برفِ سیه‌را نوادا کم میشه، بهمن‌ها گوسفندهای کمیاب رو تهدید می‌کنند

کم‌شدنِ برفِ سیه‌را نوادا و دردسرِ گوسفندهای بایگورن

با گرم‌شدن کره‌ی زمین، به‌طور کلی از پوششِ برف در سیه‌را نوادا کم میشه؛ اما امکـان داره تعدادِ بهـمن‌ها تو مناطقِ بلند ثابت بمـونه یا حتی بیشتر هم بشه. این خبر، اصلا خوب نیست برای گوسفندهای بایگورن که توی این منطقه‌ زندگی می‌کنن؛ اینا رو می‌شه از تحقیقاتِ جدیدی فهمید که قرارِ سالِ 2024 تو کنفرانس سالانه‌ی AGU ارائه بشه.

جان موری، تو کتابش به‌نامِ «کوه‌های کالیفرنیا» که سالِ 1894 چاپش کرد، از شکوه و زیباییِ تمام‌عیار گوسفندای بایگورن وحشیِ سیه‌را نوادا تعریف کرده و نوشته بود: “بدونِ هیچ آسیبی از این صخره به اون صخره می‌پرن.” اما الان دیگه این گوسفندها، به یه گونه‌ی در خطرِ انقراض تبدیل شدن. اول کار، بیماری و چرای زیادِ گوسفندای اهلی که مهاجرها با خودشون به سیه‌را نوادا آورده بودن، گوسفندای بایگورن رو تهدید می‌کرد؛ اما کم‌کم حالشون بهتر شد و جمعیتشون از 100 تا دونه تو سالِ 1995، رسید به 600 تا تو سالِ 2015. اما خیلی از تلاش‌ها برای حفظشون داره به‌خاطر یه دردسرِ جدید به‌اسمِ بهمن از بین می‌ره. در کنارِ شکار شدن توسطِ شیرهای کوهی، جمعیتِ گوسفندای سیه‌را، از سالِ 2023 نصف شده.

ند بییر، که پژوهشگرِ دانشگاه کالیفرنیا تو سانتا بارباراست، با همکاراش یه سری شبیه‌سازی برایِ آب‌وهوای الانِ (1990 تا 2020) و آینده‌ی (2050 تا 2080) منطقه‌ انجام دادن، تا ببینن بهمن‌ها چه بلایی سرِ گوسفندای بایگورن میارن. نتیجه‌ش این شد که با وجودِ کم‌شدنِ برف به‌خاطر گرم‌شدنِ هوا، بهمن‌هایی که باعثِ مرگِ گوسفندای بایگورن می‌شن، ممکنه کم نشن. بییر گفت: «قطعاً تو آینده برف کمتری خواهیم داشت و این تأثیری بد رو گوسفندا می‌ذاره؛ گوسفندایی که خودشون خیلی آسیب‌پذیرن.» بعد اضافه کرد: «تو زمستونای خشک، غذای کافی ندارن و تو زمستونای پُربرف، یا از گشنگی می‌میرن یا به‌خاطرِ بهمن.»

بییر، کاراشو روزِ سه‌شنبه، 10 دسامبرِ 2024 تو کنفرانسِ سالانه‌ی AGU تو واشنگتن دی‌سی ارائه خواهد داد.

محیطِ خطرناک برای گوسفندهای بایگورن

گوسفندای بایگورن، تو بقیه‌ی کوه‌‌های غربی هم هستن؛ اما زیرگروهِ سیه‌را نوادا از نظرِ ژنتیکی فرق داره و فقط 350 تا از این گوسفندا باقی موندن. این چند تا دسته، تو ارتفاعاتِ سنگی و بالا زندگی می‌کنن و از علف و گیاه و بوته تغذیه می‌کنن. بییر گفت: «اونا دوست دارن تو محیطای خیلی سخت زندگی کنن و برای همین با مشکلِ بهمن مواجه می‌شن.»

برف، منبعِ مهمِ آب برایِ گوسفندای بایگورنه، اما می‌تونه خطرناک هم باشه زمستونِ 2022-2023 تو کالیفرنیا، رکوردِ بارشِ برف شکسته شد و حدودِ 18 متر (60 فوت) برف رو سیه‌را نوادا نشست. تو اون زمستون، بهمن‌ها دستِ کم 73 تا گوسفندِ بایگورن رو کُشتن، که 12 تاشون هم فقط تو یه بهمن مُردن؛ اینا رو اداره‌ی ماهی و حیات‌وحشِ کالیفرنیا گزارش کرده.

محقق‌ها پیش‌بینی کردن که تو آینده چقدر برف تو سیه‌را نوادا می‌باره؛ و برای این کار، از داده‌های بارش تو سال‌های خشک (2013 و 2018) و یه سالِ پُربارش (2019) برای شبیه‌سازیشون استفاده کردن. درسته که پوششِ برف تو سیه‌را نوادا، کم‌کم کمتر می‌شه، اما غالباً تو ارتفاعای پایین‌تر این اتفاق می‌افته؛ جایی که برف ممکنه تبدیل به بارون بشه. ارتفاعای بلندی که گوسفندای بایگورن توش زندگی می‌کنن، تغییراتِ کمی تو پوششِ برف دارن. این ارتفاعا، حتی ممکنه شاهدِ زیادشدنِ برف هم باشن؛ چون تغییراتِ آب‌وهوایی، تعداد و قدرتِ رودخونه‌های جویِ کالیفرنیا رو بیشتر می‌کنه، که باعثِ برفِ سنگینِ سیه‌را نوادا تو سالِ 2023 شدن.

برفِ بیشتر، می‌تونه باعث بشه که تعدادِ بهمن‌ها تو ارتفاعای بالا زیاد بشه و این بهمن‌ها می‌تونن باعثِ مرگِ بیشترِ گوسفندای بایگورن بشن. هنوز معلوم نیست که برنامه‌ی اداره‌ی ماهی و حیات‌وحشِ کالیفرنیا برایِ احیای گوسفند بایگورن، که بعد از زمستونِ وحشتناکِ 2023 شروع شد، چطور می‌خواد با زیادشدنِ بهمن‌ها برخورد کنه. همینطور، گوسفندای وحشی ممکنه با خطراتِ بیشتری از طرفِ جمعیت‌های در حالِ زیادشدنِ گرگا و شیرای کوهی روبه‌رو بشن. بییر گفت: «جمعیتِ نگهداری‌شون خیلی سخته. فکـر می‌کنم چالش‌های واقعی وجود داره که باید مطمئن بشیم، دستِ کم بچه‌های من بتونن تو سنِ من، یه گوسفندِ بایگورن رو تو طبیعت ببینن.»