هوای محل کارت روی خلاقیتت تاثیر داره؟ این تحقیق جوابت رو میده!

تأثیر کیفیت هوای محیط کار بر روی خلاقیت

پژوهشگرهای دانشگاه فناوری نانیانگ سنگاپور (NTU Singapore) به این نتیجه رسیدن که کیفیت هوای موجود در محلِ کار، می‌تونه روی میزان خلاقیت ما اثرگذار باشه. این محقق‌ها در یک پروژه تحقیقاتی مشترک با شرکت جهانی کامفیل که فیلترهای هوا تولید می‌کنه، متوجه شدن که میزان بالای ترکیبات آلی فرّار (VOCs) – یعنی گازهایی که از موادی مثل مواد شوینده، آفت‌کش‌ها، عطرها، اسپری‌های آئروسل و رنگ‌ها بیرون میان – تأثیر مستقیمی روی خلاقیت شرکت‌کننده‌های این تحقیق داشته. این تأثیر زمانی بیشتر دیده شد که از افراد خواستن تا با آجرک‌های LEGO مدل‌های سه‌بعدی بسازن.

تیم NTU با استفاده از آنالیزهای آماری، تخمین زده که کاهش ۷۲ درصدی در ترکیبات آلی فرّار کل (TVOC) می‌تونه پتانسیل خلاقانه یک دانش‌آموز رو تا ۱۲ درصد ارتقا بده. TVOC یه معیار برای اندازه‌گیری حجم ترکیبات آلی فرّار در هواست. VOCsهای موجود در محیط‌های بسته معمولاً از منابعی مثل تزئینات داخلی مثل رنگ و فرش، و همچنین مواد خانگی مثل مواد شوینده و خوشبوکننده‌ها آزاد می‌شن.

این مطالعه که در پردیس هوشمند NTU انجام شده، بخشی از همکاری دانشگاه و کامفیل به حساب میاد تا اثر کیفیت هوای داخل ساختمون رو روی عملکردهای شناختی بزرگسالان بررسی کنن، فناوری‌های مختلف تصفیه هوا رو در شرایط آب و هوایی گرمسیری آزمایش کنن و راه‌حل‌های نوآورانه برای داشتن هوای پاک رو با بهینه‌سازی مصرف انرژی ارائه بدن. نتایج این تحقیق که در ماه سپتامبر در مجله Scientific Reports به چاپ رسیده، اهمیت کیفیت هوای محیط بسته رو بر روی شناخت خلاقانه ما برجسته می‌کنه. این موضوع توسط تیم تحقیقاتی به رهبری استادیار Ng Bing Feng و استاد همکار Wan Man Pun، که مدیران خوشه فناوری‌های ساختمان هوشمند و پایدار در مؤسسه تحقیقاتی انرژی NTU (ERI@N) هستن، مطرح شد.

استادیار Ng گفت: “بیشتر مردم، درست فکر می‌کنن که کیفیت هوای داخل ساختمون روی ریه‌ها اثر می‌ذاره، به‌خصوص بعد از این دوران همه‌گیری، اما مطالعه ما نشون می‌ده که این مسأله می‌تونه روی ذهن و شناخت خلاقانه هم تأثیر بذاره. به عبارت دیگه، روی توانایی به کار بردن دانش به شیوه‌ای متفاوت و غیرمعمول. نتایج مطالعات ما نشون می‌ده که سطوح نسبتاً پایین TVOC، حتی اگه در محدوده‌ی قابل قبول باشه، می‌تونه روی پتانسیل خلاقانه یک فرد تأثیر بذاره.”

استاد همکار Wan اضافه کرد: “این موضوع می‌تونه برای صنایعی که خلاقیت بخش مهمی از کارشون هست، تبعات جدی داشته باشه. مثلاً هنرمندها معمولاً از رنگ‌ها و تینرهایی استفاده می‌کنن که سطوح بالایی از ترکیبات آلی فرّار رو آزاد می‌کنن، و شاید ندونن که برای پاک کردن این ترکیبات از محیط کارشون، باید تهویه مناسبی داشته باشن. یافته‌های این تحقیق نشون می‌ده که ایجاد تغییرات کوچیک در دفتر کار، مثل کم کردن استفاده از خوشبوکننده‌ها یا اطمینان از تهویه مناسب، می‌تونه روی کارمندها و بهره‌وری اون‌ها اثر مثبت بذاره.”

این مطالعه با خوشه‌های تحقیقاتی سلامت و جامعه و مغز و یادگیری تحت ارکان تحقیقاتی NTU 2025، که یه برنامه استراتژیک پنج‌ساله در این دانشگاه هست، هم‌خوانی داره. سایر محققین تیم تحقیقاتی شامل دکتر Shmitha Arikrishnan، که از NTU دکترا گرفته، دکتر Adam Charles Robert، که قبلاً محقق ارشد NTU بود و الان در مرکز سنگاپور-ETH تحقیقات پسا‌دکترا انجام می‌ده، و ما Lau Wee Siang، که از NTU فارغ‌التحصیل شده، بودن.

ارزیابی خلاقیت از طریق مدل‌های سه‌بعدی LEGO

برای اندازه‌گیری کمی پتانسیل خلاقانه در این تحقیق، تیم NTU روش Serious Brick Play رو طراحی کرد که عمدتاً از چارچوب LEGO Serious Play اقتباس شده. این روش شامل بیان افکار و ایده‌ها با استفاده از مدل‌های سه‌بعدی ساخته‌شده با آجرک‌های LEGO هست. یه جلسه معمولی LEGO Serious Play شامل یه تسهیل‌گره که یه چالش رو معرفی می‌کنه و شرکت‌کننده‌ها به اون پاسخ می‌دن و با استفاده از آجرک‌های LEGO یه مدل می‌سازن. بعد از اون، شرکت‌کننده‌ها درباره مدل‌هاشون بحث می‌کنن و درباره فرایند ساخت فکر می‌کنن، که این موضوع توسط تسهیل‌گر هدایت می‌شه.

در روش Serious Brick Play که توسط تیم NTU طراحی شده، شرکت‌کننده‌ها در مورد مدل‌هاشون بحث نمی‌کنن و افکارشون رو به صورت گروهی به اشتراک نمی‌ذارن. در عوض، اون‌ها توضیحات مکتوبی از مدل‌های LEGOشون ارائه می‌دن. این توضیحات مکتوب و مدل‌های LEGO بعداً توسط یه هیئت داوران برای سنجش خلاقیت ارزیابی می‌شن.

تحقیقات جدید در مورد ارتباط کیفیت هوا و خلاقیت

استادیار ما توضیح داد: “در حالی که چارچوب LEGO Serious Play در محیط‌های مختلف برای آزاد کردن تفکر خلاقانه استفاده شده و حتی به حمایت از بیماران مبتلا به زوال عقل کمک کرده، اما این چارچوب یه مؤلفه برای ارزیابی کمی نداره و نمی‌تونه خلاقیت رو به صورت سیستماتیک ارزیابی کنه. به همین دلیل ما یه مؤلفه‌ای برای امتیازدهی به خلاقیت شرکت‌کننده‌ها اضافه کردیم.” او اضافه کرد که راهنمای امتیازدهی برای مدل‌های LEGO شرکت‌کننده‌ها بر اساس مدل Creative Product Analysis Matrix طراحی شده که برای ارزیابی خلاقیت استفاده می‌شه و در مطالعات قبلی اعتبارش تأیید شده.

محققین NTU راهنمای امتیازدهی رو برای اندازه‌گیری درجه هم‌خوانی بین قضاوت‌های مختلف زمانی که اون‌ها به صورت جداگانه مدل‌های LEGO رو ارزیابی کردن، آزمایش کردن و به این نتیجه رسیدن که این راهنما قابل اطمینانه. همچنین، محققین توانایی روش Serious Brick Play رو در اندازه‌گیری هدف اصلی اون از طریق آنالیزهای آماری بررسی کردن و فهمیدن که این روش می‌تونه جنبه‌های کلیدی وظیفه استفاده‌های جایگزین، که یه ابزار شناخته‌شده برای ارزیابی خلاقیته، رو پوشش بده. به طور خاص، این روش تفکر واگرا رو ارزیابی می‌کنه، که یه فرایند فکریه که برای تولید ایده‌های خلاقانه با بررسی راه‌حل‌های ممکنِ مختلف استفاده می‌شه. محققین گفتن که روش Serious Brick Play یه فرایند فکری دیگه به نام تفکر همگرا رو هم ارزیابی می‌کنه که روی ارائه یه پاسخ واحد و معتبر به یه مشکل تمرکز داره. استادیار ما گفت: “تفکر واگرا و همگرا به عنوان اجزای اصلی خلاقیت در نظر گرفته می‌شن، اما بیشتر ابزارهای موجود حول تفکر واگرا طراحی شدن. روش Serious Brick Play ما با پوشش دادن جنبه تفکر همگرا یه ارزش افزوده ایجاد می‌کنه.”

چگونگی انجام این مطالعه

در طول شش هفته، محققین اطلاعات رو از یه نمونه ۸۷ نفری از دانشجویان کارشناسی و تحصیلات تکمیلی در یه محیط کنترل‌شده که به عنوان فضای کار داخلی شبیه‌سازی شده بود، جمع‌آوری کردن. هر هفته در سه جلسه ۴۰ دقیقه‌ای، شرکت‌کننده‌ها مقاله‌ای در مورد یه مسأله جهانی – مثل تغییرات آب و هوایی، سلامت روان و فقر – می‌خوندن و بعد با ساختن یه مدل سه‌بعدی با استفاده از آجرک‌های LEGO، یه راه‌حل ارائه می‌دادن. بعد از اون از شرکت‌کننده‌ها خواسته می‌شد که توضیح و تشریحی کتبی برای مدل‌هاشون ارائه بدن. در هر جلسه، محققین کیفیت هوای فضای کار رو با استفاده از ترکیب‌های مختلف فیلترهای هوایی که توسط Camfil ارائه شده بود، تغییر می‌دادن. این کار سطح آلاینده‌ها توی هوا، از جمله دی‌اکسید کربن، PM2.5 (آلاینده‌های هوایی با قطر کمتر از 2.5 میکرومتر) و ترکیبات آلی فرّار کل (TVOC) رو تغییر داد.

مدل‌ها و توضیحات LEGO شرکت‌کننده‌ها بعداً توسط هفت بزرگسال که به صورت تصادفی انتخاب شده بودن و برای آشنایی با راهنمای امتیازدهی آموزش دیده بودن، ارزیابی شدن. این ارزیابی بر اساس: اصالت: اینکه راه‌حل معمولی یا غیرمعموله، سیلان: سطح توضیحات در توصیف راه‌حل، و ساخت: اینکه راه‌حل چقدر پیچیده، پیشرفته یا قشنگه، انجام شد.

ارتباط بین سطوح TVOC و خلاقیت

آنالیز آماری تیم NTU از میانگین نمرات شرکت‌کننده‌ها و اطلاعات کیفیت هوای داخلی که جمع‌آوری شده بود از ۱۸ جلسه نشون داد که شرکت‌کننده‌ها تمایل داشتن راه‌حل‌های خلاقانه‌تری با نمرات پایین‌تر – که نشون‌دهنده پتانسیل خلاقیت کمتره – ارائه بدن زمانی که فضای کار سطوح بالاتری از TVOC داشت. تیم با استفاده از یه مدل آماری، محاسبه کرد که کاهش TVOC از آستانه قابل قبول ۱,۰۰۰ قسمت در میلیارد به ۲۸۱ قسمت در میلیارد – یا کاهش ۷۲ درصدی در سطوح TVOC – منجر به افزایش ۱۲ درصدی در پتانسیل خلاقیت در گروه مطالعه شد. رابطه‌های کمتری بین PM2.5 و خلاقیت و همچنین سطوح دی‌اکسید کربن و خلاقیت پیدا شد.

استادیار ما گفت: “نتایج این مطالعه نشون می‌ده که سطوح خلاقیت می‌تونه با غلظت آلاینده‌ها توی یه اتاق مرتبط باشه. بهتر کردن کیفیت هوا می‌تونه یه راه‌حل اقتصادی برای افزایش خلاقیت ساکنان باشه.” بعد از این‌که ارتباط بین سطوح TVOC و خلاقیت مشخص شد، تیم تحقیقاتی الان داره بررسی می‌کنه که چطور TVOC و سایر آلاینده‌های هوای داخلی روی فرایندهای شناختی تأثیر می‌ذارن و فعالیت مغزی شرکت‌کننده‌ها رو اندازه‌گیری می‌کنه.