این کمک‌های اضافی می‌توانند استرس ناشی از فشار عملکرد را کاهش دهند.

اصلاح نداشتن اختلال نعوظ

یافتن «راه‌حل‌ها» برای اختلال نعوظ ممکن است مورد انتظاری نباشد اگر فردی که بدنش قادر به نعوظ نیست، از تجربیات خود راضی باشد. شریک‌ها باید هرگونه تصمیم برای عدم مداخله را محترم بشمارند و بجای آن بررسی کنند که چگونه با روش‌های جدید به ارتباط خود ادامه دهند. خان می‌گوید: «یک درمانگر جنسی می‌تواند به شما در بررسی گزینه‌ها کمک کند.»

دکتر ویبربلی می‌گوید: «اسباب‌بازی‌های جنسی و مواد شهوانی می‌توانند به تحریک یا حفظ تمرکز کمک کنند. به این‌ها به چشم سرگرمی نگاه کنید — نه آلودگی! ببینید چه چیزی برای شما و شریک‌تان مؤثر است.» خان به یاد ما می‌آورد که حتی رابطه جنسی نفوذی نیز نیازی به نعوظ ندارد و نیازی نیست که به ارگاسم ختم شود یا شامل آن باشد. خان اضافه می‌کند: “هنگامی که ما روایت‌هایی را درباره معنای رابطه جنسی به چالش می‌کشیم، می‌توانیم فشار عمل جنسی که احساس می‌کنیم را کاهش دهیم.”

اگرچه اختلال نعوظ می‌تواند رابطه جنسی را به تجربه‌ای ترسناک یا تنش‌آور تبدیل کند، دکتر ویبربلی یادآوری می‌کند: «فراموش نکنید که لذت ببرید!» طبیعی است که نگران باشید و آرام پیش بروید. ایرادی ندارد که در تجربیات جدید به طور نامناسب رفتار کنید و در طول این مسیر بخندید. به همان اندازه مهم است که تمرکز خود را مجدداً تنظیم کرده و زمان بگذارید تا آرام باشید و شاید حتی از تعقیب رابطه جنسی به‌طور کلی اجتناب کنید.

هر کسی ممکن است با اختلال نعوظ مواجه شود که می‌تواند به دلایل متنوعی اتفاق بیفتد. شریک خود را با تشویق به جستجوی مشاوره پزشکی یا درمان در صورت نیاز حمایت کنید و مطمئن شوید که شما هم در زمانی که به آن نیاز دارید، پشتیبانی بگیرید. با هم کار کنید تا راه‌های جدیدی برای ارتباط پیدا کنید. این مساله می‌تواند به کشف‌های جدیدی درباره بدن‌ها و علاقه‌هایتان منجر شود!

چگونه یک زندگی جنسی سالم در ازدواج داشته باشیم