بررسی‌های تازه: واکنش‌های عصبی ضعیف‌تر به پاداش در نوجوانی و پیش‌بینی افسردگی

بررسی‌های جدید نشون می‌ده که واکنش عصبی ضعیف‌تر به دریافت پاداش در سنین نوجوانی، می‌تونه نشونه‌ای از **احتمال بروز افسردگی در آینده** باشه، اما این موضوع ربطی به اضطراب یا افکار خودکشی نداره. این یافته‌ها، مستقل از علائم قبلی افسردگی یا اضطراب هستن و همین‌طور ارتباطی به سن و جنسیت ندارن؛ عواملی که خودشون به تنهایی از **ریسک فاکتورهای** قوی برای افسردگی به حساب میان.

این مطالعه که در مجله Biological Psychiatry: Cognitive Neuroscience and Neuroimaging منتشر شده، یه قدم رو به جلو در استفاده از علم اعصاب برای درک و ارزیابی ریسک‌های سلامت روان به حساب میاد. اختلالات خلقی و اضطرابی در بین جوانان به نگرانی‌های زیادی دامن زده و آثار طولانی‌مدتی هم داره. مطالعات خیلی کمی تونستن نشانگرهای عصبی اولیه رو شناسایی کنن که بتونه احتمال ابتلا به این اختلالات رو در دوران نوجوانی پیش‌بینی کنه.

این موضوع اهمیت به‌خصوصی داره چون تقریباً 50 درصد از بچه‌هایی که یه بار افسردگی یا اضطراب رو تجربه می‌کنن، احتمال داره دوباره اون رو تجربه کنن. از بین کسانی که دو بار این اختلالات رو تجربه کردن، **80 درصد احتمال داره که برای بار سوم یا بیشتر هم درگیر بشن**.

مطالعه در دانشگاه کلگری

محققان در دانشگاه کلگری در آلبرتا، کانادا، گروهی 145 نفره از نوجوانان (که 64.8 درصدشون دختر بودن) رو مورد بررسی قرار دادن. این نوجوان‌ها سابقه خانوادگی اختلالات افسردگی یا اضطرابی داشتن. همین سابقه باعث می‌شه که احتمال ابتلاشون به این اختلالات خیلی بالا باشه. خانواده‌های شرکت‌کننده، بخشی از مطالعه Calgary Biopsychosocial Risk for Adolescent Internalizing Disorders (CBRAID) بودن. این یه برنامه تحقیقاتی طولانیه که به بررسی عوامل خطر اولیه برای بروز اولین اختلالات خلقی و اضطرابی در نوجوانی می‌پردازه.

محققان با پیگیری‌های 9 و 18 ماهه، بررسی کردن که آیا شرکت‌کننده‌ها به اختلال افسردگی شدید، اختلال اضطرابی یا افکار خودکشی دچار شدن یا نه. اونها متوجه شدن که واکنش ضعیف‌تر به پاداش (که بهش مثبت بودن پاداش هم میگن) در طول انجام یه بازی در اسکن EEG، که توش به نوجوونا گفته می‌شد برنده شدن یا باختن، می‌تونه پیش‌بینی‌کننده اولین بروز افسردگی باشه، اما با اضطراب یا افکار خودکشی ارتباطی نداره.

خطر افسردگی در نوجوونا و واکنش به پاداش‌ها

این موضوع می‌تونه نشون بده که نوجوونی که هنگام گرفتن پاداش، لذت یا رضایت کمتری رو تجربه می‌کنه، به‌طور ویژه‌ای در معرض خطر ابتلا به افسردگی در آینده قرار داره. جیاهوی ال. هوانگ، نویسنده اول و دانشجوی ارشد سال دوم رشته علوم اعصاب در دانشگاه کلگری میگه: “شواهد نشون میده که بچه‌های مبتلا به اختلال‌های افسردگی یا اضطراب، که معمولاً با هم رخ میدن، به‌طور کلی واکنش کمتری به پاداش‌ها نشون میدن. تحقیقات ما نشون میده که واکنش مغز به پاداش‌ها، می‌تونه نشان‌دهندۀ خطر ابتلا به افسردگی در نوجوونا باشه، نه اضطراب یا خودکشی. استفاده از EEG برای اندازه‌گیری واکنش مغز به پاداش‌ها، یه روش ساده و کم‌هزینه برای ارزیابی این واکنشه.”

کامران اس. کارتر، سردبیر مجله روانپزشکی بیولوژیکی: علوم شناختی و تصویربرداری عصبی و استاد دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، در این باره میگه: “افسردگی، اضطراب و خودکشی با هم ارتباط نزدیکی دارن و مشکلاتی ناتوان‌کننده و شایع هستن که معمولاً در دوران نوجوانی شروع می‌شن. پردازش پاداش به‌طور نزدیکی با افسردگی و اضطراب در ارتباطه. با این حال، اطلاعات کمی وجود داره که نشون بده آیا واکنش کمتر به پاداش‌ها می‌تونه پیش زمینه‌ای برای این مشکلات باشه و خطر افسردگی، اضطراب یا خودکشی رو به همراه داشته باشه. تحقیق در مورد نشانگرهای مشخصی که می‌تونن خطر بروز این مشکلات رو در دوران جوانی شناسایی کنن، خیلی مهمه تا بتونیم ریسک‌های سلامت روان رو درک و ارزیابی کنیم.”

دانیل سی. کاپالا-سیبلی، محقق ارشد و دکترای موسسه مغز هاتچکیس، موسسه تحقیقاتی بیمارستان کودکان آلبرتا، مرکز تحقیق و آموزش سلامت روان ماتیسون و دپارتمان روانپزشکی، دانشکده پزشکی کامینگ، دانشگاه کلگری، در پایان می‌گه: “یافته‌های ما اهمیت زیادی دارن چون ما در تلاشیم که پایه‌های مغزی این موضوع رو درک کنیم که چرا نوجوونا برای اولین بار در زندگیشون دچار افسردگی میشن. این موضوع در نهایت می‌تونه به ما کمک کنه تا افرادی رو که در معرض خطر هستن شناسایی کنیم و با اونها مداخله کنیم تا از بروز این اختلالات جلوگیری کنیم.”

مقاله های شبیه به این مقاله

بیشتر بخوانید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *