راز غرق شدن کشتی هلندی در استرالیا فاش شد: طوفان مقصر است!

کاوش‌های تازه در مورد کشتی زویددورپ و راز غرق شدنش

مطالعات و پژوهش‌های جدید، پرده از این ماجرا برمی‌دارند که احتمالاً کشتی هلندی “زویددورپ” متعلق به کمپانی هند شرقی، بر اثر یک توفان سهمگین به سواحل غربی استرالیا برخورد کرده و غرق شده است، نه به علت ضعف در هدایت کشتی. این دستاوردها در ژورنال Journal of Maritime Archaeology به چاپ رسیده. باستان‌شناسان دانشگاه فلیندرز، یعنی دکتر راد استلتن و پروفسور وندی ون دویونورد، با بررسی دقیق گزارشات کشتی، دانش نقشه‌کشی و راهبری در آن زمان، و همچنین داده‌های آب و هوایی، سعی کردند تا معمای چگونگی غرق شدن این کشتی را حل کنند.

در طول یک قرن گذشته، چهار کشتی هلندی در سواحل غربی استرالیا کشف شدند. از میان آن‌ها، کشتی باتاویا و فجایع وحشتناک ناشی از شورش خدمه‌اش، شهرتی فراوان دارند. کشتی زویددورپ در سال ۱۹۲۷، حدود ۶۰ کیلومتر شمال شهر ساحلی کالبارری در استرالیای غربی پیدا شد و در سال ۱۹۵۸ به‌طور رسمی مورد شناسایی قرار گرفت. این کشتی، از بندر ویلیسینگن در هلند به سمت باتاویا (که امروزه جاکارتا نامیده می‌شود) در حرکت بود که در سال ۱۷۱۲ در دریا ناپدید شد.

دکتر استلتن از دانشکده علوم انسانی، هنر و علوم اجتماعی فلیندرز می‌گوید: «از زمان شناسایی بقایای زویددورپ، فرضیه‌های زیادی درباره دلیل غرق شدن آن مطرح شده، از جمله اشتباهات در مسیریابی یا حوادث ناگوار. اما با وجود مطالعات باستان‌شناسی فراوان، هنوز هم شرایط دقیق غرق شدن این کشتی در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.»

مثل سایر کشتی‌های غرق‌شده در سواحل غربی استرالیا، یکی از مهم‌ترین نظریه‌ها در مورد علت نابودی زویددورپ، به تعیین طول جغرافیایی مربوط می‌شد. به عبارت دیگر، اگر خدمه نمی‌دانستند دقیقا چقدر به سمت شرق رفته‌اند و بنابراین فاصله خود را از سواحل غربی استرالیا نمی‌دانستند، امکان داشت ناگهان و بدون هشدار قبلی، ساحل پیش روی آن‌ها ظاهر شود.

تحلیل جدید از کشتی زویددورپ و عوامل حادثه

با بهره‌گیری از اطلاعات به‌روز در زمینه نقشه‌کشی و دریانوردی، محققان به بررسی نقشه‌های موجود برای فرماندهان کشتی، دید ساحلی، و نشانه‌های نزدیک شدن به خشکی که در ثبت‌های کشتی درج شده بود، پرداختند. پروفسور وان دوایونورد، یکی از باستان‌شناسان برجسته دریایی در دانشکده علوم انسانی، هنر و علوم اجتماعی فلیندرز، می‌گوید: «تحقیقات ما نشان می‌دهد که فرماندهان زویددورپ به اطلاعات کافی برای مسیریابی در اقیانوس هند و سواحل غربی استرالیا دسترسی داشته‌اند.» او ادامه می‌دهد: «خدمه چندین علامت هشداردهنده از نزدیک شدن کشتی به ساحل ثبت کرده و تلاش‌هایی برای جلوگیری از برخورد انجام داده‌اند. بنابراین، این نظریه که آن‌ها ناگهان و بدون اطلاع با ساحل مواجه شده‌اند، یک سناریوی بعید است.»

با این حال، محققان توانسته‌اند شواهدی از وقوع الگوهای شدید آب و هوایی در آن منطقه، در بازه زمانی مورد نظر، به‌دست آورند. پروفسور وان دوایونورد می‌گوید: «این یک عنصر کلیدی در حل این معما است و نشان می‌دهد که محتمل‌ترین سناریو این است که کشتی عمداً به سمت سواحل استرالیا هدایت شده و در اثر طوفان به ساحل رانده شده است.»

نویسندگان اشاره می‌کنند که این تحقیق برای اولین بار، یک تحلیل دقیق بر اساس شواهد موجود ارائه می‌دهد تا یکی از سناریوها را نسبت به سناریوی دیگر، محتمل‌تر نشان دهد. دکتر استلنت می‌گوید: «با بررسی سوابق تاریخی، نقشه‌های مسیریابی و شرایط آب و هوایی، توانستیم تصویری دقیق‌تر از آنچه احتمالاً بر سر زویددورپ در آن سال‌ها آمده، به دست آوریم.»

او همچنین تأکید می‌کند: «این مطالعه نشان‌دهنده مهارت و توانایی‌های مسیریابی افسران شرکت VOC است. غرق شدن زویددورپ ناشی از کمبود دانش یا اطلاعات نبود، بلکه به دلیل بی‌ثباتی و غیرقابل پیش‌بینی بودن دریا بود.»

نویسندگان معتقدند که این یافته‌ها می‌تواند به شناسایی مکان لنگرهای گم‌شده کشتی کمک کند و به عنوان روشی مفید برای کشف سرنوشت سایر کشتی‌های غرق شده در سراسر جهان عمل کند.

“`