دلفین‌ها چگونه از ‘چربی‌چشایی’ برای شیر مادر بهره می‌برند؟

کشف گیرنده‌های خاص چربی در دلفین‌های جوان

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که دلفین‌های جوان دارای گیرنده‌های تخصصی برای شناسایی اسیدهای چرب در زبان خود هستند که بینش‌های جدیدی درباره رشد و عادات تغذیه‌ای آن‌ها ارائه می‌دهد. دانشمندان دریافتند که دلفین‌های جوان از نوع بوتلنوز دارای گیرنده‌های خاصی برای شناسایی اسیدهای چرب موجود در شیر مادرشان هستند. این یافته‌ها که در نشریه Marine Mammal Science منتشر شده، اطلاعات مهمی درباره نحوه رشد، تغذیه و ارتباط این پستانداران دریایی فراهم می‌کند.

یافته‌های جدید به چالش کشیدن فرضیات قبلی درباره سیستم‌های حسی در نهنگ‌ها و دلفین‌ها را نشان می‌دهد. بر خلاف پستانداران خشکی، دلفین‌ها و سایر پستانداران دریایی دارای توانایی‌های بویایی محدودی هستند و حس بویایی آن‌ها در محیط‌های آبی عمدتاً غیرعملکردی است. بنابراین، محققان حدس زده‌اند که دلفین‌ها روش‌های دیگری برای حس کردن محیط اطراف و شناسایی غذا دارند.

چربی نقش اساسی در تأمین انرژی و حمایت از رشد مغز در بچه‌دلفین‌ها دارد که در مراحل اولیه زندگی به طور کامل به شیر مادرشان وابسته هستند. هیناکو کاتسوشیما، نویسنده اول این مطالعه از دانشکده محیط زیست دانشگاه هوکایدو در ژاپن، می‌گوید: “ما زبان یک دلفین جوان از نوع بوتلنوز اقیانوس هند-آرام را بررسی کردیم و ساختارهای خاصی را شناسایی کردیم که ممکن است به آن کمک کند تا چربی را شناسایی کند.” او ادامه می‌دهد: “در قسمت پشتی زبان، یک ردیف V شکل از گیرنده‌های چشایی وجود دارد که به طور خاص برای شناسایی اسیدهای چرب تنظیم شده‌اند. این گیرنده‌ها همچنین دارای آنزیم‌هایی هستند که به تجزیه چربی کمک می‌کنند و این امر باعث می‌شود دلفین بتواند آن را بهتر احساس کرده و پردازش کند.”

تحقیق جدید درباره ترجیحات غذایی دلفین‌ها

در یک آزمایش دوم، تیم تحقیقاتی به دلفین‌های جوان دو گزینه بین دو مایع ارائه داد: یکی حاوی شیر و دیگری یک محلول کدر. دلفین‌ها به طور غیرمنتظره‌ای تمایل بیشتری به محلول کدر نشان دادند. این یافته تأکید می‌کند که دلفین‌ها می‌توانند بین این دو مایع تمایز قائل شوند، اما محققان هنوز نمی‌دانند چرا از شیر اجتناب کردند. یکی از احتمالات این است که دلفین‌ها شیر را ناآشنا یافته‌اند؛ زیرا این شیر ترکیبی از شیر دو ماده بود و به همین دلیل به دلیل ترس از غذاهای جدید، که به آن نئوفوبیا گفته می‌شود، از آن دوری کردند.

دکتر تاکاشی هایاکاوا، استادیار دانشکده علوم زمین و محیط زیست دانشگاه هوکایدو و سرپرست این مطالعه، می‌گوید: “یافته‌های ما نشان می‌دهد که توانایی تشخیص اسیدهای چرب در شیر مادر بخشی از یک سیستم خاص به نام ‘طعم چربی’ است که می‌تواند به دلفین‌ها کمک کند تا ارزش غذایی غذاهای خود را ارزیابی کنند.” او ادامه می‌دهد: “در طبیعت، جایی که رژیم‌های غذایی غنی از چربی برای بقا حیاتی هستند، این قابلیت ممکن است به دلفین‌ها یک مزیت تکاملی بدهد و به آن‌ها اجازه دهد شیر با کیفیت بالا را از مادران خود انتخاب کنند و سپس محتوای غذایی طعمه‌های خود را ارزیابی کنند.”

این مطالعه جدید راه‌های جدیدی را برای درک چگونگی ادراک و تعامل پستانداران دریایی با محیط زیستشان و همچنین چگونگی ارتباط و جستجوی غذا در طبیعت باز می‌کند. تحقیقات بیشتری برای بررسی دامنه کامل این سیستم ‘طعم چربی’ و چگونگی عملکرد آن در سایر گونه‌های دریایی ضروری خواهد بود.