کاهش کربن دروغ است؟ تحقیق تکان‌دهنده درباره ادعاهای شرکت‌ها

دروغ یا واقعیت؟ ادعاهای بزرگ شرکت‌ها درباره‌ی کم کردن کربن

ادعاهایی که شرکت‌های بزرگ در مورد کاهش کربن و یا حتی خنثی‌سازی کربن مطرح می‌کنند، شاید با یک بررسی دقیق، چندان هم قابل اعتماد نباشند. توی یه تحقیق جدید که توی نشریه Nature Communications منتشر شده، پژوهشگرای دانشگاه کیوتو نشون دادن که ۲۰ تا از شرکت‌هایی که توی ۴ سال گذشته بیشترین اعتبار کربن رو توی بازار کربن داوطلبانه (VCM) خرج کردن، بیشتر از اعتبارهایی استفاده کردن که کیفیت پایینی داشتن و هزینه‌ی کمتری هم براشون داشته. این شرکت‌ها شامل شرکت‌های بزرگ نفتی، شرکت‌های هواپیمایی، سازنده‌های هواپیما، تولیدکننده‌های ماشین، شرکت‌های لجستیک و بقیه می‌شن.

گریگوری ترنچر، نویسنده‌ی اصلی این تحقیق از دانشکده‌ی تحصیلات تکمیلی مطالعات محیط زیست جهانی دانشگاه کیوتو می‌گه: “نگرانی‌ها در حال زیاد شدن هستن که خیلی از پروژه‌هایی که اعتبار کربن رو توی VCM تامین می‌کنن، کیفیت خوبی ندارن و نمی‌تونن کاهش انتشاری که توسعه‌دهنده‌هاشون ادعا کردن رو محقق کنن.” این شرکت‌ها روی هم رفته بیشتر از یک پنجم از کل اعتبارهایی رو که از ثبت‌نام‌های جهانی بازنشسته شدن، شامل می‌شن.

این تحقیق براساس یه داده‌ی اصلی و عمومیه که بازنشسته شدن اعتبارها رو بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۳ دنبال می‌کنه و شامل سه تا از بزرگ‌ترین ثبت‌نام‌های اعتبار توی VCM هستش: استاندارد کربن تایید شده‌ی وررا، سازوکار توسعه‌ی پاک سازمان ملل و استاندارد طلا.

تحلیل جدیدی درباره‌ی کیفیت کربن‌زدایی شرکت‌ها

توی این مطالعه‌ی مشترک، نویسنده‌هایی هم از دانشگاه EPFL توی سوئیس و دانشگاه هامبورگ مشارکت داشتن. توی تحلیل تیم تحقیق مشخص شد که هیچ‌کدوم از اون ۲۰ شرکتی که بررسی شدن، نمی‌تونن ادعا کنن که قسمت قابل توجهی از کربن‌زدایی‌هاشون، استانداردهای کیفیت شناخته‌شده توی بازار کربن (VCM) رو رعایت کرده.

این تحقیق هم‌چنین نشون داد که خیلی از شرکت‌ها عمداً دنبال کربن‌زدایی‌های ارزون‌قیمت بودن که بیشتر از پروژه‌هایی اومده بودن که بیش از ده سال پیش اجرا شده بودن. این نشون می‌ده که بیشتر هزینه‌های شرکت‌ها برای کربن‌زدایی نتونسته سرمایه‌گذاری‌های جدیدی رو توی زمینه‌ی کم کردن تغییرات اقلیمی به وجود بیاره.

ترنچر ادامه می‌ده: “این نشون می‌ده که مشکلاتی که توی بازار کربن حل نشده، فقط از طرف عرضه نیست، بلکه از طرف تقاضا هم هست، مخصوصاً از تصمیم‌های خریدی که توسط شرکت‌های مختلف گرفته می‌شه.” این نتایج خیلی نگران‌کننده‌ست، چون تقریباً همه‌ی این ۲۰ شرکت، هدف کربن‌زدایی خالص رو تعیین کردن و خیلی‌هاشون هم خدماتی رو ارائه می‌دن که به عنوان “کربن‌خنثی” تبلیغ می‌شه. این فقط این دیدگاه رو تقویت می‌کنه که خیلی از شرکت‌ها دارن سوابقشون رو “سبز” می‌کنن.

ترنچر می‌گه: “عملکردهای رایج کربن‌زدایی توی بازار کربن، نمی‌تونن جایگزین مؤثری برای سیاست‌های قوی دولتی باشن که تغییرات اساسی توی فناوری‌های انرژی، زنجیره‌های تامین و مدل‌های کسب‌وکار بزرگ‌ترین تولیدکننده‌ها رو الزامی می‌کنه.“

“`