آلاینده‌های هوای داخلی و تأثیر شگفت‌انگیز آن‌ها بر خلاقیت!

تأثیر کیفیت هوا در دفتر کار بر خلاقیت

محققان دانشگاه فناوری نانیانگ سنگاپور (NTU Singapore) دریافته‌اند که کیفیت هوا در محیط کار می‌تواند بر سطح خلاقیت ما تأثیر بگذارد. این محققان در همکاری با شرکت تولیدکننده فیلترهای هوای جهانی، کامفیل، در یک پروژه تحقیقاتی مشترک، متوجه شدند که سطوح بالای ترکیبات آلی فرار (VOCs) – گازهایی که از محصولاتی مانند شوینده‌ها، آفت‌کش‌ها، عطرها، اسپری‌های آئروسل و رنگ‌ها آزاد می‌شوند – بر خلاقیت شرکت‌کنندگان در مطالعه تأثیرگذار بوده است. شرکت‌کنندگان زمانی که از آن‌ها خواسته شد تا مدل‌های سه‌بعدی با آجرهای LEGO بسازند، تحت تأثیر این ترکیبات قرار گرفتند.

با استفاده از تحلیل‌های آماری، تیم NTU تخمین زد که کاهش ۷۲ درصدی ترکیبات آلی فرار کل (TVOC) می‌تواند پتانسیل خلاقانه یک دانش‌آموز را تا ۱۲ درصد افزایش دهد. TVOC معیاری است که به حجم ترکیبات آلی فرار در هوا اشاره دارد. VOCs داخلی معمولاً از منابع دکوراسیون داخلی مانند رنگ‌ها و فرش‌ها و همچنین محصولات خانگی مانند شوینده‌ها و خوشبوکننده‌ها آزاد می‌شوند.

این مطالعه که در پردیس هوشمند NTU انجام شده، بخشی از همکاری بین دانشگاه و کامفیل است تا تأثیر کیفیت هوای داخلی بر عملکرد شناختی بزرگسالان را بررسی کند، فناوری‌های مختلف فیلتر هوا را در شرایط آب و هوایی گرمسیری آزمایش کند و راه‌حل‌های نوآورانه برای هوای پاک را با بهینه‌سازی کارایی انرژی ارائه دهد. یافته‌های این مطالعه که در سپتامبر در نشریه Scientific Reports منتشر شد، بر اهمیت کیفیت هوای داخلی بر شناخت خلاقانه ما تأکید می‌کند. این موضوع توسط تیم تحقیقاتی به رهبری استادیار Ng Bing Feng و استاد همکار Wan Man Pun، مدیران خوشه فناوری‌های ساختمان هوشمند و پایدار در مؤسسه تحقیقاتی انرژی NTU (ERI@N) مطرح شده است.

استادیار Ng گفت: “در حالی که اکثر مردم به درستی کیفیت هوای داخلی را با تأثیرات بر ریه‌ها مرتبط می‌دانند، به ویژه به دلیل خروج از یک پاندمی، مطالعه ما نشان می‌دهد که این موضوع می‌تواند بر ذهن و شناخت خلاقانه نیز تأثیر بگذارد. به عبارت دیگر، بر توانایی استفاده از دانش به شیوه‌ای غیرمتعارف. یافته‌های ما نشان می‌دهند که سطوح نسبتاً پایین TVOC، حتی اگر در محدوده قابل قبول باشد، می‌تواند بر پتانسیل خلاقانه یک فرد تأثیر بگذارد.”

استاد همکار Wan افزود: “این موضوع می‌تواند عواقب جدی برای صنایعی داشته باشد که به خلاقیت برای بخش عمده‌ای از کار خود وابسته‌اند. به عنوان مثال، هنرمندان معمولاً از رنگ‌ها و رقیق‌کننده‌هایی استفاده می‌کنند که سطوح بالایی از ترکیبات آلی فرار را آزاد می‌کنند و ممکن است ندانند که برای پاک‌سازی این ترکیبات از محل کار خود به تهویه مناسب نیاز دارند. یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که ایجاد تغییرات جزئی در دفتر کار، مانند کاهش استفاده از پخش‌کننده‌های عطر یا اطمینان از تهویه مناسب، می‌تواند تأثیر مثبتی بر کارمندان و بهره‌وری آن‌ها داشته باشد.”

این مطالعه همچنین با خوشه‌های تحقیقاتی سلامت و جامعه و مغز و یادگیری تحت ارکان تحقیقاتی NTU 2025، برنامه استراتژیک پنج‌ساله دانشگاه، هم‌راستا است. سایر محققان تیم تحقیقاتی شامل دکتر Shmitha Arikrishnan، فارغ‌التحصیل دکتری NTU، دکتر Adam Charles Robert، پژوهشگر ارشد سابق NTU که در حال حاضر پژوهشگر پسادکتری در مرکز سنگاپور-ETH است، و ما فارغ‌التحصیل NTU، Lau Wee Siang بودند.

ارزیابی خلاقیت از طریق مدل‌های سه‌بعدی LEGO

برای ارزیابی کمی پتانسیل خلاقانه در این مطالعه، تیم NTU روش Serious Brick Play را توسعه داد که عمدتاً از چارچوب LEGO Serious Play اقتباس شده است. این ابزار شامل بیان افکار و ایده‌ها با استفاده از مدل‌های سه‌بعدی ساخته شده با آجرهای LEGO است. یک جلسه معمولی LEGO Serious Play شامل یک تسهیل‌گر است که یک چالش را معرفی می‌کند و شرکت‌کنندگان به آن پاسخ می‌دهند و مدلی با استفاده از آجرهای LEGO می‌سازند. سپس شرکت‌کنندگان مدل‌های خود را مورد بحث قرار داده و درباره فرآیند ساخت فکر می‌کنند، که این موضوع توسط تسهیل‌گر هدایت می‌شود.

در روش Serious Brick Play طراحی شده توسط تیم NTU، شرکت‌کنندگان مدل‌های خود را مورد بحث قرار نمی‌دهند و افکار خود را به صورت گروهی به اشتراک نمی‌گذارند. در عوض، آن‌ها توصیف‌های کتبی از مدل‌های LEGO خود ارائه می‌دهند. این توصیف‌های کتبی و مدل‌های LEGO سپس توسط هیأتی از داوران برای خلاقیت ارزیابی می‌شوند.

تحقیقات جدید درباره ارتباط کیفیت هوا و خلاقیت

استاد یار ما توضیح داد: “در حالی که چارچوب LEGO Serious Play در محیط‌های مختلف برای آزادسازی تفکر خلاقانه استفاده شده و حتی به حمایت از بیماران مبتلا به زوال عقل کمک کرده است، اما این چارچوب فاقد یک مؤلفه ارزیابی کمی است و نمی‌تواند خلاقیت را به طور سیستماتیک ارزیابی کند. به همین دلیل ما مؤلفه‌ای برای امتیازدهی به خلاقیت شرکت‌کنندگان اضافه کردیم.” او افزود که راهنمای امتیازدهی برای مدل‌های LEGO شرکت‌کنندگان بر اساس مدل Creative Product Analysis Matrix توسعه یافته است که برای ارزیابی خلاقیت استفاده می‌شود و در مطالعات قبلی اعتبارسنجی شده است.

محققان NTU راهنمای امتیازدهی را برای اندازه‌گیری درجه هم‌سویی بین قضاوت‌های مختلف زمانی که آنها به طور مستقل مدل‌های LEGO را ارزیابی کردند، آزمایش کردند و به این نتیجه رسیدند که این راهنما قابل اعتماد است. همچنین، محققان توانایی روش Serious Brick Play را در اندازه‌گیری هدف اصلی آن از طریق تحلیل‌های آماری آزمایش کردند و دریافتند که این روش قادر است جنبه‌های کلیدی وظیفه استفاده‌های جایگزین، که ابزاری شناخته شده برای ارزیابی خلاقیت است، را پوشش دهد. به طور خاص، این روش تفکر واگرا را ارزیابی می‌کند، که یک فرآیند فکری است که برای تولید ایده‌های خلاقانه با بررسی حل‌های ممکن متعدد استفاده می‌شود. محققان گفتند که روش Serious Brick Play همچنین یک فرآیند فکری دیگر به نام تفکر همگرا را ارزیابی می‌کند که بر ارائه یک پاسخ واحد و معتبر به یک مشکل تمرکز دارد. استاد یار ما گفت: “تفکر واگرا و همگرا به عنوان اجزای اصلی خلاقیت در نظر گرفته می‌شوند، اما بیشتر ابزارهای موجود حول تفکر واگرا طراحی شده‌اند. روش Serious Brick Play ما با پوشش جنبه تفکر همگرا ارزش افزوده‌ای ایجاد می‌کند.”

چگونگی انجام مطالعه

در طول شش هفته، محققان داده‌ها را از یک نمونه 87 نفری از دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی در یک محیط کنترل‌شده شبیه‌سازی شده به عنوان فضای کار داخلی جمع‌آوری کردند. هر هفته در سه جلسه 40 دقیقه‌ای، شرکت‌کنندگان مطالعه‌ای درباره یک مسئله جهانی — مانند تغییرات اقلیمی، سلامت روان و فقر — را خواندند و سپس با ساخت یک مدل سه‌بعدی با استفاده از آجرهای LEGO، راه‌حلی ارائه کردند. سپس از شرکت‌کنندگان خواسته شد که توصیف و توضیحی کتبی برای مدل‌های خود ارائه دهند. در هر جلسه، محققان کیفیت هوای فضای کار را با استفاده از ترکیب‌های مختلف فیلترهای هوایی که توسط Camfil ارائه شده بود، تغییر دادند. این کار سطح آلاینده‌ها در هوا، از جمله دی‌اکسید کربن، PM2.5 (آلاینده‌های هوایی با قطر کمتر از 2.5 میکرومتر) و ترکیبات آلی فرار کل (TVOC) را تغییر داد.

مدل‌ها و توصیف‌های LEGO شرکت‌کنندگان سپس توسط هفت بزرگسال به‌طور تصادفی انتخاب‌شده که برای آشنا شدن با راهنمای امتیازدهی آموزش دیده بودند، ارزیابی شدند. این ارزیابی بر اساس: اصالت: اینکه آیا راه‌حل معمولی یا غیرمعمول است، سیلان: سطح توضیحات در توصیف راه‌حل، و ساخت: اینکه راه‌حل چقدر پیچیده، پیشرفته یا زیبا است، انجام شد.

ارتباط بین سطوح TVOC و خلاقیت

تحلیل آماری تیم NTU از میانگین نمرات شرکت‌کنندگان و داده‌های کیفیت هوای داخلی جمع‌آوری‌شده از 18 جلسه نشان داد که شرکت‌کنندگان تمایل داشتند راه‌حل‌های خلاقانه‌تری با نمرات پایین‌تر — که نشان‌دهنده پتانسیل خلاقیت کمتر است — ارائه دهند زمانی که فضای کار دارای سطوح بالاتری از TVOC بود. با استفاده از یک مدل آماری، تیم محاسبه کرد که کاهش TVOC از آستانه قابل قبول 1,000 قسمت در میلیارد به 281 قسمت در میلیارد — یا کاهش 72 درصدی در سطوح TVOC — منجر به افزایش 12 درصدی در پتانسیل خلاقیت در گروه مطالعه شد. روابط کمتری بین PM2.5 و خلاقیت و همچنین سطوح دی‌اکسید کربن و خلاقیت یافت شد.

استاد یار ما گفت: “نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که سطوح خلاقیت می‌تواند به غلظت آلاینده‌ها در یک اتاق مرتبط باشد. بهبود کیفیت هوا می‌تواند یک راه‌حل اقتصادی برای افزایش خلاقیت ساکنان باشد.” پس از کشف ارتباط بین سطوح TVOC و خلاقیت، تیم تحقیقاتی اکنون در حال مطالعه این است که چگونه TVOC و سایر آلاینده‌های هوای داخلی بر فرآیندهای شناختی تأثیر می‌گذارند و فعالیت مغزی شرکت‌کنندگان را اندازه‌گیری می‌کنند.