موسیقی چطور اضطراب را از بین می‌برد؟

کاهش اضطراب و پریشانی در بیماران دمانس با موسیقی

یک مطالعه جدید برای اولین بار نشان داده است که چگونه و چرا موسیقی می‌تواند به کاهش اضطراب و پریشانی در افراد مبتلا به دمانس پیشرفته کمک کند. در بریتانیا، حدود یک میلیون نفر با دمانس زندگی می‌کنند و بیش از نیمی از آن‌ها به دمانس پیشرفته مبتلا هستند که نیاز به مراقبت تخصصی دارد و معمولاً با رفتارهایی مانند پریشانی، پرخاشگری، سرگردانی و مقاومت در برابر مراقبت همراه است.

این تحقیق که در مجله Nature Mental Health منتشر شده، مزایای مختلف درمان موسیقی را نشان می‌دهد، مکانیزم‌هایی را شناسایی می‌کند که توضیح می‌دهند چرا موسیقی می‌تواند این اثرات را داشته باشد و نقشه‌راهی برای اجرای مؤثر درمان موسیقی برای افراد مبتلا به دمانس پیشرفته ارائه می‌دهد. درمان موسیقی که توسط درمانگران آموزش‌دیده ارائه می‌شود، می‌تواند شامل آواز خواندن، نواختن یا گوش دادن به موسیقی باشد. درمانگر همچنین می‌تواند روش‌های خاصی را شناسایی کند که خانواده‌ها و مراقبان می‌توانند در روال روزانه مراقبت از فرد از آن‌ها استفاده کنند.

تحقیقات و نتایج آن

این مطالعه به رهبری نائومی تامپسون از دانشگاه آنگلیا راسکین در کمبریج انگلستان، اولین مرور واقع‌گرایانه از درمان موسیقی در مراقبت از دمانس است که تحقیقات علمی را با نظرات ذینفعان ترکیب می‌کند تا دستورالعمل‌هایی برای ارائه مداخلات شخصی‌سازی شده توسعه دهد. این تحقیق نشان می‌دهد که اگر درمان موسیقی بر اساس نیازهای فردی طراحی شود، می‌تواند به کاهش فوری و کوتاه‌مدت پریشانی و اضطراب در افراد مبتلا به دمانس پیشرفته کمک کند و همچنین بهبودهایی در توجه، مشارکت، هوشیاری و خلق و خو ایجاد کند.

تعاملات موسیقایی می‌توانند به افراد کمک کنند تا احساس امنیت و آشنایی بیشتری با محیط اطراف خود داشته باشند، که این امر می‌تواند به کاهش سطح پریشانی و به بهبود رفاه آن‌ها کمک کند. این اثر به این دلیل اتفاق می‌افتد که موسیقی، چه نواختن، چه آواز خواندن یا گوش دادن، تحریکات شناختی و حسی را ارائه می‌دهد، شبکه‌هایی را در هر دو طرف مغز فعال می‌کند و دسترسی به توانایی‌ها و خاطرات باقی‌مانده فرد را ممکن می‌سازد و به افراد کمک می‌کند تا احساسات خود را مدیریت کرده و آرام بمانند.

تأثیرات موسیقی بر حافظه و ارتباطات اجتماعی

موسیقی همچنین می‌تواند به گونه‌ای تنظیم شود که استرس فیزیولوژیکی، به‌ویژه در سیستم عصبی خودکار، را کاهش دهد. خاطرات ناشی از موسیقی، به‌ویژه آن‌هایی که با موسیقی آشنا تحریک می‌شوند، سریع‌تر به یاد آورده می‌شوند و مثبت‌تر و خاص‌تر از خاطراتی هستند که بدون موسیقی به یاد آورده می‌شوند و معمولاً به دوران‌های اولیه زندگی فرد مربوط می‌شوند. به‌طور خاص، آهنگ‌هایی که فرد در سنین ۱۰ تا ۳۰ سالگی شنیده است، مؤثرترین هستند.

به عنوان یک شکل از ارتباط غیرکلامی، موسیقی برای همه افراد، صرف‌نظر از ناتوانی‌های شناختی یا توانایی‌های موسیقایی، قابل دسترسی است و فرصت‌هایی برای تعامل اجتماعی با کارکنان، مراقبان و سایر بیماران یا ساکنان خانه‌های مراقبت فراهم می‌کند.

توصیه‌های مطالعه درباره موسیقی درمانی برای بیماران مبتلا به زوال عقل

این مطالعه پیشنهاد می‌کند که **درمانگران موسیقی** باید سایر حرفه‌ای‌ها را آموزش دهند تا اطمینان حاصل شود که تمام کارکنان درگیر در مراقبت از افراد مبتلا به **زوال عقل** پیشرفته می‌توانند از **موسیقی** استفاده کنند، صرف‌نظر از تجربه آن‌ها. منابعی از جمله سازهای موسیقی و اطلاعاتی درباره چگونگی تولید **لیست‌های پخش شخصی‌سازی‌شده** باید در دسترس باشد و خانواده‌ها باید تشویق شوند تا از موسیقی برای حمایت از بستگان خود استفاده کنند.

مشارکت در موسیقی همچنین می‌تواند به **کارکنان مراقبت** و اعضای خانواده کمک کند تا سطح استرس خود را کاهش دهند و بهبود یابند. موسیقی می‌تواند لحظات معناداری را ایجاد کند که با تعاملات معمول مراقبان متفاوت است، همدلی را تقویت کند و به کارکنان کمک کند تا بهتر با فرد مبتلا به زوال عقل ارتباط برقرار کنند، به‌ویژه در زمان‌های افزایش اضطراب.

این مطالعه شامل مصاحبه‌هایی با **کارکنان** و درمانگران موسیقی در بخش‌های **روان‌پزشکی زوال عقل** در بنیاد NHS کمبریج و پیترزبورگ بود و همچنین یک مرور سیستماتیک از تحقیقات منتشر شده و یک نظرسنجی ملی از حرفه‌ای‌های بهداشت و درمان را در بر می‌گرفت. محققان همچنین با خیریه تخصصی **پرستاری زوال عقل**، **Dementia UK**، همکاری کردند.

نویسنده اصلی، **نائومی تامپسون**، از **موسسه تحقیقاتی موسیقی درمانی دانشگاه انگلستان راسکین**، گفت: “با افزایش جمعیت سالمندان و تعداد فزاینده افرادی که به زوال عقل مبتلا می‌شوند، موسیقی یک روش نسبتاً ساده و مقرون به صرفه برای بهبود کیفیت زندگی افراد تحت تأثیر است.”

او افزود: “مطالعه ما نه تنها نشان می‌دهد که چرا موسیقی درمانی موفق است – از جمله برآورده کردن نیاز فرد به تحریک، حمایت از آشنایی از طریق خاطرات، تشویق به ابراز احساسات و روابط، و به‌ویژه کمک به کاهش اضطراب و ناراحتی – بلکه راه را برای استفاده گسترده‌تر از آن در مراقبت از زوال عقل هموار می‌کند.”

موسیقی، به‌ویژه موسیقی ضبط شده، یک راه دسترس‌پذیر برای کارکنان و خانواده‌ها برای کمک به مدیریت ناراحتی است و درمانگران موسیقی می‌توانند در مورد تنظیم موسیقی برای افراد مشاوره دهند. درست مانند اینکه یک پزشک داروها را با دوز و فرکانس خاص تجویز می‌کند، یک درمانگر موسیقی می‌تواند یک برنامه فردی را تعیین کند که نحوه استفاده از موسیقی در طول روز فرد را برای کاهش ناراحتی و بهبود رفاه مشخص کند.

هم‌نویسنده، **دکتر بن آندروود**، مدیر تحقیق و توسعه در بنیاد NHS کمبریج و پیترزبورگ و استاد همکار در دانشگاه کمبریج، گفت: “افراد مبتلا به زوال عقل پیشرفته گاهی اوقات می‌توانند بسیار ناراحت شوند و ما باید بهترین راه‌ها را برای کمک به آن‌ها پیدا کنیم. موسیقی یکی از چیزهایی است که می‌تواند کمک کند و بنابراین من از دیدن چنین کار با کیفیتی که به‌صورت مشارکتی انجام می‌شود، هیجان‌زده هستم تا ببینیم چگونه می‌توانیم موسیقی درمانی را به بیماران زوال عقل **NHS** ارائه دهیم.”