گلوکوم زاویه بسته: درد چشم ناگهانی را جدی بگیرید!

مروری بر گلوکوم زاویه‌بسته

گلوکوم زاویه‌بسته یک وضعیت اضطراری است که زمانی رخ می‌دهد که مایع درون چشم به دام می‌افتد و سبب افزایش فشار می‌شود.

گلوکوم زاویه‌بسته چیست؟

گلوکوم زاویه‌بسته یکی از دو نوع اصلی گلوکوم است که به عنوان وضعیتی تعریف می‌شود که با فشار بالا درون چشم مشخص می‌شود. این فشار که به نام فشار داخل چشمی (IOP) شناخته می‌شود، به دلیل این است که مایعی به نام زلالیه نمی‌تواند به طور آزاد در چشم جریان یابد. در گلوکوم زاویه‌بسته، یک عنبیه متورم یا برآمده (قسمت رنگی چشم) سیستم تخلیه را مسدود می‌کند. این وضعیت ممکن است به سرعت یا به تدریج رخ دهد.

نام‌های دیگر گلوکوم زاویه‌بسته شامل گلوکوم زاویه بسته و گلوکوم زاویه باریک است.

انواع گلوکوم زاویه‌بسته

انواع مختلفی از گلوکوم زاویه‌بسته وجود دارد، از جمله اشکال اولیه و ثانویه.

گلوکوم زاویه‌بسته اولیه

گلوکوم زاویه‌بسته حاد به سرعت بروز می‌کند و یک وضعیت پزشکی اضطراری است زیرا آسیب دائمی به بینایی می‌تواند به سرعت اتفاق بیفتد. علائم شامل درد شدید چشم، تاری دید، هاله‌های نور، تهوع، استفراغ و قرمزی چشم است.

گلوکوم زاویه‌بسته متناوب به مواردی اشاره دارد که سیستم تخلیه از حالت باز به حالت بسته تغییر می‌کند. ممکن است شما علائمی داشته باشید یا نداشته باشید.

گلوکوم زاویه‌بسته مزمن ممکن است در ابتدا علائمی ایجاد نکند، اما به تدریج و در طول زمان علائم بروز می‌کنند. در مراحل بعدی، ممکن است منجر به بروز یک دوره گلوکوم زاویه‌بسته حاد یا افزایش تدریجی فشار با احتمال آسیب به عصب بینایی شما شود.

گلوکوم زاویه‌بسته ثانویه

این نوع گلوکوم در کنار یک وضعیت دیگر رخ می‌دهد. این موارد شامل:

• دیابت به‌خوبی مدیریت نشده که می‌تواند به شرایطی به نام رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو تبدیل شود.
• فشار خون یا سایر بیماری‌های عروقی که می‌توانند به شرایطی مانند انسداد ورید مرکزی ایسکمیک منجر شوند.
• یووئیت.
• غشاها و زخم‌ها ناشی از آسیب یا التهاب.

چقدر شایع است؟

گلوکوم زاویه‌بسته برای حدود ۱ نفر از هر ۱۰۰۰ نفر رخ می‌دهد و این وضعیت بیشتر بعد از سن ۴۰ سالگی اتفاق می‌افتد.

یک تخمین نشان می‌دهد که ۱۷.۱۴ میلیون نفر در سراسر جهان که بالای ۴۰ سال دارند، به گلوکوم زاویه‌بسته اولیه مبتلا هستند که اکثریت آن‌ها (۱۲.۳ میلیون نفر) در آسیا زندگی می‌کنند.

علائم و علل

علائم گلوکوم زاویه‌بسته چیست؟

علائم گلوکوم زاویه‌بسته حاد ممکن است شامل:

• درد شدید چشم.
• قرمزی.
• از دست دادن بینایی.
• دیدن حلقه‌های رنگین دور نورها یا هاله‌ها.
• سردرد.
• تهوع و استفراغ.

زمانی که این علائم وجود دارند (که همیشه هم اتفاق نمی‌افتد)، علائم گلوکوم زاویه‌بسته مزمن و سایر اشکال غیرحاد گلوکوم زاویه‌بسته ممکن است شامل:

• قرمزی.
• تاری دید.
• ناراحتی چشم.
• سردرد یا درد در ناحیه پیشانی.

علت گلوکوم زاویه‌بسته چیست؟

گلوکوم زاویه‌بسته به این دلیل رخ می‌دهد که زلالیه در چشم نمی‌تواند به طور طبیعی وارد و خارج شود. بدن به طور مداوم مایع جدیدی تولید می‌کند تا مایع موجود را جایگزین کند.

زمانی که مایع قدیمی نمی‌تواند از چشم خارج شود، به عقب برمي‌گردد و باعث افزایش فشار می‌شود. این فشار به عصب بینایی آسیب می‌زند.

دلایل زیادی وجود دارد که می‌توانند منجر به گلوکوم شوند. در گلوکوم زاویه‌بسته، دلیل اصلی این است که لنز طبیعی شما به مرور زمان ضخیم‌تر می‌شود و به عنبیه فشار می‌آورد و مجاری تخلیه را مسدود می‌کند.

آیا این وضعیت ژنتیکی است؟

تحقیقات نشان می‌دهد که گلوکوم زاویه‌بسته با تاریخچه خانوادگی و برخی ژن‌ها ارتباط دارد.

عوامل خطر برای گلوکوم زاویه‌بسته چیست؟

عوامل خطر برای توسعه گلوکوم زاویه‌بسته شامل:

• سن: خطر با افزایش سن افزایش می‌یابد زیرا IOP افزایش می‌یابد و چشم شما تغییر می‌کند.
• جنسیت: خطر در زنان و افرادی که در زمان تولد به عنوان زن شناسایی شده‌اند (AFAB) بیشتر است.
• نژاد: خطر برای افرادی از نژاد آسیایی بیشتر است.

عوارض چیست؟

مانند سایر اشکال گلوکوم، گلوکوم زاویه‌بسته می‌تواند به عصب بینایی آسیب بزند و منجر به از دست دادن دائمی بینایی شود.

تشخیص و آزمایش‌ها

چگونه گلوکوم زاویه‌بسته تشخیص داده می‌شود؟

هر معاینه پزشکی با پرسش‌هایی از سوی پزشک درباره علائم و تاریخچه پزشکی شما آغاز می‌شود، از جمله اطلاعاتی درباره تاریخچه خانوادگی شما.

پزشک مراقبت از چشم شما یک معاینه کامل چشم انجام خواهد داد.

چه آزمایش‌هایی برای تشخیص این وضعیت انجام خواهد شد؟

پزشک شما گلوکوم زاویه‌بسته را با استفاده از:

• گونیوسکوپی: این آزمایش می‌تواند زاویه تخلیه در چشم شما را ارزیابی کند.
• آزمایش لامپ شکاف: میکروسکوپ ویژه‌ای به پزشک این امکان را می‌دهد که داخل چشم شما را ببیند.
• آزمایش‌هایی برای اندازه‌گیری فشار چشم (IOP).
• آزمایش دید محیطی با تست‌های میدان بینایی.
• آزمایش‌های تصویربرداری مانند توموگرافی همدوسی نوری یا سونوگرافی.

مدیریت و درمان گلوکوم زاویه بسته

اگر پزشک شما مشکوک باشد که به گلوکوم زاویه بسته مبتلا هستید، از داروهایی که مردمک چشم را گشاد می‌کنند، استفاده نخواهد کرد؛ زیرا این داروها می‌توانند وضعیت تخلیه مایع را بدتر کنند.

چگونه گلوکوم زاویه بسته درمان می‌شود؟

برای گلوکوم زاویه بسته درمان قطعی وجود ندارد، اما درمان‌هایی برای آن در دسترس است.

درمان‌های گلوکوم زاویه بسته حاد

درمان گلوکوم زاویه بسته حاد باید به سرعت انجام شود تا از دست دادن بینایی جلوگیری شود. پزشک شما ممکن است درمان‌هایی شامل موارد زیر را پیشنهاد دهد:

• داروها: این شامل قطره‌های چشمی تیمولول، پیلوکارپین و بریمونیدین و همچنین استازولامید خوراکی است.
• ایریدوتومی لیزری: این یک روش است که در آن یک سوراخ در عنبیه شما ایجاد می‌شود تا مایع به راحتی جریان یابد. اگر شما یک اپیزود از گلوکوم زاویه بسته حاد در یک چشم داشته باشید، پزشک شما ایریدوتومی را در هر دو چشم انجام خواهد داد. در غیر این صورت، شما در معرض خطر بروز اپیزود در چشم دیگر خود خواهید بود.

درمان گلوکوم زاویه بسته غیر حاد

پزشک شما احتمالاً برای درمان اشکال غیر حاد گلوکوم زاویه بسته از ایریدوتومی لیزری استفاده خواهد کرد. همچنین ممکن است پیشنهاد کند که کاتاراکت را بردارید، که می‌تواند پیشرفت گلوکوم زاویه بسته مزمن را کندتر کند.

عوارض و عوارض جانبی درمان‌های گلوکوم زاویه بسته

عوارض ممکن است شامل تاری دید و حساسیت به نور برای چند روز باشد. شما همچنین ممکن است یک خط نور از محل درمان لیزری تجربه کنید. معمولاً به یک راننده نیاز دارید تا بعد از این روش شما را به خانه ببرد، اما می‌توانید فعالیت‌های عادی خود را از روز بعد آغاز کنید.

پیشگیری

آیا می‌توان از گلوکوم زاویه بسته پیشگیری کرد؟ خیر، نمی‌توان از گلوکوم زاویه بسته پیشگیری کرد. اما معاینات چشمی با یک ارائه‌دهنده مراقبت چشمی به شما کمک می‌کند تا بدانید آیا در معرض خطر گلوکوم زاویه بسته هستید یا خیر. سپس آنها درمان‌ها و داروهایی را که باید از آنها اجتناب کنید، پیشنهاد خواهند کرد. همچنین بسیار مهم است که اگر دیابت دارید، قند خون خود را مدیریت کنید.

چشم‌انداز / پیش‌آگهی

اگر من به گلوکوم زاویه بسته مبتلا باشم، چه انتظاری باید داشته باشم؟ اگر درمانی برای گلوکوم زاویه بسته دریافت کنید، چشم‌انداز شما باید خوب باشد. اگر به گلوکوم زاویه بسته حاد مبتلا هستید، نیاز به درمان فوری دارید تا بینایی خود را حفظ کنید. باید به پیشنهادات پزشک خود درباره زمان و تعداد دفعات مراجعه برای معاینات چشمی گوش دهید.

زندگی با گلوکوم

کی باید به پزشک خود مراجعه کنم؟ شما باید همیشه به یک ارائه‌دهنده مراقبت چشمی مراجعه کنید اگر تغییراتی در بینایی خود مشاهده کردید. برنامه ملاقات‌هایی که آن‌ها برای شما پیشنهاد می‌کنند را دنبال کنید.

کی باید به اورژانس مراجعه کنم؟

زمان‌هایی که باید به دنبال کمک پزشکی فوری باشید، شامل این موارد است:

• علائمی که به طور ناگهانی شروع می‌شوند، مانند از دست دادن بینایی.
• درد شدید چشم.
• ترکیبی از علائم، مانند قرمزی چشم یا حالت تهوع و درد چشم.
• آسیب به چشم.
• علائمی که بعد از هر نوع جراحی چشم ایجاد می‌شوند.

چه سوالاتی باید از پزشک یا ارائه‌دهنده مراقبت چشمی خود بپرسم؟

شما ممکن است بخواهید از تیم مراقبت‌های بهداشتی خود این سوالات را بپرسید:

• من به چه نوع گلوکومی مبتلا هستم؟
• چه درمانی را پیشنهاد می‌کنید؟
• آیا نوع گلوکومی که دارم ارثی است؟
• عوارض جانبی درمان چیست؟
• چشم‌انداز وضعیت من در کوتاه‌مدت و بلندمدت چیست؟
• آیا فعالیت‌هایی وجود دارد که باید از آنها اجتناب کنم؟
• چند وقت یک بار باید قرار ملاقات‌ها را برنامه‌ریزی کنم؟
• آیا من واجد شرایط شرکت در یک آزمایش بالینی هستم؟
• آیا گروه‌های حمایتی وجود دارند که بتوانم به آنها بپیوندم؟

نوشتن یادداشت‌ها در طول قرار ملاقات‌ها می‌تواند مفید باشد. همچنین ممکن است بخواهید یک عضو خانواده یا دوست را با خود بیاورید تا در یادآوری سوالات و پاسخ‌ها کمک کند.

گلوکوم شایع است و انواع مختلفی دارد. گلوکوم زاویه بسته یکی از این انواع است. اگر شما یک اپیزود از گلوکوم زاویه بسته حاد داشته باشید، آن را به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر بگیرید. اگر درد چشم، سردرد، قرمزی و حالت تهوع دارید، با پزشک خود تماس بگیرید یا به اورژانس مراجعه کنید. ممکن است به درمان فوری پزشکی نیاز داشته باشید تا بینایی خود را نجات دهید. سایر انواع گلوکوم زاویه بسته نیز نیاز به درمان دارند. بهترین کار این است که زودتر بفهمید چه نوع گلوکومی دارید و چگونه آن را درمان کنید.